Caribbean Paradise (Blog 39)

Grenada & Saint Vincent Grenadines.

Dinsdag 27 Februari, 2024 Ronde Eiland naar Anse La Roche, Carriacou

Vandaag worden we vroeg wakker en verteld Shannon mij weer een deel van haar life story.

Hoe en onder wat voor omstandigheden ze opgroeide en hoe haar jeugd verlopen is. Shocking! Een zeer autoritaire vader die ook nog eens een belangrijke positie in de gemeenschap had. Zeer principieel tot dat hij na een ongeluk verslaafd raakte aan de medicijnen die hij moest nemen. En een façade die zich daarna ontpopte. Een tragisch verhaal.  Daarnaast had ze vanaf vroege jeugd lange tijd ernstige lichamelijke pijnen tijdens haar periodes. Uiteindelijk leidde dat tot een zware operatie met grote gevolgen. Maar als je ziet waar ze nu staat? Pfff Wat een sterke vrouw. Wauw. En wat een liefde volle en bewuste vrouw. Een geschenk uit een hemel. Deze ochtend eten we een van de avocado’s op toast. Zo lekker. En de avocado’s zijn zo groot. En dan bedoel ik groot 😊right! We moeten ook maar weer eens wat stroom draaien. We gebruiken nu weer wat meer omdat we een tweede koelkast aan hebben. Daarnaast kunnen we een paar wasjes draaien en de drinkwater tank optoppen. Alles in een. Zo draait de generator op hoog vermogen. Dat is het beste voor hem. Shannon doet wat werk en ik bereid de volgende reis voor. Zo kunnen we alle benodigde dingen deze morgen afronden en vanmiddag naar een nieuw eilandje varen. Spannend. Dit gebied is een walhalla! Wind 4 tot 5 bft. Temperaturen rond de 34⁰C (93⁰F), kristalhelder water van 27⁰C (80⁰F). Palmstranden. Een prachtige vrouw naast me. This must be heaven😊! Nadat de was binnen 2 uurtjes droog is halen we het anker op om 1300 en varen we drie uurtjes verder. De afstanden zijn nu wat korter maar er is veel te zien. We raken ondertussen niet uitgepraat over het uitwisselen van onze levenservaringen. Ook ik ontkom niet aan het vertellen van mijn levensverhaal. Heerlijk om te delen. En emotioneel. Na 2,5 uur komen we in de buurt van Carriacou. We laveren tussen de tropische eilandjes en de ten anker liggende jachten door. Shannon begint het aardig onder de knie te krijgen. Het water is nu echt kristalhelder en het aantal palmeilanden neemt toe. We laten het anker vallen om 1630 in de baai van Anse La Roche, aan de NW punt van Carriacou. Een baai bekend om het kreeften restaurantje van Tim op het strand. Een idyllische plek.

We kleden ons en springen in de dinghy om voor de zonsondergang op het strand te zijn. Romantischer kan ik het me niet voorstellen. Met een cocktail in de strandstoel genietend van de zonsondergang. Palmbomen, brekende golven op het strand, fakkels rond de strandtent. Kreeften op de BBQ. In het gezelschap van een bijzondere vrouw! Need I say more? Na het diner genieten we na in de strandstoelen. Met drie jachten liggen we voor anker voor het strand. De andere cruisers veroveren ons met hun eigen reisverhalen.

Het was een dag met vele indrukken en emoties. Met de dinghy varen terug naar de boot. Another day in Paradise.

Woensdag 28 Februari, 2024 Anse La Roche, Carriacou anchorage

Waking up in a dream? Een duik in 27⁰C water om.

