Gambier V - Arrival of Josie (Blog 94)

Maandag 23 Juni, 2025 The supply ship arrives

De dag begint weer met veel regen en wind. Het wordt echt tijd om naar de Marquises te gaan. Nog ruim twee weekjes. Vanmorgen met Josie gesproken. Ze is op weg van Houston naar Californië. Daar gaat ze haar broer en zus nog bezoeken en op 28 Juni vliegt ze uit Los Angeles weg. Veel om de komende week te regelen. Daaronder ook de laatste mogelijkheid om brandstof en verse groentes in te slaan. Vandaag om precies te zijn. Helaas komt het bevoorradingsschip vandaag al. De volgende komt pas op 14 Juli. Dan willen we al op weg zijn naar de Marquises. Er zit niets anders op om dan nu alle groentes en fruit te kopen die we kunnen. Eerst echter de diesel bijvullen en de benzine voor de dinghy. Wat betreft Diesel kan ik 90 l. hebben en benzine 30 l. Om 1100 is het schip Taporo VIII er. 

 De diesel doe ik samen met Koos, de benzine met Eric. Als ik rond een uur of 1300 op de kade kom blijkt de diesel vandaag ergens in de middag te worden geleverd en de benzine morgen vroeg. Ik vaar nog even langs Lars en Isabel en probeer te helpen met het afkoppelen van een manometer van de watermaker. Die is kapot. Echter blijkt dat ik ook niet de juiste dop heb om het gat af te blinden. Dan horen we dat de benzine toch vandaag wordt geleverd. Eerst terug naar de boot om de jerrycans te halen die ik alweer opgeborgen had. 

Er staat veel wind en golven. Een natte boel zo. Op de kade moeten we toch weer wachten. We zijn er met een groot deel van de cruisers die in de baai liggen. Wel, niet, wel. Het is onzeker. Tegen 1500 komt het er toch van. Eerst wordt er een 200 liter vat diesel voor mij en Koos volgepompt vanaf het schip. De stuurman laat het vat daarna door een vorklift op een stapel pallets leggen en sluit een slang met afsluiter aan op het ontluchtingsgat in het vat. We vullen we een voor een de jerrycans. Eerst die van Koos want hij moet ze daarna gelijk in de tank van de boot gooien om nog een keer de jerrycans te kunnen vullen. 

Als hij naar de boot is vul ik mijn jerrycans met 90 l. Ondertussen hebben de andere cruisers een vat met benzine gekregen waaruit een voor een alle jerrycans worden gevuld. 

We zijn er de hele middag mee bezig maar hebben allemaal wat we nodig hebben. Als de jerrycans in de dinghy staan komt Karin net terug van de supermarkten. Er is al verse groente en fruit te koop. In draf lopen we met z’n allen snel naar de supermarktjes. Voor je het weet is het uitverkocht. Bij de eerste koop ik aardappelen, uien, wortels, een paar appels en sinaasappels. 

Ook is er verse yoghurt en kaas. Een rugzak vol, Euro 42. Bij de volgende supermarkt, een kilometer verder op kopen we selderij, een grote witte kool en een krop ijsbergsla.

Helaas zijn er geen tomaten. Heel erg jammer. We moeten het doen met wat er is. Misschien morgen bij de derde supermarkt nog eens kijken als we ons bestelde stokbrood ophalen. Die is nu niet open. Terug aan boord helpt Koos me met het aan boord hijsen van de diesel en benzine jerrycans. In dit wilde water is het erg fijn dat hij even wil helpen. Samen nemen we een biertje op een succesvolle en drukke dag.

Dinsdag 24 juni, 2025 Groene paprika’s 

Om 0745 ga ik de bestelde stokbroden halen en kijken of er ook tomaten zijn. Het is nog steeds regenachtig. Tussen de buien door vaar ik naar de pier. Nadat ik het vuil heb weggegooid loop ik de kilometer naar de supermarkt Jojo. Helaas geen tomaten! Erg jammer, maar wel kleine groene paprika’s. Yes! Ik neem gelijk beide laatste twee zakken van elk een kilo mee. Karin en Eric willen er zeker ook een. Helaas hebben ze niet meer anders had ik nog een zak meegenomen voor Lars en Isabel. Als ik wil betalen blijkt dat ik m’n portemonnee ben vergeten. Chips! Ik vaar eerst langs bij Karin en Eric. Lars en Isabel zijn er ook. We geven een aantal paprika’s uit onze zakken aan hen zodat ze in ieder geval ook iets hebben. Na de koffie haal ik mijn geld op en samen met K&E nog even terug naar de supermarkt. Ik neem toch nog maar een extra stokbrood want we gaan voor een aantal dagen naar de Baia Onemea achter Taravai. De komende twee dagen is het heel goed weer. Daarna gaat het hard waaien. Dan liggen we daar goed. Om 1130 haal ik het anker op en vaar de baai van Rikitea uit. Als ik buiten het binnenrif ben hijsen we de zeilen en varen met 6 knopen en 15 kn ruime wind richting Taravai. Om de haverklap regenbuien. Constant kuiptent dicht, open, dicht. Pfff blij als we richting de Marquesas kunnen. Dit is hier veel te veel een Nederlandse zomer. Ik zit in de Stille Zuid zee! Voor dit weer had ik niet uit Nederland hoeven weg te gaan. Daar hebben ze zelfs een hittegolf. Als ik Baia Onemea binnen vaar komt de zon gelukkig tevoorschijn. Naast Marelief kom ik ten anker. 

