Makemo & Fakarava atol, Tuamotu, FP. The Wall of Sharks !!! (Blog 98)

Maandag 18 Augustus, 2025 Regendag

Vandaag is een regenachtige dag. Josie maakt een bananen brood, pompelmoes sap, taugé, Ik een gewoon brood. Genoeg te doen.

De zijramen van de kuiptent krijgen een beurt, de generator en de watermaker een paar uur bij. Alles in vol bedrijf. Als het blijft regenen doe ik ook maar de romp boven water. Alles even ontzouten met een sopje en regenwater. Dat komt met bakken naar beneden. In de middag ga ik even langs bij John en Shannon. Hij heeft een 3D printer gekocht en maakt de mooiste dingen. Ik kan wel een paar nieuwe frames voor screens in de patrijspoorten gebruiken. Hij gaat er een poging mee wagen. Aan het einde van de middag kijken we een film. Even relaxen met dit weer.

Dinsdag 19 Augustus, 2025 Sail to the NW-passage Anchorage

Het is gelukkig na een regenachtige maandag weer heerlijk weer. En bladstil.

 Een perfecte morgen om 9 mijl tussen de bommies door verder te varen naar de NW-passage. Daar willen we woensdag op de stroom gaan duiken. We zijn met 5 boten. Tussen 0900 en 1000 gaat iedereen anker op en vaart richting de ankerplaatsen. Iedereen neemt zo zijn eigen keuze wat betreft ankerplaats. Wij nemen de anker plaats het dichts bij de pass. De anderen liggen verspreid over the ankerplaatsen iets meer oostelijk. Het is even zoeken maar we laten het anker vallen in het zand op wat dieper water (18m) zo komen we met 70 m ketting mooi boven het koraalrif te liggen bij de oostelijke wind die morgen wordt verwacht. Omdat we op dieper water liggen moeten we wat meer drijvers uitbrengen om de ketting vrij van het koraal te houden. Dat duurt even. Als ik de hoogte van de drijvers aanpas komen er twee zwart punt rif haaien nieuwsgierig kijken. Het water is kraakhelder dus je ziet ze van grote afstand aankomen. Heel dichtbij komen ze niet. Ze houden toch wel en meter of 4 afstand. In de middag varen Josie en ik naar het eilandje (Motu) Oehana. We wandelen wat rond op het idyllische eilandje opgebouwd uit oud koraal.

Je zou zeggen dat het waterniveau in de oceaan is gedaald i.p.v. gestegen verder staan er veel kokosnoot palmen. En veel heremietkreeften.  Als we willen gaan snorkelen komt de groep met de dinghy langs. Ze willen de stroom in NW-pass checken voor de duik morgen. Met vier dinghy’s varen naar de pass.

Daar worden we al snel door de sterke stroom mee naar buiten gezogen. De stroming is sterk met allerlei Eddy’s die ons weer in tegengestelde richting terugbrengen. De zijkanten van de pass gaan steil de diepte in. Een prachtig gezicht. Aan de zuidkant (de zon kant) is het koraal het mooiste. Een ideale plek voor de stroom duik. Met de dinghy kunnen we makkelijk tegen de stroom in terug varen. We zien hoe de catamaran Queen ’s Dream van Tim & Leanne de pass verlaat richting de volgende atol Tahaena.

We zullen ze later weer zien in Fakarava. Als ze het zeegat gekozen hebben varen we terug de lagune van de atol in om wat te snorkelen met de haaien. Prachtige rit en bladstil zonovergoten weer. A perfect day.

Woensdag 20 Augustus, 2025 Diving the NW-passage.

Al vroeg ben ik wakker om 0530. Vandaag gaan we duiken op stroom. De mooiste maar ook meest onvoorspelbare duiken. Iedereen in de groep heeft wel een andere tijd met de stroom tabellen. Om niet te laat te zijn verzamelen we om 0745. We varen naar de pass waar de stroom nog steeds sterk naar buiten staat. Ik vaar mee met Elke en Kurt. We varen naar verschillende plekken in de pass maar de stroom lijkt veel langer naar buiten te lopen dan de tabellen aangeven. Sommige besluiten te ankeren. Samen met Elke en Kurt besluit ik een proef duik te maken van binnen naar buiten. We houden de dinghy bij ons. We dalen even af naar 20 m en drijven op de stroom op 15 m naar buiten langs de steile wand. Geweldig. In het begin wat haaien en veel andere vis. Na 15 minuten zijn we er doorheen en komen buiten boven. NOG EEN KEER! Zo lekker op de stroom langs de wand. De tweede keer is nog mooier, 18 minuten op Max 12 m. Dan lijkt de stroom eindelijk te draaien om 1030. We wachten een 15 minuten en gaan halverwege het water in met nog 110 bar. Er staat eerst geen stroom. Langzaam komt er meer en drijven we op 6 m diepte langs de wand. Het lijkt of alle vissen uit hi holletjes zijn gekomen. Het is een drukte van belang. We zien ook hele grote baarzen(groupers) tientallen. Een enkele haai en een mooie grote grot ruimte.

