Onze intentie is om na de aankoop het schip naar Nederland terug te brengen om “op ons gemak” het schip helemaal naar onze wens in te richten, te leren kennen en klaar te maken voor een wereld reis. Een voorbereiding van twee jaar zou haalbaar moeten zijn...toch?!
Voor vertrek uit Nederland hadden we gelukkig beide met ons werk al een lange vakantie kunnen regelen. Eenvoudig is het natuurlijk niet, maar binnen 4 á 5 weken en wat leuke tussenstops zouden we toch wel terug moeten kunnen komen in Nederland. Alles hangt een beetje af van de route die we op de Atlantische oceaan moeten nemen als gevolg van de ligging van het Azoren Hoog en de overtrekkende lage drukgebieden. Óf het wordt via de Azoren en Zuid Engeland.
Langs de Spaanse en Portugese kust is geen fijne optie. Er staat meestal een krachtige Noorden wind en de Portugese Noord, een uitloper van de golfstroom, staat altijd in zuidelijke richting. Achthonderd mijl tegen de wind en stroom in stampen zien we niet zitten.
Als we een stukje de Atlantische oceaan op gaan en dan “rechtstreeks” varen zou dat heel mooi zijn. Dan hopelijk ook geen last van de beruchte orka’s die de West kust van Spanje en Portugal teisteren.
Als we via de Azoren moeten zou dat zeker 1600 mijl extra zijn en is er de mogelijkheid het schip op de Azoren of in Zuid Engeland achter te laten omdat de vakantie dagen op zijn en het schip dan ophalen in een volgende verlof periode. Eerst maar eens vertrekken…….
12-15 juni 2021: Gaeta
Tussen 9 en 13 juni heeft Eric samen met Hans-Peter de hele boot door gelopen en van alles uitgelegd gekregen , één van de eerste klussen was de watertank schoonmaken. Dit was nog een hele klus want de vriezer moest hiervoor weggehaald worden...
12 juni:
Ik nam het vliegtuig naar Napels en werd van het vliegveld met de auto opgehaald door Nathalie en Hans-Peter, mijn eerste kennismaking met dit paar in real life.. superlief dat zij dit wilden doen want van en naar naar Gaeta is nog een hele rit! Ik was zeer onder de indruk bij mijn eerste ontmoeting met Abayomi. Zóóó groot had ik haar niet verwacht! Wat een verschil in vergelijk met al onze eerder gehuurde schepen! Eric & ik waren allebei ontroerd. 's Avonds hebben we de overdracht met z’n vieren gevierd in een mooi restaurant aan de zee met uitzicht op onze nieuwe boot.
13 juni:
Samen met Nathalie en Hans-Peter proviand ingeslagen, erg fijn want zij wisten de betere supermarkt in de buurt. En toen was het afscheid. Het was een zwaar en emotioneel afscheid voor Nathalie en Hans-Peter die 26 jaar met Nathape de wereld hebben rond gevaren. We hebben daarom ook nog niet de naam verandert. Dat doen we wel in Olbia.
14 juni:
We vertrekken ’s middags uit de jachthaven van Gaeta. We gaan eerst nog ten anker voor de oude binnenstad van Gaeta voor een overnachting om van het uitzicht te genieten, lekker te kunnen zwemmen en te duiken om de anode op de schroef te vervangen. ‘s Avonds zijn we samen met de bijboot naar de kant gevaren en uit eten gegaan in deze mooie historische stad
15 -16 juni 2021: Gaeta - Olbia 190‘ /33 uur
15 juni:
We vertrekken om 05:30 naar Olbia (Sardinië). Daar hebben we afgesproken met Joris, een goede vriend die als crew de tocht mee naar Nederland wil maken. Fijn dat Joris hier de tijd voor heeft vooral omdat ik in Zuid Spanje weer naar huis moet, mijn verlof periode is dan voorbij en hij samen met Eric de reis naar Nederland kan vervolgen.
Dit is mijn eerste lange tocht met een nacht wacht. Heel spannend! Totaal 190 mijl van Gaeta naar Olbia.
