Tempo 34-week, Transit Panama Canal (Blog 83)

Maandag 17 Januari, 2025, Aankomst Tempo 34 hockeyteam Linton Bay

We staan vroeg op om 0700. Er is nog veel te doen voor de mannen aankomen. Joost, Peter, Raimondo en Harm zijn gisteren aan het einde van de dag aangekomen in Panama City. Deze morgen doen ze boodschappen en komen dan naar Linton Bay Marina met de taxi.

Na de koffie gaat Ethan verder met het poetsen van het roestvrijstaal aan dek. Ik ruim alles binnen op en maak alles klaar voor de mannen. Handdoeken en beddengoed. Dan vervang ik het filter van de afzuigkap. Dat was hard nodig. Het vet druipt er nog net niet uit. Ik zal het vanaf nu in het onderhoudsschema opnemen. We hebben genoeg reserve filter materiaal. Ik kijk naar de drinkwater pomp die raar resoneert. Normaal zitten er tussenpozen in het pompen. Nu pomp hij bijna constant als ik koud water vraag. Bij warm waterstand (via de boiler) heb ik er geen last van. Ik denk dat de accumulator tankbalg kapot is. Ik koop een nieuwe bij de watersport zaak. USD 180. Ook koop ik de Victron interface om de Quattro omvormer/lader te kunnen her programmeren indien nodig. Die moet ik nu steeds lenen en er komt strak een moment dat ik bij niemand terecht kan. Ook nog eens USD 93. Terug aan boord monteer ik de nieuwe accumulator gelijk. Ik moet natuurlijk weer van alles aanpassen. En de plek waar hij zit is heel moeilijk te bereiken. Uiteindelijk heb ik hem op zijn plaats in het leidingsysteem. Het zweet loopt aan alle kanten van mijn lichaam. Als ik de pomp weer bij zet is er niets verbeterd. Fxxk! En de nieuwe accumulator lekt ook nog eens op de aansluitingen. Dit is niet wat ik nu kan gebruiken. Na een tosti ga ik snel weer verder. Er is nog maar weinig tijd voor de mannen komen. Eerst los ik de lekkage op. De rest moet ik later naar kijken. Geen tijd meer. Ik ruim alle gereedschap op. Alles ligt natuurlijk weer overhoop voor een (1) klusje. Ethan heeft ondertussen de rvs railing helemaal gepolijst en zet hem nu in de was. Ik help hem om alles uit te poetsen. Het is alweer 1400.

Om 1430 is alles klaar en bel ik met mijn 84-jarige Tante Jos. De oogoperatie is goed verlopen. Ze kan weer goed alles zien. Heel fijn. Ik vertel kort over wat er allemaal speelt maar dan bellen de mannen dat ze er al zijn. Ik beloof morgen terug te bellen. De mannen zijn op de jachthaven. Zo leuk om ze hier aan boord te ontvangen. Als we alle bagage en ook reserveonderdelen waaronder de nieuwe koel/vrieskast op de boot gehesen hebben eerst een welkomsbiertje.

Als vanouds. Deze keer is onze Haagse Cees er niet bij. Die vond het iets te ver en is op cruise in de Canarische eilanden. In plaats daarvan is Harm van 25, de zoon van Peter meegekomen. Ook helemaal top. Ook leuk voor Ethan. Na het biertje ruimen Peter en ik de gekoelde boodschappen eerst op. Dan de rest. Ondertussen halen Ethan en Harm de laatste 5 tray bier, 12 flessen wijn en 48 Tonic op. Ook dat bergen we onder de luiken weg. Dan komen alle onderdelen die ik besteld had en of die ze voor me gekocht hebben. Zo fijn. Allemaal onderdelen en boodschappen die je hier niet kan krijgen of niet de juiste zijn. Negen rollen vacuüm zakken, 4 spuitbussen Vuplex, schuurborsteltjes voor de Dremel. Vanish, Biotex, een rode epoxy verf voor de waterlijn. De nieuwe laptop. Schuurborsteltjes voor de Dremel, een nieuwe simkaart, curry ketchup, twee leren zemen, en nog veel meer. Zo fijn om deze producten weer te hebben voor we straks de Pacific opgaan. Echt super blij.