Op het einde begint de stroom sterker te worden. We worden meegesleurd, prachtig. Omdat we de dinghy aan een lange lijn bij ons hebben laten we ons meevoeren. Voldaan komen we na 20 minuten weer boven. De anderen (7 man) van de groep hebben tot de stroom draaide in de dinghy gewacht. Die zijn met de kentering ook het water in gegaan en aan de andere kant van de pass uitgekomen. Ook die hebben een fantastische duik gemaakt. Om 1200 komen we moe maar voldaan aan boord van Abayomi. Josie maakt een lekker bakkie koffie met bananen brood en granola. Als Elke en Kurt naar de boot gaan eerst een uitgebreide lunch met panini’s en een welverdiende rustige middag. Aan het einde van de dag gaan we langs bij Intotheblue. Ze liggen wel 3 mijl verderop. Tegen de wind in is het een pittige dinghy ride. Ook Carisma is er. Kurt is zo aardig geweest om mijn duik fles te vullen. Top. Het wordt een gezellige vroege sundowner. Zij gaan beide morgen verder naar Tahaena. Wij willen hier nog een paar dagen blijven en de oostkant verkennen. Daarna zien we ze weer in Fakarava. Hopelijk tegen die tijd Sharon hier ook met Solar Punk. Josie maakt vanavond heerlijke kippenbouten uit de oven met aardappelschijfjes en geblancheerde wortelschijfjes. De kippenbouten voeren we aan de haaien.

Donderdag 21 augustus, 2025. Terug naar Pouheva dorp

Vandaag varen we terug naar het dorp Pouheva in de atol. Er wordt de komende dagen veel wind verwacht uit het oosten en dan liggen we hier niet lekker. Het is helaas grotendeels wel tegen de wind in op de motor. Totaal 26 mijl. Om 1015 als de zon hoog genoeg staat gaan we anker op. Even zit de ankerketting achter een oud stuk koraal. Maar met een beetje voor uit en wat draaien komt de ketting gelukkig vrij. Tussen de bommies door varen we terug. Tegelijk maken we drinkwater. Een deel kunnen we motor zeilen. Er zijn nog twee cruiser boten die ook mee terug komen. Tino Pai en Het meeste helaas op de motor. Om 1500 komen we ten anker vlak achter de pier.

Hier liggen we iets rustiger. Om 1700 varen we naar de wal om wat rond te lopen en te eten. We vinden nog wat tomaten en de pizzeria is open. Een eenvoudig huisje met twee tafeltjes buiten. We bestellen een mix pizza. Ook …… van de catamaran strijken neer. Gezellig en een heerlijke pizza. Even een keer niet koken.

Vrijdag 22 Augustus, 2025 stokbrood en naar de oost

Als we onze koffie op hebben varen we naar de wal om ons afval weg te brengen en vers stokbrood te halen. Ook lopen we langs het boetiekje met souvenirs Josie koopt een armbandje voor haar verzameling polsbandjes. Aan boord een heerlijk ontbijt met Camembert, hagelslag en jam op stokbrood.

Morgen komt het bevoorrading schip en we liggen misschien net te dicht bij de pier in hun pad. Misschien toch maar twee uurtje verder naar de oost varen. Naar de rand van de atol. Mooi achter een motu als de wind vanavond gaat aantrekken. Om 1130 gaan we anker op. Er staat een straf windje tegen. Op de motor dan maar, tussen de bommies door.

Om 1430 komen we aan na tussen alle bommies door gelaveerd als een onderzeeër. Vooral het laatste stuk was het echt nodig om Josie voorop op de uitkijk te hebben. We gaan ten anker op 4 m waterdiepte. Voornamelijk zand. Af en toe een bommie onder ons. Nog 1 m ruimte tussen kiel en bommie. De drijvers hebben we niet nodig want voor ons is alles zand. We liggen perfect en rustig. Laat die wind maar komen.

