Als ik deze blog begin te schrijven is het al weer 25 September! Man! Wat gaat de tijd snel. Er zitten echt te weinig uren in een dag. Zoveel gebeurd, gezien en meegemaakt deze week. Het dagelijks bijhouden van de blog was het streven maar is, naast alle dagelijkse bezigheden, lastig. Ik wil niet alle mooie plekjes along the way overslaan en toch wel wat sneller naar het zuiden dus dat maakte een drukke week. De wind bepaalt ook wel een beetje wanneer het tijd is om verder te gaan. De watertemperatuur begint te stijgen en wordt steeds helderder. Kan echter nog wel wat graden beter. Ik heb ook het voornemen om in de Algarve wat langer op een plek te blijven. Daar schijnt het ook zo mooi te zijn en de temperaturen op z'n best. Heb ik ook wat meer tijd om wat klusjes te doen In Protomao of Lagos. Wil graag voorkomen dat ik achter kom met onderhoud. Dan gaat het steeds slordiger worden. Op dit moment blijft er wel het een en ander liggen. Later maar. In mijn eentje kan niet alles tegelijk al zou ik dat wel graag willen😅😂 Nu op maandag 25 September, 2023 even een rustige dag en jullie op de hoogte brengen van de bergen aan ervaringen en indrukken deze afgelopen hektiche week. Veel plezier met lezen en genieten van de foto's. En laat vooral onderaan de blog in de opmerkingen weten hoe je het vond! Veel mensen sturen me whatsapp berichten maar als we samen in de opmerkingen communiceren kan ik iedereen antwoorden op dezelfde vragen😅
Dinsdag 19 September 2023 Isla de Cies
Parelwitte stranden omringd door kristalhelder water met genoeg turquoise om je ergens op een exotisch eiland in de Carribean te wanen. We zijn op de Cíes Eilanden voor de kust van Vigo in Galicië. Een beetje Tropen in Noord-Spanje. Gisterenmiddag voor het eiland Faro ten anker gegaan en genoten van het mooie strand La Playa de Rodas. Ook de Nooren zijn vanuit de Ria de Aldan meegekomen. We zijn met vier bekende boten en ik voel me dus zeker niet alleen. Al blijft het jammer dat Els dit allemaal mist! Het is hier zo mooi. En onze onenigheden zijn zo oplosbaar. De nog levende Spaanse bootsman Benjamin heeft helaas nog geen contact opgenomen. Het wordt vanaf nu dus lastig om een van hen nog te bezoeken want de wind dicteert dat ik verder zuid moet.
De Cíes Eilanden vormen met de eilanden Cortegada, Sálvora en het eiland Ons het Nationaal Park van de Atlantische Eilanden van Galicië. Maar liefst 86% van dit oppervlak is beschermd natuurgebied. Het bijzondere ecosysteem is van grote waarde maar ook heel kwetsbaar. Om er te mogen ankeren heb je een ankerpermit nodig van de Spaanse authoriteiten. Eenvoudig aan te vragen via het internet. Wel jammer dat er toch nog zoveel ferry dagtrips met toeristen komen. Zo beschermd is het dus ook weer niet. Vroeger waren de Cíes Eilanden het toevluchtsoord van piraten. Behalve de drie eilandwachters zijn de eilanden nu onbewoond en alleen in de zomermaanden toegankelijk voor publiek. En dat is maar goed ook want zo blijven de eilanden (een beetje) wat ze zijn. Een natuurparadijs zonder verkeer, haast of herrie. Vandaag gaan we vroeg, Paul. Isolde en ik naar de vuurtoren lopen. Vóór de toeristen met de ferry van het vase land komen! Het is een van de langste (7 kilometer) wandeltochten op het eiland Faro. Waanzinnig mooie uitzichten op de Ría de Vigo en de zig-zag klim naar de vuurtoren vergeet je van je leven niet! Paul heeft een medische probleem aan zijn voetzolen en gaat daarom op de vouwfiets. Ook niet eenvoudig maar zo kan hij zijn voeten ontzien.