 Gelijk ga ik even bij het anker kijken op 8 m diepte. Die ligt echt helemaal ingegraven. Mooi. Het volgende uur veeg ik heel voorzichtig de aangroei van de romp. Zodanig dat er niet al te veel zelf slijpende anti-fouling vanaf komt. Goede bewegings- en ademhalingsoefeningen. Het is na een uur best koud zonder wetsuit. Een warme douch doet wonderen. Deze avond wil ik Thaise noedels maken met kip. Als ik de noedels uit de voorraadkast haal zitten er snuitkevertjes in. Chips!!!! Fxxx! Hier moet ik gelijk actie op ondernemen. Alle zakken en potten met rijst en pasta uit de voorraadkast. Met keukenpapier en bleekwater haal ik alle snuitkevertjes eruit. Heel zorgvuldig. De noedels zakken hebben ze allemaal gevonden. Chips! Dit zijn de enige zakken die ik niet in een extra zip-loc zak of pot heb gedaan. Heel stom. De rest van de pasta en rijst zit wel in zip-loc zakken en hebben geen beestjes. Stom, stom, stom. Nu alle noedelszakken naar buiten. Eerst denk ik ze allemaal weg te gooien. Als ik dat doe heb ik helemaal geen rijstnoedels meer. Ik besluit de zakken leeg te gooien in een grote plastic container en de snuitkevers eruit te schudden. De schone noedels gaan in nieuwe zip-locs en de vriezer in. Overal in de wereld zitten deze meel en rijst eters in het voedsel. We zien het normaal niet omdat het meeste voor verkoop in vriezers gaat om ze te doden, inclusief de eitjes. Dat moeten we hier dus zelf doen. Had ik gelijk moeten doen maar daar heb je wel veel vriezerruimte voor nodig. Zo red ik zeker 6 zakken noedels. Als ik de voorraad kast helemaal schoongemaakt heb met bleekwater kan ik alle voorraad weer terugzetten. Ik controleer ook de andere voorraadkast met meel en bloem. Daar zit alles in containers. Gelukkig hebben ze zich daar niet naar verplaatst. Ondertussen is het 1930 en heb ik geen puf meer om uitgebreid eten te maken. Ik bak een boerenomelet met paprika en ui. Ok lekker.

Woensdag 25 Juni, 2025 Wasdag en een expeditie naar Agakauitai

Er is voorspeld dat het vandaag mooi weer is. Hoog tijd voor een aantal wassen draaien. Om 0700 de eerste erin. Om 1000 heb ik er vier gedaan. Dan nog een voor Marelief omdat ze me geholpen hebben met reparatie van de ballooner. De hele ochtend bezig met wassen. Het weer zit gelukkig mee. Alles kan lekker drogen in de zon. 

Het is een prima baai hier. Heel rustig. Het enige nadeel zijn de vele vliegen als het mooi zonnig weer is. Altijd wat. Als alle wassen gedraaid zijn inclusief een voor K&E gaan we met drie dinghy’s naar andere baai. We willen een stukje proberen te wandelen op Agakauitai. Het kleine eiland naast Taravai.

Het is heerlijk zonnig weer. Er staat een huisje van de neef van Herve met daaromheen veel fruitbomen. 

Er is niemand thuis. Van Herve hebben we toestemming gekregen om wat fruit te plukken. We vinden papaja, perssinaasappels en citroenen. We banen ons een weg door het bos langs de hoge rotswand. Lars kap voor de kippen die achter ons aan huppelen een kokosnoot open. 

Ze stormen er met z’n allen op af. Zo te zien is er al een tijd niemand geweest die ze gevoerd heeft. Een echt pad omhoog vinden we niet. Er is alleen een weg langs de rotswand omhoog. 

Iets te steil en alleen neem ik het risico ook maar niet om verder omhoog te klimmen. In de ondiepe baai voor het huis zwemmen de jonge haaitjes rond. Ze komen nieuwsgierig dichtbij. Karin heeft het nog niet zo op haaien. Die blijft lekker in de dinghy, lol

We varen verder langs het eilandje en iets verderop zwemmen we heerlijk in het ondiepe water. Op de terugweg komen we door super helder water en zien de mooie koraalriffen duidelijk onder ons. Hier moeten we morgen maar eens gaan snorkelen. S ’avonds hebben we een gezellig etentje samen aan boord van Filou de Mer. Karin&Eric hebben tonijn sashimi meegenomen. Een heerlijk voorafje. Als tussengerecht heeft Lars een mooie quiche gemaakt. Ik neem een Nasi Goreng mee waarbij Eric een satésaus heeft gemaakt. Zo hebben we een zeer gezellige avond.

