Zaterdag 23-12-2023 Ile Royale - Kourou
Vandaag gaan we vanaf de ankerplaats bij Ile Royale de rivier op naar Kourou. Samen met sv Nordlys en sv Flinderreef. Onze bemanningsleden Irene en Bram vliegen morgen naar huis. We moeten rond hoog water deze ondiepe rivier op. Om 1400 is het hoog water en het is 1.5 uur varen. Om 12150 gaan we anker op en varen langzaam richting de uiterton. Er staat een behoorlijke deining en veel stroom. Het kanaaltje in de delta is nog geen 100 m breed. Met z’n allen zoeken we naar de bakboord en stuurboord boeien terwijl we tegelijkertijd de track op de kaart in de gaten houden. De diepte wordt snel minder en er staat nog 2 m deining. Spannend. Als we de boeien van het kanaaltje hebben gevonden blijkt dat er een dwars stroom staat waar we 20 graden voor op moeten sturen. Tegelijk neemt de diepte verder af. In de buien is het moeilijk om de boeien te zien. We nemen de snelheid terug tot 3 knopen. De diepte onder de kiel is nu minder dan 40 cm volgens de meter. Erg spannend. We zijn nog voor hoogwater dus als we vastlopen zitten we aan de goede kant van het tij. Ik sta op het punt om terug te draaien maar uiteindelijk zien we weer iets meer diepte op de meter. Het is echt een smal kanaal. Net erbuiten staat maar 1 m water. Als we verder in het kanaaltje komen valt de deining weg en wordt het ook wat dieper. We zien een kleine jachthaven met veel half gezonken jachten en boten die er duidelijk al langere tijd verlaten bij liggen. Langs de modderige rivier is het een tropisch regenwoud.
Regen is er nu veel, een staartje van het regenseizoen. Om 13:45 valt het anker 300 m van de kleine jachthaven. In de middag gaan we met z’n alle aan wal om het stadje te verkennen. Het is een dorp met donkergetinte bewoners. De sfeer is tropisch. De supermarkt gerund door Chinezen is Frans. Alle Europese producten zijn er te krijgen. Dat belooft veel goeds. Ook is er een mooie Franse bakker met de mooiste taart en schepijs. Wat een traktatie na 2 weken op zee. Frans-Guyana is echt nog deel van Frankrijk en dat merk je overal aan. Zelfs de mobiele telefoon heeft gratis roaming. Dat komt mooi uit want de starlink is alleen met marine priority te gebruiken. Ondertussen loop ik nog steeds op krukken te huppelen. De zwelling in mijn knie is minder maar het is zeker nog niet over. In overleg met Rinus loop ik met een druk kous van voet tot knie om de stuwing te verbeteren. Aan het einde van de middag eten we voor de Italiaanse dames de lang verlangde pizza. Niet upto Italiaanse standard natuurlijk, maar toch.
Terug aan boord regelen we de onderlinge geldzaken terwijl we de boot dichtmaken, de generator bij zetten en met beide airco’s de boot laten afkoelen. We nemen ons laatste gezamenlijke biertje. De schatting van de genodigde voorraad ingeslagen in Mindelo was spot on. Het meeste is opgebruikt. Het waren 40 geweldige dagen samen maar nu moeten Bram en Irene toch echt naar huis voor werk.