Het is een perfecte dag voor de wandeling, zonnetje, rustig weer. Vanmiddag komt de wind opzetten en varen we door naar Baiona, 9 mijl verderop. We laden de vouwfiets in mijn dinghy en varen het strand op. Geweldig iedere keer weer dit soort ontdenkingslandingen. We voelen ons als de piraten van weleer. We lopen door het bos en steeds verder richting de vuurtoren, 175 m boven de zeespiegel. De uitzichten zijn weergaloos. En onder ons ligt Abayomi. Zo mooi! Een goedonderhouden maar steil pad leid ons naar de vuurtoren! Wauw! De klim op de fiets is voor Paul best heftig maar hij heeft een geweldige afdaling in het vooruitzicht:)
Na een uurtje lopen blijkt dat we net op tijd voor alle toeristen boven zijn. In de verte zien we de ferry al aankomen. En als toetje kunnen we jullie drone beelden laten zien. Niet die van mij helaas, maar Isolde en Gabor hebben dezelfde DJI mimi 2, Die van mij is nog niet gerepareerd.
Terug aanboord vertrekken we s'middags naar Baiona. Paul vaart met mij mee. Heel gezellig en we gaan tussen de eilanden door langs de voet van de berg die we deze ochtend nog beklommen hebben. Zo mooi. Nu zien we het van alle kanten. Wat een verschil ten opzichten van een ferry tochtje met 50 andere toeristen!:)
Er staat niet veel wind maar we zeilen en met zulke uitzichten kunnen we rustig genieten van de omgeving. Onderweg maak ik een lekker soepje met stokbrood. Om 1830 liggen we ten anker in de baai van Baiona. Weer een bijzonder historische plek!
Dit is de haven waar Columbus op 1 maart 1493 terugkwam (om precies te zijn de Pinta onder bevel van Captain Martin Alonzo Pinzon, Columbus volgde een paar dagen later op de Santa Maria) Hier werd als eerste het nieuws bekend over de ondekking over de "Nieuwe" Wereld. Later zeilde Columbus terug naar Sevilla ( zie blog 01! 28 Juli 2021)
s'Avonds gaan Isolde, Gabor en ik de wal op met hun bijboot. Een die ook nog echt kan zeilen. Prachtig klassiek bootje. Isolde en Gabor vinden mijn dinghy met zware 15 pk geweldig. Hij is wat praktischer maar die van hen is voor mij een echte bijboot! Baiona heeft een prachtig Middeleeuws oud centrum. Je waant je zo thuis in de tijden van Columbus.
We besluiten lekker uit eten te gaan. Een keer in de maand dus kan wel weer. Heerlijke verse calamari en een mooie gebakken vis als hoofdgerecht. Wat is het leven mooi!!!!!
Woensdag 20 September, 2023 Baiona, Galicia
Vandaag gaan Isolde en Gabor vroeg met de bus naar Vigo. Ze gaan op zoek naar een nieuw "lift pomp"voor hun hoofdmotor. Een pompje om de brandstof van de tank naar de injectie pomp te stuwen. Zij hebben helaas de laatste tijd wat meer problemen met de motor. Die heeft dan ook al 13000 uur gedraaid. Gabor, een echte machinist fixt het wel weer. Ik ga de wal op om Baiona beter te bekijken en wat boodschappen te doen. In de middag dan wel! Na de Siesta. Als ik om 15 uur de wal op ga met het bijbootje zijn de meeste winkels nog dicht. Tijd om dus het historische deel te bekijken. Er ligt in de haven een replica van de Pinta . Helaas is de replica niet toegangkelijk vandaag. Dan maar op t internet kijken hoe hij er aan de binnenkant uitziet! Het waren eigenlijk vrij kleine bemanningne. Ik dacht wel 100 maar het zijn er 28. dus het was maar een klein groepje avontuuriers die dachten dat de wereld rond was en dat je er aan de horizon niet af zou vallen.
