Dinsdag 23 April, 2024 Sainte Louise, Marie Galante Guadeloupe
Na ons ontbijtje en het voor de tweede keer verven van de buitenboordmotorkap varen we met de dinghy naar de wal. We willen voor we naar Dominica vertrekken ook dit eiland nog rondtoeren. We proberen een scooter te huren maar dat blijkt niet mogelijk, Niets meer beschikbaar. Dan maar een autootje. We rijden naar het Noorden. Shannon heeft nog een telefoonafspraak. Pfff het wordt wel een beetje lastig om zo rustig rond te toeren. We rijden naar het Noorden en daar blijkt uiteindelijk geen bereik te zijn. Tja, dat heb ik niet in de hand. De vele telefoongesprekken zijn wel een puntje. Het is storend in de flow. We besluiten naar het oosten te rijden. Uiteindelijk lukt het niet om telefoonbereik te krijgen. Shannon chagrijnig. Tja. We zijn op reis. Dan gebeurt dat. Het feit dat we aan boord Starlink hebben maakt maar weer eens duidelijk hoe makkelijk we het hebben aan boord. We komen uiteindelijk bij de Moulin Brezard uit. Een van de ooit 100 molens op dit eiland. Het is een van de vele molens die werd gebruikt om suikerriet te persen. Marie Galante is een van de eilanden waar op grote schaal rum werd en wordt gemaakt. Nu natuurlijk in een moderne destilleerderij. We bezoeken de destilleerderij Bellevue. De oude molen staat er ook nog als een relikwie. Het hele proces is te volgen. Prachtig om te zien. Wat er aan sap uit zo'n stukje suiker riet komt is verbazingwekkend. r is echter 1000 liter nodig voor 120 liter rum.
Helaas was de proeverij maar tot 1300 open. En het is 1330. Fransen! Kom niet aan hun lunchpauze😊. We rijden naar een van de kapen. Caye Plate. Onderweg staan een aantal Fransen te zwaaien. Of we ze een lift kunnen geven naar hun auto 5 km terug. Een van de mannen heeft zijn enkel verstuikt tijdens een lange wandeling. Het blijken de mannen en vrouwen van twee van de Niji 40 race boten te zijn. Een van de mannen is als eerste geëindigd. Leuk om even met ze te babbelen. Nadat we ze afgezet hebben rijden we verder naar Caye Plate. Een kleine wandeling tussen de struiken en boompjes brengt ons bij twee grote grotten. Mooi punt om de drone op te laten. We maken prachtige beelden en video’s.
Waanzinnig deze natuurlijk gevormde grotten. Hierna rijden door naar Gueule Grand Gouffre. Nog zo’n mooie kaap. Deze is dicht bij het parkeerterreintje. En wie komen we daar tegen? De mannen van de race jachten. Leuk moment om een paar drone foto’s te maken met de teams. Ik laat de drone op en vlieg tegen de wind naar zee. Er staat aardig wat wind. De drone heeft er duidelijk moeite mee. Als ik wat verder weg ben gaat het beter. Zullen we door het gat vliegen? Moet kunnen. Met de wind mee. Als ik de drone voor het gat heb lijkt het goed te kunnen. Ik vlieg er doorheen en we zien de drone in het gat. Dan echter raak ik de controle kwijt. Shit. De drone vlieg door de turbulentie tegen de binnen kant van de krater. Ik heb geen mogelijkheid om hem te corrigeren. Shittttt. De drone stuitert nog een keer tegen de muur en dan stort hij neer in het water. Drone weg. Fuck. Stom! Te veel risico genomen. Drone weg! 370 Euro armer en geen drone meer. Dat is een harde dobber. Alle videobeelden ook verloren. De foto’s heb ik nog wel.
