Bye Fakarava, Hello Toau (Blog 101)

Maandag 6 Oktober, 2025 Bemanning komt toch niet.

Deze morgen vroeg naar de bakker om 0615. Ja, weer vroeg wakker. Het slapen gaat echt slecht. Ik hoorde de klok al om 0400. Heb het nog kunnen rekken tot 0530. Vroeg naar de bakker is wel een voordeel want anders is alles al uitverkocht. Het is een drukte van belang. Alle lokalen komen vroeg. Maar er is rond deze tijd nog genoeg. Ik haal een paar stokbroden, croissants en zelfs twee bruinen broden. Ook voor Kurt en Elke neem ik mee. Dan een koffie. Vandaag maar de blog online brengen. Om 0730 neem ik voorlopig afscheid van Paulo en Jen van sv Luna. Zij gaan naar de Zuid-Pass. We zien elkaar ergens in de komende maanden wel weer. In de ochtend maak ik blog 100 af en zet hem online. Dan sop ik de stuurboord romp en haal wat strepen weg. Ook het onderwaterschip maak ik met de hand, al snorkelend weer een beetje schoon. Bijhouden maakt het makkelijker. Aan het begin van de middag krijg ik een bericht van mijn nieuwe bemanningslid. Hij heeft gisteren zijn enkel zwaar verstuikt en is in het ziekenhuis. Het ziet er niet goed uit zegt hij. Dat is een tegenvaller. Een zwaar verstuikte enkel aan boord wordt niks. Het ziet er naar uit dat ik nog een tijdje alleen moet varen. Aan het einde van de middag maak ik macaroni. Elke en Kurt eten mee. John is na zijn lange vlucht vanuit de USA erg moe en gaat eerst slapen. Die zie ik morgen nog wel. Er is nu geen haast. We gaan woensdag dan maar naar Taou. Dat komt beter uit met het tij ook. Morgen de boot klaar maken, in de middag buitenboordmotor en dinghy aan dek halen.

Dinsdag 7 oktober, 2025

In de ochtend vaar ik naar het benzinestation. Even de dinghy brandstoftank optoppen voor we verder gaan naar een meer afgelegen atol. Toch weer €20/ 15 liter erbij. Ook nog wat spulletjes meenemen in de supermarkt en vuil wegbrengen. John heeft een hoop verhalen van alles wat hij in Idaho heeft beleefd gedurende het regelen van de begrafenis van zijn schoonvader. Ze hebben nog veel werk te doen op het landgoed dat Shannon van haar vader heeft geërfd. Een geschiedenis van meerdere generaties. Zeer emotioneel. We besluiten nog niet naar de volgende atol te gaan. Het weer is niet gunstig en Kurt & Elke willen de dieseltank nog optoppen Dat kan vrijdag pas als het volgende bevoorradingsschip is aangekomen. Nu mijn nieuwe bemanningslid niet komt heb ik eigenlijk geen haast om naar Tahiti te gaan.

Mijn losse kroon op mijn implantaat houdt het redelijk goed. Dat lijkt nog even te kunnen wachten. Samen met Intotheblue optrekken is ook een stuk gezelliger dan alleen. John heeft voor mij op de 3D printer frames gemaakt voor de vliegenhorren in de patrijspoorten. Echt goed gelukt. De oude originele frames beginnen het te begeven. Nu moet ik het gaas er nog tussen spannen en de rubberrand er omheen lijmen. De twee delen van de frames met het gaas ertussen probeer ik met Sikaflex aan elkaar te lijmen.