We nemen nog een paar biertjes en gaan daarna om 1815 met z’n zessen met de dinghy naar Casa X om te eten.

De dinghy doet het super. Dit is de eerste keer met 6 man. Beetje rustiger varen maar het gaat prima. Het wordt weer een gezellige avond met goed eten, bier en wijn. 

Om 2130 vaar ik met Harm terug. Ethan neemt de mannen mee doorvoert dorp terug naar de jachthaven. Even een klein inkijkje in de omgeving. Als Harm en ik aan boord stappen zien we een adelaarsrog voorbijzwemmen bij de boeg. Aan boord nemen we nog een koffie met Quarante tres. Dan taai ik af. Ik ben doodop en we krijgen nog een week vol met nieuwe avonturen.

Dinsdag 18 Februari, 2025 Eindelijk weer verder varen

Na een uitgebreid ontbijt gemaakt door Peter, Joost en Raimondo gaan we afscheid nemen van Linton Bay. Eerst even langs de watersportwinkel. Het Spaanse stel Alex en zijn vrouw runnen het heel goed. Er is veel, van goede kwaliteit en het meeste uit Spanje geïmporteerd. Dan kom ik Louis tegen, de ijzerwerker die een nieuwe borgbout getapte heeft in de schroef hub, Jose die gepoetst heeft.

Maar boven alles Liza en Akko die mij erg geholpen hebben met advies en materiaal. We hebben daarnaast ook nog een hele leuke tijd samen gehad. Bye bye en hopelijk tot ziens. Als de mannen er klaar voor zijn gooien we los en gaan we na bijna 3 weken weer eens varen. Ook voor Ethan is het de eerste keer echt varen. Vandaag maar een klein stukje. We varen met zeil en motor tussen de eilanden tegen de wind naar het noorden. Als we boven de eilanden zijn kan de motor af en zeilen we in een uurtje naar Turtle Cay Marina. Hier was ik al eerder met Suzanne. Een leuk klein rustig haventje met een wandeling langs de tropische kust en rots partijen. Met overal Palmbomen. Helaas op de windzijde ook overal weer plastic. Het is verbazingwekkend hoeveel slippers en plastic schoenen er toch altijd tussen liggen. Restanten van de zogenaamde beschaving😫😱 We varen om 1300 tussen de riffen door naar de ingang van het haventje. Aan beide kanten rollen de brekers over de ondieptes en riffen. Een spectaculair gezicht. Het is laag water. Net genoeg onder de kiel om binnen te lopen. We meren aan op hetzelfde plekje als waar we de vorige keer lagen. Een heel stuk rustiger dan Linton Bay ankerplaats of jachthaven. Een hele opluchting dat we daar weg konden.  Na aankomst eerst een lunch met vers brood. Gebakken door een van de mede cruisers in Linton. Daarbij heerlijke serano ham, worst en verschillende kazen. Met Joost, Harm en Ethan maken we na de lunch een wandeling over het schiereiland.

We pikken een paar kokosnoten uit de boom voor kokosmelk bij het ontbijt morgen. Raimondo en Peter blijven gezellig aan boord.  Bij terugkomst nemen we een borrel en dan is het alweer snel tijd om te gaan eten. Bij enige restaurant in de haven lijkt het bij aankomst schoonmaak dag. De serveerster staat met een hoge druk het terras af te spuiten. Gelukkig zijn we toch welkom. De buiten tafels onder de rieten parasols zijn ook prima. Vanavond staan er alleen hamburgers op het menu. Kip of rund. Als we vragen om wat extra salades komen er vier prachtige schalen met een heel assortiment aan salade ingrediënten. Prima. Er is nog een koude fles witte wijn dus de tweede en derde moeten snel in de vriezer. Na een biertje is de eerste fles wijn zo leeggeschonken met 6 man. De serveerster moet er om lachen maar komt al snel met de tweede fles uit de vriezer. De derde volgt niet veel later. We hebben een heerlijke maaltijd op de kop van de haven.

