Zaterdag 9 Maart, 2024 Tobago Keys
Vandaag weinig ontbijt. Ik werk de hele ochtend aan mijn blog. Shannon heeft een moeilijke dag. Moe, kan zich niet focussen, is duizelig en heeft rust nodig. De hormonen spelen op en de gevolgen van het auto-ongeluk zijn nog steeds merkbaar. Rust, rust, rust. Ik heb werk zat aan de blog. Ook de Duitse Amel en de Nederlandse sv Echo zijn aangekomen. Nadat de blog online is nemen we lunch. Daarna ga ik even bij de Duitsers langs. We willen gaan duiken maar nu blijkt dat je verplicht bent om gebruik te maken van een lokale duikclub. Tja het is een natuurreservaat maar om US$ 300 neer te leggen terwijl we allemaal onze eigen spullen hebben en de Duitse boot zelfs een compressor heeft…… Dat gaat ons allemaal te ver. Ook een gereduceerd tarief wat ze ons willen geven van US $150 is nog te veel.
Aan het einde van de middag vaar ik met Shannon naar een van de andere eilandjes. Ook prachtig. Hoe heet het eigenlijk vragen we ons af als we boven op de top van het uitzicht genieten. Jamesby blijkt later. Voor het eiland snorkelen we een half uurtje en zien weer de mooie koralen en naast alle kleurrijke vissen ook een groep makrelen en een grote krab.
Na het bezoek aan het eiland zet ik Shannon af op de boot en ga nog even mee de Duitse mannen. We snorkelen wat verder op het rif. Proberen over het rif heen te zwemmen maar dat lukt niet. De stroming is te sterk. Achter het rif drijven we dan maar op de stroom langs de koralen. We zien twee grote roggen gracieus zwevend en fladderend over de zeebodem. Terug aan boord maakt Shannon kip en platanen met zucchini en zoete aardappel uit de oven. Weer een dag is voorbijgegleden.
Zondag 10 Maart, 2024 Tobago Keys
Vanmorgen worden we wakker in de voor hut. Weer eens slapen in een andere plek in de boot. Door de constante 5bft van voren komt hier ook meer air flow binnen. Prima geslapen. Shannon is al vroeg op. Ze heeft al Yoga gedaan en van alles op internet uitgezocht voor de komende dagen op Bequia en de andere eilanden. Deze ochtend ga ik na ons yoghurt ontbijt met de sv Echo snorkelen buiten op het rif. Hun buitenboordmotor heeft de geest gegeven dus komen ze maar wat graag met mij mee. Shannon blijft even rustig aan boord. Even energie sparen. Het is weer een prachtige snorkel tocht. Tot zelfs buiten het rif. Zoveel verschillende soorten koraal en vis. Terug aan boord bij Echo drinken we een bakkie Hollandse koffie. Altijd goed. Het aantal schild padden dat dicht bij de boot zwemt is ongelofelijk. Ik vaar snel naar Abayomi om Shannon te halen. Samen varen we terug naar Echo en laten daar de dinghy achter. Daarnaast zwemmen er verschillende pijlstaartroggen rond en ligt de bodem bezaaid met hele grote zeesterren. De schildpadden grazen onverstoord door terwijl we erom heen duiken. Af en toe zwemmen ze naar de oppervlakte om datum te happen. Waanzinnig.
Na het snorkelen nemen we wat te drinken en eten bij Echo aan boord. Daarna trekken we het anker eruit en varen we een heel klein stukje verder om bij Petit Bateau weer op de boei te gaan vlak bij de bekende catamaran Double Dutch. Nienke en Peter verwachten ons. Voor we naar hen toe gaan zwemmen we van de boot naar het eiland. We liggen op nog geen 50 m van het strand. Ook hier klimmen we weer naar het hoogste punt. Het uitzicht blijft betoverend. Dit is al het derde eiland wat we verkennen. Na een drankje bij de strand bar zwemmen we terug naar de boot. Al snel stappen we in de dinghy om drie boten verderop bij sv Double Dutch een biertje en wijntje te gaan doen. Voor Shannon is het grappig om die Hollanders over de USA te horen praten. En nu ziet ze ook hoe ruim het aan boord van een Catamaran is. Of ben ik daar niet al te blij mee? 😊😊Time will tell. Samen genieten we van de zonsondergang. Another perfect day! Morgen gaan we maar weer eens een stukje zeilen.
