Donderdag 7 September, 2023 Rai de Viveiro - Rai de Cedeira
Vandaag rustig opgestaan. Alhoewel de constant stekende pijn in mijn linker schouder houd me nu bezig.
Deze ochtend maar eerst eens even huishouden. Afwas weggewerkt. Lekker sopje door de salon en kombuis.
Kijk dat ruikt weer lekker en al het zout van de vloer wat je steeds in en uit loopt. Heb nu ook kleden over de kussens gelegd in de kuip. Door het in en uit uitstappen van dek voorkomen we zo dat alle kussens onder het zout komen. Moet nog een keer alle kussen ontzouten maar dat komt als het constant lekker warm is en er wind staat. En de kussenhoezen eens in de wasmachine .
Na ontbijtje maar even met Rinus overlegd over de schouderpijn. Heel fijn en geruststellend. Hoogst waarschijnlijk overbelasting. Geen zorg over aankomend hartinfarkt ofzo. Geen uitstraling naar de borst of andere verschijnselen die daar naar wijzen. Ik mag dus naast een ibrufen wel iets meer paracetamol gebruiken en frequenter nemen. Het wordt gelijk dragelijker. Ik moet een spiegeltje opbouwen he Rinus dus maar af en toe is het nu echt nog zeer pijnlijk. Hoop dat het spiegeltje snel opgebouwd is.
Nu eens naar de meteo kijken. Ik kan toch het beste nog een zeker een baai verder gaan vandaag naar Carino. Is maar 18 mijl. Drie tot vijf uurtjes op zeil. En anders 3 op de motor. Morgen en overmorgen is er nog een beetje Oostewind daarna wordt het west of niks tot volgende week maandag/dinsdag. Daarna gaat de wind aan de west kust van Galicia heel gunstig staan om zuid west te gaan op een lekker windje. Dan kan ik nu beter in de weinige wind west gaan. In twee kleine stapjes. Eerst Carino en daarna Cedeira. Beter. Ik wilde hier in Viveiro brood halen maar dat ga ik dan maar zelf bakken. Dan hoef ik ook niet alles weer op en af te tuigen voor de dinghy. De yochurt is weer super gelukt. Bye bye Viveiro.
Om 12 uur licht ik het anker en vaar de baai uit.
Aan het einde van de baai zijn ze met een SAR (Search and Rescue) operatie of oefening bezig. De helikopter hangt in de lucht en de kikvorsman zie ik afdalen. Spectaculair tegen die achtergrond.
Als ik de baai uit ben blijkt er weinig tot geen wind te zijn op zee. Een glad zeetje, Kralingse plas. Behalve dan de lange oceaan deining. Het blijft een mooi gezicht. Ook de kustlijn ziet er weer indrukwekkend uit. Het is natuurlijk moeilijk te fotograferen maar niet geschoten is mis. Genoeg te doen en motortje tuft trouw en de automaat stuurt de gewenste koers. Varen kan Abayomi prima zelf. Vandaag maar eens Chili con Carne maken. Lekker, Tijdens het snijden van de groentes die ik heb (zat nog) beetje opletten ook. Ter allen tijden goede uitkijk houden, heet dat. Genoeg Chil con Carne voor 4 x. Afkoelen en hop de vriezer in. Als het allemaal past?!
Die vervelende schouder blijft opspelen. Echt irritant. Om de 15 min dan maar even rustig zitten en van het landschap genieten. Jammer dat er geen wind staat maar het landschap blijft spectaculair. En dit is nog maar het begin van Galicia. Nog een paar pogingen gedaan om contact te maken met Els maar de apps die ik krijg zijn niet erg positief. Ik kan niet begrijpen dat zij bijna 10 jaar en zoveel voorbereiding en investering voor deze reis zonder ECHT iets uit te praten aan de kant zet. Ik voel me verraden. Ik geef toe, ik heb ook fouten gemaakt en die moet ik zeker corrigeren. Het is nodig om je mentaliteit en gedrag aan te passen op zo'n kleine ruimte met z'n twee. Dat gaat met horten en stoten in het begin. Als je er maar over blijft praten. Met zwijgen en opkroppen gaat het niet werken. Dan komt het zo expolsief tot uiting. Afijn dit is het laatste wat ik er over zeg, voorlopig. Zonde en onnodig ingewikkeld.
