22 Oktober, 2023 Mohammedia
Eindelijk een echte oversteek. Al ruim 3 ½ maand onderweg en nu pas de eerste serieuze oversteek. Daar heb ik lang naar uit gekeken. De oversteek van de Golf van Biskaje was erg kort (33 uur) omdat we van La Rochelle naar Santander moesten oversteken. Dit in verband met de komende storm rond Gijón. Hierdoor konden we niet rechtstreeks naar La Coruña. De storm waarvoor we in Mohammedia hebben geschuild is over. Het is 22 oktober, 2023, 15:00 uur. Joris gaat even wat dagelijkse boodschappen halen. Ik ga het zonnepaneel met gebroken glas vervangen met het reserve paneel wat we nog hebben. Jammer want ik had die eigenlijk als extra paneel willen monteren. Als Joris terug is eten we eerst en gaan dan de zandbak van dek afspuiten nu we nog water van de wal kunnen gebruiken. Tot ver in het donker hebben we nodig want het zit echt overal tussen. Alles inclusief masten, blokken en lijnen zijn bruingeel. Als we klaar zijn bekijken we de weerkaarten en komen tot de conclusie dat we al om 00:00 weg moeten kunnen. De deining zal dan voldoende afgenomen zijn van 6 naar 3.5 m. Dat is te doen. Ik ga snel naar de immigratie om mijn scheeps papieren en de paspoorten op te halen. De papieren krijg ik mee. De paspoorten komt de beambte zelf brengen. Als hij een uur later aan boord komt moet ik de drone laten zien. Die ligt in de verzegelde kluis. No problem, zegel mag er nu af. Dan begint hij als een echte Afrikaan te vragen om van alles, chocolade, kaas en andere luxeproducten. Deze varkentjes heb ik in Egypte al eerder gewassen. Sorry, sorry sir, dat soort dingen hebben wij helemaal niet aan boord. Wilt u een glaasje appelsap? Hij blijft proberen maar accepteert uiteindelijk het appelsap en druipt af. We maken alles klaar voor vertrek. De lange ankerlijn hebben we in de middag toen de storm was gaan liggen al weggehaald. Nu nog de meer-lijnen met RVS veren en de extra springen en fenders. Wat overblijft is het anker en de achterlijn. Om 00:15 gooien we alles los en lichten het anker. Het is in de beschutte haven nu bijna windstil. We manoeuvreren langzaam achteruit tussen de jachten en vissersboten door tot we van alles vrij zijn. Gedraaid naar zee hijsen we, terwijl we de buitenhaven uitvaren de zeilen. Lekker windje. Goed om door de golven en deining te klieven. We steken eerst een 80 mijl naar buiten, richting het westen. Morgen zal de wind verder naar het Noorden draaien en kunnen we overstag en echt richting de Canarische eilanden.
Joris gaat naar zijn kooi en ik vaar de nacht in. De windrichting is erg veranderlijk. Dit komt voornamelijk door de zware regenbuien die langstrekken. Het ene moment varen we 260. Het andere 310. We moeten naar 230! De windsterkte vliegt ook van 3 naar 6 en terug. Hard werken om de zeilen te trimmen. Een voordeel van de buien is dat al het Sahara zand nu ook hoog van de mast spoel. Hoef ik er niet in te klimmen met de slang. Die harde regenbuien komen dus goed uit. Joris neemt het om 05:00 over en ik duik mijn kooi in. Zo fijn om samen te varen. Om 08:00 ben ik er weer uit en nemen we een lekker gebakken eitje met spek. Even aan het wacht systeem wennen. Na het ontbijt weer aan het werk. Het blijft werken want er is van alles wat nog gedaan moet worden. Nu Joris er is kom ik eindelijk ergens aan toe. Alhoewel het veranderlijke weer ook nog constant de aandacht blijft vragen. Het zonnepaneel nog aansluiten en MPPT inschakelen. Het werkt weer zoals het moet. Joris gaat nog even slapen.