Maandag 11 Maart, 2024 Tobago Keys to Bequia Port Elizabeth
Na vier dagen Tobago Keys is het tijd om weer eens een stukje te gaan zeilen. Lekker. Na rustig wakker worden maken we de boot klaar voor vertrek. Althans Shannon doet het vandaag. Navigatie uitzetten, equipment bijzetten, motor controleren. Filter van de watermaker verwisselen zodat we straks gelijk water kunnen maken als we bij de eilanden weg zijn. Preventers los maken. Alles passeert de revue. Dan halen we het anker op en draaien op de motor naar het Noorden. Tegelijk hijsen we de zeilen, Vijf minuten later kan motor alweer af en komt Abayomi op gang. Er staat zoals gewoonlijk een heerlijke 15 knopen wind. Halve tot aan de wind varen we richting Bequia. Zo’n 4 uur varen. Het gaat al snel 7 tot b8 knopen dus verminderen we wat zeil. Anders zijn we er zo snel dat we geen tijd hebben om water te maken. Shannon neemt weer even rust.
Zoveel info doet haar hoofd tollen ☹😊. Ik start de watermaker en de generator en na 30 minuten spoelen kan het drinkwater de tank in. Onder de 500 PPM is prima. Shannon zit al snel weer in een video-call met het managementteam van het constructiebedrijf. Ik probeer ook nog te vissen maar er is zoveel zeewier dat het lokaas iedere keer vast zit. Daar even geen tijd voor. We gaan naar Bequia ook omdat we daar een dinghy cover kunnen laten maken voor een redelijke prijs. Eindelijk. Dat is echt nodig om de lijm tussen de verbinding stukken van de randen te beschermen tegen de felle zon en haar UV. Morgenochtend vroeg worden we verwacht. En als de zeilmaker met de mallen bezig is gaan wijn natuurlijk het eiland verkennen. Als we de baai invaren probeer ik Shannon enthousiast te maken om wat meer over het kruisen te leren. Dat wil niet echt lukken en zorgt zelfs voor onze eerste discussie. Oeps. Dat kost wat meer tijd en een andere aanpak blijkbaar😊Shannon beetje van de kaart. Ik probeer het nog een keer want de momenten om te leren zijn schaars met zulke kleine stukjes zeilen. Oeps dat valt helemaal niet in goede aarden. Uiteindelijk stuurt ze toch de boot op de motor naar de anchorage maar van harte gaat het even niet. Nadat we ten anker zijn trekt zij zich even terug en ik doe wat nodige klusjes. Aan het einde van de middag wil ze er wel over praten. Dat is een goed teken. Met praten komen we er zeker weer uit. Dat geeft beide een beter gevoel van wederzijds begrip. Net voor (na) zonsondergang zitten we weer heerlijk samen op het achter dek. We wisselen over en weer uit waar we in de komende maanden allemaal naar toe zouden willen en kunnen. De hele wereld komt weer voorbij😊 Dat kan zeker alleen met een meer jaren plan. Vanavond maak ik Thaise rijst- noedels. Ook dat valt in de smaak.
Dinsdag 12 Maart, 2024 Bequia Port Elizabeth
Vandaag staan we vroeg op. Snel een scrambled eggs en dan naar de wal om 0820. We willen een dinghy cover laten maken bij Grenadines Sails, hier in Port Elizabeth. Als Avell uiteindelijk om 0900 aankomt bespreken we de prijs en kijken we naar de benodigde afmetingen. Het komt op US$ 735. Pfff dat is wel erg duur. Dat vind ik echt te veel. Dan maar niet. Dan kijken we maar hoe lang de dinghy het uithoudt of als ik echt zin en tijd heb probeer ik er zelf een te maken. Wel helpen ze ons aan een adres om een scooter te huren. Hij wordt zelfs naar ons toegebracht.