Zondag 24 December, 2023 Kourou
Ik word om 0630 wakker van de harde regen en wind. Wauw dat is een flinke bui. Op het ankeralarm zie ik de boot heftig draaien rond het anker. Als ik naar buiten ga om de boel te checken is alles schijnbaar ok. Ik stap terug in bed met m’n zere knie en leg mijn telefoon weg. Dan realiseer ik me dat ik een whatsapp zag binnenkomen. Even kijken nog. Als ik klaar ben kijk ik nog een keer op de anker alarm app. Hè vervelend! Gaat het alarm weer! Gebeurd wel vaker dat hij net op het randje van de guard-zone komt. Beetje de cirkel verschuiven. Maar als ik hem twee keer verschoven heb ga ik nòg met een rotgang de cirkel uit. SHIT! We zijn echt aan het krabben! Op een snelstromende smalle ondiepe rivier! Dat is niet goed. Ik strompel weer naar boven en zie dat we Nordlys al gepasseerd zijn. Die lag 55 m achter ons! En nu 50 m voor ons! Ik start de motor en sla alarm. All hands on deck! We are drifting. Iedereen is er snel uit. Ik probeer door achteruit te slaan de andere schepen ten anker te ontwijken. Tegelijk probeer ik het anker op te halen maar op een of andere manier krijg ik hem er niet uit. En dat terwijl we krabben? Het lijkt alsof de ankerketting rond de kiel gedraaid zit! Maar welke kant moet ik opdraaien? Geen idee! En ik moet in het kanaal blijven anders loop ik aan de grond! Met afgaand tij. Shit! Eerst probeer ik sterk achter uit te slaan. Als dat geen resultaat heeft sla ik volle kracht vooruit en draai bakboord rond. Het anker is vrij van de kiel roepen ze voorop! Snel halen we hem op. Pfff dat was op het nippertje. Ik stuur terug naar onze originele ankerpositie en gooi het anker er opnieuw in. Zo dat was heftig wakker worden! Eerst maar even ontbijten? Nee, het is half negen, Bram en Irene gaan ons verlaten. Een Belg uit de jachthaven is zo vriendelijk om ze mee te nemen naar het vliegveld vlak bij Cayenne waar hij toch naar toe moet. Het wordt een zwaar afscheid! Het was zo’n bijzonder mooie tijd samen. En ruim een maand. Beste een lange tijd met onbekenden op een klein oppervlak. Ik had het niet beter kunnen treffen. Een bijzondere leuke en behulpzame crew. Irene heeft blijkbaar de afgelopen nacht toen we allemaal sliepen kleine berichtjes verstopt. En een afscheidsbrief aan iedereen persoonlijk geschreven. Een bijzondere intelligente, lieve dame. En goede zeilster.
Bram is een man van weinig woorden maar daarom niet minder. Ook een bijzonder toffe gozer met mooie verhalen. En over niet al te langer tijd een bekendheid op de Belgische televisie. Het is een emotioneel afscheid voor iedereen. We gaan elkaar hopelijk weer zien op een ander deel van de reis. Beide zijn van harte welkom. Terug aan boord ontbijten we voor het eerst met de vier overgebleven bemanningsleden, Sjark, Skip en Monica. Een nieuwe fase is aangebroken. Even wat rustiger, ook prima. In de kust gebieden is met z’n vieren ook leuk. De rest van de morgen doen we heel rustig aan. Vanmiddag gaan we de kerst inkopen doen! Morgen hebben we een groot Kerstdiner gepland met de bemanning van Nordlys en Flinderreef.
Maandag 25 December, 2023, Eerste Kerstdag
Deze ochtend hebben we een laat Kerst ontbijt. Het is net thuis. Na het ontbijt hebben we voor elkaar een kleinigheidje gekocht voor onder de Kerstboom. Irene heeft overal in de boot quotes van de reis achter gelaten op kleine briefjes. Zo lief en hilarisch. Op de vreemdste plekken vinden we de briefjes. Ze worden allemaal zorgvuldig in de kerstboom gehangen. Monica heeft ook voor iedereen een rode ster gemaakt met initialen die in de boom sieren.
Ik krijg een passend kleed voor bij de toegang. Mooi. Het zijn kleine cadeautjes maar de pret is er niet minder om.