We hebben het rijk voor ons alleen. Prachtig en gezellig. Terug aan boord nemen we nog een afzakkertje. Dan taai ik af. Nog even blog klad bijwerken en ik ben moe. Het was toch weer een intensieve dag waarin er veel uitgelegd moest worden. De hockeymannen pakken het echter snel weer op. En ook Ethan heeft er aanleg voor en is een slimme gozer.

Woensdag 19 Februari, 2025 Turtle Cay naar Playa Blanca en Portobelo

Het heeft de hele nacht geregend en het regent nog steeds. Binnen is de luchtvochtigheid extreem gestegen tot 85 %. We zijn met zes man en met de luiken dicht vanwege de regen is het warm. Nu het maar blijft regenen wordt het onaangenaam en alles is nat. De ruimte wordt een stuk kleiner als je met z’n zessen bent. De mannen klagen niet en reageren laconiek. Een deel van de buitenkussens leg ik in de achter hut en de natte cel. De droger eerst achter bij. Zo kunnen de bedden, lakens en de kussens in een keer drogen. Na de douches en het ontbijt gaan we gelijk varen. Het is afgaand tij. Toen we gisteren binnen voeren hadden we zo goed als geen water meer onder de kiel. Nu staat er nog wat meer water.  Zonder problemen komen we buiten de havenhoofden. Er staat helaas geen wind en een behoorlijke deining. Buiten voel ik toch ineens dat we even iets raken. Het is maar heel even. Heel vreemd want we zijn hier al 4 keer langs gevaren en nooit de bodem geraakt. Nu wel, heel even stoot de kiel op de bodem. Shit, net nieuwe antifouling en gelijk weer beschadigd. Ik heb er geen geluk mee als ik van een werf kom. We varen eerst naar Playa Blanca. Een mooie baai met strandje, palmbomen en wat koraal om te snorkelen. Na de lunch kunnen ze daar dan even wandelen. Later in de middag varen we dan door naar Portobelo. Dat was het plan. Helaas blijft het maar regenen. Niet echt een tropisch relaxte dag. We maken er het beste van. Nadat we ten anker liggen duik ik het water in om even te kijken hoe groot de verfschade is aan de kiel. Het valt mee. Over een stuk van 40 cm bij 5 cm is precies op het onderrandje van de kiel aan stuurboord een deel van de anti fouling weggeschrapt. Jammer. Joost en Peter gaan ook even snorkelen. Het weer is echter niet optimaal met al die regen. Ik zet de watermaker bij en de generator. Even extra water maken en de accu’s laden. We maken een lekkere lunch. Ondertussen is het in de achterhut al een stuk droger en zijn er ook al verschillende kussens en lakens van de mannen gedroogd.

Na de lunch zet ik Joost, Ethan en Harm met de dinghy af op het strand. Kunnen zij even wat rondkijken. Ik probeer met Peter uit te vogelen hoe we de nieuwe koelkast/vriezer het beste kunnen aansluiten. Voorlopig laten we de oude koelkast nog zitten zolang hij het nog doet. Ik moet ook een nieuw deksel maken voor de bank als ik de nieuwe op de plaats van de oude wil plaatsen. Het hout voor het nieuwe deksel kon ik in Linton Bay niet vinden. Misschien in Shelter Bay of in Panama City. De nieuwe hebben we nu klemgezet achter de salontafel. We offeren 2 zitplekken op aan tafel maar met de tafel verlenging hebben we plek zat met 6 man. Op deze manier zou ik wel heel veel extra koel en vriesruimte hebben voor de Pacific oversteek. Voorlopig nog even over nadenken. Het is al snel weer 1500 en we hebben geen tijd om de installatie af te maken. Eerst naar Portobelo voor het donker is. Een uurtje verder varen. Ook nu nog geen wind om te zeilen. Het lijkt wel droger te worden. Dat is al heel fijn. Bij aankomst zien we gelijk Karin en Eric van de Catherina. Die kennen we uit Linton Bay.  Nadat we ten anker zijn gekomen staan al de borrelhapjes en de wijn weer op tafel. Borrel time🤣 Ondanks het wat mindere weer is het gezellig met de mannen. Ethan heeft het ook naar zijn zin en probeert Nederlands te leren. 