Die worden gelijk op de mobiel opgeslagen. De videobeelden van Caye Plate en deze kaap echter niet. Dat is slikken. De drone is onbereikbaar. Tweede drone verloren in 10 maanden. En voorlopig dus geen drone beelden meer in deze blogs. We rijden verder langs de kust. Langs Vieux Port en dan terug naar Sainte Louise. Onderweg maken we nog een korte wandeling door de mangrove bij Vieux Port. Bij mij is even het gemoed op een laag puntje. Als we in Sainte Louise zijn tanken we de auto af en zien ook een supermarkt, Mooi nog even uitgebreid boodschappen doen nu we de auto nog hebben, Straks in Dominica is er niet zoveel beschikbaar waarschijnlijk. We laden alle boodschappen uit op het begin van de pier. Bij de muziektent hebben een steekwagentje wat ik even mag lenen. Dat scheelt een hoop gesjouw want de pier is lang. Terug aan boord bergen we alles op. Ik verf snel de buitenboordmotorkap voor een derde keer. (Mooi scrabble woord!) Shannon maakt ravioli met rode saus. Lekker maar voor mij een voorafje. Ik moet echt meer eten en dat is niet eenvoudig want Shannon eet bijna niks. Lastig.
Woensdag 24 April, 2024 Sainte Louise, Marie Galante naar Portsmouth, Dominica
Shannon heeft wéér videomeetings. Het is niet anders maar leuk vind ik het niet. Het is storend in de cruiser flow. Storend in het hier en nu. En steeds op de mobiel en internet. Je merkt er is enige irritatie😊. Ik neem de dinghy en breng het vuil weg en haal nog wat bananen, brood, platanen en een avocado. Euro 4.5 voor een grote avocado. Twee keer zo groot als in Nederland maar wel erg duur. Alles bij elkaar €14. Het leven is duur hier. Terug aan boord maak ik de boot klaar. De kleine buitenboordmotor in de locker. Het bootje slepen we wel. Om 10:45 trekken we de spijker eruit. Bye Bye Guadeloupe. Op naar Dominica. We kijken ernaar uit. Er staat een lekker windje en we lopen 6 tot soms 8 knopen. Aan de wind. Later zelfs ruime wind. Maar weer eens drinkwater maken. Het is de laatste tijd lastig. Het zee-inlaat filter slaat steeds vol met lucht door de beweging op de deining. Dat is heel slecht voor de hogedruk pomp. Dat baart zorgen. Uiteindelijk na 3 keer opnieuw opstarten lukt het. Maar de ppm’s zijn iedere keer weer hoog bij opnieuw opstarten. Dan moet je iedere keer weer wachten tot het voldoende gezakt is. Misschien moet ik de membranen nu toch ook echt gaan vervangen. Een hele klus waar ik tegenop kijk. Nu lekt er niets maar als ik alles uit elkaar haal is er kans op lekkages. We maken uiteindelijk 250 liter water. En laden de accu’s weer helemaal vol. Bovendien in de achterhut ook nog even de droger aangezet. Daar alles ook weer optimaal droog. Om 1430 varen de baai binnen. Prince Rupert Bay. Shannon is weer aan de telefoon. Ik vaar nog maar even verder want dan kunnen we ook nog 45 minuten langer drinkwater maken. Als we teruggedraaid zijn is Shannon eindelijk weer beschikbaar, We gaan samen ten anker. Eerst lijken we goed te liggen maar als de wind of stroom draait komen we wel erg dicht bij een ander schip. We halen het anker weer op en verplaatsen iets. Nu komen we echter weer dichter bij een ander schip. Pffff. Had beter gekund maar voorlopig is het wel ok. Even in de gaten houden. De andere boot ligt op een boei dus die heeft een vrij kleine draaicirkel. We nemen een sundowner. De irritatie neemt bij mij weer toe als Shannon met hapjes naar buiten komt maar klaarblijkelijk alleen voor haarzelf. Nou ja zeg! Ik had tijdens de lunchtijd snel even een paar sneetjes brood gesneden omdat ik stervende van de honger. Dit terwijl ik in mijn eentje bezig was met zeilen, uitkijk, de watermaker en de generator. Dat was blijkbaar niet goed gevallen. Ze had ook kunnen voorstellen om even wat te eten te maken terwijl ik zo druk bezig was. Nu breekt mijn klomp! Zij bezig met allerlei telefoongesprekken en video calls. Ja Ja. Dit gaat zo niet de goede kant uit. Ik voel me steeds meer alleen bezig met alle dagelijks zaken die moeten gebeuren om de boot operationeel, schoon en in goede staat te houden. Dat is prima als ik alleen ben. Dan maak ik ook alleen overal gebruik van en maak ik alles alleen vuil. Ik zie te weinig commitment van Shannon om meer te leren en mee te helpen. Er is weinig tot geen zelf initiatief. Dan kan zo niet langer. Ik heb zo een passagier en geen medecruiser. We zitten zo duidelijk niet in dezelfde flow . Het constant op de telefoon zitten en in allerlei video calls is stortend en onderbreekt constant de tegenwoordige tijd en rust. Het genieten van het hier en nu. Zonder gestoord te worden door allerlei telefoontjes en facebook gedoe. We hebben duidelijk twee verschillende agenda’s. Eerst maar eens macaroni maken.
