Ilses de Gambier part II (Blog 91)

Maandag 12 Mei, 2025, Wasdag

Het is vandaag droog als we opstaan. Dat pakken we met beide handen aan. Gelijk een paar wassen draaien. Het is tenslotte maandag. Ook moeten we stroom draaien. Er komt niet genoeg zonne-energie binnen met al die bewolking. Fingers crossed dat alles het blijft doen en we geen problemen met de wasmachine of generator hebben. We doen de ene was na de andere, beddengoed, de hoezen van de kuip kussens, kleding handdoeken en keuken doeken. Ethan gaat verder met het laatste stukje RVS. Heel fijn.

Na was drie zet ik de watermaker ook maar even bij. Om 1300 hebben we vier wassen gedraaid, het hele dek hangt vol. Verder 420 liter water gemaakt en de batterijen zitten weer voor 90% vol. Ethan is klaar met de RVS. TOP. Het is vrij rustig met de wind. Dan doe ik ook het laatste deel van de bakboord romp nog maar. Eerst met fosforzuur even inwrijven, de generator uitlaatgassen aanslag eraf. Heel goed spoelen en dan een paar stukjes polijsten.

Weer spoelen en dan in de was. Het wordt prachtig. Ondertussen is de eerst was alweer droog. Er is voorspeld dat het aan het einde van de middag weer gaat regenen. Fingers crossed dat alles op tijd droog is. Om 1600 hebben we weer een glimmende romp in de was. De eerste regen kondigt zich in de verte aan. Een paar kledingstukken zijn nog niet droog. Die hangen we nog even in de kuip onder de kuiptent. Met voldoening kijken we terug op een dag waarin we heel veel hebben kunnen afmaken. Top. Ik ga met de dinghy even naar de wal om stokbrood voor morgen te bestellen. Niet voordat ik een rondje rond de boot gemaakt heb om de gepoetste romp te bewonderen. Op de terugtocht van de supermarkt ruik ik pannenkoeken. Dat is een goed idee! Al heel lang geen pannenkoeken meer gemaakt. Zal ik die Amerikaan eens laten zien wat pannenkoeken zijn. Niet die dikke Amerikaanse deegachtige pannenkoek. Als ik aan boord kom stel ik het voor. Pannenkoeken als avond eten? Lol, wij eten die als ontbijt zegt Ethan. Ja Nederlandse pannenkoeken als avondeten. Met spek of banaan. Heerlijk. Dat kan Ethan na afloop ook beamen. Wel is het weer beginnen te regenen. Helaas. Veel regen de laatste week. Kuiptent weer dicht. Wel alles lekker afgezoet. En omdat alles in de was staat vallen de druppels als parels van de romp. Morgen komt het volgend bevoorradingsschip. Hopen dat zij wel verse groentes en yoghurt meebrengen. Daarna gaan we naar de andere eilandjes in de atol. Snorkelen en duiken. Veel om naar uit te kijken.

Dinsdag 13 Mei, 2025 New supply ship Taporo VIII

Deze morgen is het volgende bevoorradingsschip aangemeerd. 

Na een FODtje en koffie vaar ik naar de wal om het bestelde stokbrood op te halen. Maar eerst even langs onze Belgische buren Lars en Isabelle. Karin en Eric zijn daar ook op de koffie. Eric was al even bij de kade. Hij heeft gehoord dat vanmiddag laat er verse spullen in de supermarkt zijn. Nou dan kan ik nog wel een bakkie koffie nemen. Gezellig. Daarna toch even het stokbrood ophalen. De supermarkt is eigenlijk dicht en druk met de schappen vullen. Gelukkig willen ze me nog wel de stokbroden geven. Na een ontbijtje met vers stokboord, altijd lekker, besluiten we toch even bij het bevoorradingsschip te gaan kijken. En ja hoor bij een van de eerste kraampjes langs de weg wordt er al van alles verkocht. Aardappel, uien, knoflook en wortelen. Ik vaar gelijk even langs Karin, Eric, Lars en Isabelle om ze vertellen dat er al groentes verkocht worden. We laden zelf gelijk af. 4 kg aardappelen, 2 kg uien, 16 knoflook en een kilo wortelen. Wist niet dat je met zulke basic dingen zo blij kon zijn. Morgenochtend zal er nog meer zijn in de supermarkt. Ook yoghurt. Top. Terug aan boord neem ik een duik, inspecteer het onderwaterschip en maak gelijk weer een beetje schoon. Het groeit hier niet heel snel aan maar toch alles weg halen wat kan. Scheelt veel werk in de toekomst. Er zitten drie zuigvissen onder de boot.