Net voor het donker varen we met z’n zessen in vol tenue met de dinghy naar de pizzeria van Francisco. Zo leuk. Het wordt een gezellige avond. 

Donderdag 20 Februari, 2025 Portobelo sightseeing.

Na een uitbundig ontbijt gaan we met z’n zessen naar het schiereiland. Daar zijn de oude forten van de Spanjaarden. Fuerte San Fernando bestaat uit drie forten. Eén op zeeniveau, een halverwege en de kruid kamers op de top.

Het zijn over het algemeen ruïnes maar de geschiedenis is lang. Ethan, Joost en ik klimmen helemaal omhoog. De andere mannen laten het bij het fort op zeeniveau. Boven hebben we een prachtig uitzicht op de baai en Portobelo. 

Terug beneden varen we terugvaar de boot om af te koelen en te lunchen. Een lekkere tomaten tonijn salade met boterhammen. Ik maak nog wat water en laat de generator lopen. Na de lunch varen we met de dinghy naar Portobelo om wat rond te kijken en boodschappen te doen. Raimondo blijft liever aan boord. We kijken in

het net opnieuw geopende museum over Portobelo over de slavernij. In de Kerk bij de zwarte Christus. We zoeken in de supermarkt naar wat BBQ-vlees. Veel verder dan hamburgers komen we niet. Kipfilet kennen ze niet. Vis er helaas ook niet meer op de markt. Maakt niet uit we hebben genoeg. We nemen afscheid van de Italiaan Francisco en beloven dat we over vijf jaar terug zijn als we rond de wereld zijn gevaren. Terug aan boord maken we verse pindasaus, heerlijke salade en vers stokbrood uit de oven. Peter bakt de hamburgers op de BBQ. Weer een uitgebreide maaltijd waarbij de witte wijn ook rijkelijk vloeit. 

De stroom gaat hard dus ik zet de generator nog even bij en gelijk laat ik de airco’s even lopen. Zo kan alles even afkoelen terwijl het buiten regent. Weer een volle dag. Morgen gaan we naar Shelter Bay. Nog twee dagen en dan gaan we toch echt door het Panamakanaal.

Vrijdag 21 Februari, 2025. Portobelo - Shelter Bay

Na een heerlijk yoghurt-ontbijt met cruesli en abrikozen uit blik halen we de buitenboordmotor en dinghy aan dek. Die hebben we de komende week niet nodig. Als alles vast staat hijsen we de bezaan en halen het anker op. We gaan naar Shelter Bay Marina.

Naar de ingang van het Panamakanaal. Op het zeil verlaten we Portobelo. Het was een leuk bezoek. Er staat een heerlijk windje, 4 tot 5 bft. We lopen tussen de 5 en 8 knopen. Eindelijk een lekker zeiltocht. 

En het is nog droog ook. Het gaat lekker en om 1330 lopen we al het toegangskanaal van Manzanillo binnen. Nog even bij de containerkranen kijken die we hier met Mammoet Shipping in 1998 neergezet hebben. Mijn oud kapitein Jos Peeters stuurt me de foto van de Happyu Buccaneer waarop zichtbaar is sat we met de kranen van Balboa naar Colon door het kanaal varen. Die foto heb ik thuis ook hangen.

Dan steken we halve wind de baai over naar Shelter Bay. Het afmeren aan de steiger gaat soepeltjes en zonder bijzonderheden. Om 1430 liggen we vast. We nemen een borrel met hapjes. Daarna een beetje rondwandelen en bootjes kijken. Om 1730 gaan we met z’n alle eten in het jachthaven restaurant. 

