Linton Bay, Haul-out beslissing, Portobelo. Shelter Bay, Panama City, Booking Canal (Blog 80)

Dinsdag 7 Januari, 2025 Linton Bay, Making up my mind

Vandaag komt de groente truck in Linton Bay Marina met verse groente en fruit rond 1000. We gaan vroeg de wal op om een van de eerste zijn. Op de werf eerst langs Akko en Liza van sv Choctaw die al een heel aantal maanden hier op de wal staan om hun onderwater osmose te behandelen. 

Het weer zit niet mee met al die regen. In ons gesprek kom ik erachter dat de werf hier eigenlijk misschien veel handiger is om het water uit te gaan. Hoe meer ik met Akko praat hoe meer ik overtuigt raak. De maritieme winkel hier wordt geleid door een Spaans zeilers stel die alle materialen uit Spanje laten komen. Ik heb via Peter in Panama City al geprobeerd om twee vallen en een Genua schoot te zoeken. Die zijn helemaal niet zo makkelijk te krijgen als ik verwacht had. Hier in Linton heeft Alex alles en van goede kwaliteit. Het is iets verder naar Panama City maar daar kom ik toch wel een paar andere keren. Ik moet het even laten bezinken of ik nu hier of in Shelter Bay uit het water ga. Shelter Bay lijkt een stuk duurder maar is weer dichter bij Panama City en Colon…. Ik koop in ieder geval hier gelijk een nieuwe Genua schoot van 42 m voor 338 dollar.  Die blijkt later in Shelter Bay USD 500 te kosten. Een eerste winst dus. Verder bestel ik twee vallen van 39 m elk. Die komen volgende week binnen uit Spanje. Goede kwaliteit. Als de groenteboer met zijn truck aankomt loopt het storm.

Vele cruisers komen ervoor van de ankerplaats naar de wal. Supermooie groente en ook grote garnalen. Ik breek mijn hersens over een beslissing waar ik de boot eruit ga halen en wanneer. Het worden twee drukke maanden. Hier eruit? Wanneer? Hoe lang heb ik nodig? Ik heb aan Ethan, het nieuwe Amerkaanse bemanningslid een hele goede hulp. Verder heb ik al een poetser gevonden die de romp gaat polijsten en poetsen. Te veel werk om alles alleen te doen in 14 dagen. Aan het eind van de avond weet ik het zeker. Ik ga er hier in Linton uit. Morgen ga ik boeken.

Woensdag 8 Januari, 2025, haul out boeken

De tijd gaat zo snel. Ik heb het gevoel dat er echt te weinig uren in een dag zitten. Ik ben om 0700 wakker maar voor we naar de wal gaan is het alweer 1000. We willen naar het dorp Garrote lopen. Een 15 minuten lopen vanaf Linton Bay marina. Er komt natuurlijk weer van alles tussen. Eerst langs de schoonheid Jessica in de Marina office! Alleen daarom wil ik denk ik al hier de wal op😂😂 Na wat overleg besluiten we om de boot 30 Januari het water uit te hijsen. 

Voorlopig voor 14 dagen. We spreken af dat ik 27 Januari binnenkom voor de voorbereidingen. Ik heb de knoop in mijn buik doorgehakt. We gaan in Linton Bay Marina de wal op voor onderhoud 🤞👍😅 van het onderwaterschip. De grote Nederlandse schoener Regina Maris is langszij gekomen op de bunkersteiger. Een driemaster topzeil schoener We lopen erlangs en worden aan boord uitgenodigd. Ik maak een praatje met de Nederlandse kapitein Heine.

Erg leuk. Hij kent ook Ben Bos die in 2023 de IRIS  heeft verkocht. Een nog mooiere logger. Grappig. De mannen kennen elkaar of hun schepen allemaal. De Regina Maris vaart rondjes over de Atlantische oceaan met een groep van 33 kids onder de stichting Ocean College. Ze krijgen een half jaar opleiding. Niet goedkoop, USD 37000 dus wel veel rijkelui’s kids. Daarnaast hebben ze een Fonds om ook kinderen van wat minder rijke ouders mee te kunnen nemen. Prachtig. We gaan ook langs bij Akko en Liza om te vertellen dat ik de knoop doorgehakt heb. Als het meezit kan ik naast hen komen te staan. Daar waar nu de Amel 54 staat. Dan hebben we eindelijk tijd om naar de Chinese supermarkt te wandelen. Over de weg langs de jungle. En wie zitten er buiten de supermarkt? Henrik en Lena. 