Om 11 uur valt de wind weg. Motortje bij. De wind wil nog niet naar het noorden draaien. Ik maak ondertussen blog 24 af. Om 12:30 komt er wat wind en kan de motor weer uit. Regelmatig worden we vergezeld door dolfijnen. Blijft leuk. Pas na het eten om 20:00 gaat dan eindelijk de wind draaien en kunnen we onze boeg naar de Canarische eilanden richten. Het voordeel is dat we verder uit de kust zijn waar we meer wind verwachten.
24 oktober, 2023 Atlantische oceaan richting Canarische eilanden.
Om middernacht is het weer Joris zijn beurt. Ik lig in mijn kooi en probeer wat te slapen. Jammer genoeg komen we toch in een staartje van het hogedrukgebied. De wind valt weg. Motor weer bij. We kunnen gaan liggen drijven maar dan komen we hier nooit uit en goed is klappen niet voor de zeilen. Er is genoeg te doen overdag. Het is verder heerlijk weer. De zon schijnt volop. We hebben alle stootwielen aan het achter-hek gehangen want die waren nog drijfnat. Alle lijnen ook. Die binden we aan dek vast zodat we ze nog een keer met zoet kunnen afspuiten en ze mooi in de zon drogen. Een nacht varen en er zit weer dikke laag zout overal. We hebben water zat dus spuiten we alles nog een keer lekker schoon. Joris gooit eerst een aantal putsen zeewater over alles om het ergste zout weg te spoelen. Het is net ijs. Als het eenmaal begint op te bouwen wordt het een steeds dikkere laag. Ook loop je al dat zout weer naar binnen waardoor alles vochtig wordt. We hebben bij de ingang twee matjes liggen die we vochtig maken met azijn. Dat houdt het ergste zout van onder je voeten tegen. Na de kuiptent en dek zetten we de bakskist-luiken open zodat alles lekker kan drogen. We controleren de hoofdmotor nog eens en trekken de bilge leeg om hem te kunnen schoonspuiten. Al het afvalwater gaat erin. Als je die niet regelmatig schoonmaakt gaat dat stinken op den duur. Dan nemen we plaats op het voordek met een lekker biertje en mijmeren over wat komen gaat, Abayomi vaart rustig door op haar trouwe motortje en stuurautomaat. Op het voordek is het lekker rustig en hoor je de motor niet. Net vol gebunkerd en nu alweer 100 liter weg. Vanaf Gibraltar moesten we een stuk op de motor. Naar Mohammedia een paar uur en nu dit. We lijken wel een motorboot. Waar blijft die beloofde wind. Om 18:00 komt ze dan! Veertien uur op de motor gevaren! Pfff dat hadden we liever niet gedaan. Maar ja de team mannen van de hockey heb ik beloofd om op 30 oktober in Gran Canaria te zijn. We zetten snel de passaat-bomen en de ballooner. Hoppa dit zijn de koersen en de zeilen waar deze boot voor gebouwd is. Heerlijk en zo makkelijk. We schieten gelijk vooruit met 6.5 knopen. Het was weer een drukke werkdag maar de zonsondergang is een traktatie. Ik maak nasi en daarna gaat Joris naar zijn kooi. Weer een dag voorbij. Het gaat zo ongelofelijk snel.
Woensdag 25 oktober, 2023
Als Joris op wacht komt halen we de ballooner weg. De wind is iets gedraaid en halve wind is net te hoog voor vlinderen met Genua en ballooner. Als ik om 05:00 weer op wacht kom is er nog niet veel veranderd. Om 06:00 echter draait de wind gunstig. Ik wil Joris nog niet wakker maken dus hijs de ballooner er in mijn eentje bij. Als hij net staat duiken de dolfijnen op met een spectaculaire sprong. Ik schiet naar voren en maak wat video’s. Dit is echt prachtig. De zon komt op en het water is kraakhelder. Je ziet de hele school tot op grote diepte zwemmen. Af en toe draaien ze zich op hun zij voor de boeg alsof ze willen zeggen. “Ja we zien je wel zitten op het dolfijnen stoeltje voor op de boeg hoor!” Ik maak nog een video en dan?! Dan maak ik het shot van het jaar! Een dolfijn springt zeker 3 meter uit het water met op de achtergrond de zonsopkomst. Waanzinnig!!