Deze vissen zie je vaak onder haaien of walvissen hangen. Ze eten dan voornamelijk parasieten. Deze drie zijn niet er territoriaal. Wel nieuwsgierig. Iedere keer als we iets in het water gooien van fruitafval schieten ze onder de boot vandaan om te kijken of er iets eetbaars is. In de middag snorkelen we voor het eerst op het rif naast de boot. Best wel mooi koraal op sommige stukken en veel kleine vis. Net een kraamkamer. Ook wel wat plekken waar het koraal dood is en overgroeit met mos of andere zachte planten. Na een uurtje wordt het wel weer koud. Terug aan boord gelijk ff scheren. Om 1630 komen Karin & Eric en Isabelle & Lars voor een sundowner. Dat wordt een leuke avond. We besluiten Mexicaanse tortilla’s te maken.

Eric haalt ook nog de zelfgemaakt pizza. Een hele gezellige avond. Morgen gaat Lars een pianoconcert geven rond zonsondergang waarvoor iedereen op de ankerplaats uitgenodigd is om te komen luisteren vanuit de dinghy. Dat wordt ook heel leuk. Om 2030 zoekt iedereen vanavond weer zijn eigen bootje op. (Herman en Hella groetjes van Lars en Isabelle)

Woensdag 13 Mei, 2025 Supermarkt en concert dag.

Voor we ontbijten gaan we om 0820 eerst naar de Supermarkt om te kijken wat er verder en verse producten is binnengekomen. Dat valt tegen. Het meeste wat er ligt hebben we gelukkig gisteren al in overvloed kunnen kopen. Wel een paar ananassen.

Ook vinden we nog Tonic, 2x zo duur als in Panama €2 per blikje. Dan maar 12 i.p.v. 24. Verder is er yoghurt in kleine kuipjes. Geen 500 gram potten. Ach voor maken van yoghurt is een kuipje prima. Bederft het ook minder. Nog een pakje boter, ketchup en drie ons spek in de andere supermarkt. Meer dan € 100 bij elkaar. Niet goedkoop maar we kunnen weer even vooruit. Aan boord eerst ontbijten. Eitje met spek, uitjes en tomaat op frans stokbrood. Heerlijk. Even een frisse duik. In de middag maken we twee bananen broden want de bananen beginnen overrijp te worden. Een met en een zonder walnoten. Ook ruimen we de lijnen van de passaatbomen op en leggen de bomen aan dek. Morgen gaan we aan de wind naar de motus bij het vliegveldje. Geen last van vliegtuigen want er komt er alleen een op dinsdag en zaterdag. Daar hebben we dus geen overlast van. Het is een zonnige dag zonder veel wind, in de ochtend een paar hele kleine buitjes maar dat mag de pret niet drukken. Via de whatsapp video contact met Herman die in Tobago is. Morgen gaan ze naar Chacaramas om het onderwaterschip een beurt te geven. Die blijven nog wel een jaar in de Caribe. Met een koelbox vol met bier en wat te snoepen varen we om 1650 naar Lars en Isabel voor het concert. Het is een zeer succesvol en geweldig optreden van Lars. In totaal is meer dan de helft van alles cruiser boten erbij. Zelfs een groepje locals is gekomen. Na het concert hebben we met Marelief en Filou de MER nog een leuke afterparty waar blijkt dat ook Eric Marelief en Ethan zeer talentvolle muzikanten zijn. Een top avond.

Donderdag 14 Mei, 2025 Totegegie, snorkelen op het buitenrif

De bevoorradingsschepen zijn geweest. De boodschappen zijn gedaan. Voorlopig zullen we niet meer vers kunnen krijgen in de komende maand. Tijd om de atol te gaan verkennen. Ethan haalt nog een tray met eieren en ik maak de boot vaarklaar. Om 0950 gaan we anker op. Niet voordat ik 40 van de 60 m ankerketting met een borstel heb schoongemaakt geborsteld. Het valt mee. De aangroei gaat hier gelukkig een stuk minder snel. Komt voornamelijk door de lagere water temperatuur. Slechts 24°C. We varen vandaag naar Totegegie eiland. Het eiland met het vliegveld. Daar heb je hier geen last van. Er komen twee vliegtuigen per week. Wel is hier de False Pass.

