Maandag 05-02-2024 Castara Tobago
Vandaag gaan we uitklaren van Tobago. We gaan morgen naar Trinidad. Omdat we geen zin hebben om weer terug te kruisen naar Charlotteville gaan we liftend naar de Customs. Na de koffie met Carl en Lukas hijsen we de 15 pk Yamaha alvast aan dek. Dan hoeven we dat vanavond voor we gaan varen niet meer te doen. Carl gaat daarna met zijn kano alvast het strand op om naar Charlotteville te liften voor het uitklaren. Wij maken ons ook klaar en roeien daarna naar het strand. Zo kunnen we makkelijker zonder gevaar door de branding en is de boot niet zo zwaar om het strand op te tillen. We lopen het dorp uit en proberen een lift te krijgen. Al snel stopt een lieve dame die ons meeneemt.
Zo leuk en gezellig. Ze wil alles weten van onze avonturen. Al snel zijn we na 20 minuten in Parlatuvir. Daar moet zij naar toe. Ze zet ons af bij de bus stop op de kruising. Na een 15 minuten komt de volgende lieve dame die ons meeneemt naar Bloody Bay. Geweldig. We rijden langs de kust en alle mooie baaien. We zien ook Blueberry in de baai liggen. Het gaat eigenlijk best snel. We zien veel van het tropische eiland. Vanaf Bloody Bay moeten we een stukje lopen. Na een half uurtje berg op zijn we aardig moe. Dan komt er een mooie pick-up langs die ons ook wel mee wilt nemen. Hij moet eigenlijk maar tot Hermitage Bay maar zet ons uiteindelijk toch af aan de rand van Charlotteville.
We hoeven alleen nog maar naar beneden het dorp in te lopen. Als we voorbij een mooi huis met prachtige groente en fruittuin lopen zien we heerlijke papaja’s. Als we er naar kijken komt de eigenaresse gelijk naar ons toe met een hand vol verse zoete pepers. Of we ze willen hebben. Zo gastvrij en zonder te vragen krijgen we van alles. Ze stelt zich voor Als Lucy. Een moeder van 11 kinderen en grootmoeder van 30 kleinkinderen. Wat een vrouw. We moeten mee naar binnen komen en ze geeft ons mandarijnen, Ze vertelt honderduit en laat graag haar groente en fruittuin zien. We moeten van alles meenemen. Verse gember haalt ze met een kapmes uit de tuin, papaja’s mogen we zelf uit de boom steken. Ze geeft aan dat we er meer moeten meenemen. Ze heeft genoeg. Dan weer een hand met scherpe pepers. Op de koop toe twee trossen bananen en een hele grote limoen. Wauw. We geven haar 40 TT (Euro 5.6) voor alles wat we gekregen hebben. Eigenlijk is het alleen voor de bananen. Maar dit zijn de allerbeste die er zijn. Wat een geweldige vrouw. Het is dat we vanavond naar Trinidad willen varen anders waren we teruggekomen om haar te helpen met wat constructie werk. Wat een gastvrijheid en vrijgevigheid. Waar kom je dat nog tegen in Europa.
Als we in Charlotteville aankomen zien we gelijk Matias, Martin, Carl en Chris (van Kat Dali) bij het Doubles eetstalletje. Het is zo leuk om zo close met elkaar om te gaan. Carl waarschuwt dat de customs om 13 dicht
gaat. Snel rennen Lukas en ik door. Gelukkig zit de customs officer Natasha er nog op ons te wachten. Zij heeft al meerdere keren voor de boot van Lukas gekookt. Alles onder controle. We checken uit en krijgen weer 6 formulieren om in te vullen bij Customs en Immigratie. Uiteindelijk lopen we naar het doubles eetstalletje en bestellen onze laatste keer doubles. Zo lekker. Daarna is het 1500 en wordt het tijd om terug te gaan liften. We lopen het dorp uit en de steile berg op. Na 15 minuten lopen hebben we beet! Een grote zwarte pick-up wil ons wel meenemen. We springen achter in de pick-up en krijgen de rit van ons leven.