We zitten dus om 1000 al op de scooter en rijden naar de andere kant van het eiland om de schildpadden sanctuary te bezoeken. Hij is nog niet open als we aankomen. We rijden nog even wat door de bergen en zien de mooiste retreats van expats op de bergen met waanzinnig uitzicht. Dit is duidelijk een eiland met veel expats. In de sanctuary vertellen ze ons over de schildpadden die ze verzorgen. Leuk en nobel.
We rijden verder naar de zuid kant van het eiland. We zwemmen in de Friendship Bay en genieten in een strandbar van een fruit smoothie.
Er is een walvismuseum in de buurt waar we ook even stoppen. Het zijn een paar mooie walvisboten die tentoongesteld zijn maar verder is het uitgestorven.
Terug in Port Elizabeth lopen we langs de boulevard en nemen lunch in een van de vele restaurantjes. Ook Lourens en Ingeborg komen even langs. Zij wilden naar St Vincent om te kunnen uitchecken maar dat kan hier ook. Zo helpen we elkaar als cruisers iedere keer weer een beetje. Dat maakt het zeer waardevol om contact te hebben met de andere cruisers. Na de gaan we proberen boodschappen te doen. Doris Food Store zou alles hebben wordt er gezegd. Ze hebben zeker veel. Maar duur. Pfff We hebben een trolley en een boodschappen tas vol maar het koste wel US330. Daar hadden we in Nederland of Suriname zeker twee keer zoveel voor gehad. Hopelijk kunnen we in Martinique beter en goedkoper inslaan. We laden alles in de dinghy en aan boord bergen we alles weg. Zo is er alweer een dag voorbij. Wel een hele lange en leuke dag. Tijdens zonsondergang bellen we met Shannons moeder. Erg leuk om met haar te praten. Er wordt over en weer veel gelachen. Leuke interacties. We eten vandaag maar even makkelijk. Allebei moe van de dag. Wel met Indische papadum die we hier weer ineens weer vonden. Nu we niet hoeven te wachten op een dinghy cover besluiten we morgen verder te varen naar Saint Lucia. Nieuwe avonturen in het vooruitzicht. En een heerlijke dag zeilen.
Woensdag 13 Maart, 2024 Port Elizabeth - Saint Lucia
We gaan maar eens een eiland overslaan. Niet naar Saint Vincent maar naar Saint Lucia, een nieuw land dus ook. Shannon vliegt volgende week van Saint Lucia naar huis omdat ze een aantal dokters afspraken heeft. En om wat meer kleren en eigen spulletjes op te halen. Ze blijft voorlopig voor onbepaalde tijd. Wauw. Dat is zeker een nieuwe ontwikkeling😊 We gaan samen verder in de noordelijke richting in de Caribbean en vanaf Juni zullen we weer zuidwaarts gaan omdat dan het orkaanseizoen in de Caribbean begint. Het beloofd een extreem orkaanseizoen te worden. Onder andere doordat de oceaan temperaturen nu al op de temperatuur is waar hij normaal in Juni is.
Dit is wat Crown Weather er over heeft vermeld (als je wilt overslaan scroll verder naar beneden)
Quote
*** 2024 ATLANTIC, CARIBBEAN & GULF OF MEXICO HURRICANE SEASON FORECAST ***
- SUMMARY: BUCKLE UP as it looks like it’s going to be an extraordinarily active hurricane season in terms of both number of storms and in the number of potential impacts across the Caribbean and along the US Coastline (especially the Gulf Coast). The combination of developing La Nina conditions this summer and well above average ocean temperatures across the deep tropics is likely to lead to an extremely busy hurricane season. Also, I do think that the mean storm track this hurricane season will be further west than last year which means that the Caribbean, the southwest North Atlantic (near the Bahamas and Florida) and the Gulf of Mexico could be particularly at risk.
- THE NUMBERS: 25 Named Storms, 12 of those storms becoming Hurricanes and 6 of those hurricanes becoming Major Hurricanes (Category 3 or higher on the Saffir-Simpson scale).