We kopen weer wat boodschappen en ook een paar nieuwe lures. Nep-aas vissen. Benieuwd of we straks weer wat vangen 🎉🙏🤞 Henrik vaart met de dinghy vanaf het dorp terug. Lena wandelt met ons mee terug naar Linton Bay marina. Er zitten bij de ingang ook twee kleine restaurantjes die niet duur zijn. Mooi als we straks op de werf staan 👍 Terug aan boord nemen we een verse boterham met kaas en even rusten. Ik heb het gevoel dat ik van het een naar het ander ren. Zoals gezegd te weinig uren in een dag en zoveel indrukken. Om 1430 zijn Lena en Henrik alweer aan boord. We willen naar het eilandje Linton waar we al vier dagen naast ten anker liggen. Daarvoor gaan we eerst snorkelen.  Henrik kan niet zwemmen dus wil liever naar het eilandje. Met Lena en Suzanne vaar ik naar de west kant waar een redelijk rif ligt. Ook een drijvend hotelkamer op een paal.

Ze hebben er meer. Deze is nooit afgebouwd. Er zijn tijdens het snorkelen een paar grotten. Een kan ik zelfs helemaal doorheen zwemmen. Prachtig. Het zicht is helaas niet erg best in deze omgeving. We nemen op Isla Grande nog een lekker biertje.

Daarna varen we nog even op Isla Linton. Vlak bij de boot. Er zitten aapjes. Eentje zit vlak bij het strand een mango te verpeuzelen. Hij blijft rustig dooreten en voelt zich niet bedreigt of angstig. Deze heeft goed in de gaten dat de toeristen hem af en toe wat lekkers geven. 

Teruggaan boord maak ik de aardappelen klaar om te koken. Vanavond maak ik gebakken aardappelen met Salade. Na het eten even uitbuiken 😂 Niet voor lang want Ik heb een video call met Ethan. Zo blij mee! Hij laat weten dat hij zijn nieuwe paspoort al heeft ontvangen. Veel sneller dan verwacht. Na hem op de hoogte te hebben gesteld besluit hij al om 29 Januari te komen. Als ik weer terug ben in Linton Bay. Dan hebben we een nog een dag voor Abayomi het water uitgaat. Top🙏 Hij wil graag meehelpen met het onderhoud. Waanzinnig blij mee. Een hele hulp. Ik kijk ernaar uit. Er is veel te doen maar met een paar extra handen gaat dat zeker lukken. En ik kan nu wat meer onderdelen in Amerika bestellen die hij mee kan nemen. Onder andere de transducer voor de Echopilot.

De leverancier heeft in een e-mail aangegeven dat hij met grote zekerheid kapot is. Of in ieder geval de kristallen binnenin. Waarschijnlijk doordat ik tegen een boomstronk aangevaren ben. Daar drijven er hier heel veel van rond, net op of onder het wateroppervlak. Overdag kan je ze nog wel zien maar s ’nachts zijn ze niet zichtbaar. Een duur grapje weer van minimaal Euro 350. + 75 transport. Verder is het een voordeel als de hockeymannen hier in Linton Bay aan boord komen. Dan kunnen we ook nog een paar dagen naar San Blas gaan. Zou top zijn als we met z’n allen bij Nestor thuis kunnen eten. Op dit moment ziet alles er rooskleurig uit. Wel nu even rust. Het gaat allemaal heel hectisch worden de komende twee maanden.