De chauffeur laat graag zien hoeveel vermogen hij wel niet heeft. Waar wij met 45 de berg oprijden schakelt hij terug en geeft nog een dot gas. Tot hoever hij ons mee gaat nemen weten we eigenlijk nog niet. In Parlatuvir echter neemt hij de afslag naar de vissers afslag. Als hij stopt vertelt hij dat hij ons helemaal naar Castara kan meenemen maar dat hij even vis wil kopen. We feliciteren hem met de recordsnelheid waarmee we terugkomen in Castara. Hier is hij erg trots op dus geeft nog een dot gas op het laatste stuk. En dat allemaal terwijl een prachtig tropisch landschap langs ons schiet vanuit de bak van de pick-up. Binnen recordtijd staan we weer op het strand in Castara. Na 25 minuten waar we op de heenweg 2 uur over hebben gedaan. Op het strand komen we ook Matias, Martin en Carl weer tegen. Zij staan op het punt om naar de boot te gaan. Zodra ze aan boord alles klaar hebben vertrekken zij alvast naar Trinidad. Lukas en ik gaan nog even naar de waterval bij daglicht. Ik heb de drone bij me om opnames te maken. Wat een geweldig eiland is dit. Misschien wel een mooie plek om in het orkaanseizoen te overwinteren.
Als we een duik genomen hebben in het frisse water van de waterval lopen we terug naar het strand. Onderweg zien we een hele zwerm kolibries die afkomen op een stel opgehangen honing potjes. Zo zien je ze niet veel van dichtbij. Prachtig.
Nog even wat boodschapjes in het kleine supermarktje en we roeien terug naar boord. Daar hijsen we gelijk de dinghy aan dek en puffen even uit op de bank. Wat een dag. Wat een dag. Geweldig. We eten de nasi die we eerder deze week hadden gemaakt. Na de afwas maken we de boot klaar en om 2145 lichten we het anker. Er staat onder de bergen van het eiland geen wind dus motoren we een half uurtje uit de kust. Langzaam komt de wind opzetten zoals voorspeld. Eerst 13 knopen en dan 18. Super. Halve wind in een koers naar Trinidad! Nadat ik Lukas wat oefeningen heb laten doen met zeilen in- en uitdraaien neem ik de wacht tot 0200. Lukas slaapt als een roos. Hij vindt het geweldig. Zo’n mooie boot en alles zo comfortabel. Leuk om te horen natuurlijk.
Dinsdag 6 Februari, 2024 Tobago to Chaguaramas, Trinidad
De nacht is mooi. De sterrenhemel is helder en we schieten vooruit. 6, 7, 8 en soms zelfs 9 knopen. Champagne sailing. Om 0215 wek ik Lukas en neemt hij de wacht. Fijn om iemand aan boord te hebben die alles zal makkelijk oppikt. Helaas zakt de wind weg en word ik om 0630 wakker van de klapperende zeilen. De wind is weggevallen en komt ook nog eens vanachter. Snel zetten we de stuurboord boom om te voorkomen dat de genua beschadigd door het klapperen tegen het wand. Het wordt ook tijd om de watermaker weer even te starten. Eerst op de batterijen. Na een 45 minuten zet ik de generator bij om ook de batterijen weer vol te laden en de watermaker te voeden. Na een uurtje gaat Lukas nog even liggen en neem ik het weer over. Om 0800 begint de wind te draaien en toe te nemen. De boom moet er weer vanaf. No problem dat kan ik makkelijk alleen. De boot begint weer te lopen. De wind trekt aan tot 16 knopen. Prachting. 6, 7, 8 knopen snelheid. Wel zijn er onder de kust van Trinidad veel valwinden en vlagen Even op letten dus.
Rond 0900 zijn we bij de passage tussen de eilanden die leidt naar Chaguaramas. De plek waar we ten anker gaan/ of op de boei. Ik wek Lukas weer want dit is te mooi om te missen. De wind is heel erg vlagerig en in de straat ook tegen. We zetten na 300 liter te hebben gemaakt de watermaker en de generator af. Nu even concentreren op het passeren van de straat. Een prachtige doorgang. Volledig tropisch begroeide kliffen. De wind is vlagerig tot soms 30 knopen en dan weer 5 knopen. Opletten dus. Als we op de motor door de straat zijn hijsen we de zeilen weer en vervolgen we onze weg al zeilend. We maken twee slagen en komen in het anker/meerboei gebied. Een industrieel omgeving met allerlei jacht werven en ook allerlei suppliers.