Een doorgang naar het buiten rif, naar de open oceaan. Na een uurtje varen gooien we om 11 uur de spijker er alweer in. Tegenwind en de paar ondieptes maakten zeilen niet echt mogelijk. We snorkelen gelijk even op het anker om te kijken hoe de houdbaarheid is. Redelijk maar niet optimaal. Veel oud gebroken koraal zand. Met de huidige wind verwachtingen ok. Daarna snel naar Karin op sv Marelief. Die knipt met alle plezier mijn haar. Heerlijk kort koppie weer.

Ook krijg ik van Eric twee flessen zelfgemaakte Tonic water. Zo aardig. We zijn er heel blij mee. Nu kunnen we weer een paar G&T’s maken. Om 1400 gaan we met z’n allen snorkelen in de False Pass. Fantastisch. Binnen enkele minuten zien we meerdere zwart en wit tip haaien, vele grote dikke baarzen (groupers). Een barracuda van een meter en vele andere grote scholen vissen. Een groot super aquarium met het glas helder water. Prachtig. (

Deze avond zijn we uitgenodigd voor het eten bij Karin & Eric op sv Marelief. Nasi Goreng van Eric !!! Heerlijk en heel gezellig zo samen. Wat is het toch fijn om zo snel een leuke band te kunnen opbouwen met je buren. Als ik eraan terug denk kennen we nu elkaar nu nog geen eens twee weken. Zo relaxed en hartverwarmend. Een eigen dorp in het midden van de Stille Oceaan. 

Vrijdag 16 Mei, 2025

We liggen aan de binnenrand van de Gambier atol bij het eilandje Totegegie.

Heel rustig, het lijkt wel of we op de wal staan. Aan de andere, buitenkant van het eilandje, op nog geen 70 m horen we de oceaandeining met groot kabaal op het rif slaan. Een kop koffie, een ochtend duik. Heerlijk rustig wakker worden. Relaxed! Even naar de vrije training van de Grand Prix van Imola (IT) kijken. Na de Training en een yoghurt neem ik de sub voor een rondje. Paddelend over het koraal. Even op het strandje kijken en aan de oceaankant van het eiland. Waanzinnig. Je kijk uit over de grote stille Zuidzee. Het volgende land (op Pitcain en Paaseiland na) is duizenden mijlen weg. We besluiten om met z’n allen een wandeling over het eiland te maken. Het eiland met een vliegveldje. Twee keer per week, op dinsdag en zaterdag komt een vliegtuigje uit Tahiti. Het is vrijdag en er is helemaal niemand. Het ontvangst en vertrek gebouwtje is verlaten. We kunnen gewoon over de landingsbaan lopen. Waar ter wereld kan dat zomaar. Aan boord tijd om even te zwemmen. En om de gemaakte drone beelden te monteren. Een prachtig gezicht.

 Ik maak vanavond een Thaise noedels met de verse groentes die we hebben. Not bad.

Zaterdag 17 mei, 2025 onderhoud lieren, onderdelen bestellen, BBQ

Na een rondje op de sub ga ik eindelijk proberen wat onderdelen te bestellen. Josie wil ze graag meenemen. Sommige zijn eenvoudig, curry ketchup, sarongs en visgerei. Seals voor de schroefas, koolborstels zijn moeilijker. Ethan help ik op weg met het onderhoud aan de lieren. Alle 14 lieren moeten een voor een uit elkaar, schoongemaakt worden en opnieuw in het vet.

We beginnen met de no 14 type. De kleinste. Zo zijn we de hele dag eigenlijk weer druk. Om 1600 is het alweer BBQ-tijd. Samen met Marelief en nog een Duitse cruiser boot houden we een kampvuur en kleine BBQ op het strand. Broodvrucht garen in het kampvuur. Iedereen heeft iets gemaakt of meegenomen.