Na een uurtje of wat zakt de pijn eindelijk een beetje weg. Ik moet toch wat dingen bijhouden. Rustig stil zitten is een moeilijk therapie op een boot in je eentje. De afgelopen dagen hebben we zuidelijke winden gehad en dat is te zien. Het dek ligt vol met Sahara zand. Ff een paar putsen zeewater er overheen en een paar voor me zelf. Lekker fris en goed koelen die schouder zei Rinus. Daarna dan weer rust Rinus ! Hahaha.
Ik ga de blog maar dagelijks bijhouden want anders moet ik het iedere keer ergens opschrijven en dan weer teruglezen. Bijhouden is makkelijker en voor jullie ook leuker. Misschien. Laat maar weten in de opmerkingen :)
Over jullie trouwens! Dank aan allen die me appjes hebben gestuurd na de laastste paar blogs. Al heb ik nog niet van iedereen wat gehoord geloof ik dat de meesten het nu wel weten. Of dat ze alleen Els nog willen supporten. Ook prima. Zij zal het ook zeker nodig hebben. Maar onthoudt waar twee kijven......
Al langere tijd wilde ik een extra website pagina voor opstappers maken. Daar had ik het met Els ook al over gehad. Wat meer mensen aan boord voor de lange tochten zodat je als stel ook samen kan zijn op de wacht.
Het is er nog niet van gekomen maar bij deze binnenkort. Tot die tijd staat de uitnodiging om een mailtje te sturen als een van jullie alleen of samen met partner een stukje mee wil varen! Er is plek zat. Er is een hut voor een stel met eigen douch en toilet. En daarnaast nog twee eenpersoons kooien. Er is ruimte om meer dan comfortabel met zn vijven aanboord te vertoeven. Joris komt zeker maar dat zal ergens eind september, begin oktober worden als we oversteken naar de Canarische eilanden vanuit Zuid Spanje. De mannen van Tempo komen zoals afgesproken eind oktober in Las Palmas. Ik kijk er nu al weer naar uit. Altijd feest, elk jaar weer.
Het gaat ondertussen deze dag met de reis wel erg snel zo. Ik besluit om dan toch door te varen naar Cedeira. Totaal dan 25 mijl ipv 18. Daar begint het echte Galicia en ik ben er ruim voor donker. En we hebben toch ook weer aardig wat klusjes gedaan op deze mooie tocht. Mijn trouwe Volvo Perkins TDM 22 heeft vandaag de 4000 uur aangetikt. Hij loopt prima. Hopen dat dat zo blijft. Qua gedraaide uren zitten we nog niet op de helft van zn leven dus daar ligt het niet aan. Met liefde verzorgen dus. Ik moet het toerenteller frame ook nog een likje verf geven. De digitale teller werkte niet maar is in Rhoon nog vervangen. Nu nog een verfje als we ergens wat langer voor anker liggen.
Via de mail hebben Veronica en Nigel van sy Novara weer contact gemaakt. Die hebben we bij Ile de Sein ontmoet. Zij zijn dinsdag avond, na wat reparaties eindelijk uit Lorient kunnen vertrekken Ze verwachten morgenochtend vroeg aan de kust te zijn. Tof stel met een missie.
Om 17 uur loop ik El Ria de Cedeira binnen. De aanloop was rollen op de oceaan deining maar in de baai is daar niks meer van te merken. Een mooie grote baai die goede beschutting biedt tegen de oceaan deining. Dat heb je wel nodig op deze NW kust. En het kan hier ook aardig waaien. Nog even en we komen ook langs de beruchte Cabo Finistere. Dit was een relaxte tocht en ik heb ervan genoten. Ik ben in een positieve moed ondanks of misschien wel juist door de nieuw ontstane situatie. Op zee is het zo rustgevend. Dan voel ik me op mn best. Geen zorgen behalve varen.
Lekker Chili con Carne gegeten terwijl de vissers in de baai in mooie kleine houten eenpersoons bootje hun netten uitgooien. Berichtje van Novara dat ze nog 60 mijl te gaan hebben en naar de baai van La Coruna gaan. Maar weer eens een brood proberen te bakken. De broodmachine had ik al een paar weken geleden gemaakt maar tot nu toe was het er nog niet van gekomen en hebben we steeds brood aan de wal gehaald. In Llastres ook nog maar daar hadden ze alleen een soort stokbroden. Die waren binnen een halve dag keihard. Kan er zelfs geen bruscettas meer van maken. Dat terwijl ik toch gevraagd had om een broodsoort die wat meer dagen bruikbaar zou zijn. Not dus:) Oh ja boodschappenlijstje maken! Avocados moet ik halen. Die hebben ze hier zeker wel. En ik moet ook weer eens naar mijn onderhoudslijst van de boot gaan kijken. Ja never a dull moment. Haha.