We liggen zo dicht bij het strand dat we wakker worden in de vloedlijn op het strand. Een heerlijk ontbijt met scrambled eggs, avocado, tomaatjes en toasted bread. Onder het genot van Grease van de Bee Gees. Halleluja! We krijgen via Ted te horen dat Regina haar chemo weer goed heeft aangeslagen! Op weg naar full recovery. Nog zo’n sterke vrouw. De Tromp vlag wakkert vier! Deze morgen doen we rustig, beetje snorkelen, zonnen. Shannon heeft wat video calls voor haar werk en moet verder rustig doen. Alle indrukken zijn duidelijk vermoeiend voor haar. Recovery needs time. That’s what she needs. Time. What better place than in this heaven. Just need to keep an eye she does not fall back into her work 😊 We wilden een lange wandeling gaan maken. Daar wachten we gewoon een dag mee! We hebben alle tijd.

Shannon maakt verschillende werk telefoongesprekken. Ik ga even langs bij onze buurman George die we gisteren in de strandtent tegen kwamen. Hij is al sinds 2008 rond de wereld aan het varen. Veel kennis dus. Na mijn bezoek vaar ik met de dinghy even naar de uitersten van de baai om te verkennen voor het snorkelen vanmiddag. Terug aan boord nemen we wat te eten en varen met de dinghy naar de snorkel plekken. De dinghy leggen we op het ankertje terwijl we tussen de prachtige koraal formaties snorkelen. Veel vis in allerlei maten en soorten. We zien zelfs een kreeft. Terug aan boord maakt Shannon nog wat telefoontjes en ik duik even onder de boot om de conditie van de romp en de boegschroef te checken. Het water is hier zo helder, Met de duikslang kan ik heerlijk rustig alles nauwkeurig bekijken. Hier en daar een kokkeltje weg krabben. Schoon onderwaterschip. Ik bel eindelijk weer eens met Elianne. Die probeer ik al weken aan de lijn te krijgen. Best moeilijk om contact te houden op zo/n grote afstand. Ze is een puber en heeft het natuurlijk heel druk. Met school, werk en sporten. Ik zou zo graag willen dat se een paar weken meevaart. Het is zo’n mooi gebied. Dit is de ultieme kans voor haar om ervan te genieten. Het is erg moeilijk om haar te overtuigen. Vakanties zat maar andere prioriteiten dan haar vader. Natuurlijk ook geen steun van haar moeder. Ik hoor dat ze volgend jaar op stage naar Gran Canaria gaat. Dat is heel tof voor haar. Top. Erg blij dat se de wereld intrekt. Er is zoveel meer dan Schiedam en alles wat daarbij hoort.  En volgende week op ski kamp met haar school. Helemaal leuk. Ik ben blij voor haar. Ook weer eens een lang en leuk gesprek met een van mijn beste vrienden Wim. Altijd druk met werk bij de politie. En dat alles vanuit de hangmat voor op het schip terwijl Abayomi zachtjes slingert op de deining. Als we allebei klaar zijn met alle telefoongesprekken genieten we samen van elkaar en de zonsondergang.

Life is beautiful. Ik maak sinds lange tijd weer eens oma’s gehaktballen met natuurlijk boontjes en aardappelen. En appelmoes. Een echte Hollandse hap voor deze Amerikaanse😊 Nou dat gaat er goed in. Shannon gaat om 2100 vroeg naar bed. Alle nieuwe indrukken, het snorkelen en een constant bewegende boot is uitputtend in haar toestand. Rust is de enige remedie.

Donderdag 29 February, 2024 Anse Le Roche, High North Mountain on Carriacou & Petit Vincent 

Deze ochtend gaan we vroeg de wal op. We willen naar de hoogste top van Carriacou klimmen. High North.

