Blog 103 Papeete Tahiti & Mo’orea

Zaterdag 8 November, 2025

Als ik wakker word eerst F1 Sprint Race van Brazilië kijken. Max wordt uiteindelijk vierde niet slecht maar Norris loopt weer punten uit.

Om 0800 ga ik met Kurt een auto huren om boodschappen te doen en in de middag wat te kunnen rondrijden. Om 0900 zijn we bij de grootste Carrefour supermarkt op Tahiti. Giga. Duizelingwekkend.

Ook de prijzen helaas. We vinden bijna alles maar voor hele dure prijzen. Het is niet anders. In ieder geval weer voorraad van niet bederfelijke waren. €1100 En ik moet nog een tweede keer voor een deel van de bederfelijke waren als vlees en kaas. €137. De auto is vol. Het enige wat nu nog mist is de groente en fruit. Bij terugkomst berg ik snel het vlees en gehakt in vacuüm zakken in de vriezer. De rest doe ik vanavond. Eerst gaan we een stukje over het eiland rijden. We komen eerst bij village Mahina. Het strand van de Tahitianen bij Point Venus. De plaats waar James Cook in 1788 voor de tweede keer aan land kwam. De Fransen waren er al eerder. De Tahitianen houden een touwtrek wedstrijd. Grappig om naar te kijken. 

We rijden een stukje verder langs de noord kust en komen langs een aantal surf plekken. Veel body surfers. Nog iets verder komen we bij de drie watervallen van Fa’ Aruma’I. Althans een daarvan. Prachtige hoge waterval. Leuk zo op het einde van de dag. Het toegangshek naar de andere twee is nu afgesloten. Misschien kunnen we daar op een andere dag naar toe.

Terug aan boord begin ik eerst alle boodschappen op te ruimen. De hele salon staat vol. Alles goed ontdaan worden van wikkels en met viltstift gemerkt worden. Dan nog op de voorraadlijsten bijschrijven en wegbergen. Ik ben er de hele avond mee bezig. Erg blij dat ik dit alvast afgerond heb.

Nu blijft alleen boodschappen doen voor de verswaren. Dat doe ik pas een aantal dagen voor ik hier weg ga. Zal nog wel even duren. Voor het slapen gaan kijk ik nog naar de kwalificaties voor de F1 race van Brazilië. Een slechte dag voor Max. Hij komt geen eens de Q1 door. Zo worden de kansen om dit seizoen kampioen te worden wel erg klein.

Zondag 9 November,2025 Tour of Tahiti

Deze morgen eerst vroeg de Grand Prix van Brazilië kijken. Max start vanuit de pits op P20 en weet zich uiteindelijk naar een derde plaats te rijden. Heel knap. Alleen de kans op de wereldtitel wordt nu wel erg klein. Ik ga om 0900 met Elke en Kurt een rondje over het eiland rijden. We bezoeken het Tahiti Museum.

Mooi ingericht met de historie van Frans-Polynesië. We rijden langs een aantal historische opgravingen. 

 Daarna willen we wat eten maar komen in giga tropische stortbuien terecht. Uiteindelijk vinden we een Chinees restaurant. Alles op het menu staat in het Frans. Alleen Fu Young Hai herken ik. Smaakt prima. We hebben alleen in totaal veel te veel besteld. De serveerster had ons gewaarschuwd.

Op de terugweg stoppen we bij de Maruia Valley waterval.

Een wandeling van 20 minuten. Prachtige waterval. Zeker nu er net zulke grote stortbuien zijn gevallen. We stoppen ook bij de Grotte Vaipoiri & Mata Va’a. Het is een mooi eiland alleen Papeete is te druk. Uiteindelijk rijden we de bergen in opzoek naar restaurant Belvedère. Het is een kronkelige steile weg omhoog. Vol met gaten. We komen bij een prachtig restaurant met uitzicht op Papeete. Het is wat bewolkt maar de haven en onze boten zijn in de verte te herkennen.