Peter voelt zich helaas niet zo lekker en gaat wat vroeger naar de boot. Hopelijk trekt het morgen bij. De agent komt morgen vroeg met de kanaal meerlijnen. Daarna gaan we naar sightseeing in Colon. Ik ben ook moe en trek me terug om even rustig aan te doen. De mannen nemen nog een wijntje. Nog ruim een dag en dan gaan we toch echt door het Panamakanaal. Een grote stap. Daarna is er geen weg terug voor mijn gevoel. Dan moeten we echt de Pacific over.

Zaterdag 22 Februari, 2025 Shelter Bay Marina

Deze morgen haalt Harm verse croissantjes bij het jachthaven winkeltje. Om 0730 komt de agent Stanley met de lijnen en de meerlijnen. Vier keer 25 m 22 mm. Ik betaal het laatste geld van het kanaal geld. Totaal USD3400. In 2005 toen Abayomi er doorheen ging als Nathape was het nog USD 800. Een belachelijk verschil. Als Raimondo na het ontbijt over de gangway de wal op probeert te stappen valt hij en dondert hij in het water. Even schrikken. Gelukkig heeft hij zich niet ernstig bezeerd. Een paar flinke schrammen. 

Ik lap hem wat op met een paar gaasjes met een verbandje. Het had veel ernstiger kunnen zijn. Iets waar we op dit moment niet op zitten te wachten. Samen met Ethan, Harm en Joost rij ik met de taxi naar Colon. We kijken voor we de nieuwe brug (The Atlantic Bridge) overgaan even bij de Gatun sluizen en het meer.  Daarna naar Colon. Een oude vervallen stad. De autoriteiten besteden alleen aandacht aan Panama City. Colon is een troosteloze vervallen stad. Eens waren het zichtbaar mooie gebouwen. We rijden even dicht langs de Manzanillo terminal en zien de containerkranen van dichtbij. Leuk. De free zone is helaas dicht op zaterdag en zondag. We doen wat boodschappen in het lokale winkelcentrum. Terug aan boord relaxen. Om 1730 gaan we vroeg eten in het restaurant zodat we niet al te laat naar de ankerplaats kunnen varen. 

Om 2000 hebben we alles gereed en varen we in het pikkendonker de haven uit. Lastig want er liggen weinig verlichte boeien en er zijn veel achtergrond lichten. Op de oude tracks vaar ik de haven uit. De gps doet weer raar. Ineens gaan er weer allerlei dingen tegelijk fout. Stuurboord boordlicht werk ook ineens niet. Ethan staat op de boeg op de uitkijk en schijnt met een lampje bij. Als we richting de ankerplaats varen schreeuwt hij “catamaran dead ahead!” Ik kan nog net het roer omgooien. Geen ankerlicht en geen AIS op de catamaran. GVD!! Net op tijd kan ik hem ontwijken. Dit lijkt de sv Cat Kaises waar we morgen samen het kanaal mee door moeten. Dat gelooft niet veel goeds. Er staat een behoorlijk windje en we gaan aardig te keer. Bij de eerste keer ankeren houdt het anker niet. In het donker gaan we weer anker op en proberen het opnieuw. Nu gaat t wel goed. Achter 40 m ketting liggen we op 9 m waterdiepte aardig te rollen. Als ik er vertrouwen in heb kunnen we gaan slapen. Niet voordat we het stuurboord navigatie licht vervangen hebben. Gelukkig alleen een lampje. Ook de COG en SOG weet ik op de meters buiten terug te krijgen na veel geprobeer. Vervelend dat dat nu weer gebeurde. Elektronica. Zo onvoorspelbaar. Om 2230 leggen we ons te rusten. De eerste indicatie is dat de loods/adviseur om 0300 komt.

Zondag 23 Februari, 2025. Panama Kanaal passage

Om 0245 staan we op. Om 0300 roep ik het loods station op. Al snel reageren ze en laten weten dat de loods pas om 0445 komt. Shit. Hadden we nog een uur kunnen slapen. We nemen een lekkere bak koffie en kunnen rustig wakker worden. Om 0450 komt de loods aan boord met de loodsboot. Hector lijkt gelijk een ervaren en schappelijke man. Dat is fijn. 