Als de dolfijnen uitgespeeld zijn stap ik van het dolfijnen zitje voor op de boeg in de preekstoel terug aan dek en maak het voordek werk af. De val van de ballooner moet nog naar beneden. Als ik hem langzaam naar beneden trek word ik afgeleid door de dolfijnen en blijf doortrekken. Dan heb ik ineens de hele val in mijn handen. Chips! Er zat geen 8-knoop aan het einde. De hele val is naar benden gekomen. Nu moet ik omhoog! Deze val hebben we nodig om de ballooner weer te strijken als er meer dan 17 knopen wind komt. Die wind verwachten we al in de vroege middag. Even wachten tot Joris wakker is. Wéér een klus erbij waar we niet op zitten te wachten met deze deining van 3.5 meter. De boot is behoorlijk aan het halen en rollen.
Na het ontbijt trek ik mijn klimharnas aan en Joris hijst me omhoog. De boot slingert behoorlijk en we maken halen van wel 40 graden van bakboord naar stuurboord. Goed vasthouden. Boven laat ik de val naar beneden terugglijden over de schijf. Maar Joris ziet hem beneden niet onder in de mast. Na tig pogingen laat ik me weer naar beneden zakken. Dit is zeer vermoeiend. Eerst maar even wat anders doen. Straks nog eens proberen.
Misschien is het dan rustiger. Ik vervang de condensator op de lagedruk pomp van de watermaker. In La Rochelle had ik tijdelijk een 4uF gemonteerd. Nu kan ik de nieuwe 3 uF erop zetten die Joris vanuit Nederland heeft meegenomen.
Dan is alles van het Watermaker systeem weer helemaal op orde. We starten de generator en draaien wat stroom. Eergisteren had ik het luik van de achterhut open laten staan toen er een hele serie regenbuien langs trok, Dus ook even de droger weer bij. Als de generator ingedraaid is start ik de watermaker op. Er zit lucht in de filters en het kost aardig wat moeite om dat er allemaal uit te krijgen. Uiteindelijk lukt ook dat en kunnen we volop water maken. Drinkwater innemen van de wal doe ik niet meer. Er zit hier in Marokko veel te veel chloor in. Dat is niet goed voor de watermaker membranen en smaakt vreselijk. In totaal draaien we twee uur watermaker. 240 liter in de tank, alles is binnen weer droog en de generator heeft de accu’s alweer op 88% gebracht. Tijd om te eten! Tosti’s. Yes! Zo fijn om een goed elektra systeem met voldoende capaciteit te hebben. Kost wat maar is wel heel erg comfortabel. Bij de lood zuur accu’s konden we net een waterkoker van 1000 W gebruiken. En dan moest je elke dag al stroom draaien. Nu gebruiken we koffiezetapparaat, waterkoker, inductie kookplaten van 1500 en 2000 W en dan nog alle elektronica. Niet te vergeten de Starlink die heel veel stroom gebruikt. Laden doen we ondanks dat misschien om de 5 dagen! Als de starlink uit staat om de 6 dagen. Super. Nu de dynamo op de hoofdmotor weer werkende krijgen en dan wordt het nog minder stroom draaien met de generator. Die heeft al wat uren en wil ik graag sparen. We hebben hem dan alleen nodig voor watermaken.