We nemen wat te drinken in het supergezellige restaurant. Dan klinkt er ineens het lied Zoute Landen van de Nederlandse band Bløf. Zo grappig. Als ik bij de DJ navraag wijst hij naar een aantrekkelijke dame die me al vanaf het begin is opgevallen. Als ik haar aanspreek blijkt ze Nederlandse te zijn. Puk is een jaartje aan het rondreizen en is hier blijven hangen. Haar ouders wonen in Poortugaal, waar mijn huis staat. Zo grappig. We spreken af later nog eens contact te maken. Terug bij de boot zetten we Elke af. Samen met Kurt ga ik nog wat boodschappen doen met de auto voor hen. Ook neem ik zelf nog weer voor €83 mee. Het was een lange dag. Benieuwd wanneer ik wat van de tandarts hoor.

Maandag 10 November, 2025

Na de koffie breng ik om 0830 de huurauto terug en koop een vers stokbrood. Heerlijk ontbijt met verse rockfort en Nederlandse komijnekaas. Kurt is druk met verwijderen van zijn zonnetent die hij wil laten aanpassen. Ook verwijdert hij z’n zwemplatform want daarvan moeten twee kapotte lasnaden gelast worden.

Ik ga in de morgen in het dorp naar de kapper. Terug aan boord maak ik de voorraad kast met rijst, macaroni en spaghetti schoon. Eén pot heeft beestjes. Gelukkig alleen in deze ene container. De anderen zijn niet gecontamineerd en het heeft zich niet door de kast verspreid. Heel fijn. Daarom zit alles in aparte containers of zip loc zakken. Morgen haal ik de nieuw gekocht macaroni, spaghetti en meel op bij Elke. Daar ligt het 48 in de vriezer. Zo weten we zeker dat er geen beestjes meer in leven en zijn de eitjes ook kapotgevroren. In de middag heb ik contact met een 32-jarige Franse meid die op het naburige eiland Mo'orea is. Het is een veelbelovend gesprek. Ze heeft geen zeilwedstrijd maar is heel enthousiast en zou zeker mee willen gaan varen. Even afwachten maar ziet er positief uit. Kurt komt even langs met slecht nieuws. Hij heeft zijn batterijen laten testen en de hele set van 12 stuks is zo slecht dat hij niet verder kan zonder nieuwe. Dat is een grote en dure tegenvaller. €5000! Daar waar ze in Europa €3200 kosten. Die kunnen dus niet verder voor de batterijen vervangen zijn. Gaat ook nog zeker 2 weken duren. Ondertussen heb ik nog niks gehoord van de tandarts. Ik kan alleen maar afwachten. Deze avond maak ik een heerlijke verse salade met gekookte aardappelen en gebraden worstjes. De dag is alweer voorbij. Het cruise schip de Zaandam is binnengekomen en later krijg ik een foto van Ineke, mijn buurvrouw in Poortugaal vanuit Nederland dat ik gespot ben door vrienden die op de Zaandam meevaren. De wereld is klein

Dinsdag 11 November, 2025

Een lekker ontbijt met komijnekaas en peper salami. Ik ga even langs bij Kurt en Elke. Daar neem ik mijn spaghetti, macaroni, noedels en meel mee die 2 dagen in de vriezer hebben gelegen. Nu zouden alle eitjes van eventuele beestjes kapot moeten zijn. In de schaduw en het kleine beetje wind wat er staat laat ik alles drogen en opwarmen. Het is vandaag weer een of andere nationale vrije dag dus alles is dicht. Moeilijk om ergens heen te gaan. Ook niet echt zin in mijn eentje. Ik hoop maar dat ik snel antwoord krijg van de tandarts. In ieder geval niet vandaag. Het is giga warm en er staat weinig wind. Ik ga denk ik vrijdag maar naar de ankerplaats. Daar kan ik zwemmen en ook drinkwater maken. Ik kijk het Acht uur journaal, Eva en een documentaire. Als de meel en pasta droog en warm is berg ik ze op in Zip loc zakken in de voorraadruimtes en werk de voorraadlijst bij. Een beetje een saaie dag zonder belevenissen. Niets voor mij. In de avond komt Kurt nog even buurten gelukkig. Ik vertel hem dat ik eigenlijk allerlei dingen moet doen maar me er niet toe kan zetten en geen fut heb. Nu in de haven zou het moment zijn om het klittenband van de dinghy opnieuw op de boot te plakken. Het laat los.