Een proef. Nu maar eens proberen. Ik stel het iedere keer uit. Daarna nog de rubberrand erop lijmen. De vlaggenlijn van de stuurboord kant is gebroken. Kurt hijst me even tot de onderste zaling om er een nieuwe lijn in te rijgen. Nog een klusje afgevinkt. Om 1700 hebben we sundowner en pizza avond op In Cahoots. Onze laatste avond met z’n allen. In Cahoots, Carisma en Solar Punk willen nog een paar dagen naar de Zuid-Pass om te duiken. Intotheblue en ik willen verder richting Tahiti. We hebben een leuke groep. Veel samen beleefd. En we gaan elkaar zeker verder in het seizoen weer zien. Ik en ook Kurt & Elke willen nu wel verder. We hebben het hier wel gezien. De avond is wel weer erg gezellig. Om 2000 zoekt iedereen weer zijn eigen schip op.

Woensdag 8 Oktober, 2025

Het regent deze morgen. Veel squalls die passeren. Ik krijg een berichtje van Ineke dat zij wat post heeft ontvangen. We hebben via de whatsapp video contact en praten weer even bij. Ineke houdt mijn huis goed in de gaten. Alles gaat nog redelijk goed met Leo zijn gezondheid en ze kunnen nog veel leuke dingen doen. Ik hoor via Ineke dat de tweede dame die tijdelijk in mijn huis erbij woonde al een eigen huis heeft gevonden. Mooi. Nu is er weer één gezin in mijn huis. Alhoewel de mannen er weinig zijn. Zo word ik weer mooi bijgepraat door Ineke. Een gerust gevoel dat zij een oogje in het zeil houdt. Erg blij mee. Via de whatsapp heb ik ook nog contact met de oude huurster Vilma. Die had het druk met inrichten van hun nieuwe huis. Dit weekend spreken we af om samen met de nieuwe huurders te bellen. Die spreken toch wat minder Engels. Dus zo gaat het makkelijker. Wel begrijp ik dat alles goed gaat dus dat stelt gerust. Ook met Cor heb ik via de whatsapp contact. Hij is helaas beetje ziek. Die spreek ik later nog. Zo spreek ik weer even velen in Nederland. Niet te vergeten ook met Rinus. De regen begint een beetje weg te trekken en de zon komt tevoorschijn. Het bevoorradingsschip is aangekomen dus vanmiddag naar de supermarkt. In de loop van de ochtend ga ik even bij John langs. Komt goed uit want hij kan mijn hulp wel gebruiken bij het installeren van een nieuwe kraan. Na wat vogelen hebben we hem erop. Ik heb een paar flexibele powerbands voor mijn duikvinnen die gebroken zijn. Ze zijn nergens meer te krijgen. Ik zoek al meer dan een jaar. Tot voor kort kon ik de powerbands van een tweede set vinnen gebruiken maar nu zijn ze op twee na allemaal gebroken. John gaat proberen deze zacht rubberen powerbands op de 3D printer te maken. Zal niet makkelijk zijn maar wie weet. Ik heb nu nog maar een set vinnen. Het blijft regenen. Vervelend. Iedere keer alles open en dicht doen. In de middag ga ik eerst bij de supermarkt naast de benzinepomp kijken. Ze hebben wat pompelmoezen, sinaasappels en wat aardappelen. Geen grote vangst maar het is weer wat. In de andere supermarkt neem ik nog wat melk, een vers stokbrood en een krop sla mee. De hoeveelheid verse groente valt tegen en geen yoghurt. Morgen nog maar eens kijken. Misschien hebben ze nog niet alles uitgepakt. Het blijft troosteloos weer. Ik maak ik de avond een verse salade met aardappelen en een paar gebraden worstjes en kijk een film.

Donderdag 9 oktober, 2025

Als ik wakker word regent het weer. Ook veel wind. Nog een dag en dan verbetert het en gaan we verder. Het verlijmen van de eerste vliegen-hoor voor de patrijspoort is goed gelukt.

 Even afwachten of de lijm op het rubber houdt. John gaat vandaag naar de Zuid-Pass om een stukje solo te zeilen en daar nog een paar duiken te maken.