16 juni:
De tocht ging geweldig. Lichte wind en af en toe gemotord maar een tocht zonder problemen. We kwamen in Olbia aan om 14:00 waar Joris ons op de kade al op stond te wachten. ’s Middags en ‘s avond het stadje verkend en heerlijk gegeten.
17-20 juni 2021: Olbia - Porto Cristo 320‘ / 67 uur (510’)
17 juni:
Vandaag gaan we ons schip omdopen met de naam Abayomi. Eric had van te voren de instructies, om dit op de juiste manier te doen, uitgeprint en de tekst vlakken ingedeeld wie wat en wanneer moest zeggen/handelen. Eerst de oude naam verwijderd en de nieuwe aangebracht. En toen een heel ritueel.
Dat wilden we natuurlijk vastleggen op film. Alleen kwamen we er na 2 uur opnames achter dat we de instelling van de GoPro nog niet helemaal door hadden. Hij stond op timelaps😊. Hilarisch. Alles was versneld opgenomen en je verstond niets van wat we zeiden. Maar de champagne smaakte goed en we waren klaar om te vertrekken richting Nederland.
Na het eten zijn we om 1900 vertrokken uit Olbia met bestemming Mallorca. Boven Sardinië langs tussen de eilanden van de La Maddalena-archipel door, een prachtig tocht. De winden op de Middellandse Zee zijn wel onvoorspelbaar. De weersvoorspellingen zitten er vaak naast. Dit is niet echt een steady wind gebied, dus dat was heel veel aanpassingen van de zeilen.
18 juni:
Om 08:00 uur zijn we Punta Dello Scorno, de noord west kaap van Sardinië gepasseerd en weer op open zee richting Mallorca.
20 juni:
We lopen om 14:00 Porto Cristo binnen en meren we volgens traditie met ons achterschip richting de wal op de meerboeien. Wat een luxe, via de hydraulische gangway zo de boulevard opstappen. Tot onze verrassing lagen we tegenover de super catamaran van Raphael Nadal.
Zijn schip zal van binnen ongetwijfeld luxe zijn maar van buiten leek het net een drijvende bunker! Raphael zelf niet gezien, hij zal wel aan het tennissen zijn 😊.
Ook hier stikt het van de gezellige restaurants en barretjes. We hebben ‘s middags nog even gezwommen vanaf het strandje in de baai van de haven en ‘s avond heerlijk gegeten in bar restaurant Flamingo met uitzicht op de baai en haven
21 juni 2021: Port Cristo – Porto Colom 14’ /2 uur (524’)
21 juni:
Vandaag vertrekken we en kijken we wel waar we vanavond stoppen. Dit wordt al snel
Porto Colom, slechts 2 uurtjes varen. In een mooie baai gaan we ten anker voor het stadje.
Met de bijboot gaan we de wal op en lekker uit eten.
22- 25 juni 2021: Porto Colom-Cabrera -Almerimar 25- 342’ / 60.5 uur (866’)
22 juni:
De volgende dag met de bijboot naar een strandje in de baai gevaren en genieten van het mooie weer en het zwemmen, maar niet te lang want we moeten dóór... In Almerimar zijn namelijk ondertussen de nieuwe onderdelen voor de watermaker aangekomen die we eerder besteld hebben bij Ecotec in Trinidad. Essentieel om de watermaker goed te laten werken. Dus op naar Almerimar om 13:00. Onderweg wilden we graag stoppen op het eiland Cabrera, een national park. Daar aangekomen om 18:00 bleek echter dat je van te voren een vergunning/reservering moet aanvragen op Mallorca om daar aan een boei aan te leggen. Dit wisten we niet en dat werd ons snel duidelijk gemaakt door druk doende mannetjes (parkwachters) in snelle bootjes die ons sommeerden weg te gaan. Dus helaas dan maar door naar Almerimar waar we op 25 juni om 01:30 aankwamen.
25- 26 juni 2021 : Almerimar - Gibraltar – Chipiona 136’/24 u- 95’/16 u (1097’)
25 juni:
Na een paar uurtjes slapen deze ochtend het pakketje uit Trinidad opgehaald bij het haven kantoor en daarna de stad ingegaan voor boodschappen en andere onderdelen. Wat een top haven. Alles te krijgen en voor een goede prijs. Zelfs de duikflessen bijgevuld en nog wat vis gerei gekocht. Ook kan je hier op de wal goed onderhoud aan de boot doen. Woody (van sv Mothership Adrift) had ons op deze haven gewezen. Top! Hier komen we zeker terug voor we de Atlantische oversteek gaan maken op onze wereld reis. Aan het einde van de dag zijn we naar de anker plaats gegaan net buiten de haven. Net zo makkelijk en een stuk voordeliger.