Uiteindelijk weet hij me ertoe over te halen om er morgen aan te beginnen. Hij adviseert om het klittenband op een pvc-band te naaien. Hij geeft er zat van. Die is veel sterker op de boot rand te lijmen. We halen deze avond nog de dinghy aan dek zodat ik er morgenvroeg aan kan beginnen.

Woensdag 12 November, 2025 dinghy cover aanpassen, regen ochtend.

Na de koffie haal ik de pvc op bij Kurt. Hij heeft een heel groot stuk dun pvc-zeil waaruit ik repen kan knippen. Een proefstuk op de naaimachine laat zien dat het klittenband vrij makkelijk en goed op de pvc-band te naaien is. Eerst pas ik de dinghy cover iets aan. Er moet wat meer ruimte gecreëerd worden aan de binnenzijde voor om het beter aan te laten sluiten op de tubes.

Ook maak ik aan beide kanten twee gaten met versterking voor de paddel houders. Zo sluit de cover mooier aan op de tubes. Ik naai meter voor meter het klittenband op de pvc-band. Het regent flink. Dit is een mooi klusje voor binnen. Helaas kan ik alleen de oude lijm nog niet verwijderen met deze regen. Ik bel met een mogelijk nieuw bemanningslid Silvia. Een bloedmooie Spaanse dame, duikster en redelijk wat gezeild. Het lijkt een geweldige aanvulling te kunnen zijn. Ze komt echter met een verrassing. Ze reist met haar 6-jarige dochter!? Of dat een probleem is? Een 6-jarig kind erbij? Nee dat zie ik echt niet zitten. Bovendien kan ze voorlopig maar drie weken meevaren. Wat ontzettend jammer, Pffff. Het lijkt een waanzinnig leuke en spontane meid. Maar drie weken is te kort. En hoe moet ik me dat voorstellen met een klein kind erbij? We gaan zoveel duiken en allerlei lange moeilijke wandelingen maken. Wie past er dan op? Hoe zou het met wachtlopen in de nacht moeten? Nee dat zie ik niet werken. Heb ik weer! Heel erg jammer. Om 1300 ben ik klaar met het naaien van de strippen klittenband. Nu alleen nog nieuwe lijm kopen en de oude verwijderen. Dat laatste is nog een hele klus. Morgen kan ik dan de strippen hopelijk op de boot lijmen. De weersvoorspellingen zien er echter niet goed uit. Veel regen. Kurt heeft gelukkig aangeboden om te helpen. Eerst gaan we in de middag naar de winkel om de juiste lijm te kopen. Ook weer giga duur. € 75 voor twee setjes. Ik hoop dat het genoeg is. Terug aan boord ben ik de rest van de middag bezig met verwijderen van de oude lijm. Een monnikenwerk. En het regent. In ieder geval geen blakende zon. Positief blijven. Om 1715 alles schoon. Samen met Kurt pas ik de cover. Die zou goed moeten gaan passen. We tekenen de randen af. Nu hopen dat het morgen ergens droog is. Zo niet dan moet ik misschien nog een week in de haven blijven. Zit ik eigenlijk niet om te springen. In de avond heb ik eindelijk via Kurts telefoon contact met de assistent van mijn Nederlandse tandarts. De tandarts blijkt nog tot 18 November op vakantie te zijn. Als ik het verhaal uitleg zoekt ze de gegevens op. Gelukkig kan ze de referentie van het implantaat vinden. Ze belooft het naar de tandarts hier op te sturen via de e-mail.