Zaterdag 23 Augustus, 2025 Oost Makemo Anchorage

Na de koffie ga ik proberen de afgebroken boutjes uit de genua furler verbinding te halen. Een klein gaatje in de achtergebleven bouteinde boren en dan een linkse tap erin. Zou toch niet zo moeilijk moeten zijn. Wel dus. Ik doe alles goed denk ik maar de bouteinden komen er niet normaal uit. Zo ben ik weer de hele dag bezig. Uiteindelijk met veel moeite weet ik twee nieuwe gaatjes te tappen voor nieuwe bouten. Het is niet de mooiste oplossing maarja. Nu alle 8 bouten schoon maken en met locktite vastzetten. Mijn locktite is echter zo goed als op. Gelukkig heeft de Franse boot naast ons ook een goede locktite waar ik wat van mag lenen. Alles zit er weer op en hopelijk blijven de boutjes nu vastzitten. Maar even goed in de gaten houden. Zo is de dag snel voorbij. Josie heeft wat gesnorkeld en even een stukje op het strand gelopen. De rest van de dag lees ik verder in het boek van Alison, Seven. Prachtig geschreven. Ik maak vanavond tortilla’s. Lekker. In avond lees ik het boek uit. Het zou een mooi boek voor de Engelse lijst zijn op de middelbare school.

Zondag 24 Augustus, 2025. Nieuwe Sikaflex afdichting op het voorste dekluik

Deze morgen gaan we het voorste dekluik doen. Het lekt een beetje door de oude Sikaflex afdichting tussen dek en luik frame. Hetzelfde probleem als bij het tweede luik voor. Die heb ik in Gambier gedaan. Een heel werk. Nu we hier in een rustige ankerplaats liggen en wachten tot de storm voorbij getrokken is kunnen we mooi het voorste luik doen. De trim eraf aan de binnen zijde in de voorhut. Dan de schroeven en bouten uit het dek frame draaien. De schroeven zijn er zo uit. De bouten zijn lastiger want de moeren onder in het dek draaien mee. Met wat extra druk opveer bout lukt het samen om de bouten eruit te draaien. Dan komt het vervelendste werk.

 Alle oude Sikaflex eraf krabben. Ondertussen hebben we ook twee wassen gedraaid en maken we tegelijk water. Alles op de accu want die zitten lekker vol. Om 1400 hebben we eindelijk alle delen schoon. Dan de nieuwe Sikaflex aanbrengen en het luikframe terug vastschroeven. Altijd een vies werkje want de Sikaflex komt er aan alle kanten uit. Veel schoonmaak werk weer. Maar het luik zit er weer in. Met Tino Pai en Selish Dragon willen we op de motu Jeu de Boele spelen. Josie is moe van al het klussen en blijft liever aan boord. Op de Motu woont een familie die ons gelijk uitnodigt bij hen thuis. Geen van ons spreek goed Frans dus het is vooral handen en voeten taal. We krijgen kokosnootmelk en kokosbrood. De mensen zijn zo vriendelijk. Laurence en Charles spelen mee met Jeu de Boele. Gezellig even met z’n allen. Met voor zonsondergang gaat iedereen weer naar boord. Zo kunnen we de bommies nog zien. Josie heeft heerlijke spaghetti gemaakt. Ik ruim al het gereedschap op dat we gebruikt hebben. Ook nog even de generator bij want de accu’s hebben we met water maken en wasmachine leeg getrokken. Tegelijk maken we de laatste 140 liter water tot de tank vol zit. Het duurt een stuk langer met maar een membraan. Hopelijk komt Sharon snel want van haar kan ik twee membranen overnemen. In de avond rustig wat nieuws kijken. Het was weer een drukke dag zo. Morgen het luik afmaken. Dan is er weer een flinke klus gedaan en blijft het lekken voor lange tijd weg.

Maandag 25 Augustus, 2025. Luik afmaken en wandeling over de Motu

Deze morgen word ik wakker en zie dat Marco (mijn neef van moeders kant) meerdere keren heeft gebeld. Dat beloof niet veel goeds want ik heb hem van de week nog uitgebreid gesproken. Als ik hem terug bel neemt hij direct op. Een trieste mededeling. Zijn moeder en mijn Tante Nel (mijn moeders zus) is gisteren overleden. Een verdrietige dag. Tante Nel was een lieve vrouw en moeder. Ik praat met Marco en met Krista, mijn nicht.