We meren om 1000 op een boei nemen een rustig ontbijt. 12 uur over 74 mijl. Niet slecht. Een kort reisje eigenlijk. Na het ontbijt maar even bijslapen. In de middag draaien we de dinghy en repareren de geleide lijnen die uit hun houders zijn gebroken. Een beetje provisorisch maar beter dan zo laten. Eigenlijk willen we nu een borrel nemen en dan gaat Lukas curry maken. Dan komt echter de customs officer langs die ons gebied dat we eerst moeten inklaren. Daar hebben we toch 24 uur voor volgens de site? Nee moet vandaag. Pfff, ok. We worden door de customs officer aan land gebracht om in te klaren. Een vreemde zaak. Tobago en Trinidad zijn toch een land? Na weer tig formulieren zijn ze zo vriendelijk om ons weer aan boord te brengen. Eindelijk kan Lukas aan zijn curry beginnen. Heel fijn. Even rustig niets doen. Het is erg gezellig en leuk met z’n tweeen zo. Morgen gaan we de werven en Trinidad scouten.
Woensdag 7 Februari, 2024 Chaguaramas Trinidad
Vandaag uitgeslapen. Na ontbijt gaan we met de dinghy naar de wal om de directe omgeving te verkennen.
We struinen alle jacht werven af en ontmoeten verscheidene Amel Super Maramu eigenaren. We kijken ook bij de Amel Super Maramu 2000 Friendship II die hier blijkbaar al 14 jaar op de wal staat. We hebben hem snel gevonden bij Coral Cove Marina. De boot ziet er slecht uit. Helemaal overgroeid met aanslag en mos. Ook zien we op de huid 2 termieten nesten. We kijken naar deze boot voor Ken Powers van sv Aquarius die zijn masten is verloren en opzoek is naar nieuwe. De masten van Friendship II zien er begroeid uit maar dat is denken we alleen cosmetische.
Van het management van de werf mogen we niet op de boot kijken. We vragen of ze een mail naar de eigenaar kunnen sturen zodat hij contact met ons op kan nemen. Zelfs dat willen ze niet doen.
We nemen contact op met het moederbedrijf om toch een mail naar de eigenaar te laten sturen. Er zal over worden gesproken als de directeur volgende week terug is. Een heel gedoe maar als Ken deze boot kan kopen heeft hij waarschijnlijk voor een goede prijs nieuwe masten. Er heel veel waardevolle onderdelen. Daar wil ik er ook wel wat van. We blijven er bovenop zitten. We gaan even langs bij de zweden van Niord en overleggen over de mogelijkheden voor het Carnaval. Een paar vissers zijn bezig met het boeien van een nieuw net.
Machtig gezicht en gaat razendsnel. Na vier knopen hebben we de indruk dat we dat ook best zouden kunnen. Weer wat geleerd. Ook stikt het van de vlinders in de bloesem van de bomen hier.
Na onze struinen langs de werven en winkels is het alweer 16 uur. Pfff de tijd gaat hard. Aan het einde van de dag komt Carl binnen met zijn sv Barbara en Matias en Martin aan boord. Ze gaan bij de Peake werf aan de steiger liggen. Daar beweeg je nog meer dan op onze boei. Het lijkt wel of ze op zee zitten. Het wordt weer een gezellige avond en Matias maakt op de BBQ van de werf een lekkere spaghetti met een blik tomatensaus en een ui van ons erbij. Ook Dali is binnen en daar nemen we nog een heerlijke Gin-Tonic. Weer een mooie dag.