Donderdag 13 November,2025 Regen, regen, regen en klittenband lijmen

Als ik deze morgen op de e-mail kijk zie ik geen mail van de tandartsassistente. Ik stuur een mail naar de tandarts hier in Tahiti en die blijkt gelukkig wel een mail te hebben gehad. Hij heeft een bestelling gedaan voor een nieuwe kroon. Dat is de beste oplossing. Niet de goedkoopste. Hij verwacht eind volgende week de onderdelen te hebben om een mal te maken voor een nieuwe kroon. Het wachten gaat beginnen. Nou ja, in ieder geval is er een eerste stap gezet. Na ruim een week. Alles kost hier extra veel tijd en geld. Het ziet er dreigend uit deze morgen. Zware regenwolken hangen boven de bergen. Niet ideaal om de klittenband strippen te gaan lijmen. De lijm is zo duur dat ik het risico niet durf te nemen. Pff zeer frustrerend. Misschien moet ik gewoon een week wachten en ondertussen naar Mo’orea gaan. Deze stad Papeete vind ik niet prettig. Veel lawaai en benauwend. In de ochtend blijft het maar regenen. Niet echt opbeurend. De batterijen beginnen ook op een laag niveau te komen. Dan maar even de generator bij. Ook de boiler, de droger en achter de airco. Om 1300 zit er weer 80% in de huis batterijen. Ik spoel de airco en generator met zoet water voor ik ze afzet. Het blijft regenen. Deprimerend. Ik kijk het Acht uur journaal en lees wat. De hele dag regent het. Om 1600 lijkt het ineens droog te worden. Als ik de bergen bestudeer ziet het er naar uit dat het wel een paar uur droog blijft. Even twijfel ik. Dan loop ik naar Kurt en vraag hem of hij wil helpen met het verlijmen van de pvc stroken met klittenband. We twijfelen. De lijm kost alles bij elkaar €100. Als het weer gaat regenen zijn we de lul. Ik kijk een paar keer en besluit dan het toch te wagen. Eerst met cleaner alle delen schoonmaken. Ik leg alle strippen uit en bereid alles voor. Dan de speciale primer op alle delen smeren. Overal een dun laagje op. Ondertussen is Kurt er ook. Elke brengt het dinghy dekzeil van hun boot zodat we het geheel naderhand kunnen afdekken. Dan gaat het snel. Om 1715 maken we de lijm aan. We hebben 15 minuten de tijd om de eerste laag lijm op beide zijden aan te brengen. Het is een stress werk. De twee setjes lijm zijn niet genoeg. Kurt had er zelf al een half gebruikt. Met zijn laatste halve gaat het net. Na ruim twee uur hebben we alles erop zitten. Net voor het donker. We dekken snel de boot af met het dekzeil van Kurt. Nog geen 15 minuten later vallen de eerste druppels. Een beetje geluk moet je hebben.

Nu moet de lijm minimaal 48 drogen voor we de cover erop kunnen testen. We nemen er een biertje op. Toch nog voldoening op deze regenachtige dag. Na het biertje maak ik spaghetti met een saus uit de vriezer en wat verse paprika en ui. Gebakken eitje eroverheen.

Vrijdag 14 November, 2025

Deze morgen video-bel ik met Beatriz en Jos van de catamaran Sunriser. Tijd geleden. Ze zijn in Honduras en net begonnen aan de oversteek naar Panama. Zij gaan eerst nog langs de west kust naar Mexico. Waarschijnlijk pas in 2027 naar de Marquises. Die zal ik dus niet meer tegenkomen. We hebben een leuk gesprek over wederzijdse belevingen. Fijn om ze even te zien en spreken. Ik verleng mijn verblijf in de haven tot zondag. Dan ga ik voor een weekje naar Mo’orea. De rest van de dag doe ik niet veel. Ik haal wat kleine boodschappen en een stokbrood, kijk een film en zoek verder naar nieuwe bemanning. Aan het einde van de middag komen weer een paar grote cruiseschepen binnen. In de avond regent het weer.

Zaterdag 15 November, 2025.