Er is in Baiona het fort de Monterreal met zijn lange hoge verdedigingswallen. Een mooie wandeling over deze wallen met prachtige uitzichten op Islas de Cies en op Abayomi in de baai. Onderweg krijg ik nog een fijn telefoontje van Sander en Danielle die op dit moment in Grenada in de Carribean overwinteren. Altijd opbeurend om deze dame te spreken. En oplossings gericht. Ze heeft me een link gestuurd en geadviseerd om op facebook voor een leuke crew te zoeken. Aanbod zat. Dus daar moet ik ook nog aan gaan werken. Dan voor Abyomi maar een facebook pagina gaan aanmaken......zodra ik de tijd heb. Of eigenlijk moet maken.
In Baiona zijn op dit moment ook de wereldkampioenschappen voor de J80 gaande. Een kleine snelle kajuit race boot. Elke dag zie ik ze voor de kust wedstrijden varen. En s' avonds keren ze terug in Baiona als basis.
Na het bezoek aan het fort wordt het tijd om boodschappen te gaan doen. Er is een Carrefour op een 20 minuten lopen. Onderweg kom ik langs allerlei interessante winkels en een wasserette vlak bij de trap waar ik de dinghy heb neergelegd. Dat is mooi voor later vanmiddag. Ook kom ik een huishoud en witgoed winkel tegen. Misschien hebben ze hier wel een tondeuse! En ja hoor, redelijke prijs dus dat is ook weer een ✅. Nog nooit zelf gedaan maar als het echt dringend wordt heb ik er nu een. Ook nog een liter 2-takt olie meenemen bij de bezine pomp voor de buitenboord motor. Die heeft nog oudewetse smeer olie nodig in de benzine. 1:50 Kunnen we ook niet genoeg hebben.
Na het boodschappen doen terug aan boord snel de was verzamelen. Voornamelijk het beddengoed.
Kleren was ik aanboord maar al dat beddengoed is makkelijker bij de wasserette als die nog in de buurt zijn. Is t gelijk droog ook. Weer de wal op en na wat uitleg in het Spaans draait de was. Weer een nieuwe ervaring. Nog nooit zelf gedaan in een wasserette. Ik ga maar eens een lekker schepijsje halen! Veertig minuten de tijd. Op de terugweg naar de wasserette ook nog een biertje op het terras. Daar kom ik in gesprek met een van de vele pelgrims die naar Santiago de Compostella aan het lopen zijn. In bosjes zie je ze lopen met rugzak. Dit zijn een Amerikaan en een Brit die elkaar onderweg zijn tegengekomen. Elke dag lopen ze zo'n 40 km. Vertrokken uit Porto. Het is een lang vervulde wens van velen! Net als mijn zeilreis maar dan anders.
De dag is al weer voorbij als ik aan boord kom. Gabor komt langs en helpt me voor het donker even om de zware 15 pk buitenboordmotor aanboord terug te hijsen. Het gaat alleen maar met z'n twee een stuk sneller. Ook het bootje weer aan dek gesjord. Klaar om morgen verder te gaan naar Porto nu de wind gunstig is. Met Gabor ga ik mee om nog een afscheidsbiertje te drinken. Gabor, Isolde en Paul moeten wachten op de bestelde onderdelen. Paul zal ook vanuit Baiona via Vigo met de bus naar Porto reizen op de 25ste. Hij gaat terug naar hun huis in Canada om te kijken of hij een chirurg kan vinden die de problemen met zijn voeten kan oplossen door een operatie. Heel vervelend voor een man van 38. Veel succes Paul. Het was leuk dat je een paar keer hebt meegevaren. Hoop je volgend jaar in de Carribean aanboord te mogen ontvangen voor een wat langere periode. It was a pleasure meeting you. En Gabor en Isolde zie ik ergens aan de Zuid kust van Portugal weer. We gaan dezelfde weg naar het zuiden om in December/Januari over te steken naar de Carribean. Komt goed Isolde!!