Een heel gezellige avond. Alweer een dag voorbij. S’ Avonds rustig verder bestellingen proberen te doen. Om 2300 gaat het licht uit. Morgen weer een feestdag

Zondag 18 Mei, 2025, Grand Prix Imola. Taravai BBQ

Deze morgen eerst de Formule 1 Grand Prix van Imola. Met een bakkie koffie en een yoghurt met verse banaan & ananas . Spannend. Gaat het Max lukken om met een P2 als eerst bocht 1 uit te komen? Hij is bij het uitgaan van de lichten niet al te beste weg. Dat ziet er slecht uit. Zelfs Russell komt uit derde positie langszij. Oh oh?

Dan maakt Max een ongelofelijke late move en schiet Russell en ook Piastri voorbij. Geweldig! Nummer één na bocht één! De rest is historie. Een top overwinning. We maken de boot vaarklaar en trekken om 1045 de spijker eruit. Een lekker stukje zeilen naar Taravai voor de BBQ van Herve en Valerie. Op het zeil varen we weg.

Tussen de riffen door. Halve en voor de wind. Prachtig zeilweer. Om 1245 late. We het anker vallen nadat we weer over drie binnen riffen zijn gevaren. Minste diepte onder de kiel was 80 cm. Iedere keer weer spannend

Maar nog niets geraakt. De forward looking sonar is erg behulpzaam. Je kan er ver mee vooruit kijken. Alle bommies zijn duidelijk zichtbaar. We maken een grote schaal met guacamole en vullen de koelbox met wat bier en wijn. We zijn de laatsten die aanschuiven. Altijd weer hartelijk ontvangen door Valerie en Herve die als een van de 6 op het eiland wonen. Het wordt weergeven gezellige middag met 16 cruisers en een aantal locals. Eten, Volleybal en Jeu de Boulle.

Om 1700 net voor het donker gaat ieder weer zijn eigen weg. Morgen weer een nieuwe week met onderhoud en nieuwe avonturen.

Maandag 19 Mei, 2025 Taravai East Anchorage

Vandaag schoonmaak ochtend binnen. Lekker alles stofzuigen en met een sopje de natte cellen, schotten en vloer. Het houtwerk met Pledge. Ik start de generator maar weer want de zonnepanelen krijgen te weinig zon. Veel bewolking en de zon is maar 11 uur boven de horizon waarvan misschien 6 voldoende hoog. Het is hier herfst. Wel 29 graden. Vandaag is eigenlijk best een zonnige en droge dag. De rvs-sifon van de generator blijkt weer te lekken.

De noodreparatie is blijkbaar onvoldoende. Gelukkig had ik er als extra veiligheid al een bak onder gehangen zodat water niet op de elektra van de generator kan lekken. Een grote zorg, zeker in dit gebied waar we hem veel nodig hebben. Even niet nu! Genoeg zorgen. Ik stel het even uit om ernaar te kijken. Ik maak de randen van alle dekluiken schoon. Vuil en beetje zwarte schimmel aanslag. Ook de rvs stalen tralies krijgt een poetsbeurt. Ethan doet het onderhoud van de tweede lier. Ook nog een paar spullen proberen te bestellen. De batterij van de kruimeldief (Dustbuster) is aan zijn einde. We gebruiken hem veel. Een nieuwe lithium batterij is bijna net zo duur als een nieuwe. Als ik het op de app vraag, vindt Josie het prima als ik een nieuwe bestel. Dat is erg fijn want hierheen laten sturen duurt eeuwen. Ook probeer ik een paar automatische schakelaars van 16A en 10A te bestellen bij Disrupter in Frankrijk.

Als ik er drie neem kosten ze maar € 148 per stuk. Ongelofelijk wat een afzetterij!!! Als ik er van ieder twee bestel kosten ze zelfs €158 per stuk. NEEE! Dat is echt niet normaal. Er is geen alternatief. Ook worden ze alleen ex-works verkocht en is er een 6 weken levertijd. Moet ik zelf ook nog vervoer regelen. Dit gaat te ver. Ik probeer die ene die kapot is wel te repareren. Ethan maakt vroeg op de avond spaghetti en ik maak een nieuw brood in de oven. Dat is heerlijk als het net uit de oven komt. De avond is voor een filmpje en wat internetten.