Het is al halverwege november, de tijd verstrijkt en ik heb actie nodig. Maar de fut is er niet de laatste weken. Reismoeheid. Na de koffie zet ik me ertoe om eindelijk binnen een grote schoonmaak te houden. Eerst stofzuigen, alles afsoppen en gelijk nadrogen. De wanden. De douches en Wc’s. De vloeren. Dan nog alle wanden en vloeren met Pledge oppoetsen. Om 1030 ziet alles er weer spik en span uit. Ik. Neem een ontbijt met verse ham en kaas. In de avond ontmoet ik Peter samen met Kurt in Trois Brasseurs. We eten wat. Peter heeft enige progressie. Zijn verzekering heeft de werf betaald die nu akkoord geven dat hij het water in kan. Zonder roer of schroefas maar hier op de kant gaat niets gebeuren. Voorlopig gaat hij naar Marina Taina. Als hij daar ligt vliegt hij naar huis voor een paar maanden in afwachting of hij een goede Total löss vergoeding krijgt. Zal nog wel maanden duren. Ook moet hij zelf dan nog of de boot verkopen of opknappen. Een lang proces. Heel pijnlijk. 

Zondag 16 November, 2025

Om 0700 gaan we met z’n drieën naar de groentemarkt. Om 0700 ja, het is dan marktdag hier. Alle boeren verkopen hier al hun vers geoogste groenten. Er is een grote variatie maar duur!! Duur! Ongelofelijk 8 lemons voor €8, een rode kool voor € 6. In Tahuata in de Marquises plukten we zelf kilo’s lemons.

Het is echt schreeuwend duur hier. Ook voor de lokale bevolking. Een kilo tonijn is goedkoper. Waanzinnig. Ik koop alleen het hoognodige, sla, tomaten, wat lemons, wat bananen en twee stokbroden. Terug aan boord maak ik de boot klaar. Samen met Kurt leggen we de cover op de dinghy. Het past nu stukken beter en lijkt goed vast te blijven zitten. Een lange stressvolle klus maar gelukt. Ik neem voor even afscheid van Elke en Kurt. Ik kan niet op deze ligplaats blijven liggen omdat de eigenaar terugkomt. Ook vind ik de stad Papeete niet echt fijn. Om 1045 gooi ik los met hulp van Kurt.

Ik motorzeil 18 mijl naar Mo’orea, . Er is afwisselend wind en geen wind door de schaduw van de bergen van Tahiti. De kruisdeiningen maken het niet erg comfortabel. Om 1300 vaar ik Cooks baai binnen. Omgeven door hoge berg toppen. Een prachtig en indrukwekkende baai.

Diep in de baai bij het dorpje Paopao kom ik om 1345 ten anker. Er ligt hier ook nog een Amel. Een Maramu, 2 m kleiner. De voorganger van de Super Maramu. Het is een kalme baai, geen deining en geen drukke weg voor mijn neus. Nadat ik de dinghy in het water heb gehesen hang ik de grote buitenboord eraan. Alleen. Gaat prima op deze rustige plek. Ik boen de waterlijn aan bakboord. Er zit allerlei diesel op uit de jachthaven in Papeete. Ook de generator draaien heeft weer roet achtergelaten op de romp. Het schoonmaken houdt niet op. Op een gegeven moment drijven er allemaal bloemen op het water. Heel de baai is bezaaid. 

Prachtig. Een mooie ontvangst.