Gelukkig is heel hun familie bij elkaar. Een fijne geruststelling. Van afstand kan ik niet veel meer dan condoleren. Een van de nadelen van zover weg zijn. Ik bel gelijk Tante Jos, mijn 87-jarige surrogaatmoeder. De beste vriendin van mijn eigen moeder. De enige nog in leven die mij vanaf geboorte kent. Gelukkig heb ik veel contact met haar via de whatsapp de laatste maanden. Zij kent Tante Nel natuurlijk ook als zus van haar beste vriendin, mijn moeder. Als dame van 87 ziet zij iedereen om haar heen overlijden. Zelf is ze een stugge dame die iedereen letterlijk overleefd. Ik hoop dat ze nog lang in ons midden is. Ik stuur haar de contact gegevens van Marco en Krista. Na al deze treurige berichten moet ik het dekluik voor afmaken. De overtollige kit wegsnijden en de vinyl omlijsting terugplaatsen in de voorhut. Een eenvoudig en bevredigend werkje. Weer een grote klus klaar. Gelijk zet ik volgens het drie maandelijkse schema alle luikrubbers in de vaseline. Na een heerlijke tonijn salade gaan Josie en ik een wandeling maken over de motu Oeheva. Het is een eiland aan de oostrand van de atol. De voornaamste werkgelegenheid is hier de kokos, coprah van de kokosnoten. Het hele eiland is ermee bezaaid. Voor een 25 kg zak coprah krijgen de bewoners 4000 Franc. Zo’n. €34. Charles en zijn vrouw Laurence hebben per maand zo’n 1000 kg. Daar moeten ze hard voor werken. Eerst de kokosnoten verzamelen. Dan hakken ze de kokosnoten doormidden en laten ze die drie dagen drogen. Zo komt het vlees er makkelijker uit. Daarna al het vlees eruit scheppen en dan weer een week drogen in de zon.

De zakken gaan naar het naburige dorpje waarvandaan ze dan richting Tahiti gaan als er een bevoorradingsschip langs komt. Na de wandeling zwemmen we wat met Laurence. Charles is aan het vissen voor het avond eten. Terug aan boord relaxen we wat. Josie maakt met de kokosnoot die we geopend hebben een kokos rijst. Samen met Skip Jack tonijn steak. Alweer een dag voorbij.

Dinsdag 26 Augustus, 2025, snorkelen, Dutch pancakes

Na de koffie doen we rustig aan. Voor de verjaardag van mijn dochter Elianne op 1 September zoek ik op het internet een mooie kaart en cadeautjes uit die ik naar haar toe kan sturen. Gelukkig kan je zo nog iets doen op afstand. Na een lekkere tosti gaan we met de Dinghy een stukje verderop snorkelen. Er liggen daar veel bommies. Het water is kraakhelder. WE zien heel veel mooie grote schelpen. Alle kleuren. Blauw, fel bruin met prachtige patronen. Josie ziet een haai. Ik mis hem. Het is leuk maar niet spectaculair. De koralen zijn matig tot slecht. Wel veel kleine vis. En zeekomkommers. Een beetje saaie snorkel tocht waar we snel op uitgekeken zijn. De rest van de middag lezen we lekker in het zonnetje. Ook maak ik een nieuwe crew post. Josie kan helaas nog maar een maandje blijven omdat ze geen long-stay visa kon bemachtigen. Niet genoeg tijd voor ze uit Houston wegging. Erg jammer want ze is een fantastische hulp en een aardige metgezel. We moeten dus voor oktober weer uitkijken naar nieuwe crew. Ik ben benieuwd wie er zich aanmeldt. Aan het einde van de middag nog even lekker zwemmen. Ik controleer het anker (Die ligt diep ingegraven in het zand). Ik maak de ketting en wat delen van het onderwaterschip schoon. In de avond maak ik lekkere Nederlandse pannenkoeken. Dat is smullen.

Met spek en met banaan. Josie vindt ze ook lekker gelukkig. Ff wat anders dan die dikke Amerikaanse ontbijt pannenkoeken. In de avond kijk ik een film en wat nieuws. Morgen gaan we terug naar het dorp Pouheva. De dag erna naar Fakarava.