- ACCUMULATED CYCLONE ENERGY (ACE) INDEX FORECAST: I am forecasting an ACE index this year of 225, which not only signals that this will be a hyperactive season, but also would put this upcoming hurricane season in the top ten of the most active hurricane seasons on record.
- ENSO CONDITIONS: The current El Nino conditions are rapidly weakening with cooler than average waters now showing up in the eastern Pacific. It seems quite likely that the ENSO conditions will become ENSO neutral sometime during April and then become La Nina conditions during about the July and August time period.
This reversal in ENSO conditions means that it will most definitely enhance tropical storm and hurricane activity across the Atlantic Basin this season with well above average amounts of activity in terms of the number of tropical storms and hurricanes.
- SEA SURFACE TEMPERATURES: Once again, the lack of any real winter this year has significantly affected the ocean water temperatures across the North Atlantic and the Gulf of Mexico with well above average temperatures almost everywhere.
Of particular note is the eastern Tropical Atlantic where both ocean water temperatures and ocean heat content are in record warmth territory. In fact, the ocean temperatures over the eastern Tropical Atlantic are as high as what you would normally expect them to be during mid-June.
One of the keys in determining how active/inactive the hurricane season will be is how much will the deep tropics (south of 25 North Latitude) warms up during April, May and June. The latest climate models suggests that well above average ocean water temperatures will remain locked across the deep tropics leading to the potential for a very active season in the deep tropics with “classic” long track Cape Verde storms very much on the table.
- ANALOG YEARS: These are the analog years that seem to be a close match right now to what the 2024 hurricane season may be like. They are 1878, 1889, 1896, 1915, 1958, 1966, 1995, 1998, 2005, 2010, 2016 & 2020.
- LANDFALL THREAT FORECAST: There are two areas that I’m most concerned about for this upcoming season in terms of a tropical storm or hurricane impact.
The First Area Is the Caribbean and in particular the northeastern Caribbean and the northwestern Caribbean. The extremely warm ocean temperatures over the deep tropical eastern Atlantic combined with the developing La Nina conditions and a upper level weather pattern that features a big Bermuda high pressure system to the north means long-track tropical storms and hurricanes will be a big, big threat.
I think the islands of the northeastern Caribbean, including the northern Leeward Islands, the Virgin Islands and Puerto Rico could be at significant risk this season. I also think that the islands of the northwestern Caribbean, including the Cayman Islands, the northeastern Yucatan Peninsula and western Cuba could also be at significant risk this season.
The Second Area Of Particular Concern Is a corridor from the Bahamas through the Florida Peninsula to the eastern Gulf of Mexico. As I mentioned previously, I think that the main storm track this season will be further west than last year, which means that many of the storms will be passing through the Bahamas and the Florida Peninsula. The eastern Gulf of Mexico may be affected in two ways – one by systems moving westward from the Bahamas and two by any systems moving northward from the Caribbean.
Other Areas Of Concern Include the central and northwestern Gulf coast and the southeastern coast of the United States where tropical activity may be drawn northward up the East Coast of the United States from the northern Caribbean islands or pulled northward into the Gulf of Mexico from the Caribbean.
Another area to closely monitor is the central and southern Lesser Antilles and Barbados where Cape Verde storms may impact on their track westward.
Even though your area may have a low or medium risk this season, be aware that any small fluctuations in the upper level weather pattern at the “wrong” time could threaten the low or medium risk areas.
Unquote
===============
Een heel verhaal maar dat laat zien dat we op tijd beneden de Grenada breedte moeten zijn.