Donderdag 8 Februari, 2024 Chaguaramas
Vandaag vroeg naar Jesse James om een plekje op een bus te reserveren voor dinsdag. Er wordt verwacht dat het heeeeel druk wordt op die dag tijdens de grote parade. Met de bus van Jesse worden we om 0600 opgehaald bij de werf, worden we afgezet in Port of Spain en ’s avonds weer opgehaald rond 1700. Dat is lang genoeg denken we. Er zijn ook allerlei andere evenementen waar we bij aan kunnen sluiten. Dat is vrij prijzig dus proberen we die dagen op de bonnefooi naar de stad toe te gaan. De bus rijdt zeer onregelmatig maar kost maar 2 TT, € 0,30. Kaartjes moet je vooraf kopen bij de supermarkt. Er rijden ook allerlei “eigen ”taxi’s rond waarmee je voor een redelijke prijs reist. Mogelijkheden genoeg. We gaan nog een keer langs bij de Amel SM2K en maken wat drone beelden voor Ken (Sv Aquarius)
Het werf management wil echter geen email naar de eigenaar sturen. We moeten wachten op toestemming tot de manager van het moederbedrijf terug is uit het buitenland. Terug aan boord sturen we de video’s naar Ken. Hij is er erg blij mee. Hij gaat de eigenaar zelf proberen op te zoeken in San Francisco. In de middag vervangen we een pomp handle onderdeel van de voor toilet die maar bleef lekken. Hier in de winkel hadden ze precies wat we nodig hadden Toch nog een klusje gedaan vandaag. Verder chillen we een beetje. De komende dagen wordt het druk en vermoeiend genoeg. Deze dag is Blueberry in de morgen aangekomen. De boot waar Lukas normaal op vaart. Nadat ze ingeklaard hebben bij de immigratie en customs gaan we proberen naar de stad te gaan om bij een goed boodschappen te kunnen doen bij een grote supermarkt. De dag is echter alweer bijna op z’n einde als we daadwerkelijk aan wal zijn om 15 uur. De bus duurt erg lang dus we besluiten om maar wat boodschapjes bij de lokale supermarkt te doen. Om 18 uur moeten we terug zijn want dan is er de cruisers BBQ bij Power Boats werf. David, Finja en Leo willen nog iets verder lopen. Als Lukas en ik teruglopen en nonchalant onze duim opsteken als er een grote auto voorbijkomt stopt deze tot onze verbazing gelijk. 😊 Ha ha toch naar de grote supermarkt dan! Aangekomen bij Massy’s Mall is de variatie van producten gigantisch. We laden een volle trolley met boodschappen in. Erg goedkoop is het niet. Vooral de groentes zijn erg duur. Terug nemen we de bus. Die komt net aan. We hadden echter een kaartje van tevoren moeten kopen bij de supermarkt Helemaal vergeten. De buschauffeur kan geen kaartjes verkopen en vraag aan de passagiers of iemand twee kaartjes over heeft. Gelijk worden er allerlei kaartjes aangeboden. Waanzinnig. De kaartjes zijn erg goedkoop maar toch. Geld willen de mensen ook niet hebben. Dan maar allebei een van onze net gekochte appels gegeven.
Terug aan boord snel alle boodschappen weggezet en op naar de BBQ. We nemen kippenpoten, filet en biertjes mee. Bier is er echter in overvloed aanwezig. De enige bijdrage is 5 TT (nog geen euro). De BBQ is al in volle gang natuurlijk als wij om 1900 aankomen. Er zijn aardig wat cruisers komen opdagen. Wel allemaal wat ouder dan wij maar toch is het heel gezellig. Een groot deel van de cruisers heeft zijn boot hier op de wal voor onderhoud of is bezig de boot klaar te maken om weer het water in te gaan.
Vrijdag 9 Februari, 2024 Carnaval Fantastic Friday
Vandaag rustig beginnen met een gebakken eitje. Vanavond is de warming-up party voor de komende dagen. We gaan om 14 uur met de dinghy naar de Marina waar de Zweedse boot Niord ligt. Daar kunnen we de dinghy veilig en bewaakt bij hun boot achter laten. Ik merk dat het voorste compartiment ineens een stuk zachter is. Een lekje? De afgelopen dagen stond er aardig wat deining en golven. De dinghy ligt dan veel tegen de steiger te rijden. Misschien een spijker of zo die ergens heeft uitgestoken. Het gaat nog niet hard met leeglopen maar moet wel naar gekeken worden. We gaan met z’n vijven naar het busstation. Nu hebben we wel kaartjes. Na lang wachten komt er echter nog geen bus. Er is ook geen vast schedule denken we. Er stopt een auto die een taxi blijkt te zijn. Voor 15 TT (Euro 2/ pp) rijdt hij ons helemaal naar Port of Spain.