Donderdag 9 Januari, 2025. Linton naar Portobelo

Weer een druk schema😂😅. Geen rust dus. Deze morgen nog even naar de supermarkt om te kijken of ze er een harpoen en goede rum hebben. We zien weer veel duivels vissen. Ze zijn schadelijk voor het lokale onderwater leven. Ze verdringen de lokale vissoorten. Ze zijn ook nog eens heel lekker.  (Foto’s In Domimica heb ik geleerd hoe je ze schoonmaakt dus nu nog een harpoen. Helaas hebben ze deze hier niet. In Colon maar weer kijken. Dan even de dinghy brandstoftank optoppen. Door de vele tripjes gaat het hard en hier hebben ze een goede prijs. Om 1100 willen we anker op gaan om te vertrekken naar Portobelo. Tien mijl verderop. Al bij 25 m ketting aan dek zit er geen beweging meer in. Dat is niet goed. De ketting zit ergens vast. Er zit niks anders op dan mijn duikuitrusting klaar te maken. Gelukkig heb ik die. Al snel blijkt dat de ketting vastzit in een oud verlaten stuk beton en lijnen van een meerboei. Met een mes kan ik alles lossnijden. Binnen 10 minuten is de ketting weer vrij.

Al met al vertrekken we een uurtje later. Na een mooi zeiltochtje komen we om 1330 ten anker in Portobello baai. Er ligt weer een historisch Nederlands zeilschip. De Gulden Leeuw.

Ook Rollercoaster, Paradiso en Cordelia zijn er. Weer veel bekenden. Nu eerst aan het werk met bestellingen. De transducer moet ik via Denemarken bestellen. Weer 435 euro 😅Als het meezit is hij voor de 24ste in San Francisco bij Ethan om mee te nemen naar Linton. Ik kijk of ik een van de trap lampjes achterop kan maken. Lukt niet. Moet ik dus ook bestellen. Ik bestel een click tongue voor de vishengel molen 

Die is gebroken en nu ratelt hij niet als er een vis aan komt. Deze kan ik redelijk snel bestellen om naar Ethan te sturen. Morgen maar weer verder met bestellingen.

Vrijdag 10 januari, 2025 Portobello baai

Deze morgen tijdens de koffie belt Cor. Hij is in mijn huis in Poortugaal om te kijken naar de lekkage. Waarschijnlijk iets met een naad in de dakgoot lijst die open staat. Hij gaat het regelen. Het Velux raamkozijn laat hij binnenkort door Sergio herstellen. De rot eruit en opnieuw schilderen. Ook de plekken in de slaapkamer laat hij schilderen. Zo fijn en een pak van mij hart dat Cor het kan regelen. Dat neemt mij een hoop zorgen weg.

Ik neem een yoghurt en dan zet ik de watermaker en de generator bij. Ook de droger weer bij in de voorhut. Daarna zet ik Suzanne af op de wal. Kan zij even wat rondlopen. Ik moet nodig alle aankomende werkzaamheden op een rij zetten en spullen bestellen. Ethan komt uit San Francisco dus kan ik aardig wat spulletjes bestellen via Amazon. Dan een lijst voor als ik over een paar dagen in Shelter Bay Marina ben. Dan kan ik met Peter wat rondrijden door Colon en Panama city. Helemaal top. De rest van de spullen kan ik in Nederland bestellen. Die kunnen de hockeymannen volgende maand meenemen. Helemaal top. Aan het einde van de middag gaan we langs bij het kleine bar restaurantje Casa Vela van Francisco. Een Italiaan die hier neergestreken is. Vanavond speelt de kapitein van het zeilschip de Gulden Leeuw de Blues.

We gaan iets vroeger zodat we een echte goede Italiaanse pizza kunnen eten. Het wordt een top avond. Er zijn vele bekende cruisers. En de blues is geweldig.

Zaterdag 11 Januari, 2025 Portobelo

Deze morgen ga ik even langs bij Pieter van Rollercoaster. Hij heeft een drukmeter voor de dinghy. Zijn dinghy was een stuk harder opgeblazen dan die van mij. Ik pomp hem iets harder op tot 0.06 bar. Hij mag tot 0.2 bar maar het is nu relatief koud dus wacht ik even tot de zon wat meer brand. Kijken wat de meter dan aangeeft. Ook even langs bij Siebe op Paradiso. Hij heeft wat adresjes in Panama voor onderdelen. Kan ik daar van de week kijken voor verf. Terug aan boord eens even kijken wat voor verf ik allemaal onder het luik nog heb. Van alles. Even goed uitzoeken wat ik nog kan gebruiken. Sommige dingen zijn al vrij oud. Dan haal ik om 1030 Lena op. We zijn uitgenodigd op de Gulden Leeuw. Ook weer een prachtige topzeil schoener.  De kapitein Arjen leidt ons enthousiast rond. Hij neemt er alle tijd voor. Een prachtig schip. De 43 leerlingen zijn een paar weken naar een jungle tour in Costa Rica. Alleen de bemanning is aan boord. Na een tosti gaan we met drie dinghy’s de riviertjes verkennen. We varen ze langzaam op want hebben geen idee van de diepte. Wat verder op de eerste rivier komen we in een smal vaarwater tussen mangrove bomen. Nog steeds voldoende diepte. Wel moeten we roeien anders horen we boven het lawaai van de motor de natuur niet meer.