26 juni:
We zijn om 05:30 vertrokken naar Gibraltar, we waren graag nog wat langer gebleven maar ik moet op tijd in Sevilla zijn voor mijn vlucht terug naar Nederland. Eric en Joost hebben onderweg de watermaker onderdelen gemonteerd en de watermaker getest. Werkt weer zonder mankementen. Onderweg naar Gibraltar de eerste milestone gehaald: De eerst 1000 zeemijl afgelegd sinds vertrek Gaeta.
27 juni:
Na aankomst in Gibraltar om 05:30 bleek het tankstation pas om 08:00 open te gaan, dus dan maar eerst even ontbijten en koffie! Gelijk om 08.00, als eerste klant van de dag, 340ltr diesel gebunkerd, de diesel is hier heel goedkoop ( € 0,69 per liter) des te dommer dat we er niet aan gedacht hebben om alle jerrycans hiermee te vullen! Om 08:50 waren we al weer onderweg.
Een paar uur later passeren we het zuidelijkste puntje van Europa aan de Spaanse kust: Tarifa. Weer een mijlpaal. Dicht langs de Spaanse kust om met wat “eddies” (ronddraaiende tegenstromen) de overheersende oost gaande hoofd stroom te vermijden. Nu is het richting het Noorden, eerst Sevilla en dan Nederland.
28 juni:
Om 01:00 uur kwamen we aan bij Chipiona aan de monding van de rivier. We wilden proberen om de jachthaven daar binnen te lopen maar ondanks dat de haven meester ons bevestigde dat het water hoog genoeg stond was dit echt niet zo..Na een poging waarbij we toch echt de bodem raakten ( héél vervelend zo in het donker) dan maar ten anker gegaan, wat niet optimaal was want we lagen best ver uit de kust tussen twee mega tankers in, we sliepen dus niet heel fijn die nacht...
28-31 juni 2021: Chipiona -Sevilla 50’ (1147')
28 juni:
Vandaag zijn we bij dagenraad om 05:00 met opkomend tij de rivier de Guadaiquivir opgevaren richting Sevilla. Een prachtige lange slingerende rivier. Zelfs behoorlijk grote zeeschepen ondernemen deze reis route naar Sevilla. Een knap staaltje werk van de loodsen want er is niet veel ruimte en het stroomt er behoorlijk. Om 11:25 waren we al bij de sluizen, echter via de VHF werd ons medegedeeld dat we pas tijdens de schutting van 21.00 mee konden in de sluis.
Heel jammer, maar voor de sluis was een zijriviertje met aan het einde daarvan het dorpje Gelves. Dus we besloten daar onze wachttijd door te brengen echter...er hingen hoogspanningskabels over deze rivier, de eerste (27.5 m) passeerden we eenvoudig maar Joris was net op tijd met waarschuwen dat we niet onder de 2de set kabels door konden, dus vol op de rem en achteruit. Bijna heel Gelves zonder stroom getrokken! Dan maar ten anker midden op de rivier, het was ontzettend warm weer en helaas was de rivier één en al modder dus zwemmen werd het niet. Uiteindelijk kwamen we aan in de haven van Sevilla rond 23:00 uur. Net zoals Columbus die terug kwam na het ontdekken van Amerika.
Na aankomst in de jachthaven om 23:00 de airco vol aangezet in de achterhut om vannacht lekker koel te kunnen slapen. Al is het avond het is nog altijd zo’n 37 graden dus de airco aan en wij de wal op om in de bar van de jachtclub nog een biertje te drinken op onze goede aankomst in het mooie Sevilla. En we pikten ook nog een vleugje van de Olympische Spelen in Tokyo mee op de tv.
Na ons biertje en frisdrankje waren we toch wel moe en zijn we lekker gaan slapen. De airco had zijn werk flink gedaan, het was een ijskelder in onze achterhut maar Eric zei nog "geen probleem" we zetten hem dan op low-speed..