Om te voorkomen dat we met z’n tweeën de zware dinghy het strand op moeten slepen laten we ons oppikken door het bootje van het restaurant. De eigenaar legt ons uit hoe we naar de top moeten komen. Het is een heel klein pad maar uiteindelijk zeer goed gemarkeerd. Een hele klim en Shannon houdt het goed vol. Af en toe even stoppen om wat te drinken. Onderweg komen we veel hagedissen tegen, kleine en grotere. Ook zit er op ons pad zomaar ineens koe, Verderop een prachtige schildpad

Na 2 uur zijn we boven. Wat een uitzicht. We kijken over het hele eiland heen. Zien waar we vandaan komen en waar we naar toe gaan. Daar naar Petit Saint Vincent. Een eiland tussen de koraal riffen. Aqua Azul. Waanzinnig mooi. Petit St Vincent, een prive eiland van een grote hotel keten. Maar ankeren kunnen we er wel zonder verdere kosten. Paradijs is binnen hand bereik. Nadat we terug zijn aan boord nemen we eerst nog een duik in het kristalheldere water. Wat een leven. Ik denk dat we nu toch echt dicht bij walhalla zijn 😊 Om 1500 lichten we het anker en varen onderzeil rond de Noord kust van Carriacou. In vier slagen kruisen we tussen de koraalriffen door, passeren het “Umbrella” eiland (Morpion Island) en laten na 1,5 uur zeilen het anker vallen voor het eiland Petit Vincent waar we deze ochtend van af de top van High North nog naar uitkeken. Wauw!!! Veel beter kan het toch niet worden. We genieten in de hangmat van onze aperitief terwijl de zon ondergaat. Halleluja!

Vrijdag 1 Maart, 2024. Petit Vincent Anchorage

We nemen een eigen gemaakte yoghurt, bakken sinds lange tijd weer eens een eigen vers brood en genieten van de omgeving. Natuurlijk heeft Shannon weer wat werk calls. Busy lady. Komt mooi uit. Zo kan ik rustig wat kleine klusjes doen. Voor de lunch verdiepen we ons in de komende twee weken. Shannon moet nog een keer naar huis i.v.m. met een dokters bezoek en om wat meer spulletjes op te halen. We kiezen Saint Lucia als vlucht hub. De ontwikkelingen gaan snel😊 Het is heerlijk samen aan boord. Ze wil nu voor langere tijd aan boord blijven. Zij doet ‘s morgens wat werk telefoontjes. En ’s middags na terugkomst van onze uitjes. Ik kan lekker wat klussen, snorkelen of deze blog bijhouden. Na de lunch met eigen gemaakte gehaktballen springen we in de dinghy. We snorkelen op verschillende plekken op het rif rond Petit Saint Vincent. We bezoeken Umbrella eiland. Daar is net een groepje mensen dus daar komen we later nog wel terug. Dit eiland willen we natuurlijk even voor onszelf hebben😊 We varen met de dinghy rond het hele eiland Petit Vincent en snorkelen nog op een andere plek aan de Atlantische kant. We zien een gigantische Puffer Fish en veel kleine vissen. Het koraal is redelijk maar er is ook veel bleaching zichtbaar. Terug aan boord duikt er niet ver van de boot een prachtige schildpad op. Ik speel wat met de drone en maak mooie plaatjes van onze ankerplaats. Shannon doet nog een belangrijk telefoongesprek. Het boord is aardig gelukt maar kan beter. Misschien eens bloem zonder pitjes gebruiken. De dag komt alweer ten einde. De tijd gaat zo snel. Het is alweer Maart! Tijd voor een aperitief bij de zonsondergang. Vanavond maken we overheerlijke tortilla’s met alle rest groentes die we hebben en die tegen bederf aan zitten. Super diner. ’s Avonds hebben we een uur lang video call met Sander en Danielle van sv Susie Jane. Zij zijn in Barbuda en wij vlak bij Umbrella Island. Leven Starlink. Zij leren Shannon kennen en Shannon hen. Superleuk gesprek. Nog een paar weken en dan gaan we elkaar eindelijk weer ontmoeten.