Nou dat is een stuk makkelijker en goedkoper dan we dachten. We worden afgezet in Ariapita Avenue. The place! Zeg maar de Party “Strip” van Trinidad. Om 16 uur is het nog heel rustig maar we zien vele cafés en eetgelegenheden. Hier gaat vanavond het Carnival dus van start. We struinen de hele middag door Port of Spain en bekijken waar langs de routes van de parade het mogelijk het beste is om dinsdag te gaan kijken. Ook proberen we shag te vinden. Nergens te krijgen blijkbaar. Had ik nu maar wat meer ingeslagen in Suriname. Rond 19 uur zijn we terug op Ariapita Avenue. Erg veel gelopen. Dat zijn we niet meer gewend. We nemen wat te eten op de “food square” Van alles te eten, van taco’s tot curries. Als we bijna klaar zijn komen ook Carl, Matias, Martin en Janek opdagen. Janek is ook een Duitse cruiser. Ook op dit moment solo. The more the merrie. Ook toffe gozer die je er goed bij kan hebben. Niet veel later duiken ook de Zweden op. We zijn met zeker 15 man. Met z’n alle lopen we over de Avenue en eindigen in een hele drukke gezellige bar. De bar entertainer zweept de boel op via de microfoon. Wat een feest. We komen binnen en moeten ons allemaal voorstellen via de microfoon. Groot gejuich, ook bij de lokalen. Iedereen is erg vriendelijk. We zijn veel gewaarschuwd dat het gevaarlijk is tijdens het Carnaval en dat er veel berovingen zijn. Nou voorlopig geen enkel gevoel van gevaar of onveiligheid.
Er wordt door de entertainer van alles georganiseerd. De dames kunnen meedoen aan een spel om een kaartje (Euro 800) te winnen voor meelopen met kostuum in een band tijdens de grote parade. Na de spelletjes zijn wij aan de beurt. Er moet gedanst worden. Nou dat hoef je Eric geen 2x te zeggen😊 Graag. De entertainer is zo gecharmeerd van onze spontaniteit dat we twee rondjes gratis bier krijgen. De drukte op straat en in de bars neemt tegen 0100 toe.
We dansen in een andere bar disco binnen in de airco verder. Halverwege de nacht zijn we aardig in de wolken. Een deel is al naar huis gegaan. Samen met Pelle (een van de Zweden) besluit ik om 0300 dat het ook genoeg is. We nemen samen een taxi naar de jachthaven. Als ik om 0330 aan boord kom zitten David, Fanja en Leo nog aan boord. Lukas heeft tosti’s gebakken. Top.! Nog even een tosti en dan is het echt tijd om te slapen. Er komen nog zoveel lange dagen aan, pffffff. Had ik nu maar niet zoveel gedronken op de eerste avond😊
Zaterdag 1-02-2024
Met een behoorlijke kater word ik wakker. Na een duik in het water en douchen gaat het een stuk beter. Een yoghurt, koffie en een boterham. Nog iets beter. Janek komt op zijn sub langs om even de boot te bekijken. Ik ben net met afwasmiddel aan het kijken of ik een lek in de dinghy kan vinden. En ja hoor. Shit. Een klein gaatje in de tube. Janek biedt gelijk aan om te helpen bij het plakken. Eerst koffie en een toertje over de boot. Ook Janek is weer onder de indruk. Voor kunnen we nog even niet kijken want Lukas ligt nog in een coma om 11 uur. Na de koffie zoek ik de plakspullen voor de rubberboot. Dat is weer een hele tour. Waar heb ik dat ook alweer gelaten? Als ik iets lang niet gebruik is het soms moeilijk om terug te vonden op de boot. Er zijn zoveel opberg plekken. En ook erg veel reserveonderdelen. Uiteindelijk vind ik alles in de achter berg ruimte. Er is ook 2 componenten lijm en genoeg stukken rubber pats. We bereiden alles voor en mixen de 2 componenten. Met een paar houtplaten en lijmtangen drukken we patch aan. Nu 24 uur wachten. We zouden aan einde van de middag e wal op gaan om naar de Steelbands te gaan kijken maar besluiten om de dag maar rustig aan te doen. Op het internet is een live registratie te volgen. Maandag en Dinsdag worden ook lange dagen. Ik krijg bericht van Ken Powers dat de eigenaar een e-mail naar Coral Cove management stuurt zodat ik aan boord kan kijken. Top. Zal wel woensdag worden want nu zijn alle offices dicht i.v.m. het Carnival. ’s Avonds heb ik weer contact met de Amerikaanse Shannon. Ze had een oproep gedaan op facebook en heeft serieuze interesse om een tijdje mee te varen. Hele leuke dame van 49 die veel rondreist. Ze is eigen baas en werkt het meeste online. Dat kan prima hier aan boord met de Starlink. Ze had in eerste instantie in Januari plannen om zelf een groot zeilschip van 60 ft of meer te kopen. Die plannen waren echter om een of andere reden gecanceld en ze had al tickets geboekt om een lange reis (gedeeltelijk i.v.m. werk) rond Nieuw-Zeeland te gaan maken. Nu nog even kijken of ze haar vluchten kan aanpassen. Wie weet komt ze in Grenada einde deze maand al aan boord. Exciting!