BRAND!!
Midden in de nacht rond een uur of drie werd ik hoestend wakker van rook. Eric snel wakker gemaakt en we vlogen ons bed uit. Het schip stond vol zwarte rook wat nergens eruit kon omdat alle luiken dicht waren i.v.m. de airco. Totale paniek, ik rende op de tast en in m'n blote kont het schip af zo de kade op, dacht dat de boot zou ontploffen. Eric zag al snel de veroorzaker, de controle unit van de airco achter het toilet in de natte cel naast onze hut, was al weggesmolten en Eric zag een klein vonkje. Maar toen ging het heel snel….Eric pakte de aanwezige brandblusser en op de tast en met een natte theedoek voor zijn gezicht ging hij terug naar het toilet bij de achterhut. Daar sloegen al 30 cm vlammen uit de controle unit. Gelukkig snel en nog net op tijd geblust. Buiten gekomen nog een 1.5 kg blusser leeg gespoten via het raampje van de natte cel. Ik ondertussen terug het schip in om snel iets aan te trekken, Joris wakker gemaakt die nog lag te slapen in de voorhut(!), en alle luiken open gezet om de rook vrij te laten. We hadden geen 2 minuten later wakker moeten worden, dan was dit echt rampzalig afgelopen. Dan hadden we na 2 weken ons eerste zeilschip volledig zien afbranden en
met het vliegtuig terug naar huis gekund. Of, nog erger, we hadden zomaar in onze slaap kunnen blijven.
Horror scenario’s! Afijn het viel dus mee (dachten we). Ff schoonmaken en een nieuwe airco unit en wat cosmetische herstel in de natte cel achter (dachten we). Later in Nederland bleek dat toch wat omslachtiger te zijn. (LEES MEER IN ONDERHOUD)
29 juni:
De aanwezige, en door Eric gebruikte, blussers bleken poeder blussers te zijn. Effectief om brand te blussen maar alles, maar ook alles zat van achter naar voor onder een laag poeder en daarbij de stank van het gesmolten plastic.... Het was vreselijk! Nauwelijks tot niet geslapen die nacht en de volgende dag weer ontzettend warm weer. Er bleek gelukkig een gebouw met een wasmachine en droger aanwezig te zijn in de haven. Ik heb alle kleding en bekleding van het achterste deel van de boot in acht tot tien keer gewassen en gedroogd. Eric en Joris hebben de airco controle unit en verdamper er achter uit gesloopt en opgeborgen in een zak voor de verzekering. Een hele klus maar 's avonds was toch alles wel redelijk schoon, alleen de stank overheerste. In overleg met de verzekering besloten we om de reparaties in Nederland uit te voeren want het schip was verder prima zeewaardig. En anders zou het wel eens erg lang kunnen gaan duren voor we de boot in Nederland konden aanleggen.
30 juni:
Even bijkomen en gewandeld door Sevilla, prachtige stad en we hebben heerlijke tapas gegeten. Ik moest een covid test laten doen i.v.m. mijn terugvlucht naar Nederland, dit kon gelukkig op loopafstand van de haven en binnen een half uur liep ik met het document weer naar buiten.
De haven zelf is een groot complex waar veel dagjes mensen naar toe komen, veel watersport activiteiten en een groot park erom heen. Veel bedrijvigheid dus!
01 – 11 juli 2021: Sevilla - Chipiona - Rhoon 50’-1700’ (2900’)
01 juli:
Ik had online een R&B geboekt voor 1 overnachting, dit bleek een super gave roof-top appartementje te zijn midden in de stad! Eric en Joris hebben meegeholpen de koffer er naar toe te brengen, we hebben geluncht in de binnenstad en toen met z’n allen terug naar de haven want de mannen gaan vanavond vertrekken. Dus ik nam afscheid en de mannen gingen zich klaar maken voor hun vervolg reis. Eric had de afgelopen dagen, tussen alle bedrijven door, de weerkaarten bestudeerd en zag tot zijn verrassing dat er 3 lagedruk gebieden over de Atlantische oceaan aankwamen richting het zuiden van het kanaal. Als zij daar bij konden aansluiten zou de koers bijna rechtstreeks naar het kanaal en Nederland zijn! De perfecte situatie. Om de lage druk gebieden niet te missen vertrokken ze daarom om 22.00 uit Sevilla om de rivier af te zakken naar Chipiona.