Maandag 17 November,2025

Eerst een was in de machine. Het is een wolkeloze blauwe lucht. Om 0740 hangt hij al te drogen. Na de koffie eerst een snelle ochtend duik. Dat heb ik gemist in de jachthaven. Gelijk kijk ik hoe het onderwaterschip eruitziet na twee weken niet schoonmaken. Het is een lichte aangroei maar ik zal heel romp moeten doen. Beste met de perslucht dan. Eerst een ontbijt, yoghurt met banaan en muesli. Om 0845 begin ik met de romp. Het is geen hardnekkige aangroei maar ik moet toch de hele romp langs. Om 1015 is het meeste eraf. Echt hard boenen kan ik niet anders veeg ik alle anti fouling eraf. Die begint toch al aardig af te nemen. Als ik het maar bijhoud dan kan ik er hopelijk nog een jaar verder mee. De was is droog en kan ik weer opruimen. Weer een klus klaar. In de middag komt de Spaanse Silvia een kijkje nemen met haar 6-jarige dochter. Bloedmooie 38-jarige Spaanse. Maarja een 6-jarige erbij?! Een zeer aandacht opeisend dametje. Lief hoor maar niet om mee te cruisen. Dat wordt niks. Daar ben ik toch echt uitgegroeid. Ik ben in een andere fase van het leven. Na een paar uurtjes kletsen breng ik ze terug aan wal. Jammer maar dat lijkt me geen goed idee om mee te gaan cruisen. Ik ga even langs bij de Duitse cruiser Ingo. Hij heeft een Bavaria 46. Ziet er heel netjes uit. Ook solo onderweg. Na een paar biertjes spreken we af om morgen een wandeling te maken. Het is een prachtig eiland Mo’orea. In de ochtend zal ik de losse stiksels van zijn kuiptent ramen even op de naai machine proberen te herstellen. Ik maak vanavond Mexicaanse tortilla’s. Lekker met verse Guacamole. Gelijk voor drie keer. Twee delen gaan de vriezer in voor een andere keer.

Dinsdag 18 November, 2025

Na de koffie komt Ingo met zijn buiskap. De ritsen laten los van de kap omdat het naaigaren door de UV aangetast is. Zou een eenvoudig klusje moeten zijn. Echter op een of andere manier krijgen we het stiksel niet goed en beschadigd de Sunbrella stof. Als ik het op mijn kuiptent probeer gaat het prima. Omdat ik bang ben zijn buiskap stof verder te beschadigen besluiten we het maar niet te doen. We plannen om te gaan wandelen en het eiland te verkennen. Deze morgen krijg ik bericht dat Dani, een 24-jarige Nederlandse jongen definitief komt. Top. Iets om naar uit te kijken. Zijn vlucht komt op 7 December aan in Tahiti. Mooi. Nu kan ik ook wat onderdelen gaan bestellen die hij mee kan nemen. Heel fijn. Als het begint te regenen besluiten we het wandelen een paar uur uit te stellen. Ondertussen draai ik de generator, de watermaker en de droger. Als alles loopt maak ik de eerste bestellingen online. Een paar anodes voor de boiler, een stuurboord navigatie licht en een stoomlicht. Een flesje loctite, twee hoofdlampjes, twee opvouwbare solar lampjes voor in de kuip. Een steelpannetje voor op de inductie kookplaat. Niet te krijgen hier of giga duur. Om 1330 komt Ingo me ophalen We trekken de bergen in. Een prachtige groene omgeving.

Overal fruitbomen. Mo’orea staat bekend om zijn ananas velden. Regelmatig zien we een pick-up vol met ananassen. De meeste rijp. Die gaan naar de plaatselijke sap fabriek. Het eerste deel van de track is over de verharde weg. Daarna wordt het onverhard en dan smalle steile modderpaadjes de berg op. Omdat het vanmorgen zo geregend had is het vrij glad. Mijn gelijmde bergschoenen houden het echter nog goed uit. De nieuwe nog even sparen. Na ruim anderhalf uur staat we op één van de lagere toppen. Een prachtig uitzicht over Cooks Baai.