Donderdag 26 Juni, 2025 snorkelen op het koraalrif

In de ochtend maken Marelief en Filou de Mer hun onderwaterschip schoon. Ik maak alle kuiptent ramen maar alvast schoon. Ik poets ze op met speciale kunststofspray. Ook weer gebeurt en kraakhelder. Zo maak ik alles netjes voor de komst van Josie. Nog vijf dagen. Vandaag is het ook nog mooi weer. Daar maken we maar al te graag gebruik van. De komende dagen komt er veel wind en regen. We varen met twee dinghy’s naar het koraalrif in de andere baai om te snorkelen. Allemaal in wetsuit. Het is echt fris, 22°C. Prachtige koraal waaiers. We zien meerdere rif haaien, wit en zwartpunt. Karin heeft haar eerste angsten overwonnen en snorkelt heldhaftig mee..

Verder de gebruikelijke papegaaivissen en een grote schildpad. Na een drie kwartier wordt het echter koud en varen we terug. Niet voordat Lars twee snorkels heeft gered. Ik dan weer het anker van Lars. De sluiting op de schacht was losgeraakt. Terug aan boord zet ik de watermaker, droger en generator bij. Alles even optoppen en zoveel mogelijk de vochtigheid uit de boot halen. De voorhut maak ik voor Josie netjes op met schoon beddengoed. In de avond bereid ik voor mezelf een heerlijke verse salade met gebakken aardappelen en gebraden worstjes. Ik dwing mezelf om goed te blijven eten. De wind begint toe te nemen. Veel harde windvlagen en ook veel regen. De wind komt uit het Zuidoosten maar in de baai staat er door de heuvels om ons heen een Noordenwind. Daar hadden we al rekening mee gehouden met ankeren. Die ervaring hadden we hier al eerder gehad. Verder liggen we heel beschut tegen de deining.

Vrijdag 27 Juni, 2025

Deze dag staat er veel wind, is het erg bewolkt en zijn er veel regenbuien. Een binnendag. Ik kijk de tweede training van de Formule 1 races die dit weekend in Oostenrijk zijn. Ik bestudeer het weer voor de komende week. Ik hoop zo dat er een paar mooie dagen komen vanaf het moment dat Josie er is. De komende drie dagen zijn pet. Veel wind en regen. Josie belt via de app. Ze is bij haar zus in Los Angeles. Morgen vliegt ze van LAX naar de Cookeilanden met een tussenstop op Honolulu. Het is een hele reis. De dag erop naar Tahiti en dinsdag komt ze dan naar Gambier. Aan het einde van de middag hebben we spelletjes middag bij Marelief aan boord. Het wordt weer een gezellige middag en avond met Wizard en Monopoly Deal. Als ik om 2000 terug aan boord ben maak ik een paar tosti’s.

Zaterdag 28 Juni, 2025

Vandaag een rustige dag. In de ochtend kwalificatie van Grand Prix van Oostenrijk. Josie is deze morgen uit LAX vertrokken voor haar eerste vlucht via Honolulu, Hawaï naar Rarotonga op de Cookeilanden. Vandaar naar Papeete voor een twee dagen stop.

Ik kijk een film en bestudeer de weerkaarten. De wind is tot morgen hard en uit het oosten. Dan even geen wind en zondagavond weer hard uit het oosten. Ik ga denk ik morgen alvast naar Rikitea. Dan maandag middag of dinsdag vroeg naar Totegegie vliegveld eiland. Het ziet er naar uit dat de wind dinsdag middag door gaat draaien naar NO en N. Dat is gunstig. Dan kunnen we naar Puaumu. Hopen dat de regen gaat meevallen. De voorspellingen zijn niet al te optimistisch.

Zondag 29 Juni, 2025 Terug naar Rikitea

Deze morgen eerst de Formule 1 Grand Prix van Oostenrijk kijken. Max wordt door Antonelli in de derde bocht geraakt en ligt gelijk uit de wedstrijd. Niet best voor het kampioenschap. De strijd tussen Noris en Piastri is spannend maar omdat Max eruit ligt toch minder interessant. Om 1030 bekijk ik de weerkaarten. Er zou vanaf 1100 een kleine periode zijn met wat minder wind en regen. De vlagen in de baai zijn nog best heftig. Af en toe 30 knopen. Na veel afwegen besluit ik toch maar alvast naar Rikitea te gaan. Dat is halverwege naar Totegegie. Achter het rif bij Rikitea lig je ook rustig ondanks de Oostelijke wind. Vanavond en vannacht zou het nog hard gaan waaien. Met vlagen tot boven de 30 kn. Ik bind voor de zekerheid nog een tweede sleeplijn aan de dinghy. Om 1100 ga ik anker op. Langs de west kant van Taravai staan geen golven. Wel af en toe harde wind stoten. Als ik boven het eiland uit ben en naar het oosten moet wegdraaien kom ik pal tegen de wind.