Helaas is er een boom omgewaaid die de rest van de rivier blokkeert. We varen terug richting de andere rivier. Nu vol gas want we hebben het vertrouwen dat het diep genoeg is op het stuk terug. De volgende rivier heeft net een andere omgeving. Iets minder mangroves maar wel veel meer volgens. We zien zelfs een schildpad. Ook hier ligt er een boomstam die ons tegenhoudt verder de rivier op te varen. Deze rivier is wel wat smaller en de terugreis is dan ook spectaculair. Met drie dinghy’s vol gas de rivier af. Een leuk uitstapje. Als we terug zijn zien we dat Tournesol ook ten anker gekomen is. Met Leon zijn schouder en arm gaat het goed. Fijn. Met Suzanne en Lena ga ik nog even de wal op. We maken een wandeling door het oude Portobelo. Ooit ook een van de belangrijke havenplaatsen waarvandaan de Spanjaarden handeldreven. Het stikt er ook van de forten in de buurt.Het dorpje is een beetje in verval maar de charme straalt er nog vanaf. We kopen wat kleine boodschapjes en varen terug naar de boot. 

Deze avond maken we een grote salade met zoete aardappelen. Als toetje verse ananas en papaja. Zo lekker

Zondag 12 Januari, 2025. Op naar Shelter Bay, Colon

Na de koffie en een fodje (frisse ochtend duik) bereiden we ons voor om naar Shelter Bay te varen. Zo’n 21 mijl verderop. Bij de ingang van het Panamakanaal. Eerst nog een keer naar het weer op de Atlantic kijken voor Hella en Herman. Ze zitten met sv Kolibri nu ter hoogte van Mindelo, Kaap Verdische eilanden. Het ziet er toch eigenlijk wel het beste uit om door te varen. Als ze in Mindelo stoppen moeten ze zeker 14 dagen wachten tot er kans is op beter weer met minder golven. Als ze doorvaren valt het eigenlijk best mee. Alleen op het einde, voor aankomt Frans Guayana is er wat meer wind en golven volgens de voorspelling nu. Dat is nog 12 dagen weg. In die tijd kan er veel veranderen. Zover kan je niet nauwkeurig voorspellen. Lena komt nog even aan boord om gedag te zeggen en eet ontbijt mee. Ik ruim alle verfpotten die ik van onder het luik heb gehaald op. Ik moest even kijken wat ik nu allemaal heb en wat ik nog moet gaan kopen voor de grote onderhoudsbeurt aan het einde van de maand. Om 1130 zijn er eindelijk zo ver om te vertrekken. Er staat een lekker windje en voor het eerst sinds lange tijd schijnt heel de dag de zon. We varen halve en voor de wind. Een heerlijke zeiltocht van 4 uurtjes. En dan komen we bij de baai van het Panamakanaal. Puerto Colon om precies te zijn.

En de Manzanillo containerterminal. Na 28 jaar ben ik hier terug. In 1998 hebben we hier met Mammoet Shipping 4 containerkranen opgebouwd. Er staan er nu veel meer maar de kranen die wij destijds hiernaartoe gebracht hebben en opgebouwd herken ik gelijk.

Dat was een hele mooie tijd. Helaas had ik toen nog geen digitale camera dus foto’s ervan liggen op zolder in Nederland. Misschien hebben de oud kapiteins nog fotos? Ik dacht dat ik met Jos Peeters was. Maar kan ook Pieter Leeflang zijn geweest. We steken de baai over en komen om 1600 ten anker voor Shelter Bay marina. Nadat we ons ervan overtuigd hebben dat we goed tem anker liggen varen we met de dinghy de jachthaven binnen. Het ligt er vol met schepen die we kennen. Victor en Paloma van sv Alendoy, Kurt en Elke van sv Into the Blue en natuurlijk John en Shannon van Carisma. Die staan nog op de wal in afwachting van het schilderen van het dek. Er is een grote tent omheen gebouwd maar door de aanhoudende regen van de laatste 10 dagen is het werk ernstig vertraagd.