De winkels zijn hier gelukkig ook gewoon open alsof het een doordeweeks dag is. Dus de bemanning kan op z’n gemak boodschappen doen. Ik ben even rustig alleen aan boord. Mijn knie is nog steeds niet beter. Blijft stijf en dik. Ik slik braaf de medicijnen zoals Rinus me aanbevolen heeft. Ook de vader (Orthopedist) van Helen beveelt hetzelfde aan. Het stelt me gerust dat het overgaat en niets ernstigs is. Maar het duurt nu al meer dan een week. Rust moet ik mijn been geven, Ja! Op een boot?! Beetje opruimen en de vloer schoonmaken kan ik natuurlijk niet nalaten. Dan komt de Belgische en een Nederlandse machinist van het baggerschip Delta Queen langs. Een leuk bezoek als zeevarenden onder elkaar. Zij werken bij de Nederlandse baggermaatschappij De Boer. Die is hier al 7 jaar constant aan het baggeren om de rivier begaanbaar te houden. Heel interessant, want de mannen kunnen me veel informatie geven. Zo kom ik erachter dat ze het zand niet opzuigen. Maar ze injecteren het met lucht en daarna nog eens met lucht onder de laag. Zo wordt het zand in de stroom geblazen bij afgaand tij en stroomt het zo de zee in. Hierdoor echter zweeft er in de rivier een modderlaag waar de dieptemeter niet doorheen kan kijken. Vandaar dat het ondieper lijkt dan het is. Gelukkig maar. Diepte genoeg dus blijkbaar. De rivier wordt eigenlijk alleen opengehouden voor het containerschip dat de Ariana basis van de ESA bevoorraad en voor het schip dat de delen van de Ariana raketten binnenbrengt. Zou dat niet het geval zijn dan was deze haven en de riviermonding al lang dicht geslipt en onbereikbaar voor ons. Ook komen we erachter dat we de Ariana basis helaas niet kunnen bezoeken. Alles is dicht rond Kerst en Oud en Nieuw. Dat is jammer maar ja: It is what It is! Verder kunnen ze veel info geven over de omgeving en de goede winkels. Het is helaas nog steeds een regenseizoen. Zal zeker tot half januari zo blijven. Keuzes, keuzes. Een maand later was voor hier beter geweest maar dan waren we weer later in de Cariben. Het regent elke dag wel een paar uur. De afgelopen dagen was het extreem. Vandaag echter is er verbetering. Als het meezit gaat het alleen ’s avonds en ’s morgens vroeg een uurtje regenen. Door de regen is het vochtig. Even wennen. We zetten tegen de avond de drogers en de airco een paar uurtjes bij. Zo kunnen we het wat aangenamer maken. Het is weer een teken voor de juiste boot. Als de bemanning terug is van boodschappen doen maken we alles klaar voor het Kerstdiner. De bemanning van Nordlys, Flinderreef en ook de Belg Michel komen aan boord om Kerst te vieren. We zijn met z‘n negenen. Een leuke ervaring om zo met z’n allen op Abayomi te zijn. Rond 1700 is iedereen aan boord en ik heb als voorafje een avocado/garnalen cocktail gemaakt. Die valt alvast in de smaak. Nordlys heeft Noorse omelet gemaakt. En verder hebben we salades, rijst, 4 taarten en gebak. Natuurlijk vloeit de drank rijkelijk. Midden op de snelstromende rivier.
Dinsdag 26 December, 2023, Kourou
De volgende dag ga ik met Sjark in de dinghy naar de commerciële /werkhaven een mijl verderop. In het industriegebied kunnen we goedkoper een auto/busje huren om een toertje rond Kourou te maken. We varen dicht onder de rivieroever en er is van alles te zien, Oude scheepswrakken en veel vogels. In de werkhaven ga ik nog even langs bij de baggeraars. Ik word gastvrij ontvangen en krijg een rondleiding over het baggerscheepje. Een oude omgebouwde Nederlandse vissersboot.