Pfff heftig! Het regent en het waait als een idioot. Constant 24 knopen met vlagen tot boven de 30. De deining en golven beginnen al snel op te bouwen tot zeker 2.5 m. Pal tegen de wind in dus zeilen is geen optie. De meeste angst heb ik voor de dinghy. Die ligt behoorlijk aan zijn lijnen te rukken. Af en toe loop ik maar 1.5 kn. Dit wordt een lange rit (10 mijl). Geen pretje zo. Dan zie ik ineens dat de originele lijn van de dinghy is gebroken. Holi shit!! Als ik die tweede lijn er niet bij had gezet was ik nu de dinghy kwijt geweest. Geen mogelijkheid om in dit weer, met deze golven en deining in mijn eentje de dinghy terug te halen. Nog geen een keer heb ik hier in de atol in de afgelopen maanden twee lijnen op de dinghy gezet. Steeds heb ik hem aan één lijn gesleept. Wat een opluchting dat ik er twee lijnen op heb gezet. Pffff. Ik zet wel de gebroken lijn weer vast op de dinghy. De boot gaat behoorlijk te keer maar ik weet de dinghy dichtbij genoeg naar me toe te trekken om de tweede lijn weer vast te zetten. Na 1,5 uur ben ik eindelijk zover dat ik 90 graden naar het noorden van koers kan veranderen. De zeilen kunnen op. Een puntje genua en een halve bezaan. Al snel loop ik halve wind 8 knopen. Moet ook wel want als ik te langzaam ga, wordt de dinghy door de hoge golven opzij gedrukt. Met het gevaar dat hij kapseist. Normaal zou ik hem met dit weer uit het water halen maar dat is erg veel werk voor een paar uurtjes. Vanavond of morgen heb ik hem weer nodig. Op de oude tracks vaar ik tussen het binnenrif door. Met een aardige vaart om niet opzijgezet te worden door de harde wind. Gelukkig gaat het allemaal goed. Om 1330 kom ik ten anker. Met zoveel wind pakt het anker gelijk goed. Ik bericht de anderen dat ik er veilig ben. Even bijkomen. Dat was heftig. Ik bel met Josie. Die is aangekomen in Papeete. Geen problemen gehad met de douane betreft de reserveonderdelen. Dat is heel fijn. Ook heeft ze al tomaten, kaas en chocolade gekocht. Wauw top! Het is weer een heel fijn gesprek. Ik ben zo blij dat ze komt. Alleen is het toch een stuk minder leuk. Zeker met dit slechte weer. Hopelijk staat de wind goed over een week en kunnen we snel naar de Marquises en Tuamotus. Naar mooier en warmer weer. Aan het einde van de middag komen Yves en Nathalie van de andere Amel Super Maramu langs voor een drankje. Yves is de dokter en Nathalie de verpleegster op eiland. Wat? In heel de Gambier atol. Nog tot 15 Augustus. Daarna willen ze verder zeilen. Een nieuwe dokter is er nog niet. Een heel probleem voor de mensen op de eilanden hier. En Yves geeft aan dat het echt nodig is. Er zijn veel zieke mensen. Gisteren nacht moest hij nog naar het ziekenhuis voor een spoedgeval. Een niersteen. Als hij straks weg is dan zijn er alleen een tweetal verpleegsters. Als er moeilijke gevallen zijn kunnen die alleen met het ziekenhuis in Tahiti bellen. En de verbindingen op de wal zijn slecht. Geen goed vooruitzicht. Yves kijkt ook nog even naar mijn gezondheid. Bloeddruk is in ieder geval goed. Ik heb gewoon een goede massage nodig concludeert hij. Veel spanning in mijn lijf. Wel fijn dat hij even heeft bevestigd dat er op eerste gezicht niets bijzonders is en dat de pijn in mijn buik gewoon spanning is van alle bootperikelen is. Tegen 1930 varen ze met de dinghy in een behoorlijk windje weer terug naar hun eigen boot. Ik maak vanavond maar een nasi goreng uit de vriezer. Met satésaus die ik nog in de koelkast heb. Morgen een drukke dag.