Dinsdag 20 Mei, Naar een betere ankerplaats

We willen deze morgen naar de andere kant van het eiland. Daar liggen we meer uit de wind & deining en dichter bij het buitenrif. Het is echter zeer regenachtige dag. De ene na de andere bui komt langs. Als ik de computer opstart komt de window verkenner niet op. We proberen van alles. Een zenuwslopende ervaring. Deze computer heb ik nodig om te kunnen navigeren. Ik heb genoeg problemen! Niet weer een erbij. Het maakt me misselijk. Ethan is een grote hulp als jonge gozer. Op het internet weet hij van alles te vinden. We proberen van alles maar echt opgelost krijgen we het nog niet. Ik ga ondertussen met de dinghy naar Herve. Hij heeft weer grote tros bananen, vijf avocado’s, een ingevroren vis, een broodvrucht en een papaja. Daar kunnen we voorlopig weer even mee vooruit. Ook mogen we zelf citroenen op het andere eiland gaan plukken als we daar ten anker zijn gekomen. Als ik terugkom op de boot heeft Ethan het computerprobleem gevonden. De window verkenner stond op tabletmode. Gelukkig. Een opluchting. De regenbuien blijven af en aan komen. We moeten minstens een uur hebben met een beetje zon om rond te varen. Het is maar 4 mijl maar wel tricky. Tussen allerlei riffen door in een kaart gebied dat niet gesurveyd is. Het enige wat we hebben is een Google Earth kaart en een aantal tracks van andere cruisers.

De diepte zou genoeg moeten zijn maar om door een ongesurveyd gebied te gaan is voor een zeeman wel erg spannend. Dan moet het dus wel goed weer zijn zodat iemand voorop de (on) dieptes kan zien. Om 12 uur lijkt er een gaatje in de bewolking te komen. We gaan anker op. Als we later gaan krijgen we de zon weer in ons gezicht als we in het moeilijke deel komen. Constante afwegingen. Ik word er niet rustiger van in mijn buik. Het vertrek gaat goed. We navigeren op onze oude track uit het eerste rif. Dan snel rond de andere eilandjes. In de verte komt de volgende bui al aan. Het wordt krap maar teruggaan is geen optie meer. Ik houd de diepte meter, de Echopilot, de kaart, de dieptemeters en de regen allemaal te gelijk in de gaten. Nauwkeurig blijf ik op de oude track. Het lijkt goed te gaan. Dan komt toch de regen. Gelukkig zijn we net in de schaduw van het eiland. Ik vaar voornamelijk op de kaart (Google Earth) de track en Echopilot. Ethan staat voorop. Uiteindelijk komen we er goed doorheen met een minste diepte van 2 m onder de kiel. Zenuwslopend maar hat valt uiteindelijk erg mee. Een grote opluchting. Eerst wat eten, boordje met knakworstjes yeah! Helaas blijft deze dag regenachtig.

In de middag gaan we met de dinghy naar de wal. Herve heeft ons toestemming gegeven om nog wat citroenen te plukken op het terrein van zijn neef. Die is er niet maar wij mogen er naar toe om zelf de citroenen te plukken. Het is een oase van fruitbomen. Het is alleen best zoeken naar de citroenen. Ik wist niet dat die bomen zo hoog konden groeien.

Woensdag 21 Mei, 2025 Puaumu Island

Deze morgen na een koffie en yoghurt ontbijt weer wat onderhoud. Ik haal alle gordijntjes van de luiken en ramen. Er zitten lichte zwarte schimmel puntjes op. Ondanks dat ik regelmatig de droger aan zet is het bijna niet tegen te houden. Met een beetje Biotex en wat bleek wordt de zonweringkant van de gordijntjes weer hagelwit.