Veel tijd heb ik echter niet want Sjark is met de gehuurde Renault bus al onderweg naar de jachthaven. Ik vaar op de stroom mee terug naar de boot en pik Monica en Skip op. In totaal zijn we met z’n achten. We rijden 20 minuten buiten Kourou naar een stukje jungle. Erg mooi en vlak buiten de stad. Ik probeer mee te gaan op mijn krukken maar dat wordt niks. Ik loop op mijn gemak naar de auto en wacht tot de anderen terug zijn. Samen gaan we daarna naar een klein restaurantje aan een zijrivier met prachtig uitzicht op de jungle. Daar drinken we wat. Ook gaan we nog naar een kreek waar wat gezwommen kan worden.
Aan het einde van de dag rijden we terug naar de boot om snel alle was op te pikken. Wij hadden natuurlijk weer een aardige partij met 6 man aan boord. Nu alle lakens en beddengoed maar weer eens wassen. Ook Nordlys gaat mee en zo zitten we om 2100 met z’n alle bij een wasserette. Tussendoor halen we maar even een pizza.
Woensdag 27 December, 2023 Kourou naar Suriname
De bemanning haalt met de auto deze ochtend de boodschappen. Ik blijf aan boord en doe wat klusjes. Ik kom tot de conclusie dat ik met Abayomi de 10.000 nm ben gepasseerd. Sinds we op 15 juli 2021 in Gaeta aan boord gestapt zijn heb ik 10.064 nm afgelegd bij aankomst in Kourou. Jullie kunnen alles nakijken op Noforeignland.com. Een hele mijlpaal! 😊 Op naar de 15.000!
Op aangeven van de baggeraars zijn we geïnformeerd dat er vanmiddag een vrachtschip binnenkomt om 1700. Daarvoor moeten we uit de weg, Dat komt mooi uit want als hij de geul door is kunnen wij op het afgaande tij naar buiten. Naar Suriname! 225 nm. Een ruime dag varen. Voor vertrek halen we de buitenboordmotor van de dinghy en maken de dinghy eens echt schoon met polijst middel. Aan het einde van de middag ligt hij blinkend en vastgesjord aan dek. Als op hoog water het vrachtschip gepasseerd is duiken wij de geul in.
Er zijn aan de horizon weer aardig wat buien. De wind is veranderlijk maar we lopen al snel uit op Nordlys. Ook zij gaan mee naar Suriname. Het is volle maan en de nacht is fel verlicht. De snelheid zit er goed in. Het ene na het andere record wordt gebroken. We lopen nu ieder 3 uur wacht. Bijna alles halve wind gedurende de nacht.
Donderdag 28 December, 2023 Kourou- Suriname
Om 0600 kom ik op wacht en al snel draait de wind meer naar achter en moeten de passaat-bomen er op. Ik loop even nog 10,3 knopen. Skip had gedurende de nacht zelfs even 10.4 kn. Een nieuw record deze reis. Na het ontbijt zet ik de generator en de watermaker bij. We hebben veel water verbruikt in Kourou. Er is nog iets meer dan 100 over van de 1000 liter over. De rivier in Kourou is zo modderig dat we de laatste dagen de wc’s met zoet water uit de douch kop hebben schoongemaakt i.p.v. het buitenboord te gebruiken. Ook de ankerketting zat onder de modder wat we met de hogedruk pomp er met zoet hebben afgespoten. Ik zet de vishengel deze ochtend weer eens uit als de snelheid wat begint terug te lopen. We hijsen de ballooner maar die wil niet inhaken op de swivel zoals gewoonlijk. We proberen het twee keer en dan ga ik de mast in om te kijken wat er aan de hand is, Met de elektrische lier ben ik zo naar boven gedraaid door de mannen. So much for de rust die mijn knie nodig heeft. De grijpbeugel in de swivel zit niet juist voor de sleuven. Ik probeer er wat aan te draaien en voor nu zit hij even goed. Maar dit is zeker weer een klusje voor de lijst in Suriname. Pffff. Het lukt in ieder geval om de ballooner nu in te haken en zeilen weer geweldig voor de wind onder genua en ballooner. Dan blijkt ineens dat de vislijn helemaal uitgelopen is. Niets van gemerkt. Ik haal hem vrij gemakkelijk weer naar binnen maar dan blijkt dat er toch echt een vis aan zit, Een blauw vin tonijn of in het Nederlands een dwerg tonijn. Supermooi rood vlees. En genoeg voor 4 personen sashimi. Skip fileert de vis. Nog voor hij er sashimi van gemaakt heeft in de kombuis heb ik alweer beet. Nu een Wahoo! Wauw. Onze dag kan niet meer stuk, De helft hiervan nemen we mee voor de lunch samen met wasabi, sojasaus en rijst. Heerlijk vers. De rest van de Wahoo verpak ik gelijk vacuüm en gaat de viezer in. Daar kunnen we later nog een lekker gebakken visje van eten,
Na de middag valt voor het eerst de wind echt helemaal weg. We willen niet erg laat in de nacht aankomen dus gaat de motor bij. Na vier uurtjes motoren komt de wind weer terug. Een kleine 10 knopen maar heerlijk zeilen.