We varen na het uitklaren om 1100 uit Bequia weg. De wind is gunstig, 18 tot 20 kn en we moeten zelfs iets reven. Ik probeer weer wat te vissen met mijn nieuwe zeehengel maar er is veel zeegras waar het lokaas iedere keer in blijft hangen. Eigenlijk wilde ik een rustige dag zeilen maar als we ter hoogte van Saint Vincent zijn valt de wind weg en moet de motor bij. We willen proberen om voor zonsondergang bij St Lucia te zijn. Shannon is weer bezig met een business call. Dan maar een was draaien en wat water maken. In eerste instantie zonder de generator want de hoofdmotor staat bij en die heeft ook een lader. Als de wind weer terug is gaat de motor af en kan ik zelfs water maken en was draaien op de lithium (LiFePo4) batterijen. We moeten wel zo goed als aan de wind varen om de juiste koers naar St Lucia te kunnen houden. Het is voor het eerst wat meer wind en golven van voren. Een nieuwe ervaring voor Shannon. Ze houdt zich goed en vindt het niet beangstigend. En niet zeeziek. Heel prettig. Wel is het na haar hersenschudding door het auto-ongeluk nog steeds erg vermoeiend. Als het zee inlaat filter voor de tweede keer weer lucht hapt door het vele bewegen stop ik met water maken. De tweede was doen we morgen wel.
Als we dichter bij St Lucia komen doemen de hoge spitse bergen voor ons op. Een magnifiek gezicht. Rond 1900 komen we in de baai bij Soufriere. We hebben het helaas net niet voor donker gehaald. De dieptes zijn hier behoorlijk groot en omdat het donker is besluiten we maar op een boei te gaan. Als we de baai invaren worden we tegemoet gevaren door twee speedboten op volle snelheid. Wat gaan die nou doen. Ze blijven onderling maar racen en proberen elkaar voor mijn boot de loef af te steken. GVD!!! Ze blijven zo hard doorvaren dat ze geeneens gas terugnemen als ze bij me zijn. De ene komt gewoon op ramkoers op ons af. Wijd gebarend en schreeuwend probeer ik ze duidelijk te maken dat ik hier niet van gediend ben. Op een haar na mist hij de boot. Blijken het de mannen te zijn die helpen op de boeien te komen. Nou daar ben ik niet van gediend en dat heb ik zeer ook fijntjes verteld. Als we dichterbij komen blijkt er nog maar een boei vrij te zijn. Niet de meest gunstige maar ja weinig keuze. We nemen een eenvoudig diner en gaan lekker vroeg naar bed.
Donderdag 14 Maart, 2024 Saint Lucia Soufriere bay
De nacht was rollerig. Shannon laat ik nog even slapen. Die heeft extra rust nodig. Als ik wakker word blijkt de yoghurt maker omgevallen te zijn en al het water uit de kan en die van de afwas is in de pasta voorraad kast gelopen. Die eerst schoongemaakt. Daarna de wasmachine aangezet en aan dek trek ik de voorluiken open om de boel te luchten. Ik hoor wat water geluid en vermoed dat er water in de ankerbak staat. Misschien een verstopte afvoer. Dan maar alles uit de bakboord bak. Dat betekent alle stootwielen, twee ankers en alle lijnen en vloerdelen van de reserve dinghy. Het hele dek ligt vol.
Dan zie ik op verschillende vloer delen schimmel en in de locker ook. Dat eerst onder handen nemen met antischimmel spray. En alles lekker laten drogen in de zon. Als Shannon wakker is vertel ik dat het toch beter is om de afwas gelijk af te drogen. Door het slingeren loopt al dat water in onze voorraad en ook gaat alles heen en weer liggen glijden met dat slingeren op de deining. Dan nemen we het besluit om maar gelijk te verkassen naar een boei aan de andere kant van de baai. Er zijn er een aantal vrij gekomen dus beter gelijk doen. Nadat we verplaatst zijn nemen we eerst een uitgebreid yoghurt ontbijt. Terwijl Shannon in haar meeting gaat haal ik de ankerketting aan dek uit de ketting bak. Er zit wat vuil in maar niet noemenswaardig en eigenlijk ook niet veel water. Met de zoetwaterslang spuit ik de ketting schoon en ontdoe haar van zout. De bak spuit ik uit en zuig het water/vuil op met de waterstofzuiger. Alles lekker laten drogen. Tijd om te zwemmen en snorkelen. We liggen letterlijk op de rand van het eiland. 