En het brood dan? Super gelukt!!! YES!
Vrijdag 8 September, 2023 De drone wil het niet meer doen!
Een goede nacht gehad. Wel weer last van stekende pijn in mijn schouder. snel weer tween paracetamol, een ibrufen en een maasgeschermer. Na wat koelen zakt het weer. Echt zeer vervelend. Ik kan zo ook niks doen. Het brood is lekker. Echt beter gelukt dan ik had verwacht. De top iets ingezakt, volgende keer op standje 3? Novara is deze ochtend in de baai van La Coruna aangekomen. Maar eens naar de meteo kijken. Tja, vanmiddag staat er nog een beetje oostelijks wind. De rest van de dagen tot dinsdag wordt niks. Dus ondanks dat dit een hele mooie baai is toch nog eentje verder vanmiddag. Ik wil ook de watermaker op open zee proberen en doorspoelen. Schoon water zonder zand. Voor de watermaker heb ik 230V nodig dus dan de generator even laten draaien. Dat is ook al weer een week geleden. Zo met de zonnepanelen en regelmatig in de haven voor een nachtje heb ik die nog niet echt nodig gehad.
Maar eerst even over deze mooie baai Rai de Cedeira. Ik ga de DJI Mini 2 drone maar eens oplaten. Het is hier nog windstil en zonnetje schijnt. Mooie omstandigheden. Ik vlieg langs het strand, de met bomen begroeide kliffen waartussen ook nog een geisoleerd geweldig strandje ligt, Daar zal heel wat gebeurt zijn , hahahaha. Dirty mind forever. Prachtige plaatjes. Na een half uur is de batterij bijna leeg en tijd om even terug te komen. Zou ook de andere kant van de baai nog even willen filmen. Als ik aan dek terug ben en de batterij gewisseld heb, zegt de drone "Power failure, error 310320 "Drone hardware problem" Chips!! Ik probeer van alles maar hij doet het niet meer. Online is er een refresh programma. Ook geen resultaat. Power failure van de drone zelf.
De zwempartij begin juli (zie blog 09) en de twee crashes eerder deze maand aan dek zijn toch teveel geweest. Domper! Voorlopig zijn dit dus even de laatste drone shots.
Het is al weer 14 uur. Snel even de twee voorfilters van de watermaker schoon spoelen voor het weggaan. Die zijn vies zeg! Had in La Rochelle de watermaker ten anker voor het strand getest. Dat is te zien. Moet ik in vervolg maar gelijk terugspoelen doen na gebruik. Weer een leer momentje. Dan tuf ik om 1415 de baai uit. Deze was erg mooi en hier had ik nog wel even kunnen blijven. Maarja ik vind het ook leuk om Veronica en Nigel even te zien. Die vliiegen maandag voor een week terug naar Wenen. In La Coruna blijf ik zeker een paar dagen. Op zoek ook naar mijn de spaanse bemanningsleden waarmee ik op de Happy Buccaneer bij Mammoet shipping heb gevaren. Ik heb een paar adressen rond La Coruna. De telefoonnummers werken niet meer dus zal ik maar een fiiets huren. Gewoon op de bonnefooi beetje rond fietsen lijkt me leuk plan.
Er staat een klein briesje van 7 knopen. Gaat niet hard maar voor de wind loop ik 3 to 4 knopen. Prima, eerst de generator even starten. Loopt gelijk. Top. Dan de watermaker opstarten. Ongeveer een 3/4 uur laat ik hem doorspoelen. Ik meet met de TDS meter in het begin 330 ppm. Dat is eigenlijk al prima drinkwater maar nog even doorspoelen op druk en kijken wat het effect is. Na een half uur zit ik op 260 ppm. Top. Dit is goed drinkwater. Zou Els het nu wel drinken? Een uur lang maak ik water. Steeds de druk iets verder opvoeren en uiiteindelijk zit ik op 140 liter per uur en de ppm ziten op 182. Wauw! Top water! En geen lekkages meer. Finally werkt er weer iets zoals het hoord. Dat is een eens opsteker na de drone issue van deze ochtend hahaha,. En gelijk ook weer de batterijen volgeladen. Dat is mooi resultaat.