Zaterdag 2 Maart, 2024. Petit Vincent Anchorage. Mopion Island

Deze ochtend gaan we met de dinghy naar Mopion eiland. Of zoals het hier bekend staat, Umbrella eiland. Een zandbank midden tussen het koraalrif met daarop alleen één parasol van palm bladeren! Idyllischer kan je je het niet voorstellen. Als we er aankomen is er ook een groepje Franse cruisers. Over en weer maken we foto’s. Man, man, man. Als dit niet het paradijs is! Nadat de Fransen ook wat gesnorkeld hebben en terug zijn naar hun boot hebben we het eilandje helemaal voor onszelf. Wauw! Op het juiste moment op de juiste plek met een geweldige vrouw. De timing is magisch.

We snorkelen rond het rif en genieten van elk moment samen. Het voelt als een droom. Terug op de boot eten we wat en houden een rustige middag. Rond 1600 varen we met de dinghy naar Petit Martinique. Het is een heel rustig eiland. Onlangs hebben ze de 50 jaar onafhankelijkheid gevierd in het Grenada gebied. Op alle eilanden hebben ze daarom de kleuren van de vlag rood, groen en geel gebruikt. Het is geeft een vrolijke sfeer. Het eiland is echter erg stil. Hier gebeurd niet veel. We proberen wat groente en fruit te vinden in de 3 supermarktjes. Op een paar paprika’s, een ui en wat tomaatjes na is er niet veel. En schreeuwend duur. Zelfs brood is schaars. We vinden twee kleine stokbroodjes😊 Na onze zoektocht in de supermarkten eten we heerlijk in een klein restaurantje aan het strand. Garnalen met gebakken plantanen en rijst.  De avond houden we het rustig, genieten van de zonsondergang, bellen met Shannon haar moeder en kijken zelfs een film. Being!

Zondag 3 Maart, 2024. Petit Vincent naar White Island

Vandaag hebben we een heerlijk ontbijt met knapperig, warm stokbrood uit de oven, gebakken ei en hagelslag, muisjes en oude kaas. Wie wat bewaard heeft wat😊Na het ontbijt doet Shannon wat administratief werk en ik maak de boot klaar om naar ons volgende paradijsje te varen.  We gaan een stukje terug om morgen in Tyrrel Bay uit te klaren van Grenada. Onderweg stoppen we bij White Island en Saline Island.

We varen tussen de eilandjes door met aan elke kant het koraalrif. 50 m verder aan elke kant is het 1.5 m diep. In het midden 15 m dus gaat prima. We besluiten achter White Island te gaan liggen. Na rond het rif te zijn gevaren laten we het anker vallen op 100 m van weer een idyllisch strandje. Na de lunch snorkelen we langs het rif naar het strand, Verschillende puffer fish, een pijlstartrog, en heel veel kleine fel gekeurde visje. We stranden op een onbewoond eiland. Helemaal voor onszelf. Een spierwit strand en heerlijk windje onder de zon. De rest van de middag luieren we in de hangmat en Shannon doet nog wat voorbereidend werk voor een zware meeting morgen. Een van de bedrijven moet flink gaan bezuinigen om de balans gezond te maken. Mooie gelegenheid voor mij om de Formule 1 terug te kijken. (Dank Peter!)

Maandag 4 Maart, 2024 White Island- Tyrrel Bay- Sandy Island

Vandaag gaan we uitklaren van Grenada en zijn eilanden. Shannon heeft een harde dopper te kraken, Vandaag moet er 50% gesneden worden om een constructiebedrijf bovenwater te houden. Dit houdt in dat er mensen ontslagen moeten worden en salarissen moeten worden gehalveerd. Een zware taak voor het managementteam. Zeker voor Shannon terwijl ze nu eigenlijk helemaal niet moet werken maar moet rusten. We maken een yoghurt ontbijt met verse ananas😊 Daarna varen we naar Tyrrel Bay op Carriacou om uit te klaren. We nemen een lunch terwijl we op onze beurt wachten en doen wat boodschappen. Ongelofelijk maar groenten en fruit zijn in de supermarkten niet te krijgen. Gelukkig is er een klein stalletje met wat fruit. Een krop sla en wat bananen. Toch verbazingwekkend dat deze producten zo moeilijk te krijgen zijn op een eiland waar best wel wat regen valt. We vinden achteraf een huis waar vlees en kip wordt verkocht. Gevonden via een cruiser’s app. We nemen kip, gehakt en wat worstjes mee. Genoeg voor de komende twee weken. Als we terug aan boord zijn halen we het anker op terwijl het regent. Een regenachtige dag, wel drie buien van 15 minuten. Binnen een half uur is alles weer droog met 37°C. We varen naar Sandy Island, 20 minuten verder op. Weer een idyllisch eiland met een koraalrif. Hier is het wat drukker. Er ligt zelf een cruiseschip. Een zeilend cruiseschip.