Woensdag 27 Augustus, 2025

Om 1000 gaan we anker op. Net voor het anker opgaan wil Josie het brandstof niveau meten. Daarvoor hebben we een originele speciale perspex lat met schaalverdeling. Ik ben beneden de instrumenten aan het opstarten als ik een harde klap hoor. De klep van de kuip bank is dichtgeklapt. De peil lat had ze er half uit. In drie stukken. Fuck! Een deel ligt nog in de tank. Dit is een unieke originele perplex lat. Nergens te krijgen. We kunnen er echter niks meer aan veranderen. Het is gebeurd. Ik probeer nog het onderste deel uit de tank te vissen maar dat is onbegonnen werk. Het drijft dus kan nergens tussen gaan zitten. Latere zorg. We gaan anker op en langzaam manoeuvreren we het eerste deel op ondiep water (3 tot 4 m) tussen de bommies door. Josie staat op uitkijk voorop. Na 15 minuten zijn we op dieper water. De bommies die tot het oppervlakte rijzen zijn nu goed te zien vanuit de kuip. De rest is diep water. We volgen onze track van de heenweg. Er staat weinig wind dus varen we op de motor. Om 1200 komen we ten anker bij Pouheva. Er is een bevoorradingsschip langs de kade. Dat belooft veel goeds. Verse spullen hopelijk. Na de middag gaan we om 1430 met de dinghy naar de wal om boodschappen te doen. We lopen eerst naar een supermarkt iets verder waar we nog niet geweest waren. Hij is nog dicht. Dan maar terug naar de twee bekende supermarkten. De eerste is om 1500 open en tot onze grote verrassing hebben ze verse sla en selderij, groene paprika’s, mandarijnen en witte kool. Geweldig. Dat wordt een feest maal. In de andere supermarkt hebben ze wortels en prei. Onze vreugde kan niet op. Ook kopen we nog tortilla’s, rockfort, ham, salami, kip, tosti brood en wat andere zaken. Alles bij elkaar €160. Pfff niet goedkoop maar we zijn al blij dat ze zoveel verse groentes hebben. Aan boord snel alles in de vriezer en koelkast. Na een sundowner maken we een heerlijke verse salade met gekookte aardappelen.  Jammie.

Donderdag 28 Augustus 2025 sailing to Fakarava

Deze morgen breng ik Josie vroeg om 0730 naar de wal. Zij wil nog wat wandelen en haalt gelijk de bestelde stokbroden op. Om 0900 is ze alweer bij het dinghy dok. Aan boord eerst een lekker ontbijt met vers stokbrood. Heerlijk, camembert, salami, oude kaas en een met hagelslag. Natuurlijk met een glas koude melk. Ik blijf een Hollander . Na het ontbijt halen we de motor van de dinghy. Dan de dinghy aan dek. Alles is klaar om 1100. We moeten even wachten tot om 1300 de stroom in de pass is afgenomen. De stroom apps zijn niet allemaal eenduidig.

Sommige zeggen dat het pas later Slack Tide is. We hebben tijd maar om 1400 is ons geduld op en het trekken we het anker eruit. 120 mijl voor de boeg. De pass is een makkie, 2 kn stroom mee. De pass is breed en we glijden erdoorheen. Al voor we eruit zijn zetten we de zeilen en gaat de motor af. Bye Bye Makemo (

 Met 5 kn glijden we langs de Makemo atol. Dat is zeker 4 uur varen. Al snel zetten we de ballooner erbij. Daardoor kunnen we helaas net niet genoeg hoogte krijgen om langs de top van Makemo te komen. Even een half uurtje alles inrollen en 40 graden opsturen. Zonder voorzeilen gaat het langzaam dus zetten we de motor even bij. Wanneer we vrij zijn gaan de ballooner en genua weer open. Josie probeer wat te gaan slapen. Maar niet voor dat we de ballooner weghalen. Achter ons is de lucht dreigend met squalls. Als Josie slaapt begint de wind vervelend te draaien en af te nemen. De squalls trekken langs ons maar nemen de wind weg. Dan weer 12 kn dan weer 6. De zeilen klappen irritant. Om 2100 wordt de wind iets constanter en varen we met 12 kn wind redelijk. Door de 1,5 kn stroom die we mee hebben wordt de wind echter toch veel uit de zeilen genomen en blijven ze veelvuldig inklappen. Als Josie om 2200 op wacht komt probeer ik wat in de kuip te slapen.

Vrijdag 29 Augustus, 2025 Aankomst Fakarava

Echt slapen wordt het niet. Om 0300 neem ik de wacht weer over en probeer ik tijdens de wacht wat te doezelen op de bank. De gemiddelde snelheid valt tegen. Ik had rekening gehouden met een goede 6.8 kn maar de 6 halen we amper. Zo komen we net te laat voor de eerst Slack Tide om 0700. We gaan voor het einde van het inkomende tij rond 1200. Daarvoor moeten we iets afslacken. Op de bezaan en een klein stukje genua glijden we met 4 kn richting de South Pass. Om 1130 starten we de motor. Volgens de stroom app zou er nog een knoop uitgaand tij zijn. De pass is 200 m breed dus ruimte zat.