We kunnen gelijk anker op en richting het kanaal. We gaan samen met de catamaran Cat Kaises en een Halberg Rassy van 53 voet door het kanaal. Nog voor het licht wordt varen we onder de nieuwe Atlantic bridge richting de Gatun Locks. 

We gaan door de oude sluizen. Voor ons gaat de car carrier Wisteria Ace als eerste naar binnen. We raften up met de cat en de monohull voor we de sluis invaren. Wij aan stuurboord van de cat en de Halberg Rassy aan bakboord van hem. Al snel wordt duidelijk dat wij de beste loods aan boord hebben. 

Ook de schippers van de andere boten hebben duidelijk niet erg veel ervaring. Al hoewel de cat twee motoren heeft lijkt hij ze niet echt optimaal weten te gebruiken. Vol gas vooruit, vol gas achter uit…. Onze loods neemt al snel de leiding en weet ons heelhuids binnen te loodsen. Lijnen worden verkeerd belegd en er gebeurt van alles. Uiteindelijk komen we zonder kleerschuren achter de car carrier te liggen. Onze loods Hector heeft het er druk mee. Al snel wordt duidelijk dat wij samen de boel in goede banen moeten leiden. Peter, Joost, Harm en Ethan hebben het wel heel goed gedaan met vast maken. Een top bemanning aan boord. Ook dat ziet de loods al snel. De keesies worden door de lines men van de wal gegooid en de lange meerlijnen worden voor en achter aan stuurboord aan de wal gegeven. De sluisdeuren gaan dicht. Bye bye Atlantic! 

Die zien we voorlopig niet meer te rug. Een grote eerste fase wordt hiermee afgesloten. Een grote stap in het onbekende. Binnen 15 minuten stijgen we naar het eerste niveau. Daarna nog twee stappen en we komen om 0800 in de Gatun Lakes. Zo’n 26 m hoger. We moeten helaas het hele kanaal op de motor varen. Zo’n 46 mijl in totaal. Ik probeer nog even of we kunnen zeilen. Er staat namelijk een prachtig bakstag windje van 18 knopen. Ik laat de loods zien hoe makkelijk het grootzeil in- en uitgaat. Die trek ik tot half open. De loods geeft echter aan dat het niet toegestaan is om te zeilen. Een speciale toestemming durft hij niet te vragen. Jammer we hadden op het zeil sneller door het kanaal heen kunnen varen. Na de Gatun sluizen geneiten we eerst van het ontbijt

Al snel blijkt dat wij de meeste snelheid maken. Met 7 knopen varen we over de meren heen. Aan beide kanten jungle. Af en toe komen de grote zeeschepen voorbij. Een indrukwekkend gezicht. Ieder neemt een stuur torn. 

Samen met de loods varen we richting de Pedro Miquel sluis. In het smalste stuk, de Culebra Cut is het een (1) richting verkeer voor de zeeschepen. Dit is het deel waar bij de bouw van het kanaal de meeste doden zijn gevallen. 

Hier hebben ze een groot deel van de bergen moeten afgraven met behulp van dynamiet.  We zijn rond 1230 bij de Pedro Miquel sluis en wachten tot de andere twee jachten er ook zijn. Na aan elkaar vastgemaakte te hebben varen we om 1300 gezamenlijk als eerste de sluis binnen. Voor het grote zeeschip erbij komt. Er gaat weer van alles fout met meren en lijnen uitgeven op de Halberg Rassy. Bijna worden we daardoor tegen de sluiswand geblazen. Met wat extra motorvermogen en veel aanwijzingen van onze loods naar de andere boten weten we dat net te voorkomen. Onze loods klaag aan alle kanten over de andere boten en hun loodsen. Hij belt er zelfs over met de kanaal autoriteiten. De hilariteit is groot bij ons aan boord. Stelletje sukkels. Ondertussen moeten wij dus goed blijven opletten. Als we een half uurtje vast liggen komt er nog een toeristenboot bij. Gezellig. 