Zondag 11/02/2024 Chaguaramas
Deze ochtend een paar klusjes doen. Eerst de dinghy opblazen. De lijm heeft 24 uur gedroogd. Ziet er goed uit voorlopig. Ik stop ook maar eens een paar wasjes in de wasmachine. Inclusief mijn beddengoed. Droogt snel hier en zo blijf ik beetje bij. Ik maak de afvoer onder het aanrecht open en controleer of hij erg vuil is. Valt mee. Na beetje schoonmaken zet ik hem weer in elkaar. Nu even langs Pelle om mijn rugzak op te halen. Die ligt nog bij hem aan boord van terugkomen vrijdag op zaterdag nacht. Dan even langs bij David maar die slaapt nog. Ik neem de fin van de sub mee want die ligt bij mij aan boord. Lukas wil hem opblazen. Dan langs bij Janek om te vragen of hij straks meegaat naar de Amel Sm2k Friendship II. Dan even langs bij Peake Marine om geld te pinnen en brood te halen. Daar zijn ook Carl. Matias en Martin. Eerst een kopje koffie van de Italiaanse percolator. De ATM zit in de supermarkt. Die is dicht vandaag. Dan even op de BMX van Martin naar de andere supermarkt net buiten de werf. Daar hebben ze brood. Helaas geen ATM. Dat moet dan maar in de stad. Terug aan boord de was eruit nieuwe erin en was buiten ophangen. Droogt normaal snel alleen nu krijg ik dus net weer een buitje over. Met Janek ga ik naar Coral Cove. Helaas zoals verwacht is het kantoor dicht tot en met dinsdag. Woensdag dan maar terug. Wel kijken we even aan dek van de Friendship II. Jeetje wat ziet die boot eruit. Staat hier al veertien jaar. De eigenaar is een keer overgestoken met de ARC ergens in 2009 en is een keer rond de wereld gevaren. Daarna is hij hier in Chaguaramas op de kant gezet en niet meer aangeraakt zo te zien. Als we met een beetje polijst vloeistof van de mast wrijven komt een glanzende mast tevoorschijn. Dat komt wel goed dus. Maar een werk om deze boot weer in mooie conditie te krijgen pfffff. Dat gaat veel geld kosten als het moet worden gedaan. Een goed onderhandelingspunt voor de koop. Interessante onderdelen te over. Een snoep winkel omdat veel dure specifieke Amel onderdelen niet meer geproduceerd worden. Ik maak 70 foto’s van allerlei issues en stuur ze bij terugkomst naar Ken. Tezamen bekijken we de foto’s en zien goede onderhandelingsmogelijkheden. We spreken af dat ik woensdag terugga om binnen te kijken. De was is ook alweer droog. Beddengoed lekker fris en terug op de matras. Dan even wat aan deze blog werken en verder rustig. Lukas is met Matias en Martin naar het skatepark. We gaan vroeg eten en dan nog even proberen te slapen. Vannacht gaan we heel vroeg naar Port of Spain voor de “J’Ouvert” party
Maandag 12 February, 2024 J’Ouvert Carnival Port of Spain
Om middernacht sta ik op en ga om 0020 met de dinghy naar de Zweden op sv Niord. Die liggen hier in de marina. Daar ligt de dinghy veilig en bewaakt. Ik kan met de Zweden Pelle, Hugo en nog twee meerijden met een taxi. Lukas gaat met Finja en de anderen via Peake Yard. Als we om 0130 op Ariapita Avenue aankomen is het al een drukte van belang. Iedereen wacht op iets. Er schijnen rond 0300 allerlei sound trucks /trailers met Dj’s door de stad te gaan rijden. Via verschillende routes. We hebben geen idee maar het schijnt een feest te worden. Met z’n vieren