Aan beide kanten slaan de golven in krullen op het rif. In de midden is het vrij rustig. Prima te doen en het is min of meer al Slack Tide. We hebben maximaal een 0.5 kn tegen voor slechts een minuut. Easy. We draaien rond de bank stuurboord uit. Er liggen zo’n 10 jachten ten anker. Ook Intotheblue, Luna en Carisma zijn onderweg vanuit het noorden van de atol. Zij waren een weekje eerder naar Fakarava gekomen. Als we ten anker liggen controleer ik of het anker goed ligt ingegraven. Dan blijkt al snel dat het anker tussen een giga koraal bommie vastzit. Er liggen erg veel bommies hier. Not good. Uiteindelijk free dive ik naar 12 m diepte om een touw aan de vloeien van het anker te bevestigen. Zo kan ik op de winch het anker op zijn kop uit het oude koraal trekken. Er zwemmen hier al behoorlijk wat haaien rond. Ze zijn nieuwsgierig maar geen gevaar. Veel marine life hier. Leuk. Als het anker vrij is verplaatsten we een paar honderd meter verder op waar meer zand op de bodem ligt. Bijna tegelijk komen we naast Intotheblue ten anker. Als ik al snorkelend weer het anker controleer ligt ze nu goed in het zand. Die van Intotheblue controleer ik ook. Die ligt boven op een oud stuk koraal. Als ze opnieuw ten anker komen snorkel ik voor de boot om het anker in het zand te zien vallen. Ook zij liggen nu veilig ten anker. De groep wil al de pass verkennen met snorkelen ik ben daar veel te moe voor. Tijd voor een middagdutje na 24 geen tot weinig slaap.

Slapen wil helaas niet echt lukken. Veel te warm en midden in de middag. Nadat Josie heerlijke tortilla’s heeft gemaakt en we gegeten hebben ga ik dan om 1930 eindelijk slapen. Het was een lange dag. De tocht hierheen was niet de mooiste maar we zijn er. Morgen de Wall of sharks

Zaterdag 30 Augustus, 2025 The Wall of Sharks

Het is zaterdag dus tijdens de koffie kijk ik naar de kwalificatie van de Dutch F1 Grand Prix op Zandvoort. Max kwalificeert zich als 3de. Niet slecht onder de omstandigheden. Dit jaar zal hij geen kampioen worden. Maclaren is te sterk dit seizoen.

Na de koffie wil de groep al gaan duiken om 0900. Ik ga eerst de losgelaten Velcro op de dinghy plakken. Vanmiddag om 1400 is vroeg genoeg. We draaien de dinghy en verwijderen de oude lijm met thinner. Altijd een lastig langdurig karweitje. Als alles eraf is maken we de twee componenten lijm aan en plakken de 2 m Velcro terug op zijn plek. Die moet nu 48 drogen. Alle duikuitrusting is klaar en om 1400 varen we met drie dinghy’s naar de zuid pass van Fakarava. We gaan duiken op de wereldberoemde Wall of Sharks. Een UNESCO reservaat. Beroemd ook vanwege publicaties van National Geographic. Spannend. We duiken in twee groepen. Ik ga eerst met Elke, Kurt en Nora. John, Shannon, Kelsey en Paola nemen de dinghy’s mee op sleeptouw en zij gaan in de tweede duik. In het begin staat er weinig stroom. De koralen zijn mooi en het aantal vissen is giga.

Heel veel ballonvissen. In groepen. Napoleon papegaai vissen. Eagle rays. Van alles. Het aantal haaien valt in het begin tegen, slechts een stuk of 10. Als we echter verder naar binnen drijven komen we ineens langs de Wall. Het aantal haaien neemt ineens giga toe. Alles bij elkaar vele tientallen. Misschien wel tegen de 100. Alle even vriendelijk. ! Na 55 minuten komen we boven en worden we opgevangen door de anderen. Als we weer aan boord van de dinghy’s zijn varen we terug naar buiten om de tweede groep hun duik te geven. Een bijzondere duik. Dit gaan we morgen zeker nog een keer doen. Aan boord spoel ik al mijn duikspullen. Josie is spring rolls aan het maken. Lekker!!!. Ik start de generator op en zet de watermaker bij. Even stroom draaien en water maken. Tijdens een prachtige zonsondergang genieten we van de door Josie gebakken spring rolls. Another beautiful day in Paradise

Zondag 31 Augustus, 2025 Dutch Grand Prix, snorkelen en duiken.

Vandaag begint natuurlijk met de Dutch Grand Prix ik Zandvoort.  Met een koffie en beschuitjes installeer ik me in de kuip met de IPad. Het wordt een spanende race waarin veel gebeurt. Meerdere crashes en incidenten waardoor de race wordt geneutraliseerd. Max heeft niet de pace om de Maclarens bij te houden maar blijft de best of the rest. Als Noris met technische problemen uitvalt wordt hij zelfs tweede. Not bad at all. Het is in Nederland zondag middag en mijn dochter heeft haar cadeautjes gekregen die ik heb laten bezorgen. Gelukkig maar want morgen op haar verjaardag is ze niet thuis. Dan gaat ze op kamp met haar nieuwe school waar ze op haar verjaardag mee begint. Om 1000 komen Kurt en Elke op visite. Elke komt mijn haar kortwieken. Op eigen risico. Geen probleem. Als het maar kort is.