Van Sevilla naar Rhoon (Eric & Joris)
01 juli:
In de vroege ochtend waren we om 06:00 buiten op zee. Eerst richting Cabo Vincente en daarna een stuk de Atlantic op richting de Azoren om de Portugese Noord te omzeilen en mooi aan de wind in NW richting te kunnen varen. De dagen verliepen heerlijk. De boot en de samenwerking liep perfect.
Het ene na het andere lagedruk gebied liep voor ons over. We besloten een dag op de motor te varen toen er weinig wind was zodat we het laatste en derde lagedruk gebied niet zouden missen.
We konden uiteindelijk mooi op tijd aanpikken en met een maximale wind van 7 bft bliezen we zo het kanaal in.
07 juli:
Om 23:50 passeerden we Brest. In eerste instantie hadden we in Sevilla ons doel gezet op Cherbourg maar nu leek Rhoon ineens heel dichtbij. Met een beetje wind en stroom zouden we op 10 of 11 Juli al in Nederland kunnen aankomen. Het besluit was snel gemaakt. We gaan gewoon door tot in Nederland. Alles loopt zo lekker. Het werd tijd om contact op te nemen met Nederland en ze van onze aankomst op de hoogte te stellen. Maar waar gaan we heen? De jachthaven van Rhoon zou toch wel heel mooi zijn. Via de mail en de telefoon kwamen we in contact met de penningmeester Peter Kramer van de haven in Rhoon. Die was gelijk dol enthousiast en zou voor een plekje zorgen.
10 juli:
We passeren ‘s morgens vroeg Calais en voor we het wisten stond de Franse douane met een zwarte bende aan boord. Er staat dan wel een Nederlandse vlag op maar op de AIS staan we nog steeds als schip uit Maleisië geregistreerd. Dat is verdacht natuurlijk. Gelukkig zijn alle papieren wel al in orde en de voorlopige zeebrief en de btw verklaring waren dus niet voor niets.
Wel werd het schip grondig doorzocht. En al snel kwamen ze verdachte (kruisboog) pijltjes tegen.
Die waren nog van de vorige eigenaar. Uiteindelijk vonden ze de kruisboog zelf niet en daarmee voorkwamen we een boete... die moet dus maar snel van boord in Nederland.
Uiteindelijk moesten we de boot nog behoorlijk afremmen anders kwamen we veel te vroeg aan.
Op zondag 11 juli om 12.00 worden we verwacht maar als we zo doorvaren zou het al in de vroege morgen zijn.
11 juli:
Om 07:00 passeerden we de breakwaters van Hoek van Holland.
Met een gevoel van trots om met mijn eigen schip de waterweg op te varen. Mijn collega Leen Moret staat al bij de paddenstoel aan de zuid kant om foto’s te maken. Dank hier voor nog Leen want het is een prachtige foto! Op de rivier weer een inspectie maar deze keer van de Nederlandse douane. Die AIS transponder moeten we maar snel aanpassen want die Maleisische vlag registratie vraagt om inspecties! Ook deze keer waren we snel klaar omdat alle papieren goed in orde waren. In Rhoon zou een ander douane team de volgende dag nog een keer komen maar nu op verzoek van het jachten team in Vlissingen. Meneer Nijsse houdt het goed in de gaten😊 Na de passage van de Botlek en de Spijkenisse brug (wat mooi dat al die auto’s nu eens voor ons staan te wachten) lopen we om 12 uur de jachthaven van Rhoon binnen onder het onthaal van een grote groep familie en vrienden met spandoek. Er volgt een door Els super georganiseerd feestje in het clubhuis van de jachthaven . Super gezellig en een hele verrassing.
Het was een mooie (eerste) reis met veel belevenissen en nieuwe ervaringen, goed ten einde gebracht.
Een ongelofelijk snelle reis van Gaeta naar Rhoon van 2900’ in 27 dagen met 8 stopovers. Dus eigenlijk maar 19 vaardagen.