Aanstaande zondag komt hij hier terug om Shannon van het vliegveld te halen. Daarna zien we ze hopelijk snel weer in een van de volgende atollen. Ik denk dat ik de tocht naar Tahiti nog maar even uitstel en wat verder met Intotheblue meevaar nu er nog geen nieuw bemanningslid in het vooruitzicht is. Zij willen ook naar Tahiti maar eerst nog een aantal atollen bezoeken op de weg daarnaartoe. Het blijft maar regenen vandaag. Iedere keer als de zon schijnt droog ik de kussen. Als ze droog zijn komt de volgende buien reeks en is de helft weer nat. Pfff. Ik maak een paar tosti’s neem een verse sappige sinaasappel. Om 1400 komt Kurt langs en we besluiten gelijk mijn buitenboordmotor en dinghy aan dek te halen nu het even droog is. Als alles aan dek is maak ik de polyester romp van de dinghy schoon. Een beetje lichte aangroei haal ik eraf. Dan nog even in de was zetten. Ook weer een keer goed gedaan. Net voor het weer gaat regenen. Om 1530 vaar ik met Kurt even langs de supermarkten om te kijken of er nog iets vers met de net aangekomen boot is gekomen.

Niet echt. Wel neem ik nog een paar paprika’s mee. Die zijn verbazingwekkend goedkoop. Een meevaller. Aan boord haal ik een macaronisaus uit de vriezer en kijk een film. Morgen gaan we eindelijk weer een stukje varen. Niet erg ver, naar Toau. De naburige atol die op 20 mijl ligt.

Vrijdag 10 Oktober, 2025 zeilen naar Toau atol.

He, hé eindelijk een stukje verder. Ik heb Fakarava wel gezien al gaat het duiken nooit vervelen. Maar bij Rotoava liggen wel. Ik had natuurlijk alleen verder kunnen gaan maar vind het toch wel een stuk prettiger om nog een aantal atollen te bezoeken met de anderen samen. Alleen vind ik dat een beetje te riskant. Ik kan niet tegelijk op de sonar kijken en op de boeg zijn. Gelukkig denken Elke en Kurt er hetzelfde over. Zij gaan deze morgen eerst om 0730 even diesel tanken voor we gaan. Dat had ik twee weken geleden al gedaan met Josie. Net voor ze wegging. Om 0845 ga ik anker op. Spannend want de laatste paar keer zat mijn anker iedere keer achter een bommie. Deze keer gaat het goed en in één keer. Een hele opluchting. Wel zie ik dat de schacht van mijn anker een klein beetje krom staat. Shit. Dat is waarschijnlijk van de week gebeurd met al die problemen tijdens het anker opgaan in de ankerplaats bij de North Pass. Nou op dit moment kan ik er weinig aan doen. Ik zet de zeilen en vaar voor de wind naar de North Pass. We hebben volgens het schema volle uitgaande stroom mee. Elke en Kurt volgen al snel. We varen prachtig samen naar de pass.

Er staan in de pass behoorlijk wat golven maar met de wind in de rug schieten we er mooi doorheen. Het is een leuk stuk varen. Alles ruime wind.

Ik loop een beetje uit op Intotheblue dus ik vaar een klein stukje door. Binnen twee uurtjes zijn we bij de zuidoost pass. Kurt en Elke gaan als eerste door de pass zodat zij binnen kunnen waarschuwen voor bommies. Dat is het nadeel van alleen varen hier. Ik kan niet en voorop staan en op de Echopilot kijken. De pass is een wilde waterversnelling met hoge en wilde golven maar we komen er goed doorheen. Om 1245 valt het anker. Eerst snorkel ik even naar het anker om te kijken of hij goed in het zand ligt. De ketting zit net achter een kleine bommie. Het is 12 m diep maar ik kan er net bijkomen en hem erachter vandaan halen. Nu ligt het anker en de eerste 15 m ketting in een ruim stuk zand. De rest van de ketting hangt aan drie drijvers boven de koraal bommies. .