Ze hopen einde van de week weer het water in te kunnen. Met Victor en Paloma gaan we wat drinken in het restaurant en Suzanne en ik nemen wat te eten. Zij natuurlijk een hamburger. Ik een tournedos. Om 2000 varen we terug naarder boot. Morgen wordt een drukke dag.

Maandag 13 Januari, 2025 vastleggen transit datum & onderdelen zoeken

Vandaag vroeg op. Om 0830 gaan we naar de wal. Met drie zakken vol met wasgoed. Alle beddengoed, de kleden van de banken, handdoeken, kleding, alle kussen overtrekken uit de kuip. Wel 4 wassen. Lekker alles weer een keer schoon. Suzanne heeft met een beetje tegenzin het wassen op zich genomen. Alle machines zijn vrij dus zo lang zal het niet duren. Ik heb met de agent Stanley Scott afgesproken om de datum vast te leggen voor de kanaal passage. Ik wacht op hem in het restaurant. Daar zijn ook Shannon en John. Tof. Gezellig even een bakje koffie. Om 0930 is de agent er en regelen we het papier werk. Zo gebeurt. Het mooie is dat ik

hetzelfde Panama nummer 3004685 heb kunnen behouden als dat het schip onder de vorige naam Nathape had in 2005.  We hadden een prijs met korting afgesproken van US$3000. Op 28 December hebben de Kanaal Autoriteiten plots USD500 op het tarief erbij gegooid!!! Dit geldt voor alle cruisers zeilboten. Gvd. Dit wordt een heel duur grapje. Uiteindelijk weet ik er wat af te lullen en betaal ik USD3396. De helft nu vooruit met kaart. De rest voor de passage. Hij bevestigt vanmiddag of we zoals gewenst 23 Februari door het kanaal kunnen. Dat lijkt geen probleem. Na de agent is ook Peter er.

Hij is een 56-jarige Nederlander Hij komt een paar dagen meevaren en gaat als het bevalt ook mee op de grote oversteek in Maart. Hij woont in Panama City en heeft hier jaren voor een servicebedrijf gewerkt in de scheepvaart. Ook heeft hij voorgesteld om de komende paar dagen op onderdelen jacht te gaan met zijn auto. Geweldig. En hij heeft wel wat ideeën waar we moeten zijn in Panama City. Top. Het is 50 minuten rijden naar PC. Zo gaat het een stuk comfortabeler en ben ik niet eerst dagen aan het zoeken waar ik de juiste winkel moet zoeken om iets te kunnen kopen.

We gaan langs wat doe-het- zelf winkels, langs een grote elektronicawinkel voor een laptop. Langs verfwinkels voor verfrollers, lipseals, olie en brandstoffilters, schuurschijven en masking tape. Een hele lading verse pakjes Drum shag. We zijn de hele dag onderweg en ik ben snel USD 600 lichter.

Om 1500 krijg ik de bevestiging dat ik nu ingepland ben voor de transit op 23 Februari. Yehhh! Ik kan de hockeymannen morgen het goede nieuws brengen. Ook even langs bij Peter zijn huis en vriendin. Een mooie woning in een rustig deel van de stad. Een oude Amerikaanse wijk. We nemen een pizza op de terugweg en zijn pas om 2130 terug. Morgen verder. Nog veel meer grote dingen om te zoeken. Het uitbrengen van de blog moet maar een weekje wachten.

Dinsdag 14 Januari, 2025 Meer winkelen voor onderdelen.