Met de tondeuse gaat het prima. Lekker kort. Na de kapster gaan we met z’n vieren snorkelen in de pass. Het is windstil weer en de zee spiegelt. Geweldig. Op de uitgaande stroom drijven we langs het koraal. Bij het restaurantje stikt het van de scholen vis en haaien. Die weten onderhand dat hier wat te halen valt. Onderweg zien we een spotted Eagle rays, Napoleon papegaai vissen, veel haaien, andere vis en mooi hersen koraal. Een prachtige snorkel drift.

Terug aan boord maakt Josie lunch met salade. Eerst blaas ik de sub op. De komende dagen is het heel rustig weer. Een mooie gelegenheid. Ik maak provisorisch een nieuwe peilstok voor de dieselbrandstof tank van een pvc-buis. De originele mooie perplex is helaas gesneuveld. De schaalverdeling schat ik met overgebleven delen van de originele stok. Het is behelpen maar geeft een aardige schatting van het verbruik. Mijn 4 mm duikpak is gisteren uitgeschuurd in het kruis. Eigenlijk is het stiksel gewoon verteerd. Op de naaimachine weten we de scheur te repareren. Net op tijd want om 1530 gaan we met drie dinghy’s naar de pass. Voor onze volgende duik. We zijn in totaal met z’n achten. Kurt, Elke, John, Shannon, Kelsey, Paolo en Nora. Josie is onze Triple D. Designated Dinghy Driver. Ze neemt de drie dinghy’s mee stroomafwaarts. Zo kunnen we met z’n allen in een duik. Heel lief van Josie. Het eerste deel van de duik blijkt nog tegen de stroom te zijn. Aardig werken om ertegen in te komen. We zijn iets te vroeg afgezakt. Halverwege is er een overhangend koraal ingang. Er zwemmen een aantal haaien in. Ik kan het niet laten om even naar binnen te zwemmen en kom oog in oog met een middelgrote haai.

 Blijven volgen met je ogen en zo groot mogelijk maken. De haai kijkt maar vind me niet lekker genoeg. Aan het einde van de duik komen we na 55 minuten boven. Vlak bij het restaurant. Een leuke duik al hoewel er niet zoveel haaien waren als gisteren. Het is net voor zonsondergang.

De terug tocht naar de boot is geweldig. Net voor zonsondergang zij we aan boord om een sundowner in te schenken. Een prachtige zonsondergang op een bladstille Fakarava atol. Wat een fantastisch einde van alweer een dag. De tijd vliegt voorbij. Ik heb toch net de Dutch GP gekeken? Deze avond ga ik vroeg naar bed. Vannacht is de uitvaart ceremonie van mijn lieve Tante Nel. Ik kan er gelukkig via een internetverbinding bij zijn. Het is om 1430 Nederlandse tijd. Dat is 0230 vannacht.

Maandag 1 September, 2025 Afscheid van mijn Tante Nel

Ik heb de wekker en ben ruim op tijd online. Ik kan iedereen goed zien. Helaas is de verbinding erg slecht. Iedereen keer wordt deze onderbroken. Ik zie mijn neef, nicht en zelfs Rowdy een toespraak houden. Ook de foto’s die getoond worden zijn mooi en roepen veel herinneringen op. Erg mooie ceremonie. Ik kijk de ceremonie morgen terug. Hopelijk is de opname dan beter te volgen. Nu even nog verder proberen te slapen. Om 0700 alweer wakker. Deze morgen gaan we om 0830 al duiken. Nu het tij iedere keer weer een uur later draait, worden het ochtend duiken i.p.v. middag duiken. Daarvoor nog snel onze dinghy terug het water in en de motor aanhangen. De Velcro is uitgehard en de dinghy cover kan eindelijk terug op zijn plaats. Hopelijk houdt het nu wel definitief. Gelijk druk dus. Om 0830 varen we met drie dinghy’s naar de pass. Het blijkt een van de mooiste duiken te worden. Het is rustig, weinig andere duikers zo vroeg. Al binnen enkele minuten zitten we op de Wall of sharks.