Maandag 30 Juni, 2025. Airport strike Papeete

Vandaag haal ik in de ochtend om 0800 eerst verse stokbroden. Het regent nog steeds. Ik moet zelfs voor het eerst een regenjas aantrekken. De laatste keer was in August 2023 op de Britse kanaal eilanden toen we gingen fietsen. Daar regende het toen ook zo veel. Het wordt echt tijd om hier weg te gaan. Dat is nu wel duidelijk denk ik. Ik haal ook wat kip en gehakt. Gehakt hebben ze echter alleen in kant en klare hamburgers. Geen normaal pondje rundergehakt te krijgen. Nou ja het is gehakt. Terug aan boord neem ik lekker een vers stuk stokbrood. Daarna maak ik een bananenbrood. Als die in de oven staat ga ik alles binnen netjes schoonmaken. Een mooie schone boot aan Josie geven. Om 1400 is alles schoon en het bananenbrood klaar. Vanmiddag naar het vliegveld eiland. Ik zet alle apparatuur aan en wil net de dinghy aan twee lijnen achter de boot hangen als ik een appje krijg van Daniela. Er is een staking bij het vliegveld grondpersoneel in Tahiti. Er was al voor gewaarschuwd. De vlucht van Tahiti naar Gambier was eergisteren ook al gecanceld. Dat vertelde Yves want er zouden medicijnen voor het ziekenhuis komen. Holly Moly!! Heeft Josie al twee vluchten gehad van LAX naar Rarotonga en naar Tahiti. Zit ze nu vast in Tahiti. Het zit niet mee. En het blijft regenen. Niet om vrolijk van te worden. Ik bel met Josie. Ze heeft in ieder geval een leuke dag gehad in Papeete. Het is maar afwachten wat er morgen gebeurt. Ze gaat in ieder geval op het vliegveld kijken. Om 0635 zou ze moeten vliegen. Ik wacht het maar af. Zit niet veel anders op. Ondertussen onderzoek ik de lekkage op het dekluik in doucheruimte voor. Yves attendeerde me erop dat hij daar ook last van had gehad. En dat het niet het luik rubber is maar de kit in de dak sponning. Nu ik dat regelmatig controleer lijkt het er toch echt op te lijken dat dit ook bij mij zo is. Niet een rubber maar de sponning. Nu het zoveel regent komt het water toch echt door de kit van de sponning. Chips!!! Moet ik het hele luik eruit halen! Maar het regent de hele tijd? Niet nu dus en maar steeds drogen. Dit is geen goed teken. Hopelijk is de dek sandwich goed dichtgemaakt en is het alleen de kit. Anders loopt er water in de sandwich van het dek. Ik maak vanavond maar weer eens een spaghettisaus. Met hamburger gehakt. Ik denk dat ik dat op de inductieplaat doe. De eerste gasfles begint al leeg te raken. Ik heb er nog wel een maar als het ff kan beter sparen. Ik zet de generator bij. Zo kan ik de accu’s laden en tegelijk de droger en de boiler bijzetten. Komt mooi samen zou je zeggen. Als ik halverwege het snijden van de groentes ben stopt ineens de generator. Nee he! Dat kan er ook nog wel bij vandaag. Pff!!  Dit is zeker niet mijn dag. Als ik in de machinekamer kijk staat de generator te stomen. Oververhit. Het lijkt alsof er geen zee koelwater binnen komt. De wierpot is leeg. Verstopping? Als ik erin kijk zie ik niet echt iets bijzonders. Wat nu weer?? Ik laat hem eerst maar eens afkoelen. Geen inductie dus! Ik ga eerst eten maken op gas Een mooie volle saus met wortels, uien, een paar diepvries boontjes, een paar verse paprika’s en witte kool. Verder een blik tomaten, blik champions en tomatenpuree. De hamburgers uit elkaar plukken voor de gehakt en samen met knoflook bakken. Het wordt een prima maaltje. Genoeg saus om nog voor twee keer in te vriezen. Na het eten naar de generator problemen kijken. Ik leeg de wierpot met de waterstofzuiger. Dan vul ik de koelvloeistof bij die overgekookt was. Niet genoeg in mijn jerrycan. Moet ik de grote jerrycan uit de bakboord store halen. Kan er ook nog bij. Het regent nog steeds pijpenstelen. Pfff. De zijflap van de kuiptent span ik over de railing en zet een buitenkussen aan de windkant. Zo kan ik de bakboord store in ieder geval zoveel mogelijk drooghouden. Als ik het koelwater ook bijgevuld heb denk ik eerst de impeller pomp open te maken om te kijken of er geen ribben kapot zijn door het droog draaien. De pomp zit echter op een onmogelijke plek. Ik heb al twee boutjes los als ik besluit om hem toch maar dicht te laten. Niet het aller verstandigste maar het deksel eraf halen is een crime. Ik start de generator en die wil wel draaien maar slaat gelijk weer af. Dan zie ik dat het fout knopje uitstaat. Dat is natuurlijk omdat de motor over verhit raakte. Als ik deze weer indruk start de generator wel. Ik houd het nog even in de gaten. Voel aan de koeler en de koelwaterpomp. Het lijkt goed te gaan. Pffff de makkelijkste fix gelukkig. Hopen dat de impeller niet beschadigd is. De generator draait in ieder geval weer. Ik moet er niet aan denken in dit regenachtige en zwaarbewolkte gebied geen generator te hebben. Dan wordt het echt behelpen.

Afijn droger en boiler weer bij. De accu’s verder opladen en de boel drogen. Om 2000 belt Elke me op. Gezellig. Zij zitten in Nuka Hiva. In de Marquises. Daar is het ook af en toe aan het regenen maar een stuk warmer. Fijn om met ze te praten. Ik vertel natuurlijk over wat er allemaal gebeurd is vandaag. Het ziet er niet goed uit. Blijven lachen  . Nog even volhouden zullen we maar zeggen. Lastig af en toe. Het weer is gewoon extra deprimerend. Dat helpt niet. Je gaat niet ff lekker wandelen en van de omgeving genieten. We kunnen echter niets anders dan ons erbij neer leggen. Een filmpje dan maar vanavond.

Dinsdag 1 juli, 2025 Another rainy and windy day.

Gisterenavond tot laat film afgekeken. Deze morgen probeer ik uit te slapen. Lukt niet echt. Het regent weer, pfff. In Nederland is het hitte golf lol. Omgekeerde wereld. Na een kop koffie bekijk ik de weersvoorspellingen. Niet echt om vrolijk van te worden. Om 0830 appt Josie dat ze al op het vliegveld is geweest en ze een vlucht heeft kunnen reserveren voor zaterdag. De staking lijkt morgen opgeheven te worden. Nou die paar dagen kunnen er ook nog wel bij. Als ik mijn ontbijtje stokbrood op heb besluit ik maar iets nuttigs te gaan doen. De olie en filter van de generator moet vervangen worden. Het regent dus niet veel anders in het verschiet. Geen moeilijke klus. Ook wel eens lekker. Als ik klaar ben besluit ik maar een duik te nemen. Even het roet van de generator op de bakboord romp weg wassen en wat onderwaterschip, het log, de sensor van de sonar, stukje ketting en het onderwaterschip van de dinghy. Als ik klaar ben neem ik een warme douch. Een voldaan gevoel en weer wat beweging en ademhalingsoefeningen. Ik bel met Josie om te horen hoe het in Papeete is. Ze is naar een andere Air B&B gemoeten maar was gelukkig slecht 10 minuten verder op. We kletsen wel 50 min over van alles. En ze kijkt of ze nog wat avocado’s mee kan nemen. Tegen het einde van de middag maak ik een paar panini’s met ham en kaas. Ook weer contact met John & Shannon en Kurt & Elke. Kijk er wel naar uit om ook met hen weer samen op te trekken.