Even in de zon en dan nog een keer uitspoelen en drogen. Ze zien er weer top uit na een paar uurtjes. Ethan is aan de derde lier begonnen. Heel fijn. Om 1200 hebben we ons werk er weer op zitten. Als we het weer bekijken zijn de komende drie dagen gunstig om naar Puaumu te gaan. Eén van de kleinste eilandjes aan de Noordrand van de Atol. Daarna gaat de wind naar het Zuiden draaien. Een tweede kans wel weer een paar weken op zich laten wachten. Hier bij Agakauilui kunnen we later nog wel een keer terugkomen. We maken de boot vaarklaar en om 1320 gaan we anker op. Spannend. Weer tussen de binnen riffen door. Op de kaart en met de voorwaarts kijkende sonar gaat het prima. Op de moeilijke stukken staat Ethan op de uitkijk voorop. Het is heerlijk zeilweer. Mager zonnetje en windkracht 4. Het bijna helemaal te bezeilen. Het laatste stukje naar Puaumu is door een gebied dat nooit in kaart gebracht is. Met Google Earth en een track van een voorganger is het prima te doen. De voorwaarts kijkende sonar. De Echopilot komen we zonder problemen bij het eilandje. Er liggen overal bommies. 

De minste diepte is 1 m onder de kiel. Ertussen ligt mooie zandbodem. Tussen de bommies laten we het anker op het zand vallen. Turquoise blauw water hier. Prachtig. Om te voorkomen dat de ankerketting het koraal van de bommies kapot maakt hangen we twee drijvers aan de ketting. De eerste keer dat het echt nodig is. Even beetje uitmeten en we liggen perfect tussen de bommies ten anker. Elke 12 m hebben we een stootwil als drijver geïnstalleerd. Tevreden nemen we een G&T. Morgen het eilandje verkennen en het buiten rif. Vanavond maak ik weer eens Nasi Goreng. Altijd goed en lekker. Wel jammer dat ik niet de Taugé van Karin kan toevoegen. Dat was echt heel lekker geweest. We maken extra dus kunnen die misschien de volgende keer erbij doen.

Donderdag 22 Mei, 2025 Another Day in Paradise

Als ik wakker word om 0630 zet ik koffie en maak eerst het deeg voor een nieuw brood. Dat moet een uur rijzen dus daarna mooi tijd voor een bakje koffie en genieten van de zonsopkomst. We liggen echt in een toplocatie. De wind is zoals voorspeld naar het Noorden gedraaid dus is het een stuk rustiger geworden. Vlak zeetje binnen het rif. Aan de buitenkant van de atol hoor je de oceaan deining op het rif bulderen. De afgelopen dagen was het veel bewolkt. De batterijen moeten dus hoognodig opgeladen worden. De laatste keer lekte de sifon weer dus dar moet ik eerst oplossen. Ik tape het speldeknop gaatje nu eerst maar eens af met duct tape. Dan weer een stuk rubber en een slangklem. We starten de generator en de lekkage is voorlopig weer dicht. Gelukkig. Zonder generator kunnen we eigenlijk niet in deze tijd van het seizoen hier. We zijn daarom voorlopig ook maar overgegaan op gas koken. Even wat minder elektriciteit gebruiken. Ook zetten we de windgenerator maar een tijdje bij. Als er wind staat levert dat tenminste iets extra op. Terwijl de generator draait zet ik het brood in de oven. Ethan maakt ondertussen een tekening van de sifon. Die moeten we toch maar proberen te bestellen in Houston zodat Josie hem mee kan nemen. 

Een opluchting dat zij al die essentiële reserveonderdelen kan meenemen. Als ik tussendoor in de machinekamer een check doe lekt er weer wat anders. De hogedruk membraan aansluiting van de watermaker. Daar had ik een paar maanden geleden toch nieuwe o-ringen in gezet? Zucht. Er zal niet weer eens iets zijn. De knoop in mijn buik gaat zo niet weg. Het is op z’n zachts gezegd zeer vermoeiend om iedere keer wat te hebben. Pffff. Dit is niet goed voor mijn gemoedsrust. Ik hang er voorlopig een emmertje onder. Eerst de tank vol maken en de batterijen optoppen. Dit varkentje wassen we een andere dag, zucht. Even rust en van de omgeving genieten vanmiddag. We maken de mail af voor het opvragen van een quote voor de sifon. We hebben vier werkplaatsen in Houston gevonden. Zou toch moeten lukken. Terwijl we wachten tot de batterijen en de tank vol zijn laat ik even de drone op. Geweldig we liggen tussen tientallen bommies. Voor de Nederlandse Amel groep maak ik een paar foto’s van de aan twee stootwielen drijvende ketting. Zo voorkomen we dat de ketting achter een bommie blijft hangen en het koraal beschadigd. Machtig gezicht van bovenaf.