Donderdag 21 September, 2023 Op naar Portugal
Vandaag nemen we (Abatyomi en ik) afscheid van Galicia. Wat een mooi gebied. Waren we maar eerder uit Frankrijk vertrokken! Dan zou er ook een hoop anders zijn gelopen!!!! Jeetje hoe anders zou de situatie dan nu zijn Els?? Als we direct van Lorient naar La coruna waren vertrokken? Ik word er emotioneel van. Zo zonde! En het kost maar 50 euro voor een ticket naar Lisabon! Ik ben nu 2 weken in Galicia geweest. Eigenlijk veel te kort. Hier kan je wel 2 maanden rondzwerven en dan heb je nog niet al de mooie plekken gezien. Afijn it is what it is! De wind en het seizoen bepalen de snelheid waarmee ik nu naar de Zuidkust van Portugal ga. Daar wil ik wat meer tijd nemen op een van de mooiste adembenemende plekken voor we oversteken naar de Canarische eilanden. Er is zoveel moois te zien op deze planeet. Ik heb het gevoel dat elke dag een ontdekking is en er is nog zoveel te zien op deze adembenemende planeet in de korte tijd dat we leven. Elke dag op een kantoor zwoegend om je auto, je hypotheek en je merk kleding te bekostigen is er een te veel weggegooid! Het leven is maar kort.
Het een dag varen naar Porto. Ook de Noren komen die richting uit. Ik trek om 0700 voor daglicht de spijker eruit. De Noren volgen een half uurtje later zie ik op de AIS. Prachtige zeildag gaat het worden maar de eerste twee uur is er nog weinig wind dus houden we de de motor bij. Ik ga ondanks de Orca's iets verder van de kust. Daar zal de wind eerder opkomen zetten. Om 0900 komt de wind. Wat heerlijk om weer te zeilen. Als ik op het water ben komt er echt rust. Er zijn ontzettend veel dolfijnen de hele reis. Wel uren lang. Het lijkt wel of ze mij en Abayomi door Orca alley begeleiden. Als er dolfijnen zijn, zijn er geen orca's! Het schijnt zelfs dat dolfijnen orca's als groep kunnen aanvallen. As if it has to be! We halen de Spaanse gastvlag naar beneden en hijsen de Portugese. We zijn in Portugal! De klok gaat ook een uur terug. Dat is mooi komen we ruim voor donker in Porto aan. Onderweg laat ik de generator weer een paar urrtjes lopen, spoel de watermaker (wekelijks) door en maak ik 2,5 uur ook nog 250 liter verse water. En 177 ppm super!
Bij aanlopen komt er nog een aardig windje opzetten. Het begint ineens te blazen. Wel 25-28 knopen. En de oceaan deining is ook behoorlijk. Ik vaar voor de wind maar moet voor de aanloop nog gijpen. Ik haal de bazaan en het grootzeil binnen en gijp op een halve genua van bb naar stuurboord kant. Op de oceaan deining surf ik de haven binnen. Nog steeds een snelheid van 8 knopen op alleen een halve genua. Wauw!. Als ik binnen de havenhoofden ben is het vrij snel kalm. Zo kalm dat er een paar zeilboten met dagjes mensen aan dek op weg zijn naar buiten. Lekker zonnend aan dek van een Bavaria 42 ofzo. Wel 8 mensen aan dek in gewone kleding en nog een paar in de kuip! Die weten niet waar ze in terecht gaan komen als ze tussen de breakwaters uit komen. Heftig gebarend laat ik ze weten dat ze beter kunnen omkeren. Als ik later achterom kijk zie ik dat ze dat gelukkig ook gedaan hebben.
Porto! Een van de mooiste steden in Europa wordt gezegd. Ik ga om 1800 Portugese tijd ten anker voor de machtige hoge eerste brug. Er liggen al een stuk of 6 andere jachten. Dat moet ok zijn. Net als ik mijn aankomst biertje opentrek zie ik de maritieme politie in een rib alle boten afgaan. We mogen hier niet blijven liggen!? Er zij teveel jachten en de rivier cruise boten komen af en aan zeggen ze. Dus maar weer verkassen. Jammer want dit is een prachtige plek. Om 1930 lig ik weer ten anker, een stukje verder terug, voor de jachthaven. Niet zo mooi als daarvoor. De take off baan van het vliegveld ligt preceis boven me. Nouja we gaan toch de wal op en s'nachts vliegen ze niet. Het uitzicht op de brug is er niet minder op.