Als we het anker hebben laten vallen stappen we in de dinghy en varen naar het eilandje om te snorkelen. De dinghy leggen we ook ten anker. We vinden het mooiste koraalrif tot nu toe. Grote koraal formaties, vele grootte papagaai vissen en scholen met kleurrijke vissen. Prachtig. Aan het einde van de dag genieten we op het achter dek van een Gin-tonic en de zonsondergang. Weer een dag in paradijs.

Dinsdag 5 Maart, 2024 Sandy Island – Union Island, Clifton Bay

Vandaag regent het?! En niet zo’n beetje ook. Jeetje de ene na de andere stortbui. Dat is lang geleden! Ik denk dat we voor het laats zoveel regen hadden in Frans-Guyana. Ach, wordt de boot mooi ontzout. Tegelijk hebben we tijd om de boot binnen schoon te maken. Shannon heeft er zin in😊 Ik begin alles te stofzuigen. Shannon geeft alle wanden en de toiletten een sopje. Daarna met de meubel spray de extra shine voor het hout werk! Tijd om even onderuit te gaan en wat te luieren. Nou ja, al snel zit Shannon weer in een video business call😊 Ik probeer de koolborstels van outhaul motor van het grootzeil even schoon te maken. Dei bleek gisteren ineens niet meer te werken. Koolstof uit de elektromotor wegzuigen en blazen met de stofzuiger. Al snel moet ik staken want er komen weer regenbuien aan. Snel kap weer over de elektromotor. Na wat jutteren doet hij het in ieder geval weer. Als de regen zo goed als opgehouden is maak ik de boot klaar om naar het volgende land te zeilen. Saint Vincent en de Grenadines. Shannon heeft iets te veel van haar hervonden energie gevraagd en doet een middagdutje. Haar auto-ongeluk heeft vergaande gevolgen gehad. Ik haal het anker op en zeil naar Union Island. Het eerste eiland van Saint Vincent en de Grenadines. Daar gaan we inklaren. Eigenlijk is het maar 8 mijl varen. We willen weer wat water maken en de batterijen optoppen. Morgen willen we wat wassen draaien als het droog is. Dat kost 40 liter per was beurt. Een mooie gelegenheid dus om tijdens een kruisrak naar Union Island water te maken. Het gaat echter nog behoorlijk snel dus varen we maar wat extra mijlen om Palm eiland heen. Heerlijk om even te zeilen. Rondje van de zaak. Het zee-inlaat filter hapt wel een aantal keer lucht. Heel vervelend want dat is niet goed voor de hogedruk pomp van de watermaker. Generator weer af, watermaker weer uit en filter ontluchten. Dan alles weer in omgekeerde volgorde bij. Uiteindelijk maken we ongeveer 200 liter water, toppen de batterijen op en drogen de voor-hut met alle buiten kussen. Om 1600 draaien we op de Genua Clifton baai binnen. Achter het koraalrif laten we het anker vallen en genieten van een aperitief. Het koraalrif beschermt ons tegen de deining van de oceaan. Alleen wat wind golven. Net zoals op de Kralingse plas als er windkracht 5 bft staat. Het inklaren hebben we al online via Sailclear.com voorbereid. Dat scheelt morgen. Hoeven we geen ellelange formulieren meer in te vullen. We maken samen pasta met eigen saus. Nee Shannon, geen pakje maar alles vers😊. Morgen Union eiland verkennen!