nemen we een biertje en kijken onze ogen uit. Er hangt een uitgelaten sfeer. Heel vriendelijk en zeker ook niet bedreigend of gevaarlijk. We zijn veel gewaarschuwd dat Port of Spain gevaarlijk en crimineel is. We merken er niets van. Het politie gehalte is ook wel zeer hoog en duidelijk zichtbaar. Een voetbalwedstrijd tussen Ajax en Feyenoord is er niets bij. We struinen over de Avenue en door de zijstraten. We hebben geen idee waar we moeten gaan staan of hoe het precies werkt. De stemming is bruisend en afwachtend. Het aantal Braziliaanse bikini’s is zeer hoog vertegenwoordigd😊. Onderweg komen we ook Lukas en de rest alweer snel tegen. Dan komen we halverwege in een zijstraat een gigantische menigte tegen rond en achter de Sound truck van SS “BAD BEHAVIOUR”.
De meeste zijn in het wit gekleed en vele hebben een matrozen petje op. Als we een stel meiden aanschieten krijg ik gelijk een matrozen pet in mijn handen geduwd. Zowel Pelle, Hugo als ik krijgen ook flesjes met verf en talkpoeder toegestoken. De sfeer is bruisend geworden. Rond 0330 begint de entertainer op de sound truck de boel op te zwepen. De muziek is typisch Caribisch. (Carnival Soundtrack 2024). Als de trailer in beweging komt barst het feest los. De verf vliegt in het rond gevolgd door de talkpoeder. Binnen de kortste keren zitten we onder de verf. Al dansend en zingend zet de stoet zich in beweging.
Wij als “toeristen ”worden volledig opgenomen in de stoet. Wat een feest. Veel Caribische Carnival kostuums. (Ja! Het is Carnival en niet Carnaval!) Ook heel veel Braziliaanse bikini’s. Heel veel en in alle maten. Van tiny, tot hudge. Van strak tot minder strak. Allemaal “winding & shaking” We dansen en zingen tot de zon op komt. Wat een feest. We lopen de hele stad door via straten en pleinen. Er wordt overal eten, en drinken langs de kant verkocht. En de muziek stopt niet.
In een zwepende kolkende menigte verplaatsen we ons door de stad. Je komt er bijna van in een Caribische trance. Ietsje anders geïnitieerd dan de Nederlandse trance veelvuldig door sommige wordt beleefd. We komen andere Sound Trucks met trailer tegen die in tegenovergestelde richting. Dan zien we hoe lang de stoet van dansende mensen erachter is. De lagen verf en talkpoeder nemen toe. Het vliegt de hele nacht door de lucht uit flesjes en emmers. In alle kleuren. Er rijdt in elke stoet een trailer mee met grote vaten met waterverf. De “Winding and shaking” neemt ook toe met het stijgen van het alcoholpercentage. De dames winden er heftig op los. Wat een walhalla hier😊
Alles in een vriendelijke en gemoedelijke sfeer. Geen problemen gezien. Wel horen en zien wel veel politie. Ze lijken het stevig in handen te hebben. Als de zon rond 0630 begint op te komen zijn we bijna bij Savanah Park. Daar staan langs de straten vele food stalletjes en drank venters. Hier staan ook de grote podiums. We lopen na een pauze van de trailer langs de publiekstribunes voor een laatste rondje achter de trailer. De groep waarmee we zijn begonnen is er nog steeds. We zien er alleen iets anders uit😊. Als Pelle en ik net langs de tribunes zijn komen we Janek tegen. Geheel blauw. We krijgen de indruk dat we bij de beste soundtruck en groep zaten.