Als ik ten anker ben gegaan komt het andere Nederlandse jacht Nanook, een Contest 46 naast me liggen. Ik nodig ze uit voor een biertje. Heel gezellig weer, nieuwe verhalen van Otto en zijn vriendin. Sorry kan ik toch niet meer op je naam komen😅. En deze avond gaan we nog zoveel meegemaken, Anook dan maar! Sinds begin juni op reis. Net een maand eerder. Die hadden dus nog de mooie Ooste-winden in het kanaal. bofkonten. Op een gegeven moment komt er bij Nanook een Portugees zeiljacht op de motor voorbij. Anook is erg opmerkzaam. Lijkt wel of Nanook op drift is!!! Eerst vaart de Portugees voor Nanook langs dan slaat hij weer achteruit en dan weer vooruit! Heel vreemd. Snel besluiten we naar Nanook te gaan met hun bijboot! We springen de kuip uit en lopen naar het achterdek van Abayomi. Waar is de bijboot met 15 pk buitenboord motor??? Ik (Eric) had hem netjes vastgelegd. Het was een kort lijntje maar toch. Lag goed vast, dacht ik. Shit!!!!! Wat nu? Nanook op drift. Bijboot Otto weg! Dit is een snel stromende rivier en het is eb! Shit! Snel besluit ik dan, de enige optie, mijn bijboot inzetten. Die ligt echter nog gezeevast aan dek, zonder motor. Als een jekko gaan we aan de gang en binnen 5 minuten ligt de dinghy in het water en hangen we de lichte 2.5 pk Suzuki erachter. We brengen Otto terug aanboord van Nanook en samen met Anook, sterke lamp en extra benzine tank gaan we de rivier af, richting zee. Hopen dat de dinghy nog niet het zeegat uit is!! Dat is even zweten en ik voel me schuldig want ik heb hem vastgeknoopt. Als we langs de andere zeiljachten varen die ten anker liggen schijnt Anook met de sterke verstraler over het water op zoek naar de drifter. En dan..... dan slaken we een zucht van verlichting, Anook ziet de dinghy netjes achter een andere dinghy hangen achter een Noorse zeilboot. Die hadden hem zien drijven en waren zo netjes om hem op te pikken. cruisers wereld. Zo mooie hulpzame community. Pffffffff dat was een opluchting!!!! Niet het zeegat uit. Gelukkig! Terug aanboord van Nanook leggen we haar eerst opnieuw ten anker. Of eigenlijk Anook en Otto. Deze dame kan al top manoevreren en navigeren met de beperkte ervaring die zij heeft! Opgelucht over de goede afloop nemen we er nog een wijntje op. Blijkt dat het Portugese jacht over de ankerboei gevaren was en daardoor het anker uit de bodem had getrokken. Ook het boeitje vonden we terug. Het lijntje waarmee het aan het anker zat was blijbaar in de schroef van de Portugees gekomen. Geen ankerboei gebruiken dus op een drukke ankerplaats!! Eind goed al goed. Wat een verhaal.