Aan het einde van de middag proberen we de val nog een keer terug te krijgen. Het lukt weer niet bij de eerste keer omhoog. Ik wil het graag nog een keer proberen maar Joris weigert me nog een keer omhoog te hijsen. Het is genoeg vindt hij. Ik niet. Ik wil graag de ballooner weg kunnen halen. Als die scheurt dan ben ik weer Euro 5000 verder. En hij is praktische nieuw. We komen er niet uit en de discussie laait hoog op. Joris is boos en ik ook. We hebben voor het eerst ruzie. We lijken wel een stel 😊 Tja dat krijg je als het spannend wordt en we beide vermoeid zijn. Uiteindelijk zijn we wat gekalmeerd en leggen we het bij. Vriendschap even op spanning maar een ruzie moet kunnen toch. We nemen er een biertje op en verzinnen wat om de ballooner in de genua te laten rusten bij hardere wind zodat hij ontlast wordt. Ook dat lukt weer. De val moeten we morgen op de anchorage dan maar terugplaatsen.
Donderdag 26 oktober, 2023 Aanloop Canarische eilanden
Met dat we dichterbij gaan komen gaat Abayomi steeds harder lopen. Geweldig wat heerlijk. Het is top zeilweer. Zon en halve tot voor de wind,4 tot 5 bft. Dit is genieten en we kijken u al uit naar de langere stukken op zee. Nu is het alweer bijna voorbij. Tijdens de zeereis kom je in een lekker ritme, kan je helemaal ontspannen en eindelijk aandacht besteden aan de kleine leuke klusjes. Als je met meerdere bemanningsleden bent. Zonder gestoord te worden door de vreselijke berg berichten op email, facebook of Instagram. Een verademing! We lopen de hele middag 6, 7, 8 en zelfs 9 knopen snelheid. Waanzinnig. Om 17:00 LAND IN ZICHT!
Ook zo’n prachtig gevoel. Als je naar een periode op zee, land ziet. We zien als eerste Lanzarote en de rots die daar een paar mijl boven licht. Dan ook Isla da Grasiosa. Dat is onze eerste bestemming. De ankerplaats aan Playa Francesca vlak bij de vulkaan. De zonsondergang zorgt voor een extra mooie nadering van de eilanden. Een cadeautje. Als we tussen Lanzarote en Grasiosa doorvaren kijken we op tegen steile bergwanden. Het is allemaal kaal. Er groeit niets. We gaan naar een berg zand 😊 maar het is toch nog indrukwekkend. De wind valt langzaam weg. Om net voor het echter donker ten anker te kunnen starten we om 19:40 de motor en halen de zeilen binnen. In de verte zien we de ankerlichtjes van een aantal jachten die bij Playa Francesca liggen. We manoeuvreren tussen de jachtjes door naar een diepte van 6 m.
De spijker valt om 20:00. We are at anchor en nemen er een biertje op. Het was een geslaagde tocht. Morgen doen we wat onderhoud. Het plan is om overmorgen in de ochtend met de dinghy de wal op te gaan naar de vulkaan en 25 minuten lopen naar het dorp voor wat dagelijkse boodschappen. S’ Middags gaan we dan door naar Gran Canaria.
Vrijdag 27 oktober, 2023 Playa Francesca, Isla Grasiosa, Canarische eilanden
We hebben een lange nacht van 2300 tot 0800. Uitslapen! Na de koffie maken we alles gereed om de val terug te plaatsen. Er is weer onbeperkt Starlink op het vaste abonnement. Dat is een hele opluchting. Er moet ook nog steeds een haven geboekt worden op Gran Canaria. Alles blijkt vol te zitten. Hopen dat we in ieder geval voor 30 op 31 oktober ergens terecht kunnen. Anders wordt het pendelen met de bijboot.