Om 1400 varen we met de dinghy naar de wal. Er staat een heel leuk hutje met allerlei BBQ-materiaal. De eigenaar heet ons hartelijk welkom. Het bordje zegt als we alles netje achterlaten mogen we overal gebruik van maken.

Wat een mooi gebaar. In het ondiepe water zien we verschillende jonge baby zwart punt haaitjes. Op het eiland vinden we giga kokosnoten. Die pellen we met een mes uit het hutje. Er zit wel een liter kokosmelk in. Ook vinden we heel veel bomen met een vrucht die lijkt op een ananas maar dan grover.

Als we het later opzoeken blijkt het een schroefpalm of Pandanus Tectorius te zijn. In het Engels Screw pine. Ook eetbaar. Pandanus vrucht Wel nog even wachten tot ze rijp zijn.  . Terug aan boord maken we gebakken aardappelen met linzen met gebakken tomaat, ui en kruiden. Josie heeft haar vlucht geboekt. Geweldig! Ik kijk er naar uit. Heel leuk en ook spannend. Ze vliegt eind juni en komt 1 Juli aan op Gambier. Dat is nog een hele tijd. Ik hoop dat het weer goed blijft. Het wordt hier immers winter. Als ze er is zullen we in ieder geval vrij snel kunnen vertrekken naar de Tuamotus. Tegen die tijd zou ik hier dan al ruim twee maanden zijn.

Vrijdag 23 Mei, 2025 Puaumu

Deze morgen kijk ik met een bakkie koffie, een boterham en een yoghurt de 2de training van de Grand Prix van Monaco. Ik heb een onheilspellende knoop in mijn buik. Waarschijnlijk van alle dingen die onverwachts stuk gaan. Heel vervelend. Ik moet echt van die onrust af. Maar hoe? We gaan met de dinghy naar de zuid kant van het eiland. Op de drone video hebben we gezien dat het daar wel aardig snorkelen moet zijn, Het is te ondiep om naar de buitenrand te varen of te snorkelen. Aan de binnenkant is het echter precies een mooie snorkel diepte, veel klein koraal en vissen. Er staat veel stroom. Video op mijn instagram profiel

https://www.instagram.com/reel/DKBrpoHp_NN/?igsh=MWIxdWluZ2JndjlhdA==

We laten ons afbuigen naar het eilandje en lopen dan iets verder om ons vervolgens op de stroom te laten afzakken. Met de dinghy varen we vervolgens een doorgang verder. Ook hier staat veel stroom. We besluiten met de dinghy een drift snorkel te doen. Ook leuk. Veel papegaai vissen en veel grote schelpen met paars en blauwe kleuren. Prachtig. Als we de atol verder zijn ingedreven klimmen we in de dinghy en varen terug naar Abayomi. Het is lekker zonnig weer. Ethan haalt de laatste lier op de grote mast uit elkaar om schoon te maken en opnieuw in het vet te zetten. Ik controleer de imbus-boutjes op de genua furler. Zes van de acht zitten weer los. Ik haal ze er een voor een uit en maak ze schoon, smeer de top in met Tef-Gel en het uiteinde met locktite. Ook splits ik een nieuwe dyneema voorlijk strekker op de onderkant van de genua. Die is bijna door geschavield op de scherpe randen van het profiel. Om in de toekomst te voorkomen zet ik er een stukje sterk rubber tussen. Als we de lier er weer opgezet hebben spannen we de genua val opnieuw. Klaar is Kees. Terwijl Ethan vandaag het eten maak hang ik alle gewassen gordijntjes terug. Zo doen we iedere dag iets. Nog veel te doen, het eindigt nooit. Dat is ook wat me een onrustig gevoel in mijn buik blijft geven. De onzekerheid over wat er nu weer kapotgaat. Het maakt me de laatste weken erg onrustig.

Zaterdag 24 Mei, 2025, Sail to Taravai, Baia Onemea

De wind gaat volgens de voorspellingen morgen toenemen en draaien naar het zuiden. Er komt een lagedrukgebied onder de Gambier atol langs. Om 1030 trekken we het anker eruit en op een klein 8 tot 10 knopen wind zeilen we lekker halve en voor de wind richting Taravai. Eerst langs Rikitea en dan zuid rond Taravai naar Baia Onemea. Het kleinste baaitje van het eiland. Op de AIS zien we er al twee andere jachten liggen. Als we rond het rif zijn gevaren blijkt dat er nog een vierde ligt. Er is niet erg veel ruimte. We komen vrij dicht bij elkaar te liggen. Op 15 m van de dichtstbijzijnde.