Woensdag 2 juli, 2025 Dek Luik

Als ik wakker word schijnt de ZON. Niet te geloven. Heerlijk zonnetje!! Het leven is gelijk zo anders. Na de koffie besluit ik dat ik gebruik moet maken van deze mooie dag. Ik ga het dekluik eruit halen! Kijken of ik de silicone kit kan vervangen zodat het luik niet meer lekt. Het maakt de boot iedere keer weer vochtig en dan moet er weer gedroogd worden of anders gaat het schimmelen.

De eerste schroeven gaan er redelijk snel uit. Dan blijkt dat 10 van de 24 geen schroeven zijn maar bouten. Shit. Hoe kom ik bij de moeren? Alles zit dicht binnen. Ik probeer wat spanning op de bouten te houden tijdens het draaien. Zo krijg ik uiteindelijk met veel moeite alle bouten los. Hoe moet dat dadelijk met vastzetten? Eerst maar eens alle oude kit wegsteken en de boel schoonmaken.

Om 1300 ben ik al een aardig eind als ook Marelief en Filou de Mer terugkomen op Rikitea. Ik vraag Eric of hij even kan komen adviseren. Als hij er is leg ik mijn plan uit. Eerst een pilot gaatje boren met een klein boortje en dan van onder een groter gat op de 10 plaatsen waar een bout zit. Zo kan ik met een dopsleutel de moer op de bout draaien. Eric vindt het een goed plan en biedt gelijk aan om te helpen. We boren de pilot gaten vanaf boven en de grote van onder. Dan kitten we alles in. Ondertussen is er een supply schip aangemeerd. Het is de oude die meestal geen groentes en fruit bij zich heeft. Karin wordt ongeduldig want het luik neemt veel meer tijd dan gehoopt. Om 1430 vaart Eric snel naar Marelief terug om Karin op te pikken. We moeten echter nu even door want de kit gaat anders drogen voor het vast zit. De gaten zijn eigenlijk net te klein. De dop blijft iedere keer steken en is ook nog eens te kort. Met veel moeite weten we uiteindelijk het luik vast te zetten in de nieuwe kit om 1500. De boot is een grote puinhoop. Eric en Karin gaan naar de wal om te kijken of er wat nieuwe groente en fruit is. Ik begin met het opruimen en de kit en de rand afwerken. Gelukkig is het de hele tijd droog en mooi weer. Een hele opluchting dat het gelukt is. Een grote klus. Waarschijnlijk moeten de andere twee luiken op zijn tijd ook. Nu lijken die nog droog, maar even aankijken. Ik zou ook niet genoeg kit hebben. Eerst alle gereedschap opruimen. Wat je allemaal opentrekt om een klus te doen. Ongelofelijke. Dan alle afgestoken kit opruimen en opzuigen. Wat een zooitje. Om 1730 ben ik een heel einde. Karin en Eric zijn terug. Geen groente op deze boot! Blij dat Josie wat extra meeneemt. Ik zet de generator bij en de droger voor om de plafond vinyl te laten drogen. Dan gelijk ook maar even koken op inductie. Ik heb de hele dag niet gegeten omdat ik de klus af wilde maken nu het droog is. Macaroni met de saus die ik van de week gemaakt heb. Het is een hele drukke dag zo. Geen moment rustig in de zon kunnen zitten. Allemaal voor een goed doel, lol. Als ik om 1830 Josie terugbel omdat ze blijkbaar eerder gebeld heeft komt ze met een verrassing. Ze is gebeld door de vliegmaatschappij dat er morgen een extra vlucht gaat en dat ze mee mag. Ze komt dus morgen al. Yoehoe!! Dat is gaaf!! Dat verandert wel wat zaken. Ik wilde morgen het vinyl vastzetten als het met zekerheid goed gedroogd is. Dat komt nu niet uit. Als de batterijen vol zijn en het koken klaar zet ik ook de droger uit. Na het eten bel ik eerst met Elke en Kurt. Die hadden ook gebeld. Veel contact met hen. Erg fijn. Ik voel dat het vinyl eigenlijk droog zat is. Dan gelijk afmaken. De afwerk rand en het houten afdek frame had ik al schoongemaakt en van lijm ontdaan. De silicone is ondertussen ook al vrij ver uitgehard. Mooi. Om 2130 heb ik alles op zijn plek. Snel even de wandjes schoonmaken en met Pledge poetsen. Zo is alles klaar voor Josie’s komst. Nu ik nog even scheren. Om 2200 val ik uitgeput op de bank. Pffff. Dat was een lange dag. Morgen vroeg op, stokbrood halen en dan naar Totegegie varen. Om 1100 landt Josie. Spannend!