Ik kan nu ook mijn headset opzetten en praten met Joris via de whatsapp. Dat scheelt een hoop geschreeuw als ik boven in de mast zit. Dat leidt vaak tot misverstanden en ergernissen. Het werkt super. We doen gelijk een rig-check en wat schijven smeren. Joris hijst me omhoog en eerst lukt het weer niet met de val. Hij zakt steeds in de verkeerde sleuf. Na meerdere pogingen eindelijk het verlossende woord van Joris. IK ZIE HEM! IK HEB HEM! Hè Hè! Alle boutjes en stagen worden gecontroleerd. De popnagels van lichte aluminium houder van de nieuwe radarreflector blijken uit de mast te zijn getrokken. Waarschijnlijk gebeurd doordat de val erachter is blijven haken. Als dat gebeurt wanneer de dinghy er mee uit het water wordt gehesen komt er te veel kracht op. Weer een puntje van aandacht. Zo is het altijd wat. Je moet echt op alle momenten zeer alert zijn. Dat kan heel vermoeiend zijn. Het staande want en de zalingen zien er goed uit. Na 1.5 uur even naar beneden voor een bak koffie en dan de rest afmaken. Wat schijven smeren met silicone spray en de popnagels vervangen. De grote popnageltang en ander klein gereedschap mee omhoog. Ik lijk wel een timmerman met zo’n volle riem. Met de hulp van Joris komt alles mooi voor elkaar. Dan schuurt Joris de toerenteller van de hoofdmotor om hem een nieuw verfje te geven, We komen eindelijk toe aan de leuke klusjes die al zo lang op de lijst staan. We verleggen de kabel van de Starlink naar een betere en definitieve plaats. Daarvoor moet van alles opengeschroefd worden inclusief de luidspeakers en de panelen in de navigatiehoek. Het is alweer 15:00 voor we klaar zijn. Weer een klus dag om alles op en top te krijgen en houden. A way of life, geen vakantie! Maar de mooie unieke momenten doen het allemaal waard zijn. En ook tijdens deze klus dag springen we tussendoor regelmatig in het kraakheldere water van 23 graden😊 Je kan hier eindelijk op afstand het hele onderwaterschip zien. Prachtig. Op de drone foto’s zie je zelfs de schaduw van het schip op de bodem! Acht meter dieper! En de hele ankerketting zie je in een boog naar het anker lopen. Wauw! Ook de 30, 20 en 10 m merken op de ketting zijn zichtbaar. Voor het eerst sinds vertrek uit Nederland kunnen we zeker 30 m ver kijken. Ik controleer natuurlijk gelijk de anodes. Maak ze een beetje schoon en draai de boutjes op de schroef-anode weer wat vaster. Die moet wel vervangen worden voor we uit de Canarische eilanden vertrekken. Als hij er daarvoor al niet afgevallen is. Dat is zes maanden na tewaterlating in Colijnsplaat.
Met een voldaan gevoel trekken we een fles wijn open en ik maak krootjes salade met aardappelen en Sardines, gekocht op de markt in Olhao (vlak bij Faro). Een top maal. Met uitzicht op de zonsondergang achter de vulkaan. Helaas zitten er nog steeds te weinig uren in een dag!
Zaterdag 28 oktober, 2023 Playa Francesca – Gran Canaria
Als ik om 08:00 wakker word zet ik koffie en bekijk de weerkaarten. Gisteren eigenlijk geen tijd voor gehad en beetje vergeten. Als ik wat nauwkeuriger kijk schrik ik me een hoedje. De wind blijft helemaal niet NO zoals we verwacht hadden. Aan het einde van de dag valt hij helemaal weg en morgen is hij ZW. Tegen! Chips! Dat was eergisteren nog niet zichtbaar op de kaarten of ik heb het over het hoofd gezien. We hadden gepland om vandaag de vulkaan te beklimmen en wat dagelijkse extra boodschapjes te doen. De eieren en het brood zijn op.