10 m verder naar zee is het ineens 85 m diep. Op de rand zien we veel mooie koraal en veel vis in allerlei groottes en kleuren. Prachtig. Ook even tijd om het onderwaterschip te inspecteren. Hier en daar haal ik wat aangroei weg met een sponsje en boven de waterlijn maak ik ook schoon zover ik er vanuit het water bij kan. Terug aan boord heeft Shannon de was alweer weggehaald. Alles was binnen twee uurtjes droog. Ik laat langzaam de gedroogde ketting weer in de ketting bak zakken. Ook spuit er nog ruim WD40 overheen waardoor hij minder snel gaat roesten. Daarna alles lijnen en ankers en vloerdelen weer terug. Ook weer gecheckt en schoongemaakt. Na de lunch varen we met de dinghy naar de wal om in te klaren. Alles zit op de boulevard en vlak blij elkaar. Customs, Health, Port Authority en Immigratie. Binnen 30 minuten zijn we ingeklaard. Ook omdat we alles al via Sailclear.com hebben ingevuld. Nu hoeven we alleen nog maar een paar handtekeningen te zetten. En 40 EC betalen. We lopen het dorp door en eten een ijsje, doen wat boodschapjes en drinken nog wat in een bar. Vandaag zouden we rustig aan doen dus varen we terug naar boord. Aan boord zwemmen we wat en praten veel over gewoontes en gebruiken in de US en Nederland. Soms serieus, soms komisch. Shannon maakt vanavond een kip met rijst en saus gerecht tezamen met gepaneerde broccoli. Ja gepaneerd😊 Zo kom je je broccoli weer eens in een ander jasje tegen. Geen appelmoes deze keer😊
Vrijdag 15 Maart, 2024 Saint Lucia Soufriere to Rodney Bay. Street party!
We wilden hier vanuit Soufriere naar de vulkaan, modderbaden en waterval. Vanavond is er echter het wekelijkse straatfeest Rodney Bay in het noorden van het eiland. Drie uurtjes varen aan de wind. We besluiten eerst daar heen te gaan en de vulkaan zondag te bezoeken. Shannon heeft een aantal video calls en ik kan lekker stukje zeilen. We halen anker op om 1100 en varen op de motor uit de windschaduw van de hoge berg toppen. Op zee staat een stevige 18 knopen wind. Eerste reef laat ons nog steeds 7.5 kn lopen. Perfect en heerlijk stuk zeilen. Rond 1400 komen we in Rodney Bay aan. We kruisen in twee slagen tegen de wind naar het strand en laten om 1420 het anker vallen. Hij houdt gelijk. Top. Dit is een baai met een echte vakantie fibe.
Een aantal hotelketens aan de ene kant. Aan de andere kant het authentieke dorp. Een soort Costa Brava maar dan met Amerikanen i.p.v. Engelsen en Hollanders. We houden een rustige middag en na het eten gaan we om 2030 met de dinghy naar de wal. Het is overal gezellig druk en de sfeer is vrolijk en ontspannen. We wandelen van de jachthaven naar het dorp, zo’n 15 minuten. Al snel komt de muziek op ons af. Het is bijna net zo druk als in Trinidad met Carnival tijdens de J’ Ouviert. Caribbean muziek en dansende mensen. Door de straten heen staan overal mobiele barretjes en eetstalletjes. Er is een ontspannen sfeer. Het publiek is een mix van locals en toeristen. Een leuk avondje vertier. Een mooie afwisseling. Ons eerste dansfeestje samen. Heerlijk. Het mooie is dat er door de straten een verkoelende bries staat waardoor het niet te warm wordt.
Rond middernacht is Shannon uitgeput na een lange dag en ook nog eens dansen. We varen voldaan met de dinghy terug naar de boot. Ook dat is heerlijk. De wind is iets gaan liggen dus zijn we met de 15 pk buitenboord zo terug. Wel even zoeken in het donker naar onze boot tussen al die andere schepen ten anker.