Voor Peter was het de eerste nacht aan boord. Gezellig. Af en toe al wat dingen uitleggen maar rustig aan. Na de koffie en een broodje gaan we naar de wal. Wel lekker dat er eindelijk weer iemand aan boord is die normaal wil ontbijten. Er staat sinds gisteren een behoorlijk windje. Niet echt heel comfortabel maar de boot ligt er al twee dagen. De marina is behoorlijk duur en we zijn de hele dag op pad dus veel zin om naar binnen te gaan heeft het ook niet. We nemen Suzanne en Lena mee naar Panama City. Daar kunnen ze wat sightseeën. Wij gaan weer op onderdelen jacht. Een visharpoen, een nieuwe haak om gevangen vis uit het water te trekken, brandstoffilters ruilen voor de Volvo. Op zoek naar impellers, verf voor onderwaterschip en een nieuwe vries koel combinatie voor in de bank op 24V. Martin van sv Amelie had er een van Domitec. Niet alles vinden we maar aardig wat. Na 1330 bel ik bij Peter thuis met de hockeymannen van Tempo om ze het goede nieuws te brengen.

Op 23 Februari staan we geboekt voor de kanaal passage. Yeh! We spreken af dat ze op 16 Februari naar Panama vliegen. Peter zal ze op 17 Februari oppikken met een busje, boodschappen doen en dan komen ze naar de boot. Een hele planning. En nu maar hopen dat alles goed gaat met de haul out. Verschillende onderdelen zijn ook al aangekomen bij Ethan in San Francisco. Top. Zo krijg ik alles wel bij elkaar. Ja na video call gaan Peter en ik weer verder met onderdelen scoren. Weer een vermoeiende dag. Om 1700 zijn we terug bij zijn huis en besluiten we de koel vries combi in Amerika te gaan bestellen. 1100 usd. Maar eerst even kosten opvragen voor verschepen. We gaan er twee bestellen. Een voor mij en een voor Peter zijn camper. Ook bestel ik nog een impeller die we hier nergens konden vinden. Sturen we naar Ethan. Ik voel me bevoorrecht dat de mannen me zo helpen. Het schhelt een zee van tijd. Al hoewel het ondanks dat nog een hele kluif is. Om 1900

gaan we naar het restaurant waar we met Suzanne en Lena afgesproken hebben. Na een heerlijk en gezellig diner rijden we terug naar Shelter Bay. We nemen Henrik op sleeptouw want zijn buitenboordmotor doet het niet. Het waait behoorlijk en de golven slaan over de dinghy’s. Als we op de boot zijn om 2245 lijkt het of we toch een beetje met het anker hebben gekrabd. Ik besluit om wat verder van het rif vandaan opnieuw ten anker te gaan. Ook gooi ik wat meer ketting uit. Om 2330 liggen we weer netjes ten anker, wat verder van het rif en op 40 m ketting met een water diepte van 8 m. Dat moet toch voldoende zijn. Voelt in ieder geval beter. Wij blijft de wind 24 knopen en beweegt de boot onrustig. Kan wel eens een onrustig nachtje worden. En dat na zo’n drukke dag. Morgen proberen wat rustig de nieuwe spullen op te ruimen.

Woensdag 15 Januari, 2025 Spullen opruimen en alles op een rijtje zetten.

Vandaag blijven we even uitblussen en opruimen aan boord. Ik ben kapot van al dat winkelen en als een ping- pong bal door Panama City rijden. Helaas staat er veel wind op de ankerplaats. Niet ideaal. De boot ligt aardig te slingeren en deinen. Maar ja om nu in de jachthaven te gaan liggen. Kost toch weer usd 80 per nacht. Ik ruim alle onderdelen op en de kisten en lockers. Dan installeer ik een 12V nieuw fannetje. Tegelijk app en bel ik me rot om de juiste primers voor het onderwaterschip te zoeken. Te overleggen met de hockeymannen in Nederland. Ook overleg met Joost over de onderdelen en dingen die zij uit Nederland kunnen meenemen. Overleg met Peter Panama over de transportkosten van een koel/vries unit die uit Amerika moet komen. Overleg met Ethan die nu een vlucht geboekt heeft voor aankomst 29 Januari. Het is heel veel geregel in een korte periode. Erg vermoeiend. Dan weer met Peter Theeuwkens overleggen over de aanschaf van een nieuwe laptop. Suzanne pakt ondertussen haar tas in. Die gaat morgen van boord. Het was een leuke tijd samen. Fijn om iemand aan boord te hebben om dingen mee te kunnen delen. Niet mijn type maar toch leuker met z’n tweeën dan alleen bezienswaardigheden bekijken. Nu ook wel weer fijn om even alleen te zijn. In deze tijd van onderhoud makkelijker. Voor haar ook niet interessant. Zij gaat nog wat rondtoeren door Panama en vliegt dan terug vanuit Costa Rica. Ondertussen alweer 1900. Ik maak spaghetti met saus uit de vriezer.  Ik ben doodmoe van al dat zoeken naar onderdelen maar we komen vooruit.