We maken deze dag in totaal ruim 800 liter extra drinkwater. Tank vol voor Suriname. Rond middernacht komen we bij de uiterton van de geul naar Paramaribo. We hebben contact met de port control en voelen ons gelijk thuis. In Surinaams Nederlands worden we aangesproken. We hebben toestemming om de rivier op te komen. Alle plaatsen langs de rivier zijn Nederlands. Om te voorkomen dat we door het donker niets zien van Paramaribo en de omgeving besluiten we bij Nieuw Amsterdam ten anker te gaan voor de rest van de nacht. De volgende dag gaan we in de middag op de vloedstroom verder, langs Paramaribo richting Domburg. Om 02:45 valt het anker terwijl de regen met bakken naar beneden komt. Een tropische wolkbreuk. Het anker houdt goed en na een ankerbiertje gaan we lekker naar onze kooi.
Vrijdag 29 December, 2023 Nieuw Amsterdam- Domburg
Deze ochtend slapen we uit. Het was een lange nacht. Na het ontbijt zien we op de AIS dat Nordlys de geul binnenkomt. Met een slakkengangetje tegen de stroom in. Omdat we de komende dagen de zonnetent gaan gebruiken besluit ik het stoom licht nu te repareren. Hiervoor hebben we alle vallen nodig. Met mijn tuigje ga ik de mast in en boor twee extra gaatjes in de kunststof beugel. Met vier popnagels zet ik de basis van het stoomlicht vast. Daarna plak ik het lichtkapje vast met sikaflex. Voorlopig weer een goed werkend stoomlicht hoop ik. Ondertussen maakt een deel van de bemanning de wc’s en binnen schoon. We ruimen de boel op en dan is het tijd om de rivier op te gaan. Om 1515 gaat de vloedstroom lopen. Het is prachtig weer en we zeilen met vol tuig de rivier op. Geweldig. Zeilend de Suriname rivier op! Langs Paramaribo en onder de Wijdenbosch brug door. Een machtige ervaring. Het liedje van Kenny B, Paramaribo! schalt door de luidspiekers terwijl we met soms 9.6 knopen vooruitschieten. Het voelt bijna als thuiskomen. De muziek en de Nederlandse operator op het maritieme control center. Het is een mooie droge tocht. In nog geen 2.5 uur zijn we bij Domburg. Daar gaan we op de boei voor het Harbour Resort Domburg.
Met de dinghy even aan wal om bij Treddies een heerlijk kippetje met patat te eten. Morgen inklaren, Suriname en Paramaribo ontdekken. Over 2 dagen is het groot feest in Paramaribo. Het oud en nieuw feest begint al om 11:00 en duurt tot 19:00. Daarna waarschijnlijk de kroeg in. Dat alles horen jullie na Oud en Nieuw.
Voor iedereen een goed uiteinde en de allerbeste wensen voor 2024 alvast