Raimondo heeft ondertussen een heerlijke Italiaanse pasta carbonara gemaakt. Met een wijntje erbij genieten we in de sluis van de maaltijd. 

Dan blijkt dat de loods met de control tower heeft geregeld dat we al gaan schutten. Zonder zeeschip. De toeristen boot heeft voorrang en daardoor mogen we met hen samen mee. Helaas alleen voor de Pedro Miquel sluis. Als we er om 1340 door zijn gaan we om 1400 op de boei en wachten op het volgende vrachtschip. Dat zijn weer de car carriers waar we ook mee door de Gatun sluizen zijn gegaan. Om 1530 maken we los en raften we weer op met de andere twee jachten. Ondanks dat onze loods voor de zoveelste keer duidelijke instructies geeft aan de andere jachten en hun loodsen gaat het weer met horten en stoten. De bemanning op de Halberg blijven het verkeerd doen. Nog twee kolken. De carcarier komt achter ons de Miraflores sluizen in. 

Samen zakken we naar de laatste kolk. Op de Halberg Rassy gaat het weer fout. Nu zit hun achter lijn vast op de kikker. Ik waarschuw de loods om de mannen op de wal een nieuwe lijn te laten zetten. Er wordt te laat actie ondernomen en ze kunnen alleen nog de meerlijnen doorsnijden om te voorkomen dat de Halberg aan de lijn wordt opgehangen en of de kikker uit het dek wordt getrokken. 

Ik geef vol achteruit om de boten in de midden te houden en te voorkomen dat we tegen de sluismuur komen. Uiteindelijk weten ze een nieuwe meerlijnen uit te geven. Dat wordt een duur grapje voor ze. Ze zullen een nieuwe meerlijnen moeten vergoeden aan de agent. We maken op het voordek de historische foto’s voor het bereiken van de Pacific.

Het gaat gebeuren. Om 1645 gaan de deuren open van de laatste kolk en varen we de Pacific op. We zijn er! Een nieuwe fase is aangebroken. Ik pink stiekem een traantje weg. We zijn in de Pacific Ocean. 

De mannen hebben als verrassing twee flessen Cava meegenomen. We proosten op een goede kanaal Transit. 

We varen onder het bridge de Americas door naar La Playita jachthaven. Halverwege stapt de loods over op de tender. Hector was een fijne en ervaren loods om te hebben. Daar hebben we zeker mee gemazzeld. 

We varen door naar de jachthaven en maken om 1950 vast. Het was een lange dag. Totaal ruim 12.5 uur. Ik ben kapot. Een groot deel was toch zeer geconcentreerd varen. We nemen nog een afzakkertje maar ik taai om 2100 af. We zijn in de Pacific.

Maandag 24 Februari, 2025 Panama City, La Playita marina,

Vandaag gaan we dagje sightseeing houden. Na het ontbijt nemen we de bus, 35 dollarcent pp. Na de bus nog een stukje metro naar Casco Viejo. De oude stad. Hier wandelen we wat rond en bewonderen de mooie oude gebouwen. 

We eten en drinken wat in café Coca-Cola. Een café-restaurant dat al sinds 1875 bestaat. We lopen nog wat rond en bekijken de mooi gerestaureerde koloniale gebouwen. We hebben wat tijd om te doden voor we naar de rooftop bar kunnen. Dan maar een beirtje halverwege. Onderweg ook nog even langs de kapper. Voor USD 5 een top kapster. Gewoon langs de weg in een halve container. En ik ben gelijk een kilo lichter. Was wel erg lang geworden. De laatste keer was geloof ik Curacao

Aan het einde van de middag doen we dan een drankje in de rooftop restaurant/bar van de torenflat Bay View.