Als Joris een half uurtje later wakker is leg ik hem de situatie voor. Dan moeten nu gelijk vertrekken, zegt hij. Ja dat denk ik ook. Tegelijk ben ik opgelucht dat hij niet teleurgesteld is. Na de koffie maakt Joris beneden alles klaar en ik aan dek. Om 10:00 lichten we het anker en draaien de boot op de motor richting Gran Canaria. Nog vóór we de ankerplaats hebben verlaten staan de genua, ballooner en bazaan. De mensen op de andere jachten staan allemaal te kijken als we tussen de schepen op het zeil de ankerplaats afzeilen. Geweldig. De wind is nog licht en de deining ook. Mooi moment om de drone eens in de lucht te brengen! Ik maak snel alles klaar en stijg op van het achterdek. Dan wordt de boot plots opzij gedrukt door een wat grotere deining golf en ik ben te laat! De drone vliegt tegen het backstag en dondert gelijk in het water. Chips! Een déjá vu! Dit is me op 9 juli,2023 op het Mastgat richting de Oosterschelde ook overkomen (zie blog 09). Net als toen duik ik gelijk achter de drone aan. Zo de kraakheldere blauwe Atlantische oceaan in. De drone zie ik weer als ik een meter onder water ben. Ik grijp hem en aan de oppervlakte haal ik de batterij er gelijk uit terwijl ik hem omhooghoud. Joris is al 3 kabels (3x 182.2 m) verder en zie ik hem de genua en ballooner innemen. Hij start de motor en komt even later terugvaren. Ik blijf rustig wachten terwijl ik de drone boven water houd. Als hij de zwemtrap heeft opgehangen overhandig ik hem de drone en klim weer aan boord. Holy Moly. Dat drone vliegen tijdens het varen is geen succes. Snel leg ik de drone in de gootsteen in zoet water. Ik spoel hem verschillende malen. Na het uitlekker probeer ik hem weer te drogen met de industriële föhn. Als hij ogenschijnlijk droog is spuit ik de elektromotor windingen in met elektro contact spray. Nu maar een paar dagen afwachten voor ik hem weer opstart. Duimen maar! Never a dull moment! De gewone klus dag begint. We gaan twee wassen draaien, de generator starten en de accu’s opladen terwijl we water maken. Even een voorraad water opbouwen voor de team mannen aan boord komen. Ondertussen uitkijk houden en proberen te zeilen. De wind is zwak en de deining komt schuin van achterin. Een hele klus om de boot aan de gang te houden. De deining slaat de wind uit de ballooner en genua. Als de wind helemaal wegvalt zijn we genoodzaakt om weer op de motor verder te gaan. Het is mooi weer en de dolfijnen zijn weer in grote getalen aanwezig. De avond valt en Joris maakt een lekkere pasta. Als toetje een koffie met Limoncello. Alvast koud gezet voor de hockeymannen😊 Nog 78 mijl en we zijn bij Gran Canaria. We hebben 3008 mijl afgelegd sinds we op 6 Juli 2023 vertrokken uit Rhoon. Goed drie maanden verder alweer. De tijd vliegt!! Een dagje rust? Oh nee, natuurlijk boodschappen doen en het beddengoed even wassen voor de party begint. We hebben al veel meegemaakt. Het mooiste deel gaat nu beginnen. Na de feest week met het hockeyteam komen op 9 November de nieuwe bemanningsleden aan boord. Twee dames en een heer. Een leuk en ogenschijnlijk gezellig en goed passende groep mensen. Daarover en de feest week in de volgende blogs meer. De tocht van Gibraltar naar Gran Canaria was top Joris! Fijn dat je erbij was! Bedankt. Ik heb ervan genoten. Arrived Puerto Pasito Blanco Anker om 12:15. We zijn er!
Wat een heerlijke plek, Super mooi weer, lekker warm en ook nog windje. Eerst even zwemmen en maar weer eens scheren. Joris probeert ook nog even mijn nieuwe tondeuse op mij uit 😊 Niet slecht!
Klaar voor de party week!!
Later! Xoxo