Vrijdag 22 September, 2023 Porto
Bij binnenkomst gisteren klapte een van de bakboord zonnepanelen omhoog door de sterke wind. Vond ik al vreemd want ze staan geborgd met een (uitschijfbare) rvs stang. Blijkt het bovenste deel van de stang verdwenen?! Schroef losgetrild waarschijnlijk. Vervelend nu kan ik hem niet optimal naar dezon stellen. Ik probeer een van de reserve rvs buizen maar de maat is net een paar millimeter te groot of te klein. Die kan ik niet gebruiken. Weer een herstel puntje op de lijst. Ik moet ergens maar eens op zoek naar de juiste maat. Voorlopig kan ik met wat improvisatie dit paneel wel gedeeltelijk in de juiste stand zetten. Miscchien hier in Porto of anders stukje verderop. Ik doe wat meer klusjes deze morgen. Wat roestplekjes op de RVS met fosforzuur behandelen, afspoelen en weer in de was zetten. Roestig schroefje op de glijplaat van de ankergoot vervangen voor de tweede keer. Erger ik me dood aan iedere keer als ik bij het anker ben hahaha. Weer geen 316 schroef gebruikt blijkbaar. Ik haal de naaimachine tevoorschijn om eindelijk de kapotte bandjes van de winch covers te repareren. Dat band is lastig materiaal! Iedere keer allemaal lussen aan de onderkant van het stiksel. Uiteindelijk lukt het om de naaimachine goed af te stellen. Ook de Nederlandse nationale vlag krijgt een extra nieuw stiksel. Gaat hij nog niet rafellen en langer mee. Van alle markten thuis. Het is een hele stad zo op het water. Oefening baart kunst. In de nabije toekomst moet ik nog een cover voor de dinghy gaan maken. Dat is een hele klus!. Wel belangrijk om de pvc tegen de uv straling te beschermen....of mischien toch een kopen? Neeeee! Er is speciaal extra sunbrella plus doek voor aangeschaft. Komt wel😅😂
Dan komt het jonge Noorse stel Ulle en Helen me ophalen om 15 uur. Ik zit nog op de naaimachine te werken en Helen is onder de indruk. Leuk! Samen gaan we eens van het mooie oude Porto genieten. We zijn hier wel een paar dagen dus tijd zat. We nemen het huisvuil mee om op de wal in de container te dumpen.
Met een oud historische trammetje gaan we richting het oude centrum. Daar aangekomen blijkt het erg druk te zijn. Zeker een cruiseschip binnen. Het is wel erg mooi. We nemen een schepijsje en Helen gaat alleen even wat winkelen. Ulle en ik wandelen verder. Onderweg vinden we bij het grof afval een paar planken die Ulle kan gebruiken en ik vind een gaaf wakeboard. Voor achter de dinghy. Dat wordt fun! Het is een prachtige oude binnenstad maar een stad. Erg druk, Not my piece of cake. We nemen nog een biertje op een terras. Dat is dan weer puur genieten.
De komende dagen is de wind over het algemeen zwak. Ik ben onzeker wat handiger is. Rustig op betere wind wachten? Dat kan wel tot volgende week donderdag duren. Hier een week ten anker onder de landings baan? Aan de zuid west kust van Portugal zijn de winden constanter uit het noorden. Er is morgenmiddag een klein window met noordelijke wind. Niet al te sterk, 8 knopen. In de nacht gaat het dan weer verder afzwakken en valt de wind weg. Moeilijk. Ik moet eigenlijk een paar dagen rustig alles op order brengen maar dat kan ook in het zuiden. Dat is een betere plek. En dan hoeft ik me op het laatst ook niet te haasten voor Joris aan boord komt. Porto is echter een mooie stad, zullen best veel winkels zijn en misschien een avondje stappen. Moeilijk!
Zaterdag 23 September, 2023 Porto
Als ik wakker word is er een mooi zonnetje en nog wat ochtendmist. Prachtig. Om 0830 komt er een straffe landwind opzetten!!! Oh maar dat is interessant! Ik zie een ander jacht vertrekken. Ok, geen twijfel meer. We gaan verder. Stappen en onderdelen kopen kan ook in zuid Portugal. In Pineche ligt ook de Amel Super Maramu Kerpa van het zweedse stel Paul en Kerstin. Die hebben we voor het laatst in Ile de Houat aan de kust van Bretagne gezien. Leuk om die weer te treffen en Paul appt me regelmatig om te vragen waar ik ben. Het zal een lange tocht worden van 118 mijl. Dus tussen de 18 en 24 uur. Ach heb voor hetere vuren gestaan. Varen met die hap. En nu kunnen we de ballooner (code zero) weer gebruiken. Om 08:45 spijker eruit en gelijk vol zeil de haven uit. Om 11 uur zakt de landwind weg en blijft er een zwak noordelijk windje staan. Ideaal om de ballooner erbij te zetten in mijn eentje. Eerst is het nog een uurtje halve wind zeilen dus laat ik de ballooner in de genua liggen. Om 13 uur draait de wind voldoende en kan de ballooner naar de stuurboord kant. Prachtig. Dit is heerlijk zeilen.