In de verte lig Abayomi op het shceireiland Amador bij jachthaven La Playita

Daar, daar in de verte gaan we naar toe. Daar liggen De Marquesas.. Frans Polynesie 

Over een paar weken beginnen we aan de grote oversteek. Drie tot vier weken alleen maar zee. De kans dat we een andere boot tegen komen is nihil. Terug bij de jachthaven eten we wat op de boulevard. Het is een prachtige afsluiting van een mooie week samen. 

Als we weer aan boord zijn nemen we nog een wijntje ter afsluiting. Nog steeds moe van de Transit ga ik om 2230 als eerste naar bed.

Dinsdag 25 Februari, 2025 schoonmaak-en afscheidsdag

Na een heerlijk gezamenlijk ontbijt verdelen we de taken en maken gezamenlijk de boot schoon. Voor het ontbijt lopen Ethan en ik even langs de wasserette. Al snel blijkt dat het een veel te grote klus is om al het wassen zelf te doen. Elke was heeft 8 quarter munten nodig. We hebben er vier en we moeten zeker 6 wassen doen met zoveel man. Op het havenkantoor geven ze aan dat er een was service is. Alles wordt gedaan inclusief drogen en vouwen voor usd 3/kg. De keuze is snel gemaakt. Ethan en Harm brengen na het ontbijt de was weg. Voor we met de grote schoonmaak beginnen zetten we alle bagage op de steiger. Peter en Harm doen daarna het dek wassen. Joost en Raimondo doen samen met mij binnen. De toiletten, de vloer en de kombuis. Ik stofzuig de hele boot. In de tropen betekend dat binnen veel zweten. Het stroomt van mijn lichaam af. Met z’n zessen zijn we echter om 1100 al klaar. Alle matrassen kunnen daarna naar buiten om te luchten en drogen. Er is aardig wat af gezweten. Heerlijk, alles is zoveel sneller klaar. In mijn eentje had ik hier anderhalve dag over gedaan. Ik ben erg blij met de hulp. Ik haal de overtrek van de zijmatras uit de achterhut. Daar zijn de eerste schimmelplekjes ook op gevonden. Sinds aanschaf in 2022 nog niets aangedaan dus het wordt tijd. Samen met Joost schrobben we de overtrek met de door hem meegebrachte Biotex en wat bleek. Na twee beurten wordt hij prachtig schoon. In de zon is hij met een paar uurtjes ook weer droog. Na de schoonmaaktijd voor een pauze, koffie en een frisje. We hebben weer een prachtige tijd gehad samen. Zo leuk dat de mannen de moeite hebben genomen om naar Panama te komen en dit moment met mij mee te maken. Ze hebben er ogenschijnlijk van genoten. Voor mij een mooie afsluiting van de reis van Nederland naar Panama. Ook Ethan heeft het erg gezellig gevonden, Nicie Nice 🤣 De Engelse vertaling voor gezellig. Om 1300 lopen we met z’n alle naar het Restaurant net buiten de jachthaven. We genieten samen van onze laatste lunch en biertjes.

 En een wijntje voor Joost natuurlijk! Dan is het tijd om afscheid te nemen. De Uber Taxi is er binnen een paar minuten. Het was een geweldige mooie week. Dank mannen dat jullie er waren. Ik had de passage en deze week niet mooier kunnen voorstellen dan met jullie samen.

Na de mannen uitgezwaaid te hebben lopen Ethan en ik terug naar de boot. We halen alle matrassen weer terug naar hun plaats en trekken er een paar nieuwe hoeslakens over. De schone was komt morgen helaas pas terug. Mañana! Always Mañana. We nemen er nog een G&T op en kijken terug op een mooie week. Ethan is ook een goeie gozer. Daar kan ik wel de Pacific mee over. Nu nog een paar dames erbij. We bekijken meerdere opties en sturen enkele een bericht. Eens kijken wat ervan komt. Morgen komt waarschijnlijk Valery langs. Misschien gaat zij wel mee. We gaan het zien. De komende dagen staan weer allerlei onderhoud en reparaties op het programma. Meer daarover in de volgende blogs.

Later xoxo