Donderdag 3 Juli, 2025 Arrival of Josie

Vroeg in de ochtend krijg ik een whatsapp dat Josie op het vliegtuig zit. Ze maakt eerst nog een tussenlanding dus zal er rond 1230 zijn. Mooi. Kan ik nog vers stokbrood halen en dan naar Totegegie vliegveld eiland. Ook neem ik gelijk stokbroden mee voor Karin en Eric. Daar drink ik nog een kop koffie en om 0930 maak ik de boot klaar om te vertrekken. Er staat een behoorlijk windje, 18 knopen en pal tegen. Ach het is maar 6 mijl. Een uurtje op de motor. Op 100 m naast de kleine vliegtuig terminal laat ik het anker vallen.

Geweldig. En het is gelukkig zonnig weer! Kunnen mooi alle kuipkussen weer naar buiten. Geeft toch een fijnere sfeer. Heel fijn dat het zulk mooi weer is en het niet regent. Om 1215 vaar ik met de dinghy naar het kleine ferry haventje. Naast het terminal gebouwtje kan ik aanleggen. Dit is werkelijk waar de kortste afstand van een vliegveld naar ons huis die ze ooit afgelegd zal hebben.

Josie landt precies op tijd. Binnen 5 minuten vliegen we elkaar in de armen. Zo fijn dat ze er eindelijk is. Een prachtig welkom.

Vijf minuten later hebben we de bagage in de dinghy en varen we naar Abayomi. Wat een geweldige manier om aan boord stappen. We kletsen de oren van elkaars hoofd. En het is Sinterklaas! (For the English speaking that is not Santa Clause but another generous Dutch Saint, lol) Ze heeft zo veel nieuwe onderdelen meegenomen. Nieuwe aas voor het vissen, lipseals, watermaker onderdelen, tomaten, avocado’s, komkommer, chocolade, nieuwe battery protector, en nog veel meer. Ik voel me jarig. Geweldig.

Heel veel te vertellen. Het blijft de hele dag mooi weer. Fantastisch! Haar lamacorn krijgt een plekje op de eerste rij naast Aapje en de bij. Het aapje is de bootmascotte die altijd veilig de wacht houdt en goede uitkijk houdt. Of kijkt hij vandaag naar Lamacorn? 

We maken samen een heerlijke Thaise noedels. Josie blijkt een gepassioneerde kok. Ze houdt ook van pittig eten met al haar reizen en werk ik Azië. Ze heeft zelfs vier jaar in Zuid-Korea gewerkt. Veel raakvlakken. Zo leuk en zo blij dat deze reislustige dame aan boord is.

Vrijdag 4 Juli, 2025. The 4th of July

Vandaag is natuurlijk een grote dag in de Verenigde Staten. The Fourth of July. Nou hier is het weer omgeslagen en regent het de hele ochtend. We willen gaan snorkelen op de False Pass. Niet deze morgen. Het is binnen een stuk aangenamer. Josie geeft blijkbaar niet zo veel om The Fourth of July en is meer geïnteresseerd hoe alles op de boot werkt en waar alles ligt. We nemen een koffie en een yoghurt. Ik laat Josie veel spullen op de boot zien en leg van alles uit. We hebben een hele gezellige ochtend ondanks de regen en ruimen veel nieuwe onderdelen voorlopig even op. Komt later wel. We bekijken de weersvoorspellingen. Allemaal zeer wisselend. Er is misschien een heel, heel klein window om maandag naar de Marquasas te vertrekken. Heel klein. Aan het einde van de ochtend begint het gelukkig een beetje op te klaren. Ik ben zo blij dat het gisteren mooi weer was. Ik moet er niet aan denken dat ik Josie in deze regen had moeten ontvangen. Zo deprimerend. Nu heeft ze in ieder geval de zon gezien en heeft een idee hoe mooi het kan zijn. Na een lekkere stokboord lunch zoeken we de snorkel spullen bij elkaar en springen snel in de dinghy. Gebruik maken van elk mooi weer moment. Al snel zien we de eerste rif haai. Een zwartpunt rif haai. 

En grote groupers. Prachtig. Echt helemaal naar buiten kunnen we niet want daar staat een behoorlijke stroom. Het is nog afgaand tij. Binnen het rif zien we al snel weer een haai en nog meer mooie rif vis en koraal. Een succesvolle snorkel. Wel een met een gigantische plens bui die over ons heen komt. We zien meer onder dan boven water door de zware bui. Ook die gaat weer voorbij en we varen met een wisselend bewolkte lucht terug naar Abayomi. Daar maak ik nog een deel ankerketting schoon. Had ik al een paar keer niet gedaan en dan begint het toch aan te groeien. De laatste 40 m doen we morgen wel voor we anker op gaan. Na een warme douche bekijken we de weersvoorspellingen. Het is een heel klein window maandag. We besluiten morgenvroeg terug te zeilen naar Rikitea om op alles voorbereid te zijn. Dan doen we wat boodschappen en zijn we elkaar moment klaar om te vertrekken uit Gambier. De kans is aanwezig dat de isobaren tussen de hoge en lagedruk gebieden net gunstig genoeg liggen voor de eerste twee dagen om weg te komen. Een hele kleine kans. De volgende is echter misschien pas over twee weken. We willen liever naar het warmere weer. Het wordt een gok. Zou zo maar de enige kans kunnen zijn voor de volgende weken. We maken vanavond een heerlijke salade met gebakken aardappelen. Ondertussen maakt Josie ook haar eerste yoghurt. (

Als kers op de taart een wodka met verse zelf uitgeperste pompelmoes sap. Dat alles terwijl de levensverhalen van elk van ons over tafel stromen. De dag vliegt om.