Donderdag 25 April, 2024 Portsmouth anchorage
Na het opstaan eerst maar eens een aantal wassen draaien. We draaien er drie. Dan de grote buitenboord aan de dinghy hangen en testen. Erg spannend. Hij spuugt in ieder geval weer water maar echt veel vind ik het niet. Ik vaar een aantal proef rondjes. Hij loopt niet warm. Echt gerust ben ik er niet op. In het verleden heb ik er niet echt zo op gelet hoeveel water hij spuugde. Nu twijfel ik. We varen als de wassen opgehangen zijn naar de Customs om in te klaren. Dat gaat redelijk makkelijk. Ik had via Sailclear moeten inklaren op het internet. Vergeten. Nu kan het in het kantoor maar ik heb mijn telefoon niet bij me. Voor de login heb je een passwoord nodig. Ik doe een gok en die blijkt direct goed te zijn. Pfff gelukkig anders had ik eerst weer terug gemoeten naar de boot. Met 15 minuten zijn we klaar. We varen naar het dorpje Portsmouth toe. Aan de noordkant van de baai. We lopen wat door het dorp en nemen een lunch in een restaurantje aan het strand.
Om 1430 varen we terug naar de boot. De was is droog en kan weer weggenomen worden. Daarna een duik in het water. Ik ga gelijk weer even onder de boot door om de aangroei te verwijderen. Beetje bijhouden scheelt veel snelheid. Zo blijft het behapbaar. Het zijn voornamelijk kleine bruinrode sponsjes die aanhechten. Die wrijf je eenvoudig weg met een keukensponsje. Hier en daar ook wat kleine kokkeltjes. Die schuif je er nu nog zo af. De bruine sponsjes worden er wel steeds meer. Uiteindelijk ben ik er ruim een uur mee bezig. Nou goede work-out! Ook Shannon ziet in dat het zo niet gaat werken op langer termijn. We zitten gewoon met andere agenda’s en prioriteiten. Dat heeft ook invloed op de sfeer. Shannon vindt haar werk en doel om snel miljonair te worden blijkbaar belangrijker. Leuke commitment maar daarnaast moeten er op de boot gewoon taken gedeeld worden. We maken er beide gebruik van. We komen voorlopig tot de conclusie dat het misschien beter is om afscheid te nemen. In de komende week gaan we samen Dominica verkennen. Daarna vliegt Shannon waarschijnlijk naar huis. We hebben veel mooie momenten gehad samen maar zo verder gaan is voor beiden geen optie.
Vrijdag 26 April, 2024, Portsmouth Anchorage.