Om 1400 komt Kurt me ophalen om mee te eten op Intotheblue. Lekker pasta. Zo fijn dat ik mag mee eten. Ik ben best moe want vanmorgen ook weer vroeg wakker om 0500. Het slapen gaat echt slecht. Kon ik maar eens uitslapen, pfff. Na eten gaan we met de dinghy even op de motu kijken. Er staat een klein hutje. Heel veel heremietkreeften.

 We wandelen wat langs het koraalstrand. De bebossing met kokosbomen is vrij dicht dus naar de oceaan kant oversteken lukt niet. Ook lijkt er regen aan te komen. Alles staat aan boord nog open dus gaan we terug. Morgen eerst eens op doodtij bij de pass snorkelen.

Zaterdag 11 Oktober, 2025

Als ik wakker word om 0600 regent het. De dag begint volledig bewolkt. Ik had het plan om een aantal wassen te draaien maar dat stel ik nog maar even uit. Zoals het weer is voel ik me ook. Of komt het door het weer? Alles dicht en kussen opgestapeld. Ook in het paradijs kan het troosteloos zijn. Ik ben een beetje doelloos op dit moment. Alleen aan boord maakt me ook niet echt vrolijker. Even geen vooruitzicht op een nieuwe metgezel aan boord deze maand. Ik maak een yoghurt. Daarna een ontbijtje. De rest van de morgen pas ik mijn onderhouds.xls sheet aan zodanig dat ik het aan Josie kan sturen om nog verder te automatiseren. De rest van de ochtend kijk ik wat nieuws en tv. Om 1400 ga ik met Kurt en Elke de pass verkennen met snorkelen. Op het doodtij laten we ons op de lichte inkomende stroom naar binnen voeren. Er zit veel vis op de randen van de pass. Veel grote groupers, tarpons en papegaaivissen. Ook verschillende haaien. Door de golven die op het rif kapotslaan is er wat minder zicht. Op de terug weg snorkelen we nog op de bommie vlak bij onze boten. Giga veel grote schelpen in het koraal en een enorme spotted Eagle ray. Open video link hier

Al snel krijg ik koude vingers en ga alvast met de dinghy van Kurt terug naar de boot om te douchen en op te warmen. Als ik weer op temperatuur ben ik terug naar Intotheblue waar Elke een heerlijke bak koffie met verse appeltaart heeft gemaakt. Ik ben erg blij dat ik hier samen ben met ze. Alleen aan boord is niet echt altijd prettig. Zij houden me een beetje op de been. Terug aan boord kijk ik een film en maak Mexicaanse tortilla’s met de saus die ik ingevroren had. Een sombere dag maar met een gouden randje door de prachtige Eagle Ray.

Zondag 12 oktober, 2025 Snorkelen en pannenkoeken.

Het is deze morgenvroeg redelijk mooi weer. Wel bewolkt maar het lijkt droog te blijven. Ik gooi er gelijk een paar wassen in. Om 0730 hangen ze al te drogen. Om 1000 is alles droog. De zon komt zelfs helemaal tevoorschijn. Mooi weer om te gaan snorkelen en een aantal bommie in de atol te verkennen. Met Kurt en Elke varen we om 1100 naar drie grote bommies. Midden in de atol. Veel vis en een enkele haai. Mooie snorkel.  Open video link hier Terug aan boord maak ik pannenkoeken voor ons drieën. Lekker met spek en banaan. Heerlijk. In de middag een beetje genieten van de zon. Het is tenslotte zondag.

Maandag 13 Oktober, 2025

De dag begint weer regenachtig. Zoals het er nu uitziet pas vanaf woensdag weer echt volop zon. Ondanks dat het regent gooi ik toch een was in de machine. De kussenhoezen heb ik gisteren voor een nacht in Biotex gezet. Nu in de machine wassen met de laatste handdoeken. Na een koffie en yoghurt hang ik het op. Als het om 0900 weer dreigend wordt hang ik de was onder de kuiptent. We besluiten om 1100 te gaan duiken op een paar bommies. Het is midden in de lagune. Een leuke duik. Deze keer vooral groupers.