Dit keer geen dolfijnen! En gisteren is er weer een zeiljacht aangevallen door orca's. Roerschade. Nog geen 20 mijl hier vandaan. Oeps nu dus echt in orca alley. En deze keer doorvaren in de nacht. Wordt ook afgeraden. Ach het zal zo'n vaart niet lopen. Malaka Queen is met een gedeeltelijk afgebeten roer van Lisabon naar Ierland gevaren zonder problemn. Voor de zekerheid gooi ik wel de pingers in het water. Aan beide kanten sleep ik ze de rest van de tocht een achter me aan. Alhowel ik ze behoorlijk verzwaard heb met ketting en shackles gaan ze niet echt goed onder als ik 7 knopen loop. Oh ja iemand stelde voor om er zo'n vis-blinker aan te binden dei ze onder stuwt. Moet ik nog doen. Wat is het toch lekker op het water. Zo'n verademing zeilen. Om 1800 maak ik weer eens Stir fried Thaise Noodles. Dat is al een tijdje geleden. Smaakt perfect. Als het donker wordt blijft de wind prima doorstaan. Op sommige momenten loop ik zelfs 8 knopen. En deze zonsondergang is schitterend met green flash!
Ik zet de radar bij met het idee om tussendoor wat te gaan slapen. Korte slaapjes van een half uur met de wekker. Het is natuurlijk wel spannend nu. We gaan door Orca alley. Ze adviseren om op 20 m diep water te blijven varen. Daar is echter geen wind en ik heb op tv ook orca's vlak bij het strand gezien jagend op zeehonden.
Bij Nazare, een stukje verderop is ook nog eens een trog in de zeebodem die tot bijna het vasteland loopt. Daar was gisteren de aanval. De wind is rond 23oo helemaal weggevallen. Motortje bij. Eerst plan ik Abayomi zo'n 5 knopen (1400 rpm) te laten lopen. Dan kom ik bij daglicht aan. Is echter erg vervuilend voor de turbo. Als ik in de buurt van Nazare ben zet ik de motor een tijdje op 2400 rpm met een snelheid van 8 knopen. Zo kom ik sneller over de trog. Dan blijkt dat ik er al om 0500 ben met deze snelheid. Tja dan kan ik de ochtend slapen en s'middags nog wat rond kijken. Ik besluit om zo door te gaan. Paul van zeiljacht Kerpa had geappt dat ze morgen naar Isla Berlegas willen gaan met een toeristen ferry. Een prachtig subtropische eiland net offshore van Peniche. Om 0515 lig ik tenanker in de baai van Peniche. Dit was prima te doen. Geen orca gezien. zouden de pingers dan gewerkt hebben of waren ze gewoon niet in de buurt? We will never know. Ik besluit nog even een appje naar Paul te sturen voor ik ga slapen. Ik stel voor om met mijn boot naar Berlengas te gaan maar dan rond 1300 uur. Ga ik nu even paar uurtjes slapen. Dit was weer een top zeiltocht. Ook geen bijzondere scheepvaart gezien. Een vissertje op 6 kabels. En hij ging netjes om me heen zoals het hoort. Prima te doen, Al zeg ik het zelf😅😂. Wie zegt het anders nu! Goed gedaan joggie!