Woensdag 6 maart 2024, Union Island Clifton Bay

Deze ochtend beginnen we met het draaien van een paar wassen. Lekker allesweer fris.

Na een Amerikaans ontbijt, eigenlijk gewoon Engels dus😊 Scrambled eggs met worstjes dus gaan we met de dinghy naar de wal. Clifton blijkt een prachtig dorpje te zijn. Heel kleurrijk en met veel fruit en groente stalletjes. Voor de dinghy’s hebben ze een mooi dinghy dock gemaakt. Onder een bruggetje door en in een zeer beschut stukje water liggen de dinghy’s perfect beschermt. We lopen door het dorpje en nemen onderweg een heerlijk ijsje. Daarna zoeken we naar de scooter verhuur.

Rond 1330 klimmen we op de scooter en rijden we over heuvelachtige weggetjes langs een adembenemende kust, vol met koraalriffen. Prachtig. We rijden door de heuvels en komen uiteindelijk aan de andere kant van het eiland bij Chatham Bay. We kijken vanaf de top neer op een prachtige baai met een aantal exclusieve passagiersschepen en tientallen jachten. Het is nog een hele toer om de weg naar het strand te vinden. We rijden meerdere malen langs een rotsachtige weg die uiteindelijk de enige weg naar beneden blijkt te zijn. Te rots achtig om met z’n tweeën op de scooter af te dalen. Shannon gaat lopen en ik zoek me een weg langs alle rotsen. Zelfs met een off the road bike zou dit een lastige weg zijn. Laat staan met een scooter met kleine wieltjes. Na een half uurtje bonken ven stoten wordt de weg beter en kan Shannon weer opstappen. We komen aan bij een prachtig wit strand en gezellige Reagea strandtent. We nemen een Pinacolada en een rumpunch waarvan we na het zwemmen genieten op de schommelstoel. Heaven. Hier komen we op de terugweg nar het zuiden zeker terug! Na een lunch met Mai Mai vis, salade en gebakken aardappeltjes rijden en lopen we terug omhoog over het rotsachtige pad naar de weg.

Over de andere kant rijden we langs de kust en een natuurlijk zout meer terug naar Clifton. Daar kopen we op een van de pleintjes ruim groente en fruit in voor de komende weken.

Terug aan boord moet Shannon rusten. De vele indrukken hebben hun tol geëist. Een andere Amel Super Maramu 2000 waar ik al eerder via Noforeignland contact mee heb gehad is ook in de baai aangekomen. Mooie gelegenheid om even met de mannen te praten en bij hen aan boord rond te kijken. Altijd leuk om een andere Amel te bekijken. Het is de Duitse sv Cogue de Ré. Vernoemd naar het eiland voor de kust van La Rochelle in Frankrijk waar deze Amels gebouwd zijn. Voor ik het weet en 4 bier verder is het alweer 1915. Tijd om afscheid te nemen voor vandaag. Shannon heeft me al 3x geappt. Niet dat ik de apps gelezen heb want ik heb geen mobiele data buiten de boot. Terug aan boord merk ik dat ze me na 3 uurtjes al gemist heeft, Als dat geen liefde is 😊. We maken salade en eten de pasta van gisteren. Weer een prachtige dag. Wauw!

Donderdag 7 maart 2024, Union Island Clifton Bay to Tobago Keys

Vandaag even naar de wal om het vuil naar de stort te brengen. Daarvoor komen Roman en Walter van sv Cogue de Ré op de koffie. Nederlandse koffie. En natuurlijk om onze Amel Super Maramu te bewonderen. We spreken af met elkaar over 2 dagen op Tobago Keys te gaan duiken. Top. Als ze terug zijn naar hun eigen schip ga ik snel even naar de wal. Wat brood kopen en nog een Ananas. Ik vind warempel een echte bakker. Verse kaneel broodjes en ander vers brood. Als ik terugkom aan boord maken we de boot klaar voor vertrek. We lichten het anker en varen weg op zeil. Altijd een magnifiek gevoel. Het is maar 6 mijl varen. We maken 4 slagen omdat we tegen de wind in moeten kruisen.