De rest zijn we onderweg trouwens kwijtgeraakt. Wanneer we het park willen uitlopen zien we eindelijk waarom alle dames die Braziliaanse bikini’s aan hebben😊 Aan het einde van het park staat een grote trailer met een brand spuit. De paint party verandert in een modder en water festijn om alle verf weg te spuiten
Van de meiden uit de groep begrijpen we dat de meesten na de J’ouvert gelijk omkleden en dan direct doorgaan naar de eerste optochten. Wij besluiten deze maar even over te slaan. Om 0930 beginnen we met het zoeken naar vervoer terug naar boord. De eerste echte Caribische Carnival kostuums komen we onderweg al tegen. Het is lastig om een taxi of bus te vinden. We lopen de stad uit en proberen te liften. Als dat ook niet lukt nemen we om 1030 maar een kop koffie bij een Starbucks.
Daar is een van het personeel zo vriendelijk om een taxi te bellen. Niet de goedkoopste maar we willen naar de boot, douchen en slapen. Om 1130 zijn Pelle en ik bij de jachthaven. Daar hebben ze goede douches waar we proberen alle verf uit de kleren en van lijf te schrobben. Van de huid gaat het vrij eenvoudig. De kleren een stuk moeilijker. Mijn oude schoenen probeer ik geeneens schoon te maken. Zo in de vuilnis bak. Mijn oude shorts geef ik morgen nog wel een kans in de Biotex. Om 1230 ben ik terug op de boot. Lukas is er ook net 10 minuten. Na een tosti duiken we ons bed in. Wat een nacht. Na een paar uurtjes doen we het de rest van de dag rustig aan. Lukas kookt vanavond en daarna weer vroeg naar bed. Morgen de laatste en grote dag van de Parade.
Dinsdag 13 February, 2024 Trinidad Port of Spain
We staan om 0500 op en na een kop koffie stappen we in de dinghy. Bij Peake’s werf komen we bij elkaar. Een groep van negen. De meeste Duitsers. Met een gecharterd busje rijden we naar Ariapite Avenue. We kunnen op een grote tribune zitten maar dat is net te ver van de straat. We gaan liever wat rondlopen. eerst nemen we een kop koffie bij een tankstation.
Als we naar Savannah Park lopen zien we overal de bands en groepen zich voorbereiden. Op verschillende plaatsen in de stad verzamelen ze zich. In Savannah Park staan al veel groepen klaar. Rond 0900 begint de line up van een groep van 6 sound truck. De sfeer is booming.
We kunnen overal tussendoor lopen. De meiden zijn trots op hun kostuums en we maken samen foto’s. Rond 1000 lopen de groepen al dansen langs het grote podium. We een stuk mee. Het feest barst los. De winding (Twerking) neemt toe en de muziek is opzwepend. Wat een feest! De hele dag komen uit allerlei richtingen de sound trucks met hun groepen langs Ariapita Avenue. Dit is Carnival! We struinen en dansen door de stad. Het is warm dus af en toe stoppen we even om in de schaduw bij te komen. Rond 1700 zijn we terug bij het oppikpunt. Wat een dag. De optochten blijven nog wel even door gaan. Om 1800 zijn we uitgeput terug aan boord. Wat een feest. Blij dat we dit hebben kunnen beleven. Nu even uitrusten.
’s Avonds heb ik nog contact met Shannon. De Amerikaanse die een paar weekjes gaat meevaren. We zoeken samen naar de beste opstapplaats. Trinidad, Grenada, St Vincent? Uiteindelijk blijkt Trinidad het voordeligste voor ons beide. Prima, blijf ik hier nog een weekje. Lukas gaat waarschijnlijk in de komende dagen weer naar zijn eigen boot. Ik kan mooi wat onderhoud doen en de stiksels van de 2de genua laten herstellen bij de zielmaker om de hoek. Ik heb nog contact met Ken Powers. Hij is zo goed als rond met de koop van de Amel Sm2k. We hoeven niet meer binnen in de boot te gaan kijken. De deal wordt waarschijnlijk gemaakt zonder bezichtiging. Genoeg om weer naar uit te kijken dus. Nu even bijkomen van het Carnival😊
Later xoxo