Honderden haaien cruisen in de valleien. Een waanzinnig mooie duik. Unreal. En alle haaien zijn heel relaxed. Niemand zou denken dat het relaxed is maar niets is minder waar. Een van de mooiste duiken ooit. Rustig op de stroom drijven we de pass binnen. Gelukkig maken John en Elke onuitwisbare opnames.

Na een uurtje rust aan boord varen we met z’n allen om 1130 naar de wal om het eiland te verkennen. Een heel klein dorpje met een paar families. En drie duikshops. Zo vlak naast de beroemde Zuid-Pass logisch. Een hele kleine community. Rustig en heel mooi. We reserveren voor vanavond 1900 en nemen een paar biertjes in de bar aan het water. Onderweg vinden we nog een familie die bananenbomen in de tuin heeft. De hele kleine. De beste bananen. We kopen een tros van 40 bananen, nog mooi groen.

Terug aan boord ga ik even bij de Oostenrijker Peter langs. Hij heeft een 22 m aluminium Jongert. Een prachtig schip dat ik in Gambier al heb leren kennen. Hij en zijn bemanningslid maat Tobi waren al in juni naar Fakarava gekomen. Helaas brak zijn ankerketting in Juni en kwam hij muurvast te zitten op het rif met zijn 3.8 m diepgang, Veel schade, een gebroken roer, beschadigde schroef en een grote deuk in de stuurboordzijde over 5 spanten. Gelukkig hebben de lokalen hem met veel moeite van het rif weten te trekken. Nu ligt hij al twee maanden te wachten tot de verzekering rond is met de Bergers om hem naar Tahiti te slepen voor reparatie. Hij is blij dat ik aan boord kom. Zijn dinghy is ook beschadigd. Dat maakt hem erg afhankelijk om van boord te kunnen. We nodigen hem uit om vanavond mee te gaan eten en te helpen waar we kunnen. In de avond varen we met z’n allen naar het restaurant. Het eten is uitbundig voor elk USD35. Vis in alle soorten en bereidingen. Verder gefrituurde kip, koolsalade, witte en gebakken rijst. Het kan niet op. Ondanks dat we met 12 man zijn is er eten in overvloed.

 Ook kunnen we bij de eigenaresse stokbrood bestellen. Eerst twee maar als ik de andere gevraagd heb worden het er uiteindelijk 11. De broden komen morgen aan het einde van de dag vanuit het dorp Rotoava in het noorden van Fakarava. Om 2200 vallen we moe in slaap. De dag is weer voorbijgevlogen. Wat een prachtige ervaringen. Tussendoor ben ik druk in gesprek met allerlei nieuwe bemanningsleden kandidaten. De vooruitzichten zijn rooskleurig.

Dinsdag 2 September, 2025

De duik is deze morgen op een comfortabele tijd om 0930. Daarvoor koffie, ontbijt en een eerste gesprek met Valia. Een Nederlandse dame die al eerder in Frans-Polynesië aan het cruisen is geweest en heel graag wil komen. Het klikt naar mijn gevoel direct. Ze blijkt zelfs op de Albrandswaardse Dijk te hebben gewoond. Twee minuten van mijn huis in Poortugaal. Heel veel belovend. We moeten zo duiken dus spreken af later verder te praten. Ook heb Ik een gesprek met een dame die al in Fakarava is. Veel response. Ik ben benieuwd. Ook heb ik weer contact met de solo zeilster Sharon met haar Amel 54. Ze gaat vandaag vertrekken uit Fatu Hiva, Marquises. Dat brengt haar zaterdag hier. We beloven contact te houden en haar op te vangen wanneer ze aankomt. Dat stelt haar gerust. Een Tuff cookie. Zo alleen te varen. Veel respect. Eerst de duik. Om 0930 varen we de pass in. Het is druk met duikschool boten. Er zijn als we beneden komen al zeker 40 duikers. Een beetje druk maar op de stroom verspreiden ze zich redelijk snel. Het is weer een waanzinnige duik.

In de middag vertrekt sv Luna naar een van de oostelijke ankerplaatsen. Er wordt in het weekend veel wind verwacht. Voor die tijd gaan we nog een paar dagen naar het noorden van de atol. Kelsey, de dochter van John en Shannon vliegt over enkele dagen naar huis. Ook Shannon gaat naar huis voor een paar weken omdat haar vader ernstig ziek ik. Wij passen op John. Wat sightseeing en even een andere plek. Tegen het einde van de week varen we weer naar het zuiden om Sharon en haar boot sv Solar Punk op te vangen.

Dat alles voor een volgende blog.

Ik hoop dat jullie er weer van genoten hebben. Laat in de comments maar weten wat jullie gedachten zijn. Tot snel met meer

Xoxo Eric