Bij Tobago Keys aangekomen doen we de laatste mijl op de motor tussen de riffen door. We laten het anker vallen achter een adembenemend mooi turkoois rif. De branding aan het einde van het rif wijst op de rand van de Atlantische oceaan. Geen eiland voor ons. Alleen rif. Maar de oceaan deining strand op het rif. Erachter merken we er niets van. Het hele gebied is een natuurreservaat. En niet gratis. We betalen zo’n US$ 109 voor vier nachten. Aan het einde van de middag varen we met de dinghy naar de rand van het rif om te snorkelen. Als ik in het water glij zie ik direct een hele grote Puffer fish. Wauw. Binnen een half uur hebben we een moreen, een grote pijlstaartrog, een barracuda en een haai gezien. Waanzinnig. Het koraalrif is ook uitbundig en prachtig.

Terug aan boord genieten we van de zonsondergang. Een van de mooiste tot nu toe. Ik heb via de Whatsapp video contact met de vrienden van TVP (mijn tennisclub in Nederland) Heel leuk. Dijon en Gerard zijn net jarig geweest en geven een borrel. We zingen samen Happy Birthday. Het is mooi om iedereen weer te zien. Voelt vertrouwd. Een stimulans om snel de nieuwe blog online te brengen. Er is weer zoveel gebeurt en dat wil ik graag met jullie delen. Miss all of you! En allemaal mogelijk door de Starlink die ik van jullie heb gehad!!

Vrijdag 8 Maart, 2024 Tobago Keys

Deze ochtend worden we weer wakker in paradijs. Een bakkie leut. Tijd voor een FOD (frisse ochtend duik) Met snorkel. Ik zwem naar het anker, 40 meter ketting. Gelijk zie ik een grote schildpad, een pijlstaartrog en puffer fish. Wauw!

Shannon maakt een heerlijk ontbijt met gebakken platanen, en scrambled eggs. En er staat natuurlijk een lekker windje 5 bft. De wind waait door de boot en het is 34°C/ 94°F. Definitely Paradise! Na ontbijt gaan we snorkelen op het rif. De koralen zijn prachtig. We zien alle verschillende koralen, waaiers, toren koraal. Zo mooi. Veel vis in alle kleuren. Tussen de riffen is het water echt turkoois. Na het snorkelen varen we naar een van de eilandjes. Baradal. Een eilandje dat je in 15 minuten rondloopt. De uitzichten zijn adembenemend. En in wat voor gezelschap! Wauw, wauw, wauw. Mind blowing.

Terug aan boord luieren we wat en Shannon neemt haar benodigde rust na de snorkeltrip. Om 1530 komen Nienke en Peter Van Double Dutch aan boord voor een gezellige borrel. Het laatst dat ik ze zag was in Mindelo. We vertrokken tegelijk van de Kaapverdische eilanden. Zij naar Suriname. Wij naar Frans Gyuana. Het is een gezellige middag. Ook Shannon geniet van de nieuwe verhalen. We spreken af om morgen achter de andere eilanden te komen waar zij nu liggen. ’s Avonds maak ik pannenkoeken. Yeh! Dat is weer een tijdje geleden. Zo leuk om Shannon te zien genieten van Nederlandse pannenkoeken😊. Deze dame is een geschenk uit de hemel. De manier waarop ze zich kan uitdrukken is zo mooi. Shannon is een intensieve Facebook poster.  Ik nodig iedereen uit om eens op haar profiel te kijken. Het geeft zeker een andere inkijkhoek in van haar en onze belevenissen.

Another day in Paradise with an incredible woman!

To be continued .......