Heel veel en grote. Geen haaien op dit uur. Die slapen zeker. We duiken ruim een uur. En we hebben mazzel want precies tijdens de duik is het zonnig weer. Goed gepland. Nadat we terug aan boord de uitrusting gespoeld hebben maakt Kurt spaghetti. Lekker. In de middag spelen we met dit regenachtige weer UNO. .

Voor we het weten gaat de zon al weer onder en de dag voorbij.

Dinsdag 14 oktober, 2025. Water maken, Davids elektromotor Kurt

Het heeft de hele nacht geregend. Als ik wakker word is het windstil en droog. Als ik mijn ochtendduik neem zie ik dat de ankerketting achter een bommie is blijven hangen. Ik duik naar de ketting op 14 m diepte en kan net een deel van de ketting vrij maken voor ik zonder zuurstof kom te zitten. Door de ketting even een stuk op te halen komt hij vrij van de bommie. Pfff. Ik verplaats een van de drijvers een stuk zodat de ketting meer drijft. Hopelijk blijft hij nu vrij van de bommie. Na koffie en een yoghurt zet ik de watermaker, de droger en de generator bij. Even de drinkwatertank opvullen, de batterijen optoppen en in de achterhut de droger bij. Het is bijna windstil dus ik zet de dinghy maar eens overboord. Nu we hier met z’n tweeën zijn heb ik de afgelopen dagen met Kurt en Elke meegevaren. Nu toch maar mijn eigen dinghy in het water. Ik zet de kleine buitenboord erop. Een van de elektromotoren op de Davids van Kurt en Elke doet het ineens niet. Om 1100 kijk ik of ik kan helpen. Hij heeft de motor al uit de Davids. Helaas hebben we snel uitgevonden dat de koolborstels kapot zijn. Deze zitten in de kap. Deze moeten met kap en al besteld worden als het meezit. Die heb ik niet. Dat gaat wel even duren dus voorlopig moeten ze een kant met de hand doen. Heel vervelend maar het gaat gelukkig wel. Tussen de buien door zetten we de motor weer terug. Elke maakt pizza. Na de pizza varen Elke en ik terug naar Abayomi om op mijn naaimachine het dekzeil van hun dinghy te maken. Er zitten een aantal gaten in die we repareren met Sunbrella canvas. Zo heb ik hen fijn kunnen helpen. Terug aan boord van Intotheblue spelen we de rest van de middag UNO. Gezellig op een regenachtige dag. Als ik terug aan boord van Abayomi ga is het al donker. Een paar boterhammen en een film. De dag is alweer voorbij.

Woensdag 15 oktober, 2025

Deze morgen probeer ik een aantal ritssluitingen van de kuiptent te vervangen. De lipjes zijn van de sluiting afgebroken. Na veel gevogel heb ik eindelijk door hoe ik de oude eraf moet halen. Wel twee ritssluiting einden nu kapot. En twee naalden op de naai machine gebroken. Het aantal reserve naalden slinkt. Maar twee ritssluitingen zijn vervangen. Nu weet ik hoe het moet. Ik eet de laatste bruine boterhammen die ik in de vriezer had gegooid. De verse etensvoorraad slinkt ook.