Donderdag 16 Januari,2025 bemanningswissel en meer boodschappen

Om 0900 gaan we met de dinghy naar de wal. Peter haalt ons om 1000 op met de auto om in Panama City nog wat onderdelen te kopen. Voor we wegrijden reserveer ik twee nachten in de jachthaven voor 20 t/m 23 Februari. Dan komen we hier terug met de hockeymannen om het kanaal door te gaan. Suzanne, Lena en Henrik rijden met de auto mee naar Panama City. Eerst langs bij Naval marine voor een Onan/ Kubota brandstof filter. Gisteren had ik vernomen via de telefoon dat zij die hebben. Perfect. Als ik langs de verfwinkel loop zie ik Interlux Interprotect 2000E staan. Ook van AkzoNobel. De eigenaar vertelt me dat ik deze wel kan gebruiken i.p.v. International Gelshield 200. Het moet maar. De International is niet te krijgen. Het is ook van AkzoNobel dus klinkt aannemelijk dat het ok is. Ook een harde antifouling.

De zelf slijpende heb ik aan boord van International. Moet toch lukken zo. Wel weer USD655 lichter. Duur dagje weer samen met de laptop. Het gaat deze dagen per 1000 i.p.v. per 100.  We zetten Lena, Henrik en Suzanne af in Casco Viejo. De oude stad. Peter en ik nemen wat te eten en hij laat zijn honden nog even uit. Dan de gewone boodschappen voor de komende weken. Als alles gekocht is rijden we terug naar zijn huis en nemen een Uber taxi naar Shelter Bay.

Om 2030 laden we alle boodschappen en de gekochte verf in de dinghy en varen naar Abayomi. Het was weer een lange dag. Morgen varen Peter en ik naar San Blas als de wind gunstig is. Het overgrote deel van de onderdelen en boodschappen die ik nodig had zijn gekocht en de transit datum ligt vast. Een hele prestatie in drie dagen. Nu even recapituleren en proberen tot rust te komen.

Vrijdag 17 Januari, 2025 Naar Portobelo

Deze ochtend ga ik met de dinghy nog even vroeg langs bij Victor van sv Alendoy. Hij wil wat lipseals overnemen voor de furler motors van het grootzeil. Hij ligt in de haven maar heeft zijn dinghy aan dek. Snel ga ik even langs voor wij de motor en de dinghy eruit halen. We gaan naar Portobelo. Dat is een stuk kruisen dus dinghy eruit. Er staat een aardig windje tussen de 15 en 27 knopen met bijbehorende zee en deining. We wilden eigenlijk in een keer naar San Blas maar dat zit er niet in met deze windrichting en laat vertrek. Voor Peter ook allemaal de eerste keer aanboord van deze boot. Even de tijd nemen en ik ben ook best moe na al die dagen rondcrossen voor onderdelen. Passaat bomen ook aan dek. Dan kan ik de Genua verder dicht trekken. We vertrekken om 1200. Ook Henrik en Lena vertrekken maar dan richting Bocas del Toro.