Ook de andere baai is zichtbaar. Een leuke tocht. Als we om 1645 terug varen zien we een groep cruisers met 4 dinghy’s een 35 voet zeilboot ten anker brengen. Het anker was gaan krabben en was de hele baai door gezakt. Gelukkig geen andere schepen geraakt. Hij ligt nu vrij dicht bij mij weer ten anker. Een van de cruisers komt langs en laat weten dat de eigenaar waarschijnlijk morgen terugkomt. Ze hebben met 4 dinghy’s aan de boot getrokken om te testen of het anker hield. Hopen maar dat het genoeg is. Er staan deze middag harde rukwinden tussen de bergen door vanwege het Venturi effect. Ik maak deze avond een bananenbrood. Veel van de bananen die ik gekocht had zijn alweer rijp. Verder maak ik een verse salade met gebraden worstjes. De aardappelen zijn helaas op. Die ga ik morgen proberen te kopen in de supermarkt. Het bananen brood is goed gelukt. Lekker. In de avond kijk ik wat tv. Morgen verder met bestellen. Om 2100 merk ik voor de zoveelste keer dat de drinkwaterpomp aanslaat zonder dat ik een kraan open. Er moet ergens iets lekken. De kranen zijn het niet. Als ik de machinekamer open zie ik het gelijk. De warm waterslang van de boiler naar de dek douche nevelt water over de hoofdmotor en nog veel meer. Alles is nat. Snel de waterpomp uitzetten. Alles drogen. Dan kijken of ik een vervangende slang heb. In de voorhut haal ik alles overhoop. Gelukkig heb ik nog een stuk slang van de juiste diameter en lengte. Beter gelijk vervangen. Om 2210 zit alles weer op zijn plek. De rest wijst uit dat het niet meer lekt. De slang die lekt is nog maar 4 jaar uit. Hopen dat deze het langer uithoudt. In ieder geval een betere en zwaardere kwaliteit. Ik neem een stuk bananenbrood en een rumpunch. Heb ik wel verdiend.

Woensdag 19 November, 2025

Na de koffie heb ik een videogesprek met Roxane. Een 24-jarige Française die mee wil. Het is een leuk gesprek en ze is erg enthousiast. Ze komt zondag naar Papeete en wil graag mee aan boord tot na de Kerst. Leuk. Eindelijk weer beetje leven aan boord. Ook heb ik contact met Dani de 24-jarige Nederlander. Die komt ook zeker. Ik laat hem weten wat voor onderdeeltjes ik besteld heb en stuur hem de bestelbonen via de mail. Deze ochtend bestel ik nog wat spullen voor de buitenboordmotor en wat Sikaflex. Kost in Nederland € 19 waar het hier bijna niet te krijgen is, over datum of €50 en meer. Het is een regenachtige dag. In de middag ga ik even langs de supermarkt. Direct aan de steiger. Ik koop wat basisdingen. Een halve kilo limoenen kost hier toch €6. Pfff het is hier zo duur. Zeker als je je bedenkt dat we in Tahuata ze met kilo’s gratis van de boom konden plukken. Ik denk dat ik morgen maar eens een stukje verderop ga ankeren. Dichter tegen het buitenrif. Eens kijken hoe het daar is. Ik hoop snel wat te horen van de tandarts. Dit weekend in ieder geval weer een Grand Prix. Ik kijk er naar uit. Gek hè. Zit ik in Frans-Polynesië en kijk op dit moment meer uit naar een Grand Prix dan op ontdekkingstocht te gaan op Mo’orea. Alleen rondlopen vind ik niet leuk meer. Het is de reismoeheid denk ik. In een gesprek hoor ik dat Kurt en Elke nog geen zicht hebben op hun batterijen. Waarschijnlijk pas volgende week. Ook John en Shannon komen pas na de 23ste deze kant op.

Donderdag 20 November,2025

In de ochtend ga ik even met de dinghy naar het einde van de baai. Daar lagen toen ik aan kwam een aantal andere cruisers. Misschien leuk om daar naartoe te verkassen. Als ik er kom ligt er niemand meer. Niet erg uitnodigend. Terug aan boord krijg ik een e-mail van de tandarts hier dat hij nog niet weet wanneer de onderdelen aankomen. Sterker nog. Ze zijn volgens de tracking nog in Frankrijk. Niet erg bemoedigend. Ik neem een duik in t water. Even kijken hoe het met de aangroei gaat. Dat valt erg mee gelukkig. Ik veeg het er zo af met de hand. Dat verdwijnt dan ook wel als ik ga varen. Zoals het er nu uitziet lijkt het het beste om zondag morgen naar Papeete te varen. Zaterdag staat er aardig wat wind tegen. Zondag is het bijna windstil. Zal dus wel op de motor zijn. Ik kijk in de middag een film. Niet veel gedaan dus vandaag. Ik heb gewoon de mood niet alleen.