Om 1130 gaan Kurt en ik een stukje met de dinghy verkennen. Eerst aan de Noord kant bij de andere ankerplaatsen. Daarna met Elke samen in de Oosthoek. Mooie plekjes maar we liggen wel goed waar we liggen. Om 1400 maak ik voor ons drie Thaise noedels. Terwijl we eten komt sv Luna met Paulo en Jen vanuit Fakarava aan. Zij hebben wat groentes, fruit en yoghurt meegenomen voor ons. Shannon van Carisma heeft het voor ons gekocht. Heel fijn. Zo hebben we in ieder geval voor een week extra voorraad. Om 1730 word ik door Karin, Eric, Isabel, Carola, Henk en Lars verrast met een verjaardagslied via de whatsapp video. Een dag te vroeg maar dat maakt niet uit natuurlijk. Lars op de piano. Wat lief van ze. We praten gelijk weer bij. Zo houden we veel contact met alle cruisers om ons heen. Wat een mooie gemeenschap. De hele avond krijg ik al felicitaties al hoewel het hier nog de 15de is. Ach in Nederland ben ik al wel jarig  Daar is het 12 uur later. Ik kijk wat Tv en houd het de rest van de avond rustig.

Donderdag 16 Oktober, 2025 Alweer een jaartje ouder.

Als ik wakker word staan er weer een hoop felicitaties op alle socials en whatsapp. Lief. Ik neem een koffie. Dan even zwemmen en gelijk met de hand de romp schoonvegen. Mooie bewegings- en ademhalingsoefening. Met de hand bijhouden voorkomt dat de zelf slijpende anti-fouling er ook afgaat. In ieder geval iets langzamer. Wel moet ik het om de paar dagen doen anders groeit het veel aan en gaat het niet meer met de hand. Na het zwemmen, douchen en scheren. Dan maak ik voor mezelf een ontbijtje, verse yoghurt met granola en banaan. Daarnaast twee beschuitjes. Een met oude kaas die ik zuinig bewaard heb en één met jam. Om 1230 heeft Kurt speciaal voor mijn verjaardag Oostenrijkse Kaiserschnarrn gemaakt. Een prachtig verjaardagscadeau. Om 1400 gaan we met z’n drieën duiken op een grote bommie waarop ook de lichtenlijn staat voor de zuidoost pass. Een giga bommie tot 25 m diepte. Het koraal is niet fantastisch maar de verticale wand is prachtig. Veel grote groupers, giga vissen en ook een aantal nieuwsgierig haaien. Ze zwemmen direct op ons af, Echt dichtbij komen ze echter niet. We omcirkelen de hele bommie in iets meer dan een uur. Een mooie verjaardag duik.  Om 1730 komen Kurt en Elke nog een borreltje drinken op mijn verjaardag en natuurlijk spelen we UNO

Morgen de volgende Formule 1 Grand Prix, Texas

Vrijdag 17 oktober, 2025

Ik neem om 0630 een vod (vroege ochtend duik). Lekker wakker worden. Ik heb helaas nog steeds koppijn. Niet echt veel gedronken gisteren eigenlijk. Geen idee waar het van komt. Na een koffie maak ik een boerenomelet met spek, tomaat, ui en paprika. Misschien moet ik gewoon meer eten. Ik kijk in de ochtend de eerste training en sprint kwalificatie van de Grand Prix van Texas. In het zonnetje op dek lees ik een boek. Beetje relaxte dagen. Rond 1300 gaan we met z’n allen een rondje lopen op de motu. We komen langs het huisje van Charles. .

Hij biedt ons gelijk aan om een paar verse kokosnoten te openen. Heerlijk vol met kokosmelk.  De mensen zijn hier erg gastvrij en willen er absoluut niks voor terug. Hij biedt ons gedroogde en gezouten papagaai vis aan in olijfolie. Net ansjovis. Als we tot maandag blijven belooft hij een pot te maken voor iedereen. Open hier de video link. Terug aan boord maakt Kurt vandaag Spaghetti Putaneka. Een spaghetti met ansjovis, sardientjes en gehakt. Heerlijk. We vernemen van John en Shannon dat zij vandaag eindelijk in noord pass van Fakarava gedoken hebben. Samen met Rick en Michele. Het was allesbehalve een succes. Shannon is meerdere keren op haar hand door een Portugees oorlogsschip gestoken. Zeer pijnlijk. Toen ze het water uit vluchten is John zijn onderwatercamera box met lamp en iPhone verloren (alles bij elkaar zeker zo’n €2000). Een ramp dag voor ze. Zo triest om te horen. Bovendien hebben ze de Ali Baba Kanyon ook nog eens gemist. Zo triest. Morgen komen ze deze kant op.