Als we ten anker liggen vaar ik naar Chico Blue, een catamaran met Engelse vlag. Het is een Frans stel. Hij vindt het ok als we zo blijven liggen vannacht. Zijn Starlink is kapot en omdat we zo dicht bij elkaar liggen kan hij op mijn Starlink inloggen. Hij is er blij mee want zo kan hij het weer downloaden. Een blije buurman is altijd beter. Morgen vroeg willen zij met de andere Franse mono hull naar de Tuamotus vertrekken. Dat lijk goed uit te komen. De sterke wind wordt pas morgenmiddag verwacht. Het is een prachtige baai met veel koraal en op het strand palmbomen. Het lijkt een optimale schuilplaats voor de verwachte 30 kn uit het Zuiden morgen. We eten vanavond chili con carne. De rest van de avond kijk ik wat internet en een film. Om ons heen in het donker hoor je de naaldvissen in grote getallen het water uit springen. Met de schijnwerper erop is het een geweldig schouwspel.

Zondag 25 Mei, 2025, Baia Onemea.

Deze morgen ben ik om 0600 vroeg wakker want de buren hadden aangegeven dat ze vroeg weg willen. Omdat onze ankerketting een klein beetje over die van hen ligt moeten we misschien even ruimte maken. Ik probeer eerst om wat meer ketting uit te geven zodat ik wat verder achter hem kom. De catamaran beweegt zoals gewoonlijk echter totaal tegen verwachtingen in en we komen nog wel erg dicht bij elkaar. Omdat zij van plan zijn te vertrekken vraag ik of zij wat ketting kunnen innemen om zo voor mij uit te komen. Dat vindt hij prima. We blijven echter ongewenst dicht bij elkaar. Even afwachten wanneer ze nu eindelijk vertrekken. Ik probeer de Grand Prix van Monaco te gaan kijken. Daar komt echter niet veel van met hen zo dichtbij. Zenuwslopend. Na 45 minuten laten ze weten dat ze vandaag toch niet vertrekken. Pff heel vervelend. Dan zit er niets anders op om toch maar even te herankeren. Wij kwamen er als laatste bij. Nu is het nog rustig en we liggen te dicht bij elkaar. We gaan iets verder op nieuw ten anker. Wel erg dicht bij het rif nu maar de wind zal vanmiddag gaan draaien en dan liggen we perfect. Ik neem eerst een duik en check het anker. Gelijk zie ik weer een wit punt haai. En een prachtig koraalrif dat steil omhoogloop. Op een bootlengte van Abayomi. De rest van de ochtend kijk ik Grand Prix van Monaco. Het is spannend maar Max wordt uiteindelijk gewoon vierde. Na een yoghurt ontbijt gaan we met de dinghy even op het eiland kijken. Er staan weer heel veel schroef palmbomen.

Er zijn ook een paar vruchten rijp. We proberen ze maar vinden ze niet erg lekker. Zeker ook omdat ze van dat vezelachtige vruchtvlees hebben. Net zoals sommige mango’s. De vezels blijven constant tussen je tanden hangen. We snorkelen op het prachtige koraalrif achter de boot. We zien veel grote Angel vissen, een wit punt haai, grote eenhoorn vissen, papagaai vissen en een schildpad. Na 45 minuten wordt het alweer wat te koud en zwemmen we terug nar de boot. Een warme douch en verder doen we rustig aan. Het is zondag. Ik probeer de blog te bewerken en online te brengen. Ethan maakt een bananen brood en een nieuwe yoghurt. Het is een zwaarbewolkte dag. We wachten tot het lagedrukgebied langsgetrokken is voor we weer aan land gaan om het eiland te verkennen.  Weer twee weken voorbij. De tijd gaat zo snel. Eerlijk gezegd niet zo erg. Ik kijk al erg uit naar de Tuamotus. Dat moet echter nog een volle maand op zich laten wachten. Tot die tijd verkennen we de Gambier Atol.

Later xoxo