De ochtend rustig ontbijtje en wat zwemmen. Dan komt een van de lokalen langs, Elvis. Aanbevolen door Stefan die hier samen met Stella vorig jaar een maand lang waren met de Amel Super Maramu 2000 sv Malaka Queen. We spreken af dat Elvis ons vanmiddag meeneemt de Indian River op en langs een waterval. De rest van de ochtend heb ik een zware dobber te slikken en moeilijke beslissingen om te maken. De watermaker membranen lijken aan vervanging toe. De ppm komen maar heel langzaam beneden de 500 ppm. Een beetje de grens voor vervanging. Echt proeven doe ik het verschil nog niet. Als ik de vervangende membranen bekijk die ik in December 2021 heb gekocht en laten verschepen naar Nederland blijken ze niet meer vacuum gesealed te zijn. Shit. Wat nu? Ik whatsapp Darryl van Echotech2 (de fabrikant van de watermaker) Ik krijg te horen dat reinigen van de huidige membranen niet veel zin heeft. Als de watertesten boven de 500 ppm blijven moeten ze gewoon vervangen worden. De nieuwe membranen blijken slechts een houdbaarheid van 10-12 maanden te hebben na levering in hun vacuum verpakking. Shit. Dat zou betekenen €800 naar de knoppen!! En zicht op het niet kunnen maken van drinkwater. Dit zou een grote tegenvaller worden. Darryl geeft aan om het te proberen met deze membranen maar als ze uitgedroogd blijken wordt het geen succes. Tja wat nu. Weer een knoop in mijn maag. Ik heb de membraan houders (2) nog nooit uit elkaar gehaald. Allen dat is al een uitdaging. Als ik het doe met deze membranen dan bestaat de kans dus dat ik het nog een keer moet gaan doen. En ik heb geen watermaker. Een dilemma. Ik besluit om de tank nog een keer met de huidige membranen op te toppen. Dan maar een gok en kijken of deze vervangende membranen goed genoeg zijn. En hopen dat er geen andere zaken gaan opspelen als ik de boel openleg. Nu lekt er niets. Als de vervangende membranen niet goed werken moeten er bovendien eerst nog een keer nieuwe besteld worden. Dat kost ook veel geld en tijd.
De uitdagingen aan boord en de kosten stapelen zich op. Er is zoveel wat er speelt. Dat baart wel enige zorgen en knopen in de buik. Vanmiddag maar eens even aan de wal wat rondkijken. Iets leuks doen.
Om 1500 komt Elvis ons ophalen. We varen de Indian river op. Een beroemde plek omdat hier een deel van Pirates of the Caribbean 2 is opgenomen.
Het is een weelde van natuur. Nog geen 10 minuten van onze boot wanen we ons midden in de mangrove en jungle. Overal krabben langs de oever, leguanen in de bomen en veel vis in de rivier. Elvis weet veel te vertellen over de natuur. Hij roeit langzaam 45 minuten de rivier op. Onderweg komen we de hut tegen waar opnames voor de film zijn gemaakt.
Als we niet meer verder kunnen leggen we aan en maken een half uur wandeling door de jungle. Er groeien allerlei kruiden in het wild. Een deel van het bos is gecultiveerd. Daar groeien alle mogelijke soorten fruit. Bananen, mango’s, avocado’s, ananassen, koffie, kruiden en cashewnoten. Een weelde.
Uiteindelijk komen we in een eenvoudig barretje terecht van zijn neef. Daar mogen we allerlei soorten van de lokale rum proeven. Het is een topmiddag. Als het donker wordt lopen we terug naar de boot en varen roeiend terug over de rivier. De vuurvliegjes zijn nu overal te zien. Een magische tocht.
Als we aan de monding zijn gaat de buitenboordmotor weer bij en vaart Elvis ons i 10 min terug naar de boot.
Zaterdag 27 April, 2024 Fort Shirley, Cabrits National Park
Vandaag maken we een wandeling van 1 ½ uur naar Fort Shirley en de heuveltoppen aan de noord kant van de baai. Ook weer een fort met veel historie. Van 3000BC tot Columbus, Sir Francis Drake, de Engelsen en de Fransen. We hebben een prachtig uitzicht over de baai waar we liggen en de baaien aan de andere kant. Daar zien we in de verte Les Saintes en Guadeloupe liggen.