Zaterdag 18 oktober,2025 Herenigd met Carisma, Sundowners & BBQ

Vandaag de sprint race van de formule 1 in Austin tijdens het ontbijt. Max wint yeah! En beide Maclarens eruit. Dat gaat goed. De rest van de ochtend lees ik lekker in het zonnetje. Om 1130 de kwalificatie voor de race van morgen. Max weer op P1! Top! Rond 1300 gaan we met z’n vijven snorkelen op de False pass. Het is doodtij maar de stroom staat nog naar binnen tot 1400. Een mooie snorkel tocht. En de drop off aan de buitenkant ziet er veel belovend uit. Om 1530 gaan we BBQ op het strand. Ook Carisma en In Cahoots zijn aangekomen. Zij besluiten iets verderop op de boeien te gaan liggen. Voor de BBQ komen ze met de dinghy naar ons toe. Gezellig weer met z’n allen bij elkaar. 

Zondag 19 Oktober, 2025. Duik op de drop off in de False pass Toau

Deze morgen gaan we met z’n 7en en drie dinghy’s eindelijk weer duiken op een drop off in de ZO pass. De inkomend getijden zijn weer gunstig vanaf 0900. Iedere dag een uurtje later. Ik neem de eerste duik met John & Shannon. Het is een prachtige drop off. Zo van de rand van de atol naar beneden de diepte in. De bodem is niet zichtbaar. Ook niet als we tot 42 m afgezakt zijn. We zijn op het goede moment want langs de want staat weinig stroom. We zien veel vis, grote scholen. Morenen, grote napoleon papagaai vissen. De haaien zijn wat kleiner maar zeker aanwezig. Als we na 30 minuten langzaam opstijgen naar 15 m begint de stroom te lopen. Al snel moeten we wat tegen de stroom in zwemmen. Als we op 10 m zijn laat ik de boei op. Die wordt gelijk door de stroom opgepakt en ik moet me goed vasthouden om niet meegetrokken te worden. Uiteindelijk laten we ons door de stroom meenemen naar binnen. De atol in. Aan het einde van de duik gaat het snel. Prachtig en spannende duik. Dan is het de beurt aan Kurt, Elke, Michele en Rick. Wij nemen elk een dinghy en wachten tot ze terug aan de oppervlakte verschijnen. Een mooie duik. https://www.instagram.com/reel/DQBE2_QjwDR/?igsh=MWZnMjUwNnc4b3gyZw==Terug aan boord eerst de Grand Prix van Austin kijken. Max weet hem uiteindelijk met gemak te winnen en loopt weer heel wat punten in voor het kampioenschap op Norris en Piastri. Alles nog mogelijk. Ik repareer een van mijn teenslippers die kapot is. Teenslippers, zwembroeken en korte broeken verslijt ik het meest aan boord. In de loop van de middag en avond zet ik de blog online. Alweer twee weken voorbij. Het gaat zo hard. In de avond maak ik een salade met gebakken aardappeltjes en een paar worstjes. De laatste verse sla die ik heb. Binnen een week moeten we toch wel verder om weer wat verse groente en fruit in te kunnen slaan. Hier op Toau zijn er geen winkeltjes. We zijn volledig op ons zelf aangewezen. Waarschijnlijk wordt het Apataki, een atol op 43 mijl van hier. Deze komende week hoor ik hopelijk ook of en wanneer Valia, mijn nieuwe bemanningslid aan boord komt. Dat en meer voor de volgende blog

Later xoxo

Eric