Die gaan we niet meer zien. Was heel leuk samen. Wel een beetje vervelend dat Henrik platzak is. Voor hem wordt het een lastige tijd. Met Lena komt het wel goed. Die gaat denk ik over niet al te lange tijd weer naar Zweden. Als we tussen de breakwaters vandaan komen krijgen we een stevig zeetje tegen. Het idee om 78 mijl naar San Blas te varen laten we snel vallen. Ook ben ik blij dat ik besloten heb niet naar Bocas del Toro te gaan. Ik moet er niet aan smeken dat ik daarna tegen de wind in 230 mijl naar Linton Bay zou moeten varen om met de boot de wal op te kunnen gaan op 30 Januari. Goeie beslissing. Nu varen we naar Portobelo. Dat kost een aantal slagen. Net voor het donker kunnen we om 1815 het anker laten vallen. Peter was wat katterig (beetje zeeziek). Ach komt wel goed. Hij heeft veel zeedagen gehad. Het was alleen een tijd geleden. En dan nu na lange tijd gelijk een stevig windje met bijbehorende deining en golven. Toch zes uur overgedaan met al dat kruisen. We laten snel de dinghy te water en hangen de kleine buitenboord erachter. Nooit gaat iets snel als het nodig is. Een van de wartelbouten om de motor op het achterschot van de dinghy vast te zetten wil met geen mogelijkheid draaien. Ook niet met een grip tang. Heb ik weer! Het is bladstil geworden dus dan maar met een (1) wartelbout vast. Later maar weer naar kijken, pfffff! Een geweldige Pizza eten bij Francisco. Heerlijk. Bodem vaak van karton maar deze is crossa!!! We zijn moe en om 2100 gaan we terug aanboord. De dinghy er gelijk uit want morgen gelijk door naar San Blas. De voorspelling is dat de wind dan nog gunstig is, 56 mijl. De dagen daarna is het oost 5 of 6 tegen. Dan komen we er niet. Het was weer een lange dag. Ik zit te snakken om een paar dagen rust in San Blas voor ik aan het grote onderhoud moet gaan beginnen.

Zaterdag 18 Januari, 2025 Portobelo naar Isla Chicheme San Blas

We besluiten om vroeg naar San Blas te vertrekken ondanks dat we best moe zijn. 56 mijl. Vandaag is de wind nog redelijk gunstig. Vanaf morgen komt hij meer uit het oosten en dus pal tegen. Nu is het NO en als het meezit even Noord. Na een koffie en een paar tosti’s halen we om 0830 anker op. Vroeger lukte echt niet. In de baai van Portobelo staat geen wind dus we vertrekken op de motor. Het eerste uur is de wind minimaal en varen we op de motor door. Langzaam komt er wat meer wind.

Om 1000 kunnen we zeilen. Eerst nog even een slag de Noord in. Dan overstag naar het Oosten. Hoog aan de wind met 10 knoopjes wind. Als we Linton passeren besluiten we definitief om door te varen naar San Blas. Het zal een latertje worden (2200 ofzo) want echt hard lopen we niet met de hoge deining. Gemiddeld 4.5 kn. Ik maak een e-mail voor Delta Yachts, de werf in Colijnsplaat, om te vragen of ze willen checked met International of de Interlux Interprotect 2000E nu eigenlijk hetzelfde is als de Gelshield 200 die er bij mij opzit. Het zijn allebei AlzoNobel producten met volgens mij dezelfde toepassing. De ene wordt alleen verkocht in Europa de ander in USA. Veel andere keuze heb ik niet en het komt weer op mijn pad bij toeval. Toeval bestaat niet dus moet wel goed zijn. De zeiltocht verloopt eigenlijk best goed. Nadat we de koers naar het oosten hebben gelegd gaan we aan de wind net in de goede richting en vrij van ondieptes en fish farms boven Miramar. Helaas verlies ik een van mijn gloednieuwe lures met stalen voorloop en de hele 100 m vislijn. Ook een tweede inktvis lure die er nog tussen zat. De hele lijn loopt uit en ik als ik bij de hengel kom breekt de eindknoop van de lijn op de molen. Heb ik eindelijk beet 🙃😩😫😅 Ik baal al een stekker. Weer zeker 50 usd weg! We maken goede voortgang en komen rond  1945 bij Chichime Cays . Het is al donker en we moeten tussen de riffen door manoeuvreren om in de beschutte baai achter het rif te komen. Een precaire manoeuvre maar net onmogelijk.

Op de kaarten vaar ik naar binnen. Er liggen verschillende zeilboten ten anker. Met het zoeklicht manoeuvreren we ons er tussen door naar een geschikt plekje. Op 5 m diepte laat ik 0m 2015 het anker vallen. Geslaagde manoeuvre. Top. We liggen heel stil als in de jachthaven achter een rif wat ons omcirkeld maar met uitzicht op de open oceaan. Vlak naast het eilandje Uchutupu Pipigua. Fantastisch.  

Een mooi moment om deze blog afte sluiten. Ik hoop dat jullie er veel lees plezier aan hebben gehad. Leuk om commentaar of vragen te krijgen in de opmerkingen hier onder de blog. Even doorscrollen voorbij de previews. Meer in de volgende blogs.

Later xoxo