Als we na een tocht van drie uur terug zijn op het strand nemen we een lunch in het strandtentje. We praten veel, Shannon en ik. We moeten beide een weg vinden om dit te kunnen laten werken. Het is niet eenvoudig om werk en cruisen te combineren. We blijven allebei verlangen dat we beter in elkaars behoeften kunnen voldoen. Een lang en vermoeiend proces. Zeker ook omdat Amerikaans soms moeilijk te verstaan is. Dat is ook een vermoeiende factor. We geven het zeker nog een kans. We zijn alleen opzoek naar de vorm die voor ons beide acceptabel is. Morgen eerst Dominica verkennen.
Zondag 28 April, 2024 Ti Tou Gorge, Middleham Falls, Trafalgar Falls, Roseau
Met de gehuurde auto rijden we vroeg weg uit de baai van Portsmouth richting het Zuiden van Dominica.
Een tocht over kronkelende wegen, grotendeels langs de kust. Ter hoogte van Roseau rijden we de bergen in. Om 1030 zijn we op onze eerst bestemming Ti Tou Gorge. Met een zwemvestje stap je het koude water in en zwem je tussen de rotswanden in kraakhelder bergwater. Een waanzinnig mooie ervaring. Dieper in de grot komt de waterval naar beneden. Magnifiek. Het is wel koud maar de ontbering waard.
Als we bijgekomen zijn van deze (koude) mooie ervaring rijden we richting Middleham Falls. Onderweg loopt het Ierse stel dat net de grot uit kwam zwemmen toen wij erin gingen. Ze waren van plan om helemaal naar Trafalgar falls te lopen. Als we ze aanbieden om mee te rijden slaan ze dat niet af. Wel eerst naar Middleham dan. Later zal blijken dat ze ons daar zeer dankbaar voor zijn. Het is gezellig om met zijn vieren de 45 minuten wandeling te maken over een rotsachtig en zeer steil pad door de jungle. De vermoeiende wandeling is het echter waard. Middleham Falls blijkt de mooiste waterval te zijn die ik tot nu toe gezien heb deze reis. Een reis die al weer tien maanden duurt.
Wat een mooi gebied hier. Wat een mooi land. We genieten van de waterval en nemen een frisse duik. Veel mooier kan je je het niet voorstellen. Nadat we terug gewandeld zijn rijden we naar Trafalgar Fall. Een stuk eenvoudiger om naar toe te lopen. Slechts 10 minuten.
Als de Ieren hier vanaf Ti Tou Gorge naar toe hadden moeten lopen waren wij er waarschijnlijk net zo snel geweest. Zelfs na de 2x45 mintuten wandeling naar Middleham. Trafalgar is ook een prachtige waterval. Of eigenlijk twee. De voldoening na de wandeling naar Middleham falls is echter vele malen groter. Als we teruglopen bieden de Ieren ons aan om wat te gaan drinken. In Roseau dan want daar hebben ze een RB&B. Zo zien we Roseau ook nog even. Een echte stad met veel lawaai. Not our place. We hebben een goede keuze gemaakt om in Portsmouth te blijven met de boot. Dan maar iets verder rijden met de auto. Om 1715 rijden we terug naar Portsmouth.
Wat een mooi land. Zoveel natuur. Het is een geweldige dag samen. Hier genieten we samen erg van. Dit doet goed voor de beslissingen en overwegingen die we moeten maken. Terug in Potsmouth zijn we net voor zonsondergang. En de Cruisers BBQ op het strand! PAYS, de lokale beschermers van het natuurreservaat hebben een BBQ georganiseerd voor alle cruisers in de baai. Heel gezellig om elkaar zo te ontmoeten. We kennen er al aardig wat boten. Het is een prachtige afsluiting van een magische dag.
Maandag 30 April 2024 Duiken in het natuurreservaat.