De wind zakt weg en in de verte beginnen zich onweersbuien te ontwikkelen. Die zuigen al de wind weg. Maar als het onweer begint zou dat voor veel wind kunnen zorgen. De laatste 2 uurtje dus maar op de motor. Ondertussen even eten maken. Vanavond dan toch nog maar een keer Chili con Carne. Niet alle bakjes paste meer in de vriezer en het is lekker. Tijdens het eten ook weer dolfijnen. Af en toe zie ik een hele grote, wel 4 meter. Wauw. Nee het zijn geen orca's haha.
Om 1930 uur lopen we de baai van A Coruna binnen. ( In Galicia zeggen ze A Coruna, In de rest van Spanje La Coruna) Nigel had me al een paar keer geappt wanneer ik verwacht binnen te lopen en staat al druk te zwaaien. In het noordelijke deel van de baai; Ensenada de Mera gooi ik om 1945 uur de spijker erin. De onweersbuien lijken in eerste instantie over het zuidelijk deel van de baai getrokken te zijn. Nadat ik alles opgeruimd heb komt Nigel me uitnodigen vooe een toetje en een borrel.
We hebben een hele gezellige avond. Ik ben blij weer met bekenden te kunnen babbelen. Om 22:00 uur barst opeens onweer los. Grote donder en bliksem flitsen vlak bij. Chips! Als ze maar niet inslaan. De gevolgen zijn groot, al je electronische apparatuur kan met een (1) inslag in een seconde vernietigd worden. Tegelijk begint het echt te blazen en te stortregenen. We besluiten dat het beter is om alle apparatuur te ontkoppelen. Ik kleed me uit tot op mijn zwembroek en Nigel brengt me met zijn dinghy in de hozende regen terug naar Abayomi. Drijfnat kom ik aanboord na 1 minuut varen. Eerst dood schip maken, de inverter uit, alle stekkers eruit, laptops uit, accu's ontkoppelen, alle zekeringen eruit! Pikke donker. Op de weerradar zie ik dat het onweer nu al een stukje verderop zit maar er komen nog meer buien. Het blijft hard regenen dus van de gelegeheid gebruik maken! De temperatuur is lekker, gratis douch. Met een grote dweil ff de boot soppen. Geen tuinslang nodig hahaha. Toppie, al het zout weg en boot schoon. Om 23:30 uur is het onweer weggetrokken en kan alles weer bij. Gelukkig geen inslag! Het is een loterij maar je kan er niets tegen doen. Bliksemafleiders werken niet.
Zaterdag 9 September, 2023 Ensenada de Mera (La Coruna)
Wat een mooie baai! De zon schijnt en het is een goed beschermde ankerplaats met voldoende diepte. Hier kan ik wel een paar dagen vertoeven. Nigel, Veronica en tijdelijk bemanningslid en vriend Paddy komen straks koffie drinken. Eerst maar even mijn dagelijkse ankerplaats ochtendduik, lekker ontbijtje met eigen gebakken brood (wat nog steeds vers is). Dan maak ik de dingly klaar om te water te laten. Kan ik straks even aan Nigel vragen of hij wil helpen met het inhangen van de 15 pk buitenboordmotor. Met zn tweeen gaat dat een stuk makkelijker. Zeker met de nog steeds pijnlijke schouder. Het is iedere keer gezellig met ze. Iers bemanninglid en vriend Paddy is behoorlijk on de indruk van Abayomi. Daar wil hij wel een keer op meevaren. Hij moet echter morgen voorlopig naar huis. Zo gaat het de hele tijd. Vele willen wel maar hebben andere verplichtingen. Het is niet anders.
Het stikt hier van de suppers. Gaan we hier ook maar eens doen. De spaanse maritieme politie komt langszij. Ze gaan alle schepen af voor controle. Paspoort, registratie en verzekering. Alles is in orde. Tussen neus en lippen vraag ik hem of hij kan helpen met het vinden van mijn zeevarende oud collega's. Er is er een blijkt, die nog steeds in een dorpje verderop woont. Dat kan de beambte zien maar telefoon nummer heeft hij niet. Wel lastig om er te komen. Het is een vissersdorpje een stuk verder voorbij La Coruna. Het beste zou zijn om in de baai vlakbij ten anker te gaan en met de dinghy naar het dorp te varen. De mensen daar kennen hem zeker want het dorp is klein. Wie weet. Nu eerst maar even wat eten en dan ff zwemmen. Vandaag nog even rustig aan boord. Morgen maar eens de wal op.
Later xoxo