Zaterdag 16 Maart, 2024 Rodney Bay St Lucia
Wat me ineens opvalt is dat de zon elke dag bij de boeg opkomt en ’s avonds bij het achterschip ondergaat! Je zou kunnen zeggen een teken dat we in de Caribbean zijn. De zon komt in het Oosten op. Ja logisch! Maar ook de wind komt 9 van de 10 keer uit het Oosten. Mooi want dan kunnen we op ons achter dek altijd genieten van de zonsondergang! Sunset chasers! Alweer een week voorbij. Jeetje wat gaat de tijd toch snel. Alweer half Maart. Dinsdag vliegt Shannon voor een weekje naar huis. Ik vaar naar Martinique waar ik hopelijk wat uitgesteld onderhoud kan doen. Dat komt er gewoon niet van met al die mooie en interestante plekken. Shannon komt daar dan ook weer terug aan boord. Met wat meer van haar eigen spulletjes. Vandaag doen we maar weer eens even rustig aan. Ik probeer nog bij de resorts een kleine Hobbie-Cat catamaran of Optimist te huren om Shannon zelf het juiste zeilgevoel te laten ervaren. Altijd goed om echt het gevoel van zeilen te leren ondergaan. Dat blijkt niet mogelijk of voor extraordinaire prijzen. Het is een resort omgeving toegespitst op de Amerikanen. Dat stellen we dus maar even uit. Er komen nog zat gelegenheden. Ik schrijf een email met details aan Caraibe Marine. Een zeer hoog aanbevolen maritieme werkplaats op Martinique. Ik moet wat onderdelen hebben en ook wat specialistische hulp om wat Amel georienteerd onderhoud te doen. Even afwachten of dat gaat lukken en of ze tijd hebben. De berichten zijn niet al te gunstig. Komt voornamelijk omdat het hoogseizoen is nu. We gaan kijken hoe het loopt. Veel onderhoud kan ook uitgesteld worden tot op het moment dat we weer Zuidelijk varen in Mei/Juni. Vanmiddag heb ik tot mijn grote blijdschap een video call van Elianne, mijn dochter. Heel fijn om haar weer te horen en zien. Ik hoop al maanden dat we nu een afspraak kunnen maken over haar bezoek aan boord in de vakantie. Het is zo’n mooie uitgelezen kans om een twee weekjes in dit Paradijs mee te varen. Dat zou zo fijn zijn. Maar ja, opgroeiende jonge dametjes hebben het druk en tijd maken voor Papa is blijkbaar erg moeilijk in te plannen. We keep our fingers crossed. Vanavond gaan we lekker uit eten op de wal. Een heel lokaal boulevard restaurant. Alle lokalen komen er ook eten. Er staan grote BBQ's waar vis en vlees op wordt gegrild. Grote rookwolken waaien erdoor over de boulevard. Het heeft iets weg van een gaarkeuken. Geen fancy 4 sterren met linnen gedekte tafels maar houten picknick tafels en afhaalbakjes met een plastic vork. De sfeer is tropisch, zo vers en zo lekker. Dit is meer waard dan een attente ober met al zijn etiketten.
Als we over de boulevard lopen verteld Shannon dat ze een heel goede vriendin heeft die een hoge priesteres is in de Yoruba Religie die orgineel uit Nigeria komt.
Haar naam is Amma Maat Nubi Ankh. Shannon en Amma hebben een zeer nauw verbonden spirituele relatie. Onlangs vertelde Shannon aan Amma dat ze nu op een boot leeft. Ze stuurde haar een paar foto’s. Op een van de foto’s stond de naam van de boot: "ABAYOMI". Nu moet ik eerst uitleggen dat Abayomi Afrikaans en Nigeriaans is. Een van de vele betekenissen zoals sommige misschien nog weten is; “Zij die vreugde brengt”. Er zijn uitgebreidere betekenissen maar ze komen uit op dezelfde energie. In de boot details op de website staat het iets uitgebreider uitgelegd. Amma was direct aangenaam verrast. Of misschien helemaal niet als je haar website bestudeerd. Het is voor mij ongrijpbaar. Een diepe indruk laat het zeker bij me achter. Is dit wat men noemt: “The Universe is speaking to me!”
Dit moet ik even laten bezinken! Al dit bracht me op een interview met Steve Wonder dat ik als afsluiter van deze veertigste blog graag met jullie wil delen.
Liefs vanuit een tropisch Caribisch gebied met een constante windkracht 4 à 5 bft.
Later xoxo