Vandaag gaan Jos, Todd en ik duiken met de lokale duikclub. Het is verplicht om met een duikclub te duiken omdat we in een natuurreservaat zijn. Ook een beetje om de lokale bevolking werk te geven vermoeden we. Fabien weet natuurlijk wel de mooie plekjes. Om 0900 varen we naar onze eerste spot. Shark Mouth. Geen haaien maar een mooie sterk aflopende wand. We duiken tot 32m diepte. Het is een mooie en gezonde koraal wand. Veel morenen, steenvissen, kreeften. En veel mooie koraalsoorten. Ook hier zijn er veel Lion Fish die hier niet thuishoren. Het wordt aangemoedigd om er zoveel mogelijk te speer vissen. Fabien heeft de speer en een speciale grote emmer meegenomen. Wij zoeken ze en hij vangt ze. Voor onze oppervlakte pauze varen we twee baaitjes verder. We pauzeren in een leuk dorpje.
Daar laat Fabien gelijk zien hoe je makkelijk de Lion Fish met zijn giftige stekels kan schoonmaken. Ze zijn goed eetbaar. De tweede duik is in deze baai op Heavenly Caves. Prachtige rotsformaties waar je tussen en onderdoor kunt duiken. Waanzinnig mooi. En ook weer heel veel morenen, kreeften en steenvissen. Daarnaast ook veel spinnenkreefjes. We komen zeer voldaan na een uur weer boven. Een hele mooie duik. Aan boord even de duikspullen uitspoelen en ontzouten en dan de rest van de middag rustig aan. Aan het einde van de middag worden wij uitgenodigd door John en Cora op sv Migaloo.
Eerst voor een sundowner maar uiteindelijk blijven we allemaal eten. John maakt een heerlijke curry. Het is een hele gezellige avond met vieren andere cruiser koppels. Jos en Beatrice van sv Sunriser, Paul en Marion van sv Flegma, wij twee en dan John en Cora. Op de onderwater lampen komen veel kleine visjes. Maar ook een grote. We denken eerst dat het een haai is. Dat moet ik van dichterbij bekijken. Ik leen een snorkelmasker en spring het water in met een duiklamp. Wauw. Dat is waanzinnig. Ik kom er echter snel achter dat het geen haai is. Het lijkt een Tarpon. Wel ruim een meter lang. Als hij dichterbij komt uit nieuwsgierigheid schrikt hij echter van mijn lamp. (Zie het filmpje: Het commentaar is het leukste😊) We proberen later nog of we hem kunnen vangen met de hengel maar dan lijkt hij verdwenen in de diepte. Rond tien uur nemen we afscheid van elkaar. Sunriser en Migaloo gaan morgen verder naar het Noorden. Het waren leuke dagen samen. Wie weer komen we elkaar later weer tegen ergens in het zuiden of westen. Such is cruisers life.
Dinsdag 30 April, 2024 Blog dag Portsmouth
Vandaag een “rustdag”😊 Veel om te overdenken en af te wegen. Hoe we op de langer termijn verder willen, in welke richting en in welk tempo. Waar we over 4 maanden willen zijn rekening houdend met het orkaan seizoen en later weer het regenseizoen etc etc. Cruisen is ook hard werken en vereist een lange adem. Het is niet allemaal rozengeur en maneschijn. En verder hele dag bezig met deze blog. Dat is ook veel werk (zeker een volle dag per week) Ik moet de tekst van de laatste drie dagen nog bijwerken. En daarin is heel veel gebeurd. Dan alles corrigeren waar nodig. Drie honderd (300) foto’s uitzoeken, sorteren, verkleinen. Daaruit weer een selectie maken. Ik hoop dat jullie het waarderen. Laat je opmerking of vragen achter in het opmerkingen kader onder aan elke blog. Net even voorbij de previews van de vorige paar blogs. Even door scrollen naar onderen dus. Het wordt zeer gewaardeerd en stimuleert om de blog up-to-date te houden. Op dit moment twijfel ik om naar een blog in de twee weken te gaan.
In ieder geval tot: Later xoxo