Vrijdag 21 November, 2025

Afgelopen nacht waren er veel rukwinden en regen. Abayomi is gelukkig goed achter haar anker blijven liggen. Als ik naar buiten kijk zie ik dat een van de andere cruiser boten op een andere plek ligt. Aan de andere kant van me nu. Die heeft vannacht blijkbaar opnieuw moeten ankeren. Nu de tandarts nog geen onderdelen heeft ontvangen is het eigenlijk niet nodig om naar Papeete te gaan. Ik bespreek het met Roxane, mijn nieuwe bemanningslid die zondag komt. Ze heeft er geen moeite mee om naar Mo’orea te komen. Ze moet dan een extra ferry nemen nadat ze in Papeete aankomt. Die arriveert echter aan de andere kant van Mo’orea aan. Had ik maar geweten dat ze op Huahine was. Daar zijn John en Shannon ook. Had ze met hen kunnen meevaren. Die komen zondag of maandag naar Mo’orea varen. Zo’n 84 mijl. Als het om 0900 weer hard begint te regenen en waaien zie ik de cruiser boot verder krabben. Nu wordt het precaire. De boot komt gevaarlijk dichtbij de ondieptes. Ik laat de dinghy zakken en vaar in de zware regenbui naar de boot om ze wakker te maken. Er is niemand aan boord. Als ik vastmaak komt er een andere cruiser, Olivier helpen. Hij heeft het telefoonnummer van de eigenaar en belt hem om te vragen hoe de motor te starten. Ik neem het roer en Olivier probeert het anker op te halen. Dat lukt niet gelijk. In de wind weet ik de boot met een slepend anker uit de ondiepte te houden. Ondertussen is er nog een cruiser, Eric komen helpen. Als we zeker zijn dat we uit de ondiepte zijn krijgen we gezamenlijk het anker opgehaald. We ankeren opnieuw iets verder op. Dat was op het nippertje. We hadden geen 3 minuten later moeten zijn anders had het schip aan de grond gezeten. Als de eigenaar Aurelio na een half uurtje aan boord komt is hij heel blij. Wij ook dat het gelukt is. Dit ging net goed. In de middag komen zij me even in de mast hijsen. Vanmorgen schoot bij het te water laten van de dinghy de val uit mijn hand. Zo de mast in. Even omhoog om hem weer naar beneden te trekken. Ik krijg bericht van de tandarts dat de onderdelen voor het maken van de nieuwe kroon binnen komen. Ik kan dinsdag middag bij hem langskomen voor het maken van de mal. Ik denk dat ik maar met de ferry ga. Ondertussen is Roxane dan aan boord. Heen en weer varen naar Papeete is eigenlijk zonde. Hier is het leuker om te gaan rondkijken dan weer naar Papeete. Dat kunnen we ook doen voor we met de groep verder trekken. Het is bewolkt en regenachtig. Voor de rest doe ik niet veel. Ik kijk de kwalificatie van de F1 Grand Prix van Las Vegas.

Zaterdag 22 November, 2025

De dag begint met regen. Onophoudelijke regen! Troosteloos. Dani, de nieuwe crew die 7 December komt, heeft al heel wat onderdelen ontvangen die ik online besteld heb. Ongelofelijk hoe snel het binnenkomt in Nederland na bestellen. Hierheen sturen duurt weken, soms zelfs maanden. Sommige onderdelen zijn binnen een dag aangekomen. Als het om 0930 wat droger wordt komt Aurelio langs met een cadeau. Een mooie fles witte wijn. Voor het redden van zijn boot. Heel aardig. Ik bestel online nog een nieuwe portemonnee. De oude valt helemaal uit elkaar. Vandaag breng ik blog 103 online. In de avond kijk ik de F1 Grand Prix van Las Vegas. Morgenavond komt mijn nieuwe bemanningslid, de 24-jarige Française Roxane aan boord. Leuk! Hopelijk brengt zij weer wat meer leven in de brouwerij en kan ik de volgende blog wat positiever nieuws brengen. Daarover meer in de volgende blog

Later xoxo