Zondag 24 September, 2023 Peniche & Isla Berlengas
Ik word om 1115 wakker en lees mn appjes. Paul vindt het een prachtig idee! Dat is leuk en beter ook. Isla da Berlengas ligt 8 mijl buiten de kust en de achorage is vrij lastig en exposed. Geen zand om goed te ankeren maar alleen rots bodem die slecht houdt. Met z'n drieen is dat beter te doen. We kunnen misschien wel een boei pakken van de lokale ferry services. Paul en Kerstin komen om 1315 met hun dinghy naar me toe vanuit de haven. Zij zijn in de jachthaven gaan liggen. Het is weer een leuk weerzien van bekenden. Met Paul is er genoeg te bespreken betreft de Super Maramu. Hij heeft veel ervaring. Naar het eiland toe, gaan we op de motor. De wind is preceis tegen. Kunnen we op de terugweg mooi zeilen. Bij aankomst blijkt het een goede beslissing te zijn om met z'n drieen te gaan. Er staat vrij veel wind en toch nog een beetje swell al komen we in de luwte van het eiland aan. Prachtig gezicht. Dit wordt smullen. We besluiten een boeitje te pakken. Als we hem proberen te pakken blijkt de lijn eraan te kort om erbij te kunnen vanaf de hoge boeg van Abayomi. Gelukkig hebben we de dinghy van Paul en Kerstin al achter ons hangen. Paul springt in de dinghy en neemt de meerlijn van Kerstin aan. Binnen een paar minuten liggen we prima achter de boei. Even kijken of de lijn van de boei en het blok beton op de bodem sterk genoeg zijn voor Abayomi's 17 ton. Na een 45 minuten lijkt het allemaal veilig zat. Ik zet het anker alarm aan op de ipad en neem mn mobiel mee. Als Abayomi weg zou drijven gaat ze naar zee en kunnen we er altijd snel achteraan met de dinghy😅😂. Spannend maar komt goed.
Wat een prachtig eiland. Dit is weer een super highlight! We landen in een baaitje op het strand. Er staat overal aardig wat swell maar verder prima te doen. De vergezichten zijn adembenemend. Er is een mooi fort en zijn verschillende grotten in de rots wanden. En dat allemaal terwijl Abayomi als enig zeilschip beneden op de boei ligt.
Eerst wandelen we over het eiland, bezoeken het fort en een aantal view points. Daarna gaan we met de dinghy naar de famous Elephant rock. Er zijn toeristen ribs die door de gaten in de rotsen varen. Heel mooi maar er staat een behoorlijke swell in de nauwe doorgang. Dat doen we maar niet.
Als we terug aan boord zijn nemen we een biertje op het zeer geslaagde bezoek en het idee dat we dit samen met Abayomi hebben gedaan en niet op een volle toeriten boot. Een super highlight! Als je in de buurt bent zeker naar toe gaan!
We hijsen de zeilen, laten de boeg afwaaien en maken ons los van de meerboei. Die heeft het goed gehouden.
Op het zeil keren we het eiland ons achterschip toe en varen voor de wind terug naar Peniche. Wauw. mooier kan niet. Terug op het anker neem ik afscheid van Paul en Kerstin en zijn er de wederzijdese dank woorden voor deze onvergetelijke tocht en bezoek aan Berlengas. Wat is het leven mooi.
Eerst besluit ik aan de blog te gaan werken. Ik ben een week achter. Maar eigenlijk ben ik best wel moe😅😂 na een lange nacht doorhalen en al deze indrukken. Lekker wat eten en dan vroeg naar bed. Paul en Kerstin varen morgen al door naar de volgende stopover Cascais. Ik blijf even rustig een dagje hier, blog schrijven en miscchien nog even de wal op. Al hebben we de afgelopen week wel voldoende gezien en beleefd. Hoef ik ook niet weer de dinghy klaar te maken. Even rust aan boord en nagenieten. Er komt nog zoveel moois.
Ik heb ook contact kunnen maken van een oud agent van BigLift Shipping in Setubal. Luis Branco. Een hele aardige en goede agent waar ik altijd goed mee op kon schieten. We hebben daar in het verleden veel HRSG modules geladen. Ik zie ernaar uit om hem weer te ontmoeten en heel misschien gaat hij wel meevaren van Cascias naar Setubal.
Later xoxo