Zaterdag 5 Juli 2025 Back to Rikitea to provision

Vandaag varen we om 0930 terug naar Rikitea. We hebben besloten dat we de laatste proviand gaan inslaan zodat we elk moment dat de wind goed staat naar de Marquises kunnen vertrekken. We hebben maar twee dagen Oostenwind nodig om uit dit gebied weg te komen. Daarna zullen we weer in de (oostelijke) Trade winds terecht komen. Het verandert echter constant. Erg moeilijk om een juiste beslissing te nemen. Het echter wel duidelijk dat we elke mogelijkheid moeten aanpakken want anders zitten we hier nog weken vast. We willen naar warmer weer. Weg uit dit regenachtige en toch wel frisse winter klimaat. Samen maken we de boot klaar voor vertrek. De wind komt nu mooi uit het oosten dus kunnen we voor de wind terug naar Rikitea. Een leuke relaxte eerst zeiltocht voor Josie. We halen het anker op en varen op het zeil weg. Zonder de motor te gebruiken. Al snel lopen we 6 tot 7 knopen op de 20 knopen wind. Heerlijk voor het lapje. Tussen de binnen riffen varen we op de genua het laatste stukje naar de ankerplaats. Net voor het ankeren halen we de genua binnen en starten de motor om makkelijk en goed om 1130 ten anker te komen. Snel pakken we de dinghy en varen naar de wal om voor de middagsluiting van de supermarkt boodschappen te doen bij Magasin JoJo. Onderweg komen we Karin & Eric tegen die natuurlijk heel nieuwsgierig zijn naar mijn nieuwe bemanningslid Josie. Ze kletsen elkaar gelijk de oren van hun hoofd. Leuk. Goede vibe. We kopen van alles voor de komende weken. Op de terugweg zwaait Lars van Filou de Mer dat we even langs moeten komen. Het is al 1215 dus de andere supermarkt waar we nog langs willen is al dicht voor de lunch. Die is pas weer om 1500 open. Nadat we alle bevroren producten in de vriezer hebben gegooid varen we naar Lars en Isabel. Die hebben voor iedereen pompoensoep gemaakt. Heerlijk. Mooie gelegenheid voor Josie om ook met hen kennis te laten maken.  

We maken in de middag een leuke wandeling op het eiland. Op pompelmoes en citroen jacht! Onderweg komen we ook openbare papaja bomen tegen. Hij is vrij hoog maar ik klim er toch in. Er hangen prachtige grote papaja’s in. Als ik bij de tweede probeer te komen breekt de hele boom af. Met papaja boom en al donder ik op de grond. Ik schaam me dood want er hangen ook nog kleine papaja’s in die nog niet rijp zijn om te plukken. We maken ons snel uit de weg. Op het terrein van het oude vervallen klooster gaan we op zoek naar pompelmoes en citroenen. De boom waar we ze in het verleden hebben geplukt is helemaal leeggeplukt door Karin en Eric. Hun hele boot ligt vol met pompelmoezen voor de sundowner. LOL. Niet alleen zij natuurlijk. Alle cruisers weten ondertussen dat hier pompelmoes hangt(hing) We lopen verder en vinden zo waar een nieuwe citroen boom. Prachtige grote citroenen. Of zijn het nou limes? Op de terugweg lopen we langs een ander stuk land dat openbaar lijkt. Daar vinden we toch nog de pompelmoezen. Mooie grote. We laden onze rugzakken tot de rand vol. Als we langs een van de lokale huisjes lopen krijgen we ook nog een hele doos met rijpe bananen. Prima voor de komende dagen en de rest gooien we in de vriezer voor bananen brood. In het dorp worden we hartelijk ontvangen door de eigenaresse van supermarkt Terehere. Daar kopen we nog kippenpoten, keukenpapier, wat koekjes, spa rood en cola. Ook krijgen we van de eigenaresse verse gember. Het is een aardige rekening maar krijgen van de zoon een lift naar de kade.

Dat scheelt want bij elkaar hebben we veel te veel spullen om terug te wandelen. Een hele leuke en gezellige dag. Samen ruimen we alle boodschappen op en wassen de citroenen en pompelmoezen. Een mooie vooorraad

Ik maak de blog af en ondertussen heeft Josie heerlijke kokosbrood met banaan en kaneel in de oven gegooid voor ons toetje na de Thaise noedels. Het leven ziet er weer een stuk gezelliger uit kan ik wel zeggen. Morgen gaan we naar het eiland Taravai. De Polynesiër Herve is jarig. Bij hem kunnen we ook verse sla en een grote tros bananen krijgen. Vanaf Taravai is het bovendien een klein stukje naar de NW-pass. Als het weer goed is kunnen we dan maandag zo de Atol uitvaren naar de Marquises. Keep your fingers crossed we will get the favourable wind we need. Mooie vooruitzichten. Meer daarover